hydraki


(hydraki:Διαδυκτιακὸς Δίαυλος Προβολῆς Μαγνητοσκοπίων-Εἰκονοληψιῶν τῶν Ἐθίμων-Ἠθῶν-Δρώμενων τῆς νήσου Ὕδρας (Υου tube)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ὕδρα 1920.Ὑπαγωγὴ Ὕδρας εἰς τὸν νόμον 2452 περὶ ἀπαγορεύσεως τῶν κατεδαφίσεων τῶν οἰκοδομῶν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ὕδρα 1920.Ὑπαγωγὴ Ὕδρας εἰς τὸν νόμον 2452 περὶ ἀπαγορεύσεως τῶν κατεδαφίσεων τῶν οἰκοδομῶν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Ὕδρα 1920.Ὑπαγωγὴ Ὕδρας εἰς τὸν νόμον 2452 περὶ ἀπαγορεύσεως τῶν κατεδαφίσεων τῶν οἰκοδομῶν

Ὕδρα 1920
Ὑπαγωγὴ Ὕδρας εἰς τὸν νόμον 2452 περὶ ἀπαγορεύσεως τῶν κατεδαφίσεων τῶν οἰκοδομῶν


Ἐν ἔτει 1920,ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις θέσπισε τὸν νόμον 2452 περὶ τῆς ἀπαγορεύσεως τῶν κατεδαφίσεων τῶν οἰκοδομῶν ἄνευ λόγου,ἐπιδιώκοντας προφανῶς τὴν προστασία τῶν παραδοσιακῶν οἰκισμῶν ἀνὰ τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπικράτειαν. Τὸν Σεπτέμβριον τοῦ ἰδίου ἔτους, ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ἐξέδωσε ξεχωριστὸ Φύλλο Ἐφημερίδας μὲ τὸ ὁποῖο καθόριζε τὴν ἰσχὺ τοῦ συγκεκριμένου νόμου διὰ δυὸ ἔτη, διὰ τὴν νῆσον Ὕδραν.


Ἐφημερὶς τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος, Τεῦχος Πρώτον, Ἀριθμὸς φύλλου 170,Ἐν Ἀθήναις τὴ 30η Ἰουλίου 1920

Νόμος 2452 περὶ ἀπαγορεύσεως κατεδαφίσεως οἰκοδομῶν ἄνευ ἀποχρῶντος λόγου

Νόμος 2452
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ψηφισάμενοι ὁμοφώνως μετὰ τῆς Βουλῆς, ἀπεφασίσαμεν καὶ διατάσσομεν:
Ἄρθρον 1
Ἀπαγορεύεται ἡ ἐν ὄλῳ ἢ ἐν μέρει κατεδάφισις οἰκοδομῶν κειμένων ἐντὸς πόλεων καὶ κωμῶν,ἄνευ εἰδικῆς ἄδειας.
Τοιαύτη ἄδεια,χορηγεῖται ὑπὸ τῶν κατὰ τόπους μηχανικῶν καὶ ἀρχιτεκτόνων τῶν Δημοσῖων Ἔργων,κατὰ τᾶς ἀκολούθους περιπτώσεις.
Ἅ) Ὁσάκις ἡ οἰκοδομὴ χαρακτηρίσθη κατὰ τᾶς νομίμους διατυπώσεις ἐπισφαλὴς καὶ καθίσταται ἀνεπίδεκτος στερεώσεως ὡς καὶ ἐξασφαλίσεως δι’ ἐπισκευῶν καὶ συμπληρώσεων ἢ αἳ ἰσχύουσαι διατάξεις ἀποκλείουν τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ἀπαιτουμένων τοιούτων ἐπισκευῶν καὶ συμπληρώσεων.
Β) Ὁσάκις ὁ ἰδιοκτήτης πρόκειται νὰ ἀνοικοδομήση ἐπὶ τοῦ οἰκοπέδου τῆς κατεδαφισθησομένης οἰκοδομῆς νέαν τοιαύτην μεγαλυτέρων διαστάσεων τῆς πρώτης.
Κατὰ τὴν β’ περίπτωσιν ἡ ἄδεια κατεδαφίσεως χορηγεῖται ἐπὶ τῇ καταθέσει ὑπὸ τοῦ ἐνδιαφερομένου χρηματικῆς ἐγγυήσεως. ἢς τὸ ποσὸν ὁρίζεται ἑκάστοτε ὑπὸ τοῦ χορηγοῦντος τὴν ἀδείαν ἴσον πρὸς τὸ 1/5 τῆς ὑπὸ τούτου προϋπολογιζομένης ἀξίας τῆς οἰκοδομῆς, μὴ δυνάμενον ἐν πάσῃ περιπτώσει νὰ κατέλθη κάτω τῶν πέντε χιλιάδων δραχμῶν, καὶ ὑπὸ τὸν ὄρον, ὅτι ὁ λαμβάνων τὴν ἄδειαν κατεδαφίσεως θέλει πραγματοποιήσει τὴν κατεδάφισιν καὶ τὴν ἀνέγερσιν τῆς νέας οἰκοδομῆς ἐντὸς ἀμετακλήτου προθεσμίας ὁριζομένης ὑπὸ τοῦ χορηγοῦντος τὴν ἄδειαν ἀναλόγως τῆς φύσεως τῆς οἰκοδομῆς.Ἡ ἐγγύησις ἐπιστρέφεται εἰς τὸν καταθέσαντα μετὰ τὴν πλήρη αὐτοῦ συμμόρφωσιν πρὸς τοὺς ὅρους τῆς ἄδειας, βεβαιουμένην ὑπὸ τῶν κατὰ τόπους μηχανικῶν καὶ ἀρχιτεκτόνων τῶν Δημοσῖων Ἔργων.
Ἄρθρον 2.
Ἐὰν τὸ κηρυχθὲν ἐπισφαλὲς ἀλλὰ μὴ κατεδαφιστέον οἰκοδόμημα κατέχεται ἀπὸ τρίτους ὑπὸ ἐνοίκιον ἢ ἄλλως ὁπωσδήποτε, οἱ τοιοῦτοι δὲν ὑποχρεοῦνται νὰ ἐκκενώσωσι τοῦτο, ἐφόσον ὁ χαρακτηρίσας τὸ οἰκοδόμημα μηχανικὸς ἢ ἀρχιτέκτων βεβαιώση ὅτι αἳ πρὸς στερέωσιν τῆς οἰκοδομῆς ἀπαιτούμεναι ἐπισκευαὶ δύνανται νὰ ἐκτελεσθώσιν ἄνευ τῆς τοιαύτης ἐκκενώσεωςἐν περιπτώσει δὲ καθ’ ἢν ἡ ἐκκένωσις καθίσταται ἀναπόφευκτος ἐκτελεῖται αὐτὴ κατὰ τᾶς εἰδικᾶς περὶ ἐπισφαλῶν οἰκοδομῶν νομίμους διατυπώσεις, τοῦ ἰδιόκτητου ὀφείλοντος μετὰ τὴν στερέωσιν τῆς οἰκοδομῆς νὰ ἐγκαταστήση πάλιν εἰς αὐτὴν τοὺς αὐτοὺς ἐνοίκους ὑπὸ τοὺς ἰδὶους ὅρους ἐνοικιάσεως, ὑφ’ οὖς κατεῖχον οὗτοι καὶ πρὶν τὸ οἰκοδόμημα.
Ἐν περιπτώσει χορηγήσεως ἀδείας κατεδαφίσεως οἰκοδομῆς κατὰ τὴν β΄περίπτωσιν τοῦ προηγουμένου ἄρθρου, ὁ ἰδιοκτήτης δέον νὰ εἰδοποιῆ τοὺς τυχὸν κατέχοντας τὴν οἰκοδομὴν τρίτους, τουλάχιστον ἕνα μήνα πρὸ τῆς κατεδαφίσεως, παρελθούσης δὲ τῆς προθεσμίας ταύτης ἀπράκτου δικαιοῦται οὗτος νὰ προβῆ εἷς τὴν ἔξωσιν, αὐτῶν κατὰ τᾶς νομίμους διατυπώσεις.
Ἄρθρον 3.
Πᾶς ὁ ἐπιχειρῶν κατεδάφισιν οἰκοδομῆς ἢ τμημάτων αὐτῆς ἢ φθορὰν οἱωνδήποτε στοιχείων αὐτῆς ἄνευ τῆς κατὰ τὸ ἄρθρον 1 τοῦ παρόντος νόμου ἀδείας τιμωρεῖται μὲ πρόστιμον ἀπὸ πεντακοσίων μέχρι πέντε χιλιάδων δραχμῶν καὶ μὲ φυλάκισιν δεκαπέντε ἡμερῶν μέχρι ἐξ μηνῶν.
Πᾶς ὁ λαμβάνων ἄδειαν κατεδαφίσεως οἰκοδομῆς συμφώνως πρὸς τὴν β΄περίπτωσιν τοῦ πρώτου ἄρθρου τοῦ παρόντος νόμου καὶ μὴ συμμορφούμενος πρὸς τᾶς διατάξεις αὐτοῦ καὶ τοὺς ὅρους τῆς ἀδείας, τιμωρεῖται μὲ τᾶς ποινᾶς τῆς προηγουμένης παραγράφου, ἡ δὲ ὑπ’ αὐτοῦ κατατεθεῖσα ἐγγύησις δὲν ἐπιστρέφεται.
Πᾶς ὁ μὴ συμμορφούμενος πρὸς τᾶς διατάξεις τοῦ 2 ἄρθρου τοῦ παρόντος νόμου,τιμωρειται μὲ πρόστιμον ἀπὸ ἑκατὸν μέχρι τριῶν χιλιάδων δραχμῶν καὶ μὲ φυλάκισιν τριῶν ἡμερῶν μέχρι τριῶν μηνῶν.
Ἄρθρον 4
Ὁ παρὼν νόμος τίθεται ἐν ἰσχύϊ διὰ Β.Δ προκαλουμένου ὑπὸ τοῦ Ὑπουργοῦ ἐπὶ τῆς Συγκοινωνίας, ἰδιαιτέρως δι’ ἑκάστην πόλιν ἢ συνοικισμὸν ἐπὶ χρονικὸν διάστημα ὁριζόμενον διὰ τοῦ αὐτοῦ Διατάγματος,ὅπερ δὲν δύναται νὰ ὑπερβῆ τὴν διετίαν ἀπὸ τῆς δημοσιεύσεώς του.
Ἄρθρον 5.
Κυροῦται πάσα πράξις γενόμενη μέχρι τοῦδε ἐντὸς τῶν ὁρίων τῶν διατάξεων τοῦ παρόντος νόμου.
Ὁ παρὼν νόμος ψηφισθεῖς ὑπὸ τῆς Βουλῆς καὶ παρ’ ἠμῶν σήμερον κυρωθεῖς, δημοσιευθήτω διὰ τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐκτελεσθήτω ὡς νόμος τοῦ Κράτους.
Ἐν Ἀθήναις τὴ 24η Ἰουλίου 1920.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ὁ ἐπὶ τῆς Συγκοινωνίας Ὑπουργὸς
Α.Παπαναστασίου
Ἐθεωρήθη καὶ ἐτέθη ἡ μεγάλη του Κράτους σφραγίς.
Ἐν Ἀθήναις τὴ 28η Ἰουλίου 1920
Ὁ ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης Ὑπουργὸς
Ι.Δ.Τσιριμῶκος.



Ἐφημερὶς τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος,Τεῦχος Πρώτον,Ἀριθμὸς φύλλου 212,Ἐν Ἀθήναις τὴ 16η Σεπτεμβρίου 1920

«…Περὶ ἰσχύος τοῦ νόμου 2452 διὰ τὴν νῆσον Ὕδραν ἐπὶ δυὸ  ἔτη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ἔχοντες ὑπ’ὄψει τᾶς διατάξεις τοῦ νόμου 2452, προτάσει τοῦ Ἠμετέρου ἐπὶ τῆς Συγκοινωνίας Ὑπουργοῦ, τίθεμεν ἐν ἰσχύϊ τὸν νόμον τοῦτον διὰ τὴν νήσου Ὕδραν ἐπὶ δυὸ ἔτη.
Εἰς τὸν Ἡμέτερον ἐπὶ τῆς Συγκοινωνίας Ὑπουργὸν ἀνατίθεμεν τὴν δημοσίευσιν καὶ ἐκτέλεσιν τοῦ παρόντος διατάγματος
Ἐν Ἀθήναις τὴ 5η Σεπτεμβρίου 1920
Ὁ ἐπὶ τῆς Συγκοινωνίας Ὑπουργὸς Α.Παπαναστασίου..»



Ὁ καθηγητὴς γλωσσολογίας Νίκος Παντελίδης σημειώνει τὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα διὰ τὴν ὑπαγωγὴ τῆς Ὕδρας εἰς τὸν Νόμον 2452:

«….Εἰδικὰ γιὰ τὴν Ὕδρα τὸ διάταγμα εἶχε ἰδιαίτερη σημασία. Τὸ γεγονὸς ὅτι τόσα πολλὰ ἀπὸ τὰ παλαιὰ σπίτια ἔχουν ἐξαφανιστεῖ (σὲ πολλὲς περιπτώσεις μπορεῖ κανεὶς ἀκόμη νὰ διακρίνει θεμέλια στὸ χῶμα) δὲν ὀφείλεται μόνο στὴν ἐγκατάλειψη ἀλλὰ καὶ στὴν ἑξῆς πρακτική, τὴν ὁποία ἀναφέρει ὁ Παπαμανώλης στὸ βιβλίο του "Ἡ οἰκογένεια Βούλγαρη τῆς Ὕδρας" (σέλ.35). Ἐφαρμοζόταν κατὰ τὴ δεκαετία 1910-1920:

"Κατ' ἐκείνην τὴν ἐποχὴν ὅμιλος εργολάβων οίκοδομῶν ἐπέδραμεν εἰς τὴν Ὕδραν, ὅπου κατεγίνετο ἐπὶ ἔτη ν' ἀγοράζῃ ἀντὶ εὐτελεστάτων τιμῶν παλαιὰς ἐνδεῶν οικογενειών οἰκίας, ὅπως κρημνίζῃ αὐτὰς καὶ λεηλατῇ ἀποκομίζων τὸ ὑλικὸν αὐτῶν, ἐπὶ μᾶλλον δὲ τὴν ἀγριοξυλείαν, ἐξ ἧς ἀπετελοῦντο τὰ πατώματα, αἱ ὀροφαὶ κ.λ.π., ἢ κατελάμβανον ἀκατοικήτους οἰκίας, ὧν οἱ ἰδιοκτῆται εἶχον μετοικήσει εἰς τὸν Πειραιᾶ ἢ εἰς τὰς Ἀθήνας ἢ εἰς τὴν Σῦρον, τὰς ὁποίας ἐκρήμνιζον πρὸς τὸν αὐτὸν σκοπόν."

Φαίνεται πὼς ἡ πρακτικὴ αὐτὴ εἶχε γίνει μάστιγα ὄχι μόνο στὴν Ὕδρα ἀλλὰ σὲ πολλὰ μέρη, ἰδιαίτερα σὲ αὐτὰ μὲ μνημειακὴ ἀρχιτεκτονική…»


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...