Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας (Ἀκρωτήριον Μπίστι ἕως Χούντα Ρήγα)

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας

Ἀκτογραμμὴ Ὕδρας (Ἀκρωτήριον Μπίστι ἕως Χούντα Ρήγα)

Πλέοντας Βορειοανατολικῶς τῆς νότιες ἀκτὲς τῆς Ὕδρας

Ὀνόματα σωζώμενα ἐκ τῆς βιβλιογραφίας καὶ τῆς προφορικῆς παραδόσεως τῆς νήσου Ὕδρας
(Ὁρισμένα ἓξ αὐτῶν δὲν ἀπαντῶνται σήμερα)

Οἱ νοτιοδυτικὲς ἀκτὲς τῆς νήσου Ὕδρας

 

Όρμος Καβούρι

 Όρμος Παούκι

Παλούκι: μὲ ἔκπτωση τοῦ γράμματος (Λ): Παούκι

Νήσος Ἅγιος Νικόλαος (ἢ Τσιγκρὶ)
37°17′41″N 23°23′15.30″E / 37.29472, 23.3875833 

 

 

 

Νήσος Ἅγιος Νικόλαος (ἢ Τσιγκρὶ)

 

 

 

 

 

 

 

 

Σπήλαιο Τσιγκρὶ

 

 

 

 

 

 

Όρμος Φίχθι

 

 

 

 

 

 

Ἡ ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος κατὰ τὸν Τίτο Γιοχάλα:

Fikthi:Φίχθι (μικρὴ συκιὰ)

 

 

 

 

Όρμος Ἁγίου Νικολάου-Γκίκουρη 

 

 

 

 

 

Εἷς τὸν ὅρμο τοῦ Ἁγίου Νικολάου εὑρίσκεται ναὸς τοῦ Ἁγίου Νικολάου, γνωστὸς ὡς Ἅγιος Νικόλαος τοῦ Νικλιώτη.Ὁ ἱερεὺς Δημήτριος Χελιώτης (Χριστιανικὴ Ὕδρα),καταγράφοντας τὸ ἐρημοκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νικολάου διεσώζει τὴν ὀνομασία Γκίκουρη (χωρὶς περαιτέρω ἐπεξηγήσεις)

 

 

 

 

Σύμφωνα μὲ τὸν ἀρχαιολόγο Ἄδωνι Κύρου ἀκριβῶς ἔναντί της ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου,ἐντοπίστηκε οἰκισμὸς στὸ βραχώδη λόφο ποῦ δεσπόζει πρὸς τὸ κέντρο τῆς ἀκτῆς.Διεσώθησαν ὑπολλείματα τειχῶν,καθὼς καὶ ἐνδείξεις γιὰ τὴν ὕπαρξη ἱεροῦ.Βορειοτέρα δὲ τοῦ λόφου,ἐντοπίστηκαν ἐρείπια συγκροτήματος ὑδροδοτήσεως.(πλησίον της στέρνας τοῦ Νυκλίωτη).

Δία τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ὁ Γεώργιος Σαχίνης διασώζει τὶς ὀνομασίες:

Αὐλάκι Νικλιώτη:Μεταξὺ κάβου Τσιγκρὶ καὶ Ἁγίου Γεωργίου Μπίστι.

Πηγάδι Νικλιώτη:Μεταξὺ συνοικισμοῦ Ζώγιερι καὶ Ἁγίου Γεωργίου Μπίστι.

Όρος Γερακίνα

Μαρμάρι

Νοτιοανατολικὴ πλευρὰ τῆς Γερακίνας

Πανοραμικὴ Ἄποψις Ἀκτογραμμὴς Ὅρμων Καβούρι,Παούκι,Τσιγκρί, Φίχθι, Ἅγιος Νικόλαος,Γερακίνα  

Βραχονησίδα Καλογεράκι

Όρμος Ἀγκάλη Ἐπισκοπῆς

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παλαιὸ γιδομονοπάτι ὁδηγεῖ εἷς τὸν οἰκισμὸν τῆς Ἐπισκοπῆς

 

Όρμος Λιφαντὶ-Λεφαντὶ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Βραχώδης ἀκτὲς μετὰ τοῦ ὁρμίσκου Λιφαντί, πλησίον της περιοχῆς Μπαρμπαρί.Ὑψηλὰ οἰκία τῆς Ἐπισκοπῆς

Ακρωτήριον Κανόνι

Διάφοροι ναυτικοὶ χάρτες ἀναφέρουν τὸ ἀκρωτήριον ὡς

«Ἀκρωτήριον Ἁγίου Ἰωάννου»

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης διασώζει τὸ τοπωνύμιο «Ντάπια Νησίζας» διὰ τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ,τὴν ὁποία χαρακτηρίζει  ὡς ἐπίπεδη,λίγο πιὸ κάτω της ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου εἷς τὴν ὁποία ὑπῆρχε κανόνι τὸ ὁποῖο κατεκρημνήθει μετὰ τὸ πέρας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως.Ἓξ οὗ,προκύπτει ὡς φαίνεται ἡ ὀνομασία «Ἀκρωτήριον Κανόνι».

Όρμος Σόκο

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Όρμος Νησίζα

 

 

 

 

Όρμος Νησίζα-Ἄμμος Χονδρὴ

 

 

 

 

Ἐκκλησία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου

Κατὰ τὴν πυρκαϋιὰ τῆς 14ης-16ης Ἰουλίου 1985 θανατώθηκαν τρεῖς νέοι (εἷς ἐκ τῶν ὁποίων Ὑδραῖος),οἱ ὁποῖοι προσπάθησαν νὰ σώσουν τὸν ναὸ ἀπὸ τὴν πύρινη λαίλαπα.

 

Πανοραμικὴ ἄποψις τῶν ἀκτογραμμῶν τῆς Ὕδρα ἀπὸ τὴν περιοχὴ «Ἀκρωτήριο Κανόνι ἕως τὴν περιοχὴ τῶν ἐπαύλεων Βάτη & Λεούση εἷς τὸ Κλιμάκι.

Κλιμάκι

Γεώργιος Δ Κριεζὴς

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ(ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860) σὲλ 2

«Τὸ πάλαι ἡ Νῆσος αὐτὴ ἐκαλύπτετο ὑπὸ πυκνοτάτων δασῶν καὶ καρπίμων δένδρων,ἤτοι ἀγρίων καὶ ἡμέρων ἐλαίων,κερατείων,ἀμυγδαλῶν,καὶ συκῶν,καὶ κατὰ παλαιὰν παράδοσιν τὰ ἥμερα ἐλαιόδενδρα ἤσαν ὑπὲρ τὰς εἰκοσιτέσσαρας χιλιάδας,καὶ ὡς ἐκ τούτου παρεῖχε θέαν τέρπνην,ἂλλ’ἤδη κατέστη γυμνὴ διὰ τὴν ἑξῆς αἰτίαν.

Ὄφις ὑπερμεγέθης ἐμφωλεύων εἷς τὸ πυκνώτερον δάσον κατὰ τὴν θέσιν καλουμένην Κλιμάκι,ἐξήρχετο ἐκ διαλλειμμάτων καὶ κατέτρωγε τὰ πρόβατα εἷς τὰ πέριξ βόσκοντα,ἕως οὗ ποιμὴν τὶς κατὰ τύχην εἶδεν ἔντρομος αὐτὸν κοιμώμενον μεταξὺ τῶν θάμνων,καὶ δρομαῖος μὲ ὠχρὸν πρόσωπον ἐπιστρέψας,ἀνήγγειλε τὸ περιστατικὸν τοῦτον τερατώδη ὄφιν,ἀφοῦ προηγουμένως εἶδον αὐτὸν μακρόθεν ἰδίοις, ὀφθαλμοῖς,ἔβαλαν πῦρ πανταχόθεν,καὶ κατέκαυσαν μετὰ τοῦ δάσους τὸν ὄφιν ἐκεῖνον,καὶ οὕτως ἀπηλλάγησαν.»

Ὅρος Ἁγίου Μάμμαντος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ἡ νότια πλευρὰ τοῦ Ὅρους τοῦ Ἁγίου Μαμμάντος

 

 

 

 

 

 

Όρος Φαρδὺ Σπαθάρι

νοτιοδυτικῶς τοῦ Ὅρους Ἁγίου Μάμμαντος

 

Ἐπαῦλις Βάτη & Λεούση (Κοττομάτη)
(Αὐλάκι Κλιμάκι)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μικρὴ παραλία εἷς τὸ Αὐλάκι Κλιμακίου

 

 

 

 

 Μάραθος: Μαραΐθι: (Meraj-thi: ἀρβανιστὶ)

Η ονομασία διεσώζει ἔγγραφον του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας Τόμος ΣΤ΄

(Ἀντίγραφο ἓν κώδικι 18 μεταξὺ ἐγγράφων 31/01 ἕως 08 Φεβρουαρίου 1821)

 

«Εἷς τὸ Μαράϊθι εἷς τὸν Ἅγιο Κωνσταντῖνο εἷς τὸ Κλιμάκι...»

Ἐκκλησία Ἁγίου Κωνσταντίνου & Ἁγίας Ἑλένης

 

Γνωστὸ στὴν περιοχὴ εἶναι ἐπίσης «Τὸ Πηγάδι τοῦ Καρρᾶ»

 

 

Ὅρος Ἔρος-Ἔρε,Ἔρως

 

 

 

 

Ἡ μυθιστορία τοῦ τόπου μας ὅμως,διασώζει τὴν ἑξῆς παράδοση:

Γεώργιος Δ Κριεζὴς

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ(ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860) σὲλ 6

Ὑπεράνω του ὅρους τούτου (Προφήτου Ἡλιοῦ) ὑψοῦται τὸ ὅρος τὸ καλούμενον τοῦ Ἔρωτος,διὰ τὸν,ὡς λέγεται,κρημνισθέντα ἐκεῖ βοσκὸν ἕνεκα σφοδροῦ ἔρωτος πρὸς νεανίδα μὴ αἰσθανομένην πρὸς αὐτὸν ἀντέρωτα)

 

 

 

Ὃ Τίτος Γιοχάλας (ἀποδίδοντας ἀρβανίτικη προέλευση) ἀναφέρει περὶ τῆς ὀνομασίας τοῦ Ὅρους Ἔρος. 

Erës (Ἀέρας,Ἄνεμος) : Μalli Erës : (Μὲ τὴν ἀπαλοιφὴ τῆς λέξεως Μalli,Βουνὸ τῶν Ἀνέμων) παρέμεινε ἡ γενικὴ Erës

 

 

 

Ὁ Ἀντώνιος Μανίκης ἐπισημαίνει πῶς προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξη Ὅρος,ἐξελληνίζοντας τὴν ὀνομασία

 

 

 

 

Τσούμπα Ἀνενώστου

Μικρὸς λόφος εἷς τους πρόποδες (Νοτίως) του Ὅρους Ἔρους 

Ἐπὶ τῆς κορυφῆς της,εὑρίσκεται ἡ μικρὴ ἐκκλησία τῶν Ταξιαρχῶν.

 

 

 

 

 

 

Νῆσος Φωκὰ

37°18′40.60″N 23°27′32.50″E / 37.3112778, 23.4590278

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τόπος ἀναπαραγωγῆς τῆς Μεσογειακῆς φώκιας, Μονάχους μονάχους , (Monachus monachus)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σπηλαιώδης ἀκτὲς ἔναντί της νήσου τῆς Φώκας.Διασώζεται διὰ τὴν περιοχὴ τὸ τοπωνύμιο

Σπηλία τῆς Φώκας (Shpeva e fokësë)

Ἄλλο τοπωνύμιο τῆς ἀκτογραμμῆς τῆς περιοχῆς Κλιμάκι εἶναι τὸ «Κριεμάδι»
 Ὁ Τίτος Γιοχάλας ἑρμηνεύει τὴν λέξη (πιθανολογόντας ὅτι ἡ ὀνομασία προέρχεται ἀπὸ τὸν ἰδιοκτήτη τῆς περιοχῆς) ὡς ἑξῆς:

Kriemadhi: krie + i-madhi: Μεγάλο κεφάλι

  Ἡ συγκεκριμένη περιοχὴ εἶναι τόπος συγκεντρώσεως τῆς Μεσογειακῆς φώκιας.

 

Πανοραμικὴ ὄψις τῶν νότιων ἀκτῶν τῆς νήσου Ὕδρας ἕως τὴν Χούντα Ρήγα.

(Ἐμφανῆ τὰ σημάδια τῆς καταστροφικῆς λαίλαπας τοῦ 2007 ἡ ὁποία ἀποτελείωσε τὴν ἄλλοτε καταπράσινη πευκόφυτη περιοχὴ τοῦ Κλιμακίου

 

 

 

 

 

Θέση Παναγίτσες

Ἐκκλησίας Γεννέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ & Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου,εἷς τὴν θέση Παναγίτσες

Ἐπαῦλις Καλλίτσα

 

 

 

 

 

 

Πλησίον της Χούντα τοῦ Ρήγα,δίπλα εἷς τὴν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας

 

 

 

 

 

 

 

 

Ἡ περιοχὴ ἄνω της Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας ἀναφέρεται ἐπίσης ὡς «Κάβος Μαῦρος» (ἴσως ἀπὸ τὸν διαφαινόμενο ὄγκο τῆς Χούντας τοῦ Ρήγα)

Παράλληλα ὡς «Ἀμπλέτα Αὐλάκια» καλεῖται ἡ περιοχὴ  μεταξύ της οἰκίας Καλλίτσα ἕως τὴν Χούντα Ρήγα.

(Ἐπίσης διασώζεται καὶ ἡ ὀνομασία  «Ὀτσάρι»)

 

Όρμος Ἅγιος Νικόλαος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ὅρμος Μόνεδα

;;;

Ὁρμίσκος νοτίως της Χούντα τοῦ Ρήγα,ὑπήνεμος πρὸς τοὺς ἀνέμους Γραῖγο & Τραμουντάνα.(Ὁ Σαχίνης ἀναφέρει πὼς ὁ ὁρμίσκος διασταυρώνεται μὲ τὸ Σταυρονήσι)

 

 

 

 

 

Μαγκοὺ Λέζα
(Κλίσμα Ἀντωνάκη)

 

 

 

Ἴσως (ἐπεξήγηση δική μου):   

Magji: (μάγια) + ledh-i: (τοῖχος) + za (ἐπίθημα):

Magji: (μάγια) + ledh + za (ἐπίθημα): Μάγκου Λέζα (Μαγεμένη πεζούλα)

 

Θέα πρὸς τὴν Χούντα τοῦ Ρήγα

 

 

 

 

Ἀγροικίες περιοχῆς Μαγκοῦ Λέζα.Ἀναφέρεται καὶ τὸ τοπωνύμιο Κλίσμα Ἀντωνάκη

 

 

 

 

 

Χούντα Ρήγα

 

 

 

 

 

Ἀκρωτήριον Ρήγας

 

 

 

 

 

 

Ὅρος Πύργος & Ὅρος Κοντάρια

 

 

Πηγές:

Γεώργιος Δ Κριεζὴς

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ(ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)

Ἀντώνιος Μιαούλης

(Ὑπόμνημα Περὶ τῆς Νήσου ΎΔΡΑΣ ΑΦ΄ΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΩΚΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1821)

Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας

Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας,Ἀντώνιος Μανίκης
Ἡ Φωνὴ τῆς Ὕδρας,Χρήστου Χριστοδούλου
Περιοδικὸν Ὑδραϊκοὺ Συνδέσμου Πειραιῶς

Γεώργιος Σαχίνης

Ὑδραϊκὴ Ψυχή,Λαογραφία-Γνωριμία-Ἱστορία &Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ὕδρα 1980
Ὑδραϊκὴ Ψυχὴ Βιβλ. Δ΄ 1981
Ἐκκλησάκια,Ἐκκλησίες,Ἐρημοκλήσια,Πειραιεὺς 1982

Γιάννης Ἃ Καραμῆτσος,

Ὕδρα Νῆσος Ἐντέλης Δρυόπων Ὕδρα 1998
Ὕδρας Λεξιλόγιον τὸ δεύτερον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,ΥΔΡΑ1999
Ὕδρας Ἀλφαβητάριον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,Ὕδρα 2001

Τίτος Γιοχάλας

Ὕδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ἃ Τόμος Ἐκδόσεις Πατάκη 2006

Ἄδωνις Κύρου,Ἀρχαιολόγος

Τὸ σταυροδρόμι τοῦ Ἀργολικοῦ, Ἔκδοση 1990

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας (Ἐρημονήσια Ὕδρας)

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας 

Ἀκτογραμμῆ Ὕδρας Ἐρημονήσια Ὕδρας

(Νοτίως του Ἀκρωτηρίου Μπίστι)

Ὀνόματα σωζώμενα ἐκ τῆς βιβλιογραφίας καὶ τῆς προφορικῆς παραδόσεως τῆς νήσου Ὕδρας
(Ὁρισμένα ἓξ αὐτῶν δὲν ἀπαντῶνται σήμερα)

Πανοραμικὴ ἄποψις τῆς νήσου Ὕδρας πρὸς Νότον,ἀπὸ τὸ Ὅρος Ἔρος-Ἔρε,λίγο πρὸ χειμωνιάτικης δύσεως.Διαφαίνονται οἱ βραχονησίδες τῆς νήσου Ὕδρας

Νήσος Ἀλεξανδρὶ Ἀλέξανδρος (ἢ Πλατονήσι)

37°17′03.30″N 23°22′09″E / 37.28425, 23.36917

Ἡ νῆσος Ἀλεξανδρί,τὸ ξημέρωμα.

Παλαῖος προφορικὸς θρύλος,ἀναφέρει πὼς ὅταν ὁ ἴσκιος τῆς νήσου Ὕδρας,πέσει πάνω στὴν νῆσο Ἀλεξανδρί,τότε εἷς τὸ συγκεκριμένο σημεῖο θὰ φανερωθεῖ κρυμμένος πειρατικὸς θησαυρός.

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης διασώζει τὸ τοπωνύμιο «Καπόνια Λεξανδρί»,σχισμῆς περίπου 5 μέτρων ποὺ συγκρατεῖ τὰ ὕδατα τῶν βροχοπτώσεων.Ἡ λαϊκὴ παράδοσις ἀναφέρει πὼς φλέβα νεροῦ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν νῆσο Ἀλεξανδρὶ καὶ καταλήγει (ὑποθαλασσίως) εἷς τὴν νῆσον Κρήτη.

Θέα τῆς νήσου Ἀλεξανδρί,ἀπὸ τὴν νῆσο Σταυρονήσι

Νήσος Ἀστέρι(Πλατειὰ)

37°15′46.70″N 23°18′52″E / 37.2629722, 23.31444

Ἀστέρι(Πλατειά),Στρογγυλό,Δράπερι

Νήσος Βένιζα (ἢ Βέντζα)

37°16′25″N 23°21′49.60″E / 37.27361, 23.3637778

Βένιζα: Venjiza:venjë: (Κέδρος) + za: (ἐπίθημα): Μικρὸς Κέδρος

Νήσοι Δισάκια (Δισάκι &Ταγάρι)

Δισάκι 37°16′00″N 23°21′13″E / 37.266667, 23.35361

Ταγάρι 37°16′04.40″N 23°21′15.30″E / 37.267889, 23.35425

 

 

ή

 

 

Νήσος Μπιθιπιριέριζα-Κωλογυριστὴ

Ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος παρὰ τοῦ Τίτου Γιοχάλα:

Bithëpërjerëza: Bithë (πρωκτὸς) + përjerë: (ἀναποδογυρισμένος) + za: (ἐπιθῆμα): Ἀνεστραμμένος πρωκτὸς

 

 

 

Νήσος Δράπερι Δράπι

37°15′37″N 23°18′46.80″E / 37.26028, 23.313 

Δράπερι: Ντράπερι:(Ἀντιδάνειο ἀρχαιοελληνικῆς μέσω Ἰλλυρίων εἷς τὴν Ἀλβανικὴν γλώσσαν):

Drapër-i:Δρεπάνι (λόγω σχήματος)

Βραχονησίδες  Ἀλεξανδρὶ,Βένιζα, (Μπιθιπιρίεριζα) ή Δισάκια (Δισάκι &Ταγάρι),Καρτέλι,Ἀστέρι(Πλατειά),Στρογγυλό,Δράπερι,Τρίκερι

Νήσος Καρτέλι

37°16′37.20″N 23°20′28″E / 37.277, 23.34111 

Ὁ Γιῶργος Σαχίνης μνημονεύει τὸ ἐρημονήσι Καρτέλι διὰ τὶς εὐωδιασμένες σπέντζες του.

Νήσος Σταυρονήσι (ἢ Σταυρὸς)

37°15′13″N 23°26′48.20″E / 37.25361, 23.4467222

 

 

Ὑπὸ τοῦ κώδικος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου ὑπάρχει τὸ ἑξῆς κείμενο τῆς 7ης Ὀκτωβρίου 1749:

 

(Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας Τόμος ΙΣΤ΄):

 «...Ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὴν χώραν,εἷς τὸ βουνόν,ἔχομεν μετόχι τὸν Προφήτη Ἠλίαν,μὲ προαύλιον,μὲ σύκαις καὶ ἀμυγδαλιαῖς μέσα.Ἔχομεν καὶ τὸ νησὶ ὅπου εἶναι ὄπισθεν ἀπὸ τὴν Ὕδραν,Σταυρονήσι ὀνομαζόμενον.Ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν κοντὰ ἔχομεν μίαν ἐκκλησίαν τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχας μὲ τρία κελλιὰ καὶ κάθονται οἱ καλογραῖες..»

Ἐκκλησία Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς ἓν ἔτει 2010

 

Ἄποψις τοῦ ὁρμίσκου τῆς νήσου Σταυρονησίου

Νήσος Στρογγυλό 

37°15′40.80″N 23°19′05.70″E / 37.2613333, 23.31825

Νήσος Τρίκερι 

37°16′02″N 23°16′55″E

Ἄνω της νήσου εὑρίσκονται τὰ ἐρείπια τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου,ὅπως ἀναφέρει ὁ ἱερεὺς Δημήτριος Χελιώτης (Χριστιανικὴ Ὕδρα).

Ἡ Νῆσσος Τρίκερι (Ἀντώνιος Μανίκης ,Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἔτος 1963 σὲλ 124) ἀνῆκε εἷς τὸν Ὑδραῖο Ἀντώνιον Ζουμπουρλάκην, ὁ ὁποῖος τὴν ἀπέκτησε κατόπιν δωρέας τοῦ καπετὰν πασσᾶ ἓν ἔτει 1770.Ὁ Ζουμπουρλάκης,ἐδώρησε ὅλο τὸ νησὶ εἷς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου Ὕδρας.

Πιστοποιητικὸν Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος

(Ἱστορικοῦ Ἀρχείου Ὕδρας Τόμος ΣΤ΄σέλ158)

«Ἀριθμὸς 1889:    

Ὕδρα τὴ 6 9βριου 1834

Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος

Ἡ δημογεροντία τῆς Ὕδρας

Πιστοποιεῖ ὅτι τὸ ἐρημονήσιον κείμενον μεταξὺ Δοκοῦ καὶ Σπετζῶν ὀνομαζόμενον Τρίκερα δωρηθὲν πρὸ ἑξήκοντα περίπου χρόνων ἀπὸ τὸν τότε καπετὰν πασὰ πρὸς τὸν ποτὲ Ἀντώνιον Ζουμπουρλάκην κὰτ΄αἴτησίν του,ἀφιερώθη μετὰ ταῦτα παρὰ τοῦ νέου τούτου ἰδιοκτήτου εἷς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἁγίου Νικολάου ἡγουμενεύοντος τότε ἓν τὴ εἰρημένη μονὴ τοῦ μακαρίτου Θεοφάνους ἱερομονάχου καὶ θείου ‘ἒπ΄ἀδελφή του εἰρημένου ἀφιερωτοῦ Ἀντωνίου Ζουμπουρλάκη,καθ’ἃ μαρτυρεῖ περὶ τούτου καὶ ὁ σωζόμενος εἰσέτι Ἀναστάσιος Κωφὸς ἄνθρωπός της τότε ἐποχῆς,χρηματίσας μάλιστα ἱκανοὺς χρόνους ἐργάτης καὶ γεωργός της αὐτῆς μονῆς,ἤτις ἔκτοτε νέμεται ὁλοτελῶς τὸ εἰρημένον ἐρημονήσιον.Ἕνεκεν τῆς ἐκ παραδόσεως μέν,ἀναντιρρήτου δὲ ταύτης ἀληθείας ἐκδίδεται τὸ παρὸν παρὰ τῆς δημογεροντίας κὰτ΄αἴτησιν τοῦ ἡγουμένου καὶ πρὸς ἀσφάλειαν τῆς περὶ ἢς ὁ λόγος μοναστηριακῆς ἰδιοκτησίας.

Οἱ δημογέροντες

Λάζαρος Κουντουριώτης

Νικόλαος Οἰκονόμος

Πηγή:wikipedia

Τὸ νησὶ Τρίκερι ἢ Τρικέρι ἀνήκει στὴν ὁμάδα νήσων τοῦ Σαρωνικοῦ καὶ στὴ νομαρχία Πειραιῶς. Βρίσκεται στὴν νότια πλευρὰ τῆς Ὕδρας καὶ τοῦ Δοκοῦ καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸ Μυρτῶο πέλαγος. Ἡ ἀκατοίκητη νῆσος ξεχωρίζει μὲ τὰ τρία "κεφάλια" τῆς (κάρη= ἰωνικὸς τύπος γιὰ τὸ κάρα, ποὺ σημαίνει κεφάλι), δηλαδὴ τὶς κορυφὲς τῶν ἰσάριθμων ὑψωμάτων τῆς.Ἔχει προφορικὰ σωθεῖ ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῶν γειτονικῶν νησιῶν πὼς οἱ κάτοικοι τῆς νήσου ὀνομάζονταν Τρικαραιδόνες. Ἡ σωστὴ ἀρχαία ὀνομασία ἦταν Τρικαρηνός. Ἡ ὀνομασία ὅμως τῶν προηγούμενων κατοίκων τῆς νήσου ὡς Τρικαραιδόνες παραπέμπει σὲ μία τοποθεσία ὀνόματι Τρικαραιδονία, ἄγνωστη ὡστόσο ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ἱστορικῶν. Ὁ Παυσανίας ἀναφέρει τὴν νησίδα μὲ τὸ ὄνομα Τρίκρανα

Ἡ νῆσος ἐγκαταλείφθηκε μετὰ τὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ὅταν ὁ τελευταῖος βοσκὸς κάτοικος τῆς νήσου, μετανάστευσε. Σύμφωνα μὲ τὰ ἀρχαιολογικὰ εὐρήματα ποὺ βρέθηκαν καὶ μελετήθηκαν στὸ νησί, λέγεται ὅτι κατὰ τὴν Ἐποχὴ τοῦ Λίθου ὑπῆρχε Πρωτοελλαδικὴ ἐγκατάσταση καὶ ἔντονες ἐμπορικὲς σχέσεις μὲ τὶς Κυκλάδες, ἐξαιτίας ὑπολειμμάτων κατεργασίας πυριτόλιθου, ὀψιδιανοῦ καὶ ἄλλων πετρωμάτων γιὰ λίθινα ἐργαλεῖα, ἐνῶ τὸ φυσικὸ πηγάδι στὸ κέντρο τοῦ οἰκισμοῦ ἐπικυρώνει τὴν παραπάνω ἄποψη, διότι ἐκεῖνες τὶς ἐποχὲς ἡ ὕπαρξη πόσιμου νεροῦ ἀποτελοῦσε πόλο ἕλξης γιὰ τὴν ἀνάπτυξη οἰκισμῶν. Ὡστόσο, τὰ εὐρήματα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης διαφέρουν ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ Δοκοῦ, πράγμα ποὺ τρέφει πολλὲς θεωρίες γιὰ τὴν καταγωγὴ τῶν κατοίκων της.

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Χαλκοῦ, οἱ κάτοικοι τοῦ νησιοῦ ἀσχολοῦνται περισσότερο μὲ τὴν κτηνοτροφία. Ἡ πρωτόγονη κατεργασία πυριτόλιθου δείχνει τὴν πολιτιστικὴ ὑποχώρηση ἐξαιτίας τῆς καταστροφῆς τῆς Λέρνας. Κατὰ τὴν Ὑστεροελλαδικὴ περίοδο, τὸ φυσικὸ πηγάδι ποὺ εἶχε προσελκύσει μερικὲς οἰκογένειες ἀποτέλεσε ἀφορμὴ νὰ μεταναστεύσουν καὶ νὰ ἐγκατασταθοῦν στὸ νησὶ βοσκοὶ ἀπὸ τὴν Ὕδρα ἢ τὴν ἐρμιονίτικη ἀκτὴ βόρειά του νησιοῦ. Στὸ κεντρικὸ τμῆμα τοῦ νησιοῦ, μὲ δυσκολία κανεὶς διακρίνει, ἀνάμεσα στὶς μεταγενέστερες "ξερολιθιὲς" καὶ τοὺς θάμνους, τὰ ἴχνη τειχῶν χονδροειδοῦς δομήσεως καὶ τὰ λιγοστὰ κομμάτια ἀγγείων καὶ ἀπολεπισμάτων τῆς ἴδιας ἐποχῆς.

Πηγές:

Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας

Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας,Ἀντώνιος Μανίκης

Ἡ Φωνὴ τῆς Ὕδρας,Χρήστου Χριστοδούλου

Περιοδικὸν Ὑδραϊκοὺ Συνδέσμου Πειραιῶς

Γεώργιος Σαχίνης

Ὑδραϊκὴ Ψυχή,Λαογραφία-Γνωριμία-Ἱστορία &Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ὕδρα 1980

Ὑδραϊκὴ Ψυχὴ Βιβλ. Δ΄ 1981

Ἐκκλησάκια,Ἐκκλησίες,Ἐρημοκλήσια,Πειραιεὺς 1982

Γιάννης Ἃ Καραμῆτσος,

Ὕδρα Νῆσος Ἐντέλης Δρυόπων Ὕδρα 1998

Ὕδρας Λεξιλόγιον τὸ δεύτερον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,ΥΔΡΑ1999

Ὕδρας Ἀλφαβητάριον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,Ὕδρα 2001

Τίτος Γιοχάλας

Ὕδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ἃ Τόμος Ἐκδόσεις Πατάκη 2006