hydraki


(hydraki:Διαδυκτιακὸς Δίαυλος Προβολῆς Μαγνητοσκοπίων-Εἰκονοληψιῶν τῶν Ἐθίμων-Ἠθῶν-Δρώμενων τῆς νήσου Ὕδρας (Υου tube)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ύδρα 1829-1831Τα Καποδιστριακά-Πρός την Σύγκρουσιν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ύδρα 1829-1831Τα Καποδιστριακά-Πρός την Σύγκρουσιν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Ύδρα 1829-1831 Τα Καποδιστριακά-Πρός την Σύγκρουσιν


Ύδρα 1829-1831

Τα Καποδιστριακά-Πρός την Σύγκρουσιν

 

Τα Γεγονότα μετά την κατάρτιση των Λογαριασμών των Απαιτήσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων Ύδρας,Σπετσών,Ψαρρών έως την Σύγκρουσιν

 

Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας (Αρχείον της Κοινότητος Ύδρας 1778-1832)

Δημοσιευμένον υπο Αντωνίου Λιγνού,Προέδρου της Κοινότητος Ύδρας,Προέδρου της Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας.Τόμος ΙΕ΄,1829-1832,Εν έτει 1931

(σημείωση:εντός παρενθέσεως οι αντίστοιχες σελίδες απο το Αρχείον της Κοινότητος της Ύδρας)

 
 

Συνέχεια της Ανάρτησης:Ύδρα 1829-1831 Καποδιστριακά Απαιτήσεις Υδραίων

 
 

Την 22αν Ιανουαρίου 1830 ο Αρχειοφύλαξ της Επικρατείας Βάϊος Γεωργίου παραλαμβάνει από τον Υδραίο Ιωάννη Γ.Κριεζή τους επεξεργασθέντες λογαριασμούς των Τριών Ναυτικών Νήσων.(259)

 

Την 1ην Φεβρουαρίου 1830 ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας πληροφορείται πως εκλέχθησαν ώς Δημογέροντες της νήσου Ύδρας οι Λάζαρος Κουντουριώτης,Βασίλειος Μπουντούρης,Νικόλαος Οικονόμου και Δημήτριος Αν. Θεοδωράκης.(262)

 

Την 5ην Φεβρουαρίου 1830 ο Ιωάννης Γ.Κριεζής ώς πληρεξούσιος της Ύδρας,απο το Ναύπλιο ενημερώνει τους Προκρίτους της Ύδρας πως η Επιτροπή κωλυσιεργεί και δεν έχει ξεκινήσει ακόμη την εξέταση των λογαριασμών των Τριών Ναυτικών Νήσων (263)

 

Την 26ην & 27ην Φεβρουαρίου 1830 ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας διατάζει την διανομή 50.000 διστήλων στις τρείς ναυτικές νήσους.Η διανομή προσδιορίζεται στα 24.500 δίστηλα για την Ύδρα,15.000 για τις Σπέτσες και 10.500 για τα Ψαρρά.Η διανομή των διστήλων αυτών επισημαίνεται πως θα αφορά αποκλειστικά και μόνο την επισκευή των ήδη υπάρχοντων πλοίων (εμπορικών που χρησιμοποιήθηκαν στις πολεμικές επιχειρήσεις) ή στην κατασκευή νέων πλοίων μικράς χωρητικότητας,των ατόμων που πραγματικά δεν έχουν την δυνατότητα να τα επισκευάσουν ή να αγοράσουν νέα πλοία.Παράλληλα ανακοινώνεται η πρόθεση της Κυβέρνησης να διανείμει τρόφιμα στους άπορους λοιμοκτονούντες ναύτες των Τριών Ναυτικών Νήσων.(269-270).Σε νέα επιστολή της 15ης Μαρτίου 1830 ο Κυβερνήτης της Ελλάδος επισημαίνει έκ νέου στον Διοικητή της Ύδρας (με έντονο τόνο) πως θα πρέπει να καταρτίσει κατάλογο των απόρων ατόμων της νήσου που δικαιούνται αποζημίωση από την πολιτεία.(272)

 

Την 2αν Μαρτίου 1830 ο πληρεξούσιος της Ύδρας Ιωάννης Γ.Κριεζής επισημαίνει την εκ νέου κωλυσιεργεία της Επιτροπής της Κυβερνήσεως που ασχολείται με την διανομή των 50.000 ταλλήρων.(271)

 

Την 12ην Μαρτίου 1830 οι πλοίαρχοι της νήσου Ύδρας προχωρούν στην  εκλογή των πληρεξουσίων τους για να διαπραγματευτούν τα δικαιώματα των αποζημιώσεών τους (274-275)

 

«Οι υποφαινόμενοι πλοίαρχοι των υπέρ πατρίδος αγωνισθέντων πλοίων της Νήσου Ύδρας αποκαθιστώσι κοινή αυτών γνώμη και τελείαν ευχαρίστησιν επιτρόπους και αντιπροσώπους των τους κυρίους Γεώργιον Σαχτούρην,Ιωάννην Βατσαξήν και Γεώργιον Δ.Νέγκα με την άδεια του να παρουσιασθώσιν αμέσως είτε εμμέσως προς τον Σεβαστόν Κυβερνήτην και παρακαλέσωσι την Α.Ε ίνα ευδοκήση δια να διατάξη και περί των αγώνων αυτών το ανήκοντα και αφορώντα την πραγματοποίησιν της περί των δικαιωμάτων αυτών αποφάσεως της Δ΄Εθνικής Συνέλευσεως.

 

Ύδρα Τη 12η Μαρτίου 1830

Οι πλοίαρχοι των υπερ πατρίδος αγωνισθέντων πλοίων της Ύδρας

 

Αντώνιος Γ.Κριεζής,Λάζαρος Πινότσης,Λάζαρος Μπρούσκος,Σάββας Ανδρέα,Λάζαρος Παπαμανώλης,Ιωάννης Δ.Ζάκας,Ιωάννης Μαρούκας,Σταμάτης Ιωάννου Φωκά, Σταμάτης Ιω.Δοκού,Λάζαρος Τζώρτζος,Κοσμάς Ιωάννου Κολαθρινού,Γεώργιος Σαχίνης,Μιχαήλ Τσαμαδός,Λάζαρος Παναγιώτης,Δημήτριος Χριστοφίλου,Νικόλαος Βόκου,Νικόλαος Ρεβίδης,Ιωάννης Γκέλης,Ραφαήλ Ν.Νέγκα,Θεόδωρος Ιωάννου Δοντάς,Κωνσταντής Μεθενίτης,Ηλίας Γεώρτζου,Αναστάσης Κ.Σερφιώτης,Αντώνης Ιω.Κριεζής,Ελευθέρης Γκιώνης,Αναγνώστης Κριεμάδης,Αναγνώστης Πέτρου Ζώτης ,Δημήτρης Αντώνη Βόκου,Γεώργιος Νικολάου Λαλεχού,Ελευθέριος Ραφαήλ, Αν.Δ.Κριεζής αντί των αδελφών του.»

 

Την 15ην Ιουνίου 1830 κοινοποιήται απόφαση του Κυβερνήτη της Ελλάδος με την οποία διορίζεται ώς Πρόεδρος της Γερουσίας (αντί του Γεωργίου Σισίνη) ο Γερουσιαστής Δημήτριος Τσαμαδός.(279)

 

Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας,την 8ην Σεπτεμβρίου 1830 αποστέλει στις Κοινότητες των Τριών Ναυτικών Νήσων,επιστολή με την οποία τους ανακοινώνει πως η Κυβέρνηση προτίθεται βάσει του άρθρου 3 του Ε΄ Ψηφίσματος της Δ΄ Εθνοσυνελεύσεως του Άργους,κοινή συναινέσει με την Γερουσία της Ελλάδος,να αποφασίσει το ύψος των αποζημιώσεων τους.Στην ίδια επιστολή ο Ιωάννης Καποδίστριας ανακοινώνει επίσης,την προθυμία του να προχωρήσει στην διαπραγμάτευση του ύψους των αποζημιώσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων,τις οποίες και καλεί να ορίσουν τους πληρεξούσιους αντιπροσώπους τους που θα συμμετάσχουν στις σχετικές διαπραγματεύσεις (284).

 

 

Β & Γ& Δ΄ άρθρο του Ε΄ ψηφίσματος της Δ΄ Εθνοσυνελεύσεως του Άργους (73)

 

«Β.Η Κυβέρνησις θέλει λάβει τα ανήκοντα μέτρα δια να ερευνήση επίσης τα δικαιώματα των πλοιάρχων των τριών Ναυτικών Νήσων,των στρατιωτικών σωμάτων της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας και των νήσων,των πολιτικών υπουργών,των πολιτών και των κοινοτήτων της Επικρατείας όσαι θέλουν απαιτήσει αποζημιώσεις.

Γ.Η Κυβέρνησις προχωρούσα είς την έρευναν των διαφόρων απαιτήσεων,θέλει κανονίσει με την σύμπραξιν της Γερουσίας και το ποσόν των προς τους απαιτούντας αποζημιώσεων,και την εποχήν και τον τρόπον της αποδόσεως αυτών.

Δ.Επειδή τα μόνα μέας,δι’ών η Κυβέρνησις δύναται να αποδώση τας ειρημένας αποζημιώσεις,είναι το εξωτερικόν δάνειον το οποίο δύναται να διαπραγματευθή,ή έμφρων των εθνικών κτημάτων,και η σύστασις κώδικος των δημοσίων χρεών»

 

 
Αποδεχόμενοι το κάλεσμα του Κυβερνήτου της Ελλάδος οι Πολίτες της Ύδρας («οι έχοντες δικαιώματα αποζημιώσεως») προχωρούν την 24ην Νοεμβρίου 1830 στην εκλογή των αντιπροσώπων τους.Ως αντιπρόσωποι εκλέχθησαν αρχικώς οι Γεώργιος Κουντουριώτης,Λάζαρος Τζαμαδός (υιος του Προέδρου της Γερουσίας Δημητρίου Τσαμαδού),Δημήτριος Βούλγαρης και Ιωάννης Γεωργίου Κριεζής.

 

Με νέα απόφαση της 24ης Νοεμβρίου 1830 οι Πολιτές της Ύδρας («οι υποφαινόμενοι έχοντες δικαιώμα αποζημιώσεως»)-κατ’ουσία οι Πρόκριτοι της Ύδρας- και οι Πλοίαρχοι της Ύδρας προχωρούν στην τελική εκλογή των πληρεξουσίων τους. Απ’την πλευρά των Προκρίτων εκλέχθησαν οι Γεώργιος Κουντουριώτης,Λάζαρος Τζαμαδός,Δημήτριος Βούλγαρης,Αναγνώστης Οικονόμου και Ιωάννης Γεωργίου Κριεζής.Απ’την πλευρά των Πλοιάρχων της Ύδρας εκλέχθησαν οι Λάζαρος Πινότσης,Λάζαρος Μπρούσκος και Λάζαρος Τζώρτζου.(286-287)

 

Τόσο οι πληρεξούσιοι των Προκρίτων της Ύδρας,όσο και οι πληρεξούσιοι των Πλοιάρχων της Ύδρας,έλαβαν πρό της διαπραγματεύσεως σαφείς και ρητές οδηγίες τις οποίες έπρεπε να τηρήσουν απαρέγκλιτα (286-289):

 

 

Βάσεις,τας οποίας οι περί αποζημιώσεως πληρεξούσιοι δεν επιτρέπεται να παραβιάσωσιν είς τας συζητήσεις των μετά της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

(285,287)

Α)οι παρουσιασθέντες από την κοινότητα της Ύδρας λογαριασμοί να μην ελαττωθώσιν εις το παραμικρόν κατά την πραγματικήν ποσότητα αυτών.

Β)αι των θυσίων ποσότητες χορηγημέναι είς νομίσματα και όχι φανταστικά γρόσια,και ακολούθως λογισθέντα είς τάλληρα δίστηλα,δεν στέργομεν να λάβουν άλλην εκτίμησιν ειμή τήν των διστήλων.

Γ)αι λείαι και πειρατείαι πεπραγμέναι απο τινας έκ των κατοίκων της Ύδρας μηδεμίαν σχέσιν έχουσαι με τας προλεχθείσας θυσίας μας,θέλουν είναι παντελώς αλλότριαι απο αυτούς τους λογαριασμούς,τους οποίους εννοούμεν καθαρούς και αμέτοχους οποιασδήποτε άλλης περιπλοκής.

Δ)Την παρά της Κυβερνήσεως προβληθησομένην προθεσμίαν προς αποπλήρωσιν των είς ημας χρεωστουμένων,καθώς και τον τόκον,και τον τρόπον της αποδόσεως αυτών θέλει κοινοποιήσωσι προς ημάς οι πληρεξούσιοι όσον ταχός,ίνα ακολούθως δώσωμεν την συγκατάθεσίν μας έκ συμφώνου.

Ε)Οποιαδήποτε πράξις αποφάσεως ήθελε γένει,να γένη διά μέσου της κοινότητός μας»

 

 

Μετά το πέρας της εκλογής των πληρεξούσιων αντιπροσώπων τους,οι  Πρόκριτοι και οι Πλοιάρχοι της Ύδρας,ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους στον Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια την 26ην Νοεμβρίου 1830.(290-291)

 

Τις αποφάσεις εκλογής των πληρεξουσίων αντιπροσώπων καθώς και τις ρητές και σαφείς εντολές τις οποίες αυτοί έλαβαν πρό των διαπραγματεύσεων,τις υπογράφουν οι κυριότεροι Πρόκριτοι και Πλοίαρχοι της Ύδρας,όπως οι:

 

Λάζαρος Κουντουριώτης,Ανδρέας Μιαούλης,Γεώργιος Κουντουριώτης,Σταμάτης Μπουντούρης,Βασίλης Σταμάτη Μπουντούρης,Ιωάννης Ορλάνδος,Δημήτριος Βούλγαρης,Νικόλαος Β.Μπουντούρης,Εμμανουήλ Τομπάζης Αναγνώστης Οικονόμος, Αναγνώστης Δημήτρη Θεοδωράκη,Γκίκας Γ Χ΄Γκιώνη,Αντώνιος Δ.Κριεζής,Παντελής Γιάννη Γκίκα,Ιωάννης Γ.Κριεζής,Ελευθέριος Ντρίτζας,Μανώλης Ελευθέρη Μανώλη ,Δημήτρης Λαζαρίμος,Νικόλαος Νέγκας,Νικόλαος Ε Γκίκας, Εμμανουήλ Νέγκας, Αντώνιος Γ.Κριεζής,Λάζαρος Πινότσης,Νικόλαος Βόκου,Ιωάννης Παντελή,Ιωάννης Μαρούκας,Λάζαρος Μπρούσκου,Γιάννης Γκέλης,Λάζαρος Τζώρτζου, Ιωάννης Δ.Ζάκας,Αλέξανδρος Ραφαήλ,Σταμάτης Ιω.Δοκού,Ιωάννης Αθρινός, Κωνσταντής Μεθενίτης,Λάζαρος Αντωνίου,Νικόλαος Γκιούλος,Δια τον Θεοχάρη Παπαντωνίου ο υιός του Αντώνιος,Ν.Παντελή Νικολάκη,Αντώνιος Δημητρίου Ευαγγελήθης,Θεόφιλος Ρήγας,Ιωάννης Χ΄Γ.Ποριώτου,Δια Αντώνιον Δημητρίου Κοκίνη ο Γεώργιος Δημητρίου Κοκίνης,Γεώργιος Δημητρίου Κοκίνης,Ιωάννης Σταυρόπουλος,Νικολής Αντωνίου, Δημήτριος Γεωργίου Μπουντούρης,Νικόλαος Ιωάννου Ρήγα,Αναγνώστης Γιαννικέ, Κυριάκος Σταμάρε,Ευαγγελής Δημητρίου, Νικόλαος Μπαρούς,Γεώργιος Αντωνάκης, Ανάργυρος Χ΄Νικολάου,Χρήστος Αγαλόπουλος,Δημήτρης Θεοδωράκης,Αναγνώστης Νικολάου,Δημήτριος Γεωργίου, Νικόλαος Ψιμιλόπουλος, Αναγνώστης Γεωργίου, Ανάργυρος Μπαρμπαρής,Δημήτρης Αναστασίου Ραπελές,Αντώνιος Φιλίππου Παπανικόλα,Δια τον Νικόλα Κοκοβίλε ο υιός του,Δια Κυριάκον Βρετάν ο Σταύρος Βρετάς,Αναστάσιος Τζόνης,Αναγνώστης Δ. Σαρκόσης,Σταμάτης Ιωάννου Φωκάς, Αναγνώστης Πέτρο Ζώτης,Λάζαρος Παπαμανώλης,Ανάργυρος Χ΄Νικολού,Θεόδωρος Κούγιας,Αναγνώστης Νικολάου Καζάζης,Αντώνιος Φιλίππου Παπανικόλα.

 
 

Μετά την συνάντηση των Πληρεξουσίων των Τριών Ναυτικών Νήσων με τον Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια,η Ελληνική Πολιτεία (μετά την αποχώρηση των πληρεξούσιων αντιπροσώπων της Ύδρας) αποστέλλει την 20ην Δεκεμβρίου 1830 επιστολή προς τον έκτακτο Διοικητή Ύδρας και Πετσών, προκειμένου να τον ενημερώσει για τα πεπραγμένα της συναντήσεως.Την επιστολή υπογράφουν απο κοινού,ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας και ο Γενικός Γραμματεύς της Επικρατείας Νικόλαος Σπηλιάδης.

 

Η πλευρά της Ελληνικής κυβερνήσεως,πρότεινε στους πληρεξουσίους των Τριών Ναυτικών Νήσων,για το θέμα του Καθαρισμού των Λογαριασμών των Απαιτήσεών τους,α) τον διορισμό και την σύσταση νέας Επιτροπής η οποία θα απαρτίζεται απο τους εκπροσώπους και των δύο πλευρών (Κυβέρνηση-Τρείς Ναυτικοί Νήσοι),ώστε ο καθείς πολίτης του δικαιώματος της αποζημιώσεως να καθαρίσει χωριστά τον λογαριασμό των Απαιτήσεών του.Ο καθαρισμός του λογαριασμού κάθε πολίτη,θα πραγματοποιήται με την εκλογή πληρεξούσιου επιτρόπου καθώς και με την παράλληλη προσκόμιση των απαραίτητων δικαιολογητικών και αποδείξεων.Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν θα προσκομίζονται αποδεικτικά,οι πολίτες θα καταφεύγουν σε συμβιβασμό των απαιτήσεών τους με την Κυβέρνηση.

 

Η Ελληνική Κυβέρνηση για το θέμα της εξοφλήσης των Λογαριασμών  των Αποζημιώσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων β) πρότεινε την προκαταβολική εξόφληση τους σε γραμμάτια.Στο αρχικό προσδιορισθέν ποσό των 2.400.000,00 φοινίκων (Εθνικό νόμισμα που καθιέρωσε ο Ιωάννης Καποδίστριας),η Κυβέρνηση προτίθεται (εφόσον γίνει αποδεκτή η διευκόλυνση της αποπληρωμής των Αποζημιώσεων απο τις Τρείς Ναυτικές Νήσους) να προσθέσει επιπλέον προκαταβολή επί πιστώσει με καθορισμό επιτοκίου,βάσει της παραγράφου 6 του δ΄ άρθρου του Ε΄ ψηφίσματος της Δ΄ Εθνοσυνελεύσεως του Άργους,με την επισήμανση πως ο συγκεκριμένος τόκος θα καταβάλλεται μόνο όταν τα χρηματικά διαθέσιμα του Ελληνικού κράτους επαρκούν.

 

Τέλος η Κυβέρνηση ανακοινώνει την πρόθεση της γ) να προβεί σε Εξωτερικό Δανεισμό ύψους 60.000.000,00 φράγκων.Μέρος των χρημάτων του συγκεκριμένου δανείου θα χρησιμοποιηθεί για την καταβολή των αποζημιώσεων όσων δικαιούχων θα συμφωνήσουν με τις αποφάσεις της Κυβερνήσεως.(292-294) (Σημείωση: Το συγκεκριμένο δάνειο ουδέποτε ελήφθη παρά της Ελληνικής Κυβερνήσεως).

 

 
 

Παράγραφος 6 του Δ΄ άρθρου του Ε΄ ψηφίσματος της Δ΄ Εθνοσυνελεύσεως του Άργους (73)

 

1)Να συστήσει η Κυβέρνησις κώδικα των δημοσίων χρεών είς τον οποίον θέλουν καταγράφεσθαι τα αναγνωριζόμενα της επικρατείας χρέη προς τους έχοντας δικαίωμα αποζημιώσεως,επί της ποσότητος των οποίων θέλει πληρώνεσθαι κατ’έτος νόμιμος τόκος προσδιωρισμένος απο την Κυβέρνησιν.

2)Να εξαιρέση προηγουμένως το δεκατημόριον της όλης ποσότητος του εξωτερικού δανείου και να το διανείμη κατ’αναλογίαν των κεφαλαίων του αναγνωρισθησομένου χρέους

3)Να διαθέση βαθμιδόν προς όφελος των ειρημένων διακόσιας χιλιάδας στρεμμάτων απο της εθνικής γής.

 
 

 

Όπως ήταν φυσικό οι συγκεκριμένες αποφάσεις του Κυβερνήτου της Ελλάδος, Ιωάννη Καποδίστρια,προκάλεσαν αρχικώς την έκπληξη και μετέπειτα την σφοδρή αντίδραση των Προκρίτων της Νήσου Ύδρας.

 

Οι Πρόκριτοι (Επιστολή της 24ης Φεβρουαρίου 1831,Σχέδιο Α.Μαυροκορδάτου & Αντίγραφον γραφής Ν.Χ’Θεοδώρου Τσέπη,την οποία υπογράφουν οι Πολίται της Ύδρας)(294-298) αφού επισημαίνουν την διετή κωλυσιεργία της Κυβερνήσης ως προς την εξέταση της Εκκαθάρισης των Λογαριασμών των Απαιτήσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων,εκφράζουν την αντίρρησή τους τόσο ως προς την εκ νέου διετή χρονική επιμύκηνση της Εκκαθάρισης,την οποία επιζητά η Κυβέρνηση,όσο και ως προς την πρόταση του Κυβερνήτη για την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ των Τριών Ναυτικών Νήσων και της Ελληνικής Κυβέρνησης,ώς προς το ύψος των Απαιτήσεών τους,οι οποίες περιορίζονται τελικώς κατά το 1/3 της αρχικής τους ποσότητας (κατ’ εκτίμηση της Ελληνικής Κυβέρνησης).

 

Το θέμα της καταγραφής των δημόσιων χρεών του Έθνους σε κώδικα καθώς και η πληρωμή του νόμιμου τόκου,κατά τους Υδραίους Προκρίτους είναι το κυριώτερο θέμα και επισημαίνεται ρητώς στην συγκεκριμένη επιστολή τους εκφράζοντας την ικανοποίησή τους για την κοινή αυτή διαπίστωση από την πλευρά της Ελληνικής Κυβέρνησης,αλλά εν συνεχεία εκφράζουν τις ζωηρές ενστάσεις τους ως προς τον τρόπο κατά τον οποίο η Πολιτεία επιδιώκει την διευθέτηση του Καθαρισμού των Απαιτήσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων.

 

Οι Πρόκριτοι της Ύδρας εκφράζουν αρχικώς την αμφιβολία τους για την εξεύρεση των πόρων που θα χρησιμοποιούντο για την εξόφληση των Απαιτήσεων,όπως οι πόροι αυτοί καθορίστηκαν βάσει του Ε΄ Ψηφίσματος της έν Άργει Συνελεύσεως, δίοτι η δανειοδότηση της χώρας από τις Ευρωπαϊκές χώρες δεν κατέστη δυνατή έως την ώρα της κατάρτισης της πρότασης της Ελληνικής Κυβέρνησης και ούτε υπήρχε κάποια ένδειξη ότι θα πραγματοποιηθεί σε μεταγενέστερο χρόνο.(Τελικά ώς ορθά είχαν προβλέψει οι Υδραίοι Πρόκριτοι,ο εξωτερικός δανεισμός των 60 εκ. γαλλικών φράγκων δεν πραγματοποιήθηκε).

 

Οι Πρόκριτοι της Ύδρας εκφράζουν επίσης την αντίρρησή τους στην πρόταση της Κυβέρνησης για την διάθεση 200.000 στρεμμάτων γής για την αποπληρωμή των αποζημιώσεων.Η διανομή των γαιών,για να πραγματοποιηθεί αναλογικά «στους έχοντες δικαίωμα αποζημιώσεως» συνδέεται άμεσα,αρχικώς με την εξωτερική δανειοδότηση της χώρας και δευτερευόντως με την καταγραφή σε κώδικα όλων των χρεών του Ελληνικού Κράτους,ώστε να διανεμηθούν κατ’αναλογία οι Εθνικές γαίες.

 

Η διανομή των Εθνικών Γαιών,από τεχνική πλευρά,κατά την άποψη των Υδραίων Προκρίτων είναι ανέφικτη διότι δεν προσδιορίζεται χρονικά η πραγματοποίησής της, ενώ παράλληλα είναι δύσκολο να επιλεχθούν πως οι γαίες θα διανεμηθουν και θα κατανεμηθούν ανά βαθμό,αξία και χρόνο υπηρεσίας σε κάθε έναν πλοίαρχο του Τρινησιακού Στόλου,καθώς και πώς θα διανεμηθούν στους Πλοιάρχους και με ποία κριτήρια,οι προσοδοφόρες και λιγότερο προσοδοφόρες γαίες.Η ποσότητα δέ των γαιών που προτείνεται για την απόσβεση των αποζημιώσεων,από την πλευρά της Ελληνικής Κυβερνήσεως,αντιστοιχεί αναλογικά σε 30-35 στρέμματα ανά πλοίαρχο, τα οποία στρέμματα (όταν και όποτε διανεμηθούν) είναι υποδεέστερα σε αξία από την αξία των εμπορικών πλοίων που διέθεταν οι πλοίαρχοι της Ύδρας πρό της Ελληνικής Επαναστάσεως,καθόσον ασχολούντο με το Ναυτικό Εμπόριο για βιοποριστικούς λόγους.Επισημαίνεται επίσης η πραγματικότητα, πως οι πλοίαρχοι του Τρινησιακού Στόλου, ουδέποτε είχαν απασχοληθεί με το αντικείμενο της γεωργίας και κατ’επέκταση το μόνο κέρδος που δύναται να αποκομίσουν απο την διανομή των συγκεκριμένων γαιών είναι η επινοικίασή τους σε άλλους γεωργούς.

 

Παράλληλα,οι Υδραίοι Πρόκριτοι επισημαίνουν με σοβαρότητα πως στην περίπτωση κατά την οποία δεν πραγματοποιηθεί ο εξωτερικός δανεισμός του Κράτους (όπως και έγινε),εφόσον τα χρέη (των Απαιτήσεων) υφίστανται και έχουν καταγραφεί στον κώδικα,θα πρέπει να καταλογισθεί ο νόμιμος (τρέχων) τόκος.

 

Στην επιστολή των Προκρίτων,υπάρχει επίσης αρνητική αναφορά και για το επιτελούμενο έργο των Δύο Οικονομικών Επιτροπών της Ελληνικής Κυβέρνησης που διενήργησαν μελέτες για το θέμα των Αποζημιώσεων,δίοτι αυτές δεν κατάφεραν να καθορίσουν  το αλήθες χρέος του Έθνους προς τις Τρείς Ναυτικές Νήσους, προκαλώντας πλέον αμφιβολιές για το τελικό ύψος στο οποίο θα καθοριστεί.

 

Οι υπόλοιποι πόροι δε,που καθορίστηκαν βάσει του Ε΄ Ψηφίσματος της έν Άργει Συνελεύσεως,δεν επαρκούσαν για την κάλυψη του ύψους των Απαιτήσεων.(Η Κυβέρνηση όφειλε να καταβάλλει σε εξωτερικούς δανειστές 85 εκ. Φοινίκες και 22 εκ. Φοίνικες για άλλες εσωτερικές υποχρεώσεις).

 

Στην μομφή της Ελληνικής κυβερνήσεως ότι στις περιπτώσεις  μη προσκόμισης αποδείξεων από την πλευρά των πλοιάρχων για τα έξοδα τα οποία έχουν καταβάλλει κατά την διάρκεια του Αγώνα (συνεπώς τα έξοδα τους αυτά δεν θα αναγνωρίζονται ώς χρέος εφόσον δεν θα καταγραφούν στον κώδικα των απαιτήσεων),τοτε θα πρέπει οι πλοίαρχοι να καταλήγουν σε συμβιβασμό των απαιτήσεών τους με την Κυβέρνηση,οι Υδραίοι υποδεικνύωντας στον Κυβερνήτη της Ελλάδος,τον Άγραφο Ναυτικό Κώδικα Τιμής τον οποίον ασφαλώς και δεν κατείχε και δεν γνώριζε ώς Διπλωμάτης Πολιτικός,απαντούν χαρακτηριστικά:

 

«αφ’ετέρου δε η ακρίβεια των λογαριασμών μας αποδεικνύεται απο τον ορθότερον των ελέγχων,την σύγκρισιν δηλαδή με τα νύν έξοδα ισομεγεθών πλοίων,η δέ εύρεσις ολίγων τινών αποδείξεων,αι οποίαι συνεβυθίσθησαν με τα πλοία μας,ή συνετάφησαν με τους μάρτυρας του ιερού αγώνος μας ή και δεν εζητήθησαν διά την συνήθως επικρατούσαν καλήν πίστιν είς τα συναλλάγματά μας,καθίσταται αδύνατος,όσον μακρόν διάστημα χρόνου και αν παραχωρηθή είς τας εξεταστικάς επιτροπάς,πως ημπορούμεν να δεχθώμεν την μίαν ή την άλλην των προτάσεων της Κυβερνήσεως;»

 

Οι Υδραίοι Πρόκριτοι,σταθμίζοντας σοβαρά την πρόταση του Κυβερνήτου της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια,δεν λησμονούν να αναφέρουν πως οι καταβολές των Υδραίων Προκρίτων και Πλοιάρχων κατά την διάρκεια του Αγώνα ήταν σε αρκετές περιπτώσεις λόγω της δυσκολίας των περιστάσεων υπερτιμημένες και πληρωτέες σε δίστηλα (τάλληρα) και γρόσια.Αντιθέτως,η αποπληρωμή των Απαιτήσεων προτείνεται να πραγματοποιηθεί στο ανίσχυρο και υποτιμημένο (νέο) Εθνικό Νόμισμα «Φοίνικα» το οποίο καθιέρωσε η Κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια.

 

Η συγκεκριμένη επιστολή είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστική και καταγράφει τους λόγους για τους οποίους επήλθε οριστική ρίξη μεταξύ της Ύδρας και του Κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια.Η επιστολή,την οποία υπογράφουν οι Πολίτες της Ύδρας καταληγεί με την εξής φράση:

 

«..Πριν τελειώσωμεν,επαναλαμβάνομεν ότι,όχι μονο δεν δυνάμεθα να δεχθώμεν ελάττωσιν της ποσότητος των θυσιών μας καθώς και παράτασιν εκκαθαρισμού, αλλά και νομίμως ζητούμεν τον απ’αρχής του αγώνος νόμιμον τόκον των ειρημένων θυσιών μας μέχρι της εξοφλήσεως αυτών..»

 

 
 

Ενώ είναι σαφής πλέον η ρίξη μεταξύ του Κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια και των Προκρίτων της νήσου Ύδρας, η Κυβέρνηση στις 20 Μαρτίου 1831,σε μία κίνηση αντιπερισπασμού,στηριζόμενη στο Β΄ άρθρον του Ε΄ Ψηφίσματος της εν Άργει Εθνοσυνελεύσεως,ανακοινώνει την δημιουργία Ταξιαρχικού Σώματος στην Υπηρεσία των Ναυτικών και καλεί να καταταχθούν στο συγκεκριμένο σώμα,όσοι πλοίαρχοι υπηρέτησαν σε πλοία κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως,χωρίς να λάβουν ουδεμία αντιμισθία.Οι συγκεκριμένοι πλοίαρχοι θα τελούν υπο τις διαταγές της Ελληνικής Κυβερνήσεως,θα λαμβάνουν μηνιαία αντιμισθία η οποία θα σταματήσει μόλις λάβουν την αποζημίωση που δικαιούνται βάσει της απόφασης της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης.Το ποσό της μηνιαίας αντιμισθίας θα καθορίστει απο τριμελή επιτροπή την οποία θα απαρτίσουν ο Ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης (Ύδρα),ο Ναύαρχος Γεώργιος Ανδρούτσος (Σπέτσες) και ο Μοίραρχος Κωνσταντίνος Κανάρης (Ψαρρά).(302-303)

 

Η προστριβή στις σχέσεις των Προκρίτων της Ύδρας και του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και σε άλλες ναυτικές νήσους του Αιγαίου.Την πρωτοκαθεδρία στις νήσους των Κυκλάδων ανέλαβε η Σύρος η οποία εξελίχθηκε σε μέγα αντιπολιτευτικό αντικαποδιστριακό κέντρο.Συγκεκριμένα:

 

Την 17ην Ιουνίου 1831,οι πολίτες της Σύρου εκφράζουν ανοικτά την αντίρρησή τους στην πολιτική του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και προτείνουν την συγκάλεση νομίμου Εθνικής Συνελεύσεως.(305-306)

 

Ομοίως την ίδια ημερομηνία (17 Ιουνίου 1831),οι παροικούντες πολίτες Ψαριανοί της Ερμουπόλεως της Σύρου,ζητούν την συγκάλεση Εθνικής Συνελεύσεως καταδικάζοντας με την σειρά τους τις αυταρχικές συμπεριφορές της Κυβερνήσεως:

 

«...άρχισαν να αισθάνωνται τα πρώτα αυθαιρέτου πολιτεύματος ενεργήματα!όταν είδον την Κυβέρνησιν απομακρυνομένην επί μάλλον από τας αρχάς της δικαιοσύνης!...»

&

«...αναίρεσις της αναγκαίας αρμονίας μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων,κοινή δυσαρέσκεια διατρέχουσα όλας τας πολιτών τας τάξεις,νέκρωσις τέλεια του εμπορίου και όλων των κλάδων της βιομηχανίας και  της γεωργίας,και τελευταίον επαπειλουμένη διάλυσις της πολιτικής του έθνους κοινωνίας....»(307)

 

 

Οι «Αυτόχθονες πατριώτες της νήσου Σύρας» την 24η Ιουνίου 1831 τάσσονται ανεπιφύλακτα με το πλευρό των Υδραίων καταδικάζοντας

 
«...τας απο τους όρους του πολιτικού μας συντάγματος αυθαιρέτους παρεκτροπάς..»

 
 και επικροτώντας την απόφαση του Κοινού της Ύδρας

 
«....να  αναδεχθή την υπεράσπισιν των ιερωτέρων δικαίων του έθνους,και να δώση άσυλον εις την καταδιωκομένην ελευθερίαν του τύπου....»(303-305)

 

Οι συγκεκριμένες επιστολές της 17ης & 24ης Ιουνίου 1831 της νήσου Σύρου, δημοσιεύτηκαν στο φύλλο της εφημερίδας «Απόλλων» (Έτος Α΄,Αριθμός 31,Τετάρτη 24 Ιουνίου 1831)

 

(Σημείωση:Η αναφορά περί της καταδιωκόμενης ελευθερίας του τύπου,αφορά την εφημερίδα «Απόλλων» του Αναστάσιου Πολυζωΐδη,η οποία αποτέλεσε το βασικό αντιπολιτευτικό όργανο της νήσου Ύδρας.Η εφημερίδα,λόγω της πύρινης αρθρογραφίας της,εδιώκετο ανελλιπώς απο την Κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια. Ο εκδότης της,προς αποφυγή των διώξεων της Κυβερνήσεως,κατέφυγε από το Ναύπλιο στην Ύδρα,οπού συνέχισε να εκδίδει την εφημερίδα του ασκώντας σκλήρη πολιτική κατά των αποφάσεων του Κυβερνήτη.

 

Οι υποστηρικτές  του Ιωάννη Καποδίστρια,θεωρούν την συγκεκριμένη εφημερίδα,ως πειθήνιο όργανο της πολιτικής του φιλοαγγλικού κόμματος.Ο εκδότης της,εθεωρείτο από την εποχή της συνάψεως του αγγλικού δανείου,φίλα προσκείμενος στο αγγλικό κόμμα.Την 1η Οκτωβρίου 1824,ο Ιωάννης Ορλάνδος,απεσταλμένος της Ελληνικής Κυβέρνησης στην Μεγάλη Βρεττανία για την σύναψη της πρώτης δανειακής συμβάσεως, αναφέρει σε επιστολή του προς το Εκτελεστικό Σώμα,την παροχή αμοιβής 500 τάλληρων εκ των χρημάτων του δανείου,προς τον Αναστάσιο Πολυζωΐδη προκειμένου αυτός να  αρθρογραφήσει σε δικό του έντυπο υπέρ των αγγλικών συμφερόντων.

 

Χαρακτηριστική για την εφημερίδα «Απόλλων» είναι η αναφορά του Ιωάννη Μελά,γενικού επιστάτη & διαχειριστή  των εθνικών προσόδων της Ανατολικής Ελλάδας κατά τα έτη 1827-1830 και διοικητή της Ναυπάκτου,σε επιστολή του προς τον αδελφό του Κυβερνήτη Αυγουστίνο Καποδί­στρια,στις 4 Ιουλίου 1831(Γενικά Αρχεία του Κράτους,Ομιλία Ελένης Ε. Κούκου,Καθηγήτρια Εθνικού & Καποδιστριακού,Πανεπιστημίου Αθηνών Πρακτικά Επιστημονικού Συμποσίου, «Ιωάννης Καποδίστριας / 170 χρόνια μετά 1827-1997», Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας, Ναύπλιο, 1998).

«ο Απόλλων, με την ταραχοποιόν του λύραν, ταράττει και τας ενταύθα ακοάς και την λύραν αυτήν την χρεωστούμεν του ενταύθα προξένου της Μ. Βρετανίας. Μολονότι αυτή η βρομολύρα δεν αμφιβάλλω ότι κινείται από εξωτερικούς εχθρούς της Ελλάδος ελπίζω εις την θείαν Πρόνοιαν… να την συντρίψω…».)

 
 

Η πολιτική των διώξεων όμως που ακολούθησε η κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια δεν περιορίστηκε μόνο στον τομέα της ελευθεροτυπίας αλλά επεκτάθηκε σέ όλες τις εκφάνσεις του πολιτικού βίου της χώρας.Χαρακτηριστική είναι η επιστολή της 7ης Ιουνίου 1831 των κατοίκων του Πόρου η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απόλλων» (Έτος Α΄,Αριθμ.28,Σάββατο 13 Ιουνίου 1831.Συγκεκριμένα η Ελληνική Κυβέρνηση μέσω εγκυκλίων και εγγράφων αναφορών προσπάθησε,δια των απειλών και της βίας,να συλλέξει υπογραφές καταδίκης των Υδραίων, κατηγορώντας τους ώς «Ραδιούργους» και «Ταραχοποιούς» καταδικάζοντας το έντυπο όργανό τους,την εφημερίδα «Απόλλων».Εν τέλει,παρά τις συστηματικές απειλές,οι κάτοικοι του Πόρου συνέταξαν επιστολή υποστήριξης των Δικαίων της Ύδρας.

 

Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας ,ενοχλημένος από την σκλήρη αντιπολιτευτική γραμμή των Προκρίτων της νήσου Ύδρας,αποστέλλει επιστολή προς τους Αντιπρέσβεις των Συμμαχικών Αυλών την 17η/29η Ιουνίου 1831 προσπαθώντας να κερδίσει την εύνοια των Ξένων Δυνάμεων,διαισθανόμενος πλέον πως δεν δύναται να επιβληθεί στην διαφαινόμενη ανταρσία της Ύδρας και των λοιπών νήσων του Αιγαίου,αφού πλέον (ώς αναφέρει στην επιστολή) οι διορισμένοι απο την Κυβέρνηση υπάλληλοι της Δημογεροντίας και της Αστυνομίας στην Ύδρα δεν μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους.

 

Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας,ανακεφαλαιώνοντας τα συμπεράσματα της συνάντησης που είχε με τους αντιπρέσβεις των Τριών Συμμαχικών Αυλών στις 2/14 Ιουνίου 1831,κατηγορεί στην συγκεκριμένη επιστολή του,τους Υδραίους πως με ένοπλα μισθοφόρα τμήματα έχουν αναλάβει την διοίκηση της Δημογεροντίας, εμποδίζοντας τις αρμόδιες αρχές να επιτελέσουν τις υπηρεσίες του.Ο Καποδίστριας, λόγω των συγκεκριμένων γεγονότων εξωθείται να οξύνει την στάση του προς τους Υδραίους,αποφασίζοντας να μην προμηθεύει τα πλοία της νήσου Ύδρας με τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα και διπλώματα.

 

Παράλληλα ο Καποδιστρίας διατυπώνει στους Αντιπρέσβεις των Συμμαχικών Αυλών,τις κρίσεις του περί της συναντήσεως που είχαν οι ίδιοι με τους απεσταλμένους του Κοινού της Ύδρας,κυρίους Ανδρέα Μιαούλη, Γεώργιο Κουντουριώτη και Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο κατόπιν επιθυμίας του που είχε κοινοποιήσει σε αυτούς στις 2/14 Ιουνίου 1831.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας καταδικάζει σφόδρα τους Απεσταλμένους της Ύδρας,οι οποίοι εξέφρασαν ανοικτά τις αντιρρήσεις τους και την απείθειά τους προς την πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση στο θέμα των Αποζημιώσεων των Ναυτικών Νήσων καθώς και στο θέμα της μη χορήγησης των σχετικών ναυτιλιακών εγγράφων, απαιτώντας την εφαρμογή του Συντάγματος και των Ψηφισμάτων των Εθνοσυνελεύσεων της Τροιζήνας,της Επιδαύρου και του Άργους.

 

Ο Ιωάννης Καποδίστριας δεν λησμονά,επίσης, να αποδοκιμάσει και την στάση των αντιπροσώπων της Ύδρας,οι οποίοι απέρριψαν την πρόταση των Τριών Αντιπρέσβεων των Συμμαχικών Αυλών να συνομιλήσουν με τον Κυβερνήτη – υπακούοντας τις προσταγές του Κοινού της Ύδρας - επιζητώντας  την επίσημη πρόσκληση του Κυβερνήτου της Ελλάδος προκειμένου να συνδιαλλαγούν για το φλέγον ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων.

 

Στην συγκεκριμένη επιστολή ο Κυβερνήτης καλεί (δίς) τους Στόλους της Συμμαχίας να καταπνίξουν το αντιπολιτευτικό κίνημα της νήσου Ύδρας και παράλληλα να επιβάλλουν την τάξη επί του Αρχιπελάγους (βάσει της συγκεκριμένης απόφασης της Ελληνικής Κυβέρνησης για την μη διανομή ταξιδιωτικών εγγράφων στα πλοία της Ύδρας) διαβλέπωντας πλέον πως ένα ένα τα νησιά του Αιγαίου τάσσονται υπέρ των Δικαίων της νήσου Ύδρας.

 

«..Το έγγραφον τούτο θέλει παραστήσει αφ’ενός ενός μέρους παν ο,τι η Κυβέρνησις οφείλει εις την ευνοϊκήν διάθεσίν σας,απο την οποίαν ορμώμενοι ευαρεστηθήτε να ενώσετε τους αγώνας σας με τους ιδικούς της επί σκοπώ του να επιταχύνετε δια της πειθούς την κατάπαυσιν του εν Ύδρα σκανδάλου,αφ’ετέρου δε θέλει αποδείξει ότι η Κυβέρνησις έπραξεν όλα τα επ’αυτή,δια να φθάση είς τον αυτόν σκοπόν..»(308-310).

 
 

Την 19η Ιουνίου/1η Ιουλίου 1831 ο Αντιπρέσβης της Γαλλίας Βαρώνος Α. Ρουάν απαντώντας στην επιστολή του Ιωάννη Καποδιστρία,του επισημαίνει πως συμμορφώθηκε στην επιθυμία του,να πιέσει τους απεσταλμένους του Κοινού της Ύδρας Γεώργιο Κουντουριώτη,Ανδρέα Μιαούλη και Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο,να επισκεφθούν το Ναύπλιο προκειμένου να συνδιαλλαγούν με την Κυβέρνηση.Ο Βαρώνος εκφράζει την λύπη του στον Ιωάννη Καποδίστρια για την ισχυρή αντιπολιτευτική στάση της Ύδρας και των απεσταλμένων της,οι οποίοι αρνούνται πεισματικώς να συνδιαλλαγούν με την Ελληνική Κυβερνήση.

 

Ο Βαρώνος στην αποκρισή του προς τον Καποδίστρια,παραθέτει επίσης τα λεγόμενα του Προκρίτου (Προέδρου της Γερουσίας) Δημητρίου Τσαμαδού,σύμφωνα με τον οποίον παρατηρείται στις τάξεις του κοινού της Ύδρας σοβαρή διάσταση απόψεων περί της στάσεως που τηρεί η ισχυρή οικογένεια Κουντουριώτη στο θέμα των Απαιτήσεων των Τριών Ναυτικών Νήσων.Ο Δημήτριος Τσαμαδός δε,διαβεβαιώνει πως η στάση της Οικογενείας Κουντουριώτη δεν εκφράζει το καθολικό φρόνημα των κατοίκων της Ύδρας.Ο Α.Ρουάν καταλήγει πως εφόσον η Κυβέρνηση αποφασίσει να προβεί σε κατασταλτικά μέτρα κατά των Υδραίων,τότε αυτός θα ενημερώσει αν κριθεί απαραίτητο τον Ναύαρχο του Γαλλικού Στόλου Λαλάνδ να συνδράμει με τους Συμμαχικούς Στόλους κατά του κινήματος της νήσου Ύδρας (310-311).  

 

Ο αντιπρέσβης της Μεγάλης Βρεττανίας Δώκινς (Dawkins),την 19η  Ιουνίου 1831/1η  Ιουλίου 1831 αποκρίνεται στον Ιωάννη Καποδίστρια,πως αποδεχόμενος την επιθυμία του να μεσολαβήσει στους αντιπροσώπους της Ύδρας,συνομίλησε μαζί τους,χωρίς όμως να συζητήσει την φύση των αιτημάτων τους,δίοτι θεωρεί πως αυτά θα πρέπει να συζητηθούν αποκλειστικά και μόνο μεταξύ των δύο αντιλεγόμενων πλευρών.Απλώς περιορίζεται να πληροφορήσει τον Κυβερνήτη πως οι Υδραίοι απαιτούν την εφαρμογή των  ψηφισμάτων της εν Άργει Εθνικής Συνελεύσεως.Ο αντιπρέσβης Δώκινς,επισημαίνει ομοίως στον Ιωάννη Καποδίστρια πως στηρίζει τις ελπίδες του για την αλλαγή της αδιάλλαχτης στάσης των Υδραίων,στην προσπάθεια του Προέδρου της Γερουσίας Δημητρίου Τσαμαδού.Ο Δώκινς κλείνοντας την επιστολή του αναφέρει πως εφόσον απαιτηθεί να διασφαλιστεί η ασφάλεια του Αρχιπελάγους θα ενημερώσει τον Βρεττανό Ναύαρχο Όθαμ να συνδράμει προς βοήθεια της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

 
 

Αυστηρότερη σε ύφος είναι η απόκριση του αντιπρέσβη της Ρωσσίας (19 Ιουνίου 1831/1η Ιουλίου 1831) Βαρώνου Δε Ρούκμαν,ο οποίος θεωρεί ως περιφρονητική την στάση που επέδειξαν οι απεσταλμένοι του Κοινού της Ύδρας στις προτροπές των Αντιπρέσβεων των Συμμαχικών Αυλών.Ο αντιπρέσβης Δε Ρούκμαν προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στην αναφορά του Προέδρου της Γερουσίας Δημητρίου Τσαμαδού για τις μεθόδους που ακολουθεί η οικογένεια Κουντουριώτη επιδιώκωντας να εμφανίσει ως καθολική την αντίδραση των κατοίκων της Ύδρας κατά της Ελληνικής Κυβέρνησης και του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.Ο Βαρώνος Δε Ρούκμαν κατονομάζει τις μεθόδους αυτές ώς ραδιουργίες.Η επιστολή του Βαρώνου καταλήγει με την εξής φράση υποστήριξης του Ιωάννη Καποδίστρια:

 

«....η Υμετέρα Εξοχότης δύναται να μείνει πεπεισμένη,οτι αι Δυνάμεις αι οποίαι έδωσαν εις την Ελλάδα τοσαύτα εύνοιας δείγματα δεν (θέλουν) ανεχθή να γένη πάλιν ο τόπος αυτός το θέατρον της αναρχίας και της κατά γήν και θάλασσαν κακουργίας,καθ’ήν στιγμήν ενασχολούνται αναμφιβόλως να φέρωσιν είς έκβασιν,με τον αυτόν πόθον,το έργον της αναγεννήσεώς της..»

 

 
Στην πραγματικότητα,οι αντιπρέσβεις της Γαλλίας και της Αγγλίας με διάφορα προσχήματα καθυστερούσαν να συμπράξουν στις επιθυμίες του Κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια παρόλο που εγγράφως τον διαβεβαίωναν πως συννενούσαν στην στάση του κατά της Ύδρας.Ο Αντώνιος Λιγνός,Δήμαρχος Ύδρας,Διευθυντής του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας & Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στο βιβλίο «Ιστορία της Νήσου Ύδρας,Τόμος Γ΄,Τα προ και μετά την εν Ναβαρίνω ναυμαχίαν-Τα Καποδιστριακά - Τα μέχρι της ελεύσεως του Όθωνος,σελ 145» γράφει χαρακτηριστικά για την στάση των αντιπρέσβεων της Μεγάλης Βρεττανίας & Γαλλίας :

 

«Και ο μεν πρέσβης της Ρωσσίας ήτο πρόθυμος να έκαμνε παν ό,τι ο Καποδίστριας θα του εζητεί’αλλ’ο της Γαλλίας και της Αγγλίας ουδεμίαν είχον διάθεσιν να εγίνοντο όργανα των σκοπών του»

 


Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας,θεωρώντας πως εν μέρει έχει λάβει τις απαραίτητες εγγυήσεις των Τριών Αντιπρέσβεων των Συμμαχικών Αυλών – (παρόλο που εγνώριζε τις διεργασίες που επιτελούντο σε διπλωματικό επίπεδο μεταξύ των Γάλλων & των Άγγλων κατά των Ρωσσικών συμφερόντων) – για την συνδρομή των Συμμαχικών Στόλων στην καταστολή της ανταρσίας της νήσου Ύδρας κοινοποιεί τα αποτελέσματα της εμπιστευτικής αυτής αλληλογραφίας στην Γερουσία της Ελλάδος την 21 Ιουνίου 1831.(314)

 

Το ίδιο χρονικό διάστημα,οι κάτοικοι της νήσου Μυκόνου (20 Ιουνίου 1831), μέσω της Δημογεροντίας τους,ακολουθούν το παράδειγμα των κατοίκων της Σύρου και των παροικούντων Ψαριανών της Ερμουπόλεως και ζητούν με την σειρά τους,την συγκάλεση Εθνικής Συνελεύσεως.(314-315)(Απόλλων,Έτος Α΄,Τετάρτη 15 Ιουλίου 1831)

Παρόμοια επιστολή αποστέλλουν την 21ην Ιουνίου 1831 οι κάτοικοι της Νάξου. (Απόλλων,Έτος Α΄,Σάββατο 11 Ιουλίου 1831)

 
 
«Η αδικαιολόγητος αυτή αναβολή του συντάγματος,η αφαίρεσις της ατομικής ελευθερίας πολιτών χωρίς προηγούμενην κρίσιν,το ατελείωτον των περι δοσοληψίας διαφορών των πολιτών,ύστερα απο τοσαύτην βραδύτητα και υπέρογκα έξοδα είς την περί αυτών έκδοσιν των αποφάσεων,η εισχώρησις εις τα σημαντικότερα υπουργήματα της πατρίδος ανθρώπων ξένων διόλου εις τας θυσίας και αγώνας των Ελλήνων,και άλλαι μύριαι καταχρήσεις και παρανομίαι των δημοσίων υπουργών,είχον προξενήσει προ καιρού δικαίας δυσαρεσκείας εις τους Έλληνας,αίτινες κατήντησαν προ ολίγου είς εμφυλίους ταραχάς,επαπειλούσας ήδη εις το έθνος τα τρομακτικότερα δεινά»                                   

  

Μετά την επιστροφή των Υδραίων απεσταλμένων απο το Ναύπλιο οι Πρόκριτοι της Ύδρας με την επιστολή της 23ης Ιουνίου 1831,η οποία δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Απόλλων» και την υπογράφουν οι «Πολίται της Ύδρας»,αντικρουούν τις «ψευδείς» -όπως τις χαρακτηρίζουν- κατηγορίες του Κυβερνήτη Καποδίστρια περί ένοπλης αντίστασης των Υδραίων κατά των μελών της Δημογεροντίας της Ύδρας. Χαρακτηρίζουν δε,ώς παράνομα τα υπάρχοντα μέλη της Δημογεροντίας λόγω της παρατάσεως της εκλεγμένης θητείας τους.

 

Ώς κυριότερη παρατυπία,επισημαίνεται η παράνομη εκλογή και συμμετοχή του Γεωργίου Κιβωτού στην Δημογεροντία της Ύδρας,δίοτι παραβιάσθηκε το ψήφισμα της 1ης Ιανουαρίου 1830 περί δημογεροντιών το οποίο είχε επικυρώσει και ο ίδιος ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.Σύμφωνα με το συγκεκριμένο ψήφισμα, εκλέχθησαν τον Φεβρούαριο του 1830 δέκα Υδραίοι Πολίτες (ανά δύο πεντανδρίες) για τα καθήκοντα της Δημογεροντίας της νήσου.Ο Γεώργιος Κιβωτός,παρόλο που δεν εκλέχθηκε,συμμετείχε στην Δημογεροντία της Ύδρας (κατά την 2ην πεντανδρία) η οποία λόγω των αποχωρήσεων των Γκίκα Γκιώνη,Νικολάου Γκίκα & Βασιλείου Μπουντούρη κατέληξε τριμελής με την παρείσακτη συμμετοχή του Κιβωτού.(317-318).

 

Ο αντιπολιτευτικός λόγος των Υδραίων,κορυφώνεται την 24ην Ιουνίου 1831,όταν οι Πολίτες της Ύδρας,αποστέλλουν επιστολή διαμαρτυρίας στον Ιωάννη Καποδίστρια («Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Κυβερνήτην της Ελλάδος») κοινοποιώντας τους λόγους δια τους οποίους δεν υφίσταται πλέον ουδεμία περίπτωση να συμπράξουν με την ασκούμενη πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης.

 

Στον πρόλογο της συγκεκριμένης επιστολής,οι Πολίτες της Ύδρας,επισημαίνουν τον σεβασμό τους στα ανιδιοτελή ιδεώδη του Ελληνικού Γένους,μέσω της ενεργής και αυθόρμητης συμμετοχής του Υδραϊκού Στόλου και Λαού στον Ιερό Αγώνα της Εθνεγερσίας,παρόλο που η νήσος Ύδρα ελογίζετο ώς «αυτόνομος πολιτεία»,διότι ουδέποτε τελείτο υπό την απευθείας διοίκηση Οθωμανού διοικητή,αλλά υπό την διοίκηση εκλεγμένων Υδραίων Προκρίτων (Γέροντες) που διοικούσαν υπό τον θεσμό της Δημογεροντίας.Παράλληλα στους κατοίκους της νήσου δεν είχε επιβληθεί  απευθείας φορολόγηση από την Οθωμανική Πύλη,ενώ επί της νήσου δεν είχαν το δικαίωμα να κατοικήσουν Οθωμανοί πολίτες.

 

«Ευνομούμενη λοιπόν και ευδαιμονούσα εσωτερικώς η Ύδρα,δεν εκινήθη από ιδίαν ανάγκην,ουδέ δι’απόλαυσιν ιδιαιτέρων συμφερόντων,αλλ’έλαβε μέρος εις τον αγώνα του έθνους,διότι εγνώριζε το δίκαιον του αγώνος τούτου,διότι συνέπασχεν ηθικώς με το μέγιστον μέρος των Ελλήνων πιεζομένων υπό τον βαρύτατον ζυγόν της τυραννίας...»

 

Οι Υδραίοι,τονίζουν,πως καθ’όλη την διάρκεια του Ιερού Αγώνα έως και την ενωστώσα ημερομηνία της παρούσας επιστολής,διενεργούσαν πάντοτε με γνώμωνα την σύσταση Εθνικής Κυβερνήσεως και την σύνταξη νομοθεσίας η οποία θα εξυπηρετούσε τα δικαία όλων των πολιτών του διαφαινόμενου νεοσύστατου Ελληνικού κράτους,στα πλαίσια της ισοπολιτείας και της ισονομίας,όπως αυτά καθορίστηκαν κατά τις αποφάσεις των Εθνικών Συνελεύσεων της Επιδαύρου,του Άστρους και της Τροιζήνας,δίχως οι ίδιοι να απαιτήσουν ουδέποτε την προνομιακή μεταχείριση της νήσου Ύδρας,η οποία κατά γενική ομολογία διαδραμμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στην απελευθέρωση της πατρίδος.

 

Οι Πολίτες της Ύδρας,μέσω της επιστολής τους,κατηγορούν ευθέως τον Ιωάννη Καποδίστρια,πως ενώ υποσχέθηκε πως θα διοικήσει στα πλαίσια των συνταγματικών βάσεων των Τριών Εθνοσυνελεύσεων,παρέκκλινε απο τις πράξεις των Εθνοσυνελεύσεων αυτών,προφασιζόμενος ότι οι Ξένες Προστάτιδες Δυνάμεις δεν θα αποδέχοντο την Ελληνική Πολιτεία,και απαίτησε την σύγκλιση νέας Εθνοσυνέλευσης τον Απρίλιο 1828.Παράλληλα απαίτησε τον σχηματισμό προσωρινής κυβερνήσεως υπό τον ίδιον για την διοίκηση της νεοσυσταθείσας χώρας,επιτυγχάνοντας την διάλυση της υπάρχουσας Βουλής έως την σύγκλιση της νέας Εθνοσυνέλευσης.

 

Κατά τους Υδραίους,ο Ιωάννης Καποδίστριας επιτυγχάνοντας την σύσταση προσωρινής κυβερνήσεως, προχώρησε στην άσκηση αυταρχικής διακυβέρνησης, αποφεύγοντας την σύγκλιση νέας Εθνοσυνέλευσης,η οποία είχε οριστεί να πραγματοποιηθεί εντός τεσσάρων μηνών,αλλά είχε καθυστερήσει ήδη κατά δεκαοχτώ ολόκληρους μήνες.

 

Κατά το χρονικό διάστημα της διακυβέρνησης της χώρας απο τον Ιωάννη Καποδίστρια,οι προσωπικές ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών εβιάσθησαν παντελώς.

Χωρίς να καταγράφεται στην συγκεκριμένη επιστολή,οι Πρόκριτοι της Ύδρας αποδοκιμάζουν τις διώξεις τις οποίες υπέστησαν εξέχουσες προσωπικότητες του Κοινού των Ψαρρών που διέμεναν στην Αίγινα,την 31ην Μαρτίου 1831,οι οποίες παρόλο που συνέβαλλαν τα μέγιστα κατά την διάρκεια του Ιερού Αγώνα, (υλικά και σωματικά) εκδιώχθηκαν από την Αίγινα ώς στασιαστές.Ως αφορμή της δίωξης των Ψαριανών,από ένοπλα σώματα της Δημογεροντίας της Αίγινας,στάθηκε η ενέργεια ενός δικάταρτου Ψαριανού πλοίου –του «Ξενοφώντος» του καπετάν Ανδρέα Ν. Αποστολη- το οποίο ελλιμενίστηκε ανοικτά της Αιγίνης,πρό του απόπλου του για Σύρα,Κωνσταντινούπολη και Εύξεινο Πόντο,υψώνοντας στον ιστό του την Γαλλική σημαία,ως Προστάτιδα Δύναμη της Ελλάδος, και απευθύνοντας χαιρετισμό μέσω ενός κανονιοβολισμού (ναυτικό εθιμοτυπικό).Η ενέργεια αυτή από τις ρωσσόφιλες – πιστές στον Καποδίστρια – αρχές της Αίγινας,εκλήφθηκε ώς απόπειρα στάσεως κατά της Κυβερνήσεως.

 

Σημείωση:Σχετική αρθρογραφία περί του θλιβερού αυτού περιστατικού δημοσιεύεται σε αρκετά τεύχη της αντιπολιτευτικής εφημερίδας του Αναστάσιου Πολυζωΐδη «Απόλλων» (Έτος Α΄,Τετάρτη 14 Απριλίου 1831,Αριθμός 11/Έτος Α΄,Σάββατο 18 Απριλίου 1831,Αριθμός 12).Στο τεύχος Αριθμός 15 της 29ης Απριλίου 1831, δημοσιεύεται σχετική προκήρυξη επτά επιφανών Ψαριανών προς τον Κυβερνήτη της Ελλάδος περί του περιστατικού αυτού.Την προκήρυξη υπογράφουν οι Αναγνώστης Μοναρχίδης, Ι.Χ. Αλεξανδρής,Κωνσταντίνος Νικόδημος, Α.Κοντός, Κ.Χ.Κυριακού,Ν.Δ.Βρατσάνος και ο Κ.Σαρής.

 

Επιπλέον,κατά τους Υδραίους,ο Ιωάννης Καποδίστριας,με σκανδαλώδη τρόπο παραβίασε τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο (άρθρα Ζ΄ & Η΄) καθιστώντας τους έκτακτους επιτρόπους της Κυβέρνησης ώς προέδρους των συνελεύσεων των εκλογέων των πληρεξουσίων.Με τις ενέργειες του αυτές,ο Καποδίστριας επέτυχε να έχει υπό τον έλεγχο του,τα περισσότερα μέλη που συμμετείχαν στην Εθνοσυνέλευση του Άργους και να υπερψηφιστούν όλες οι εισηγήσεις της Κυβερνήσεώς του. Παράλληλα με το ψήφισμα της 1ης Ιανουαρίου 1830 κατάφερε να οικειοποιηθεί το δικαίωμα της εκλογής των Δημογερόντων.

 

Οι συνταγματικές εκτροπές του Κυβερνήτη,εκτός της παραβιάσεως της ελευθεροτυπίας του Έντυπου Τύπου,(διώξεις κατά της εφημερίδας «Απόλλων» η οποία είχε ώς έδρα το Ναύπλιο,προτού μεταφερθή στην Ύδρα) συνεχίστηκαν με την έκδοση διαταγμάτων για την διανομή Εθνικών Γαιών οι οποίες συσχετίζοντο με τους οικονομικούς πόρους του κράτους και με την κατάφωρη παραβίαση του άρθρου Ζ΄του Β΄ Ψηφίσματος της Εθνοσυνελεύσεως του Άργους.

 

Η επιστολή των Υδραίων καταλήγει με την απαίτηση της ταχείας συγκλήσης Εθνικής Συνελεύσης.Την υπογράφουν ώς «Οι πολίται» πεντακόσια εξηντά εννέα άτομα.Ο πλήρης κατάλογος των ονομάτων των πολιτών της Ύδρας δημοσιεύεται στο φύλλο της εφημερίδας «Απόλλων» (Έτος Ά,Αριθμός 32,Σάββατο 27 Ιουνίου 1831).Η έκδοση του συγκεκριμένου φύλλου της εφημερίδας,αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την δημοσίευση της συγκεκριμένης επιστολής των πολιτών της Ύδρας .Στο Ιστορικόν Αρχείον της Ύδρας,ο Αντώνιος Λιγνός δημοσιεύει (λόγω συντομίας) τις έξης εξέχουσες προσωπικότητες της Ύδρας:

 

Λάζαρος Κουντουριώτης,Γεώργιος Κουντουριώτης,Ανδρέας Μιαούλης,Σταμάτης Ν.Μπουντούρης,Ιωάννης Ορλάνδος,Δημήτριος Γ.Βούλγαρης,Δημήτριος Αν.Θεοδωράκης,Θεοδωρής Γκίκας,Ιωάννης Λαζάρου Δρένιας,Δέδες Ρήγας,Ε.Δ. Κριεζής,Α.Δ. Κριεζής,Ν.Ξάνθος,Ελ.Ι. Κριεζής,Γ.Δ.Κριεζής,Αντώνιος Γ.Κριεζής, Ανάργυρος Χ΄΄Νικολάου,Αναγνώστης Γιαννίκη,Μανώλης Γιουρδής,Γεώργιος Θεοφίλου ,Κωνσταντής Μεθενίτης,Νικόλαος Οικονόμος,Αναγνώστης Οικονόμος, Ι.Γ.Κριεζής, Λ.Πινότσης,Λ.Μπρούσκου,Ν.Βόκου,Δ.Θεοδωράκης,Λ.Τζώρτζος,Β.Σ.Μπουντούρης,Αλ.Δ.Κριεζής,Δ.Α.Βόκου,Σταμάτης Γ.Δοκού,Γ.Τομπάζης,Γκίκας Γ.Δοκού, Δ.Κριεζής, Ν.Β.Μπουντούρης,Κωνσταντίνος Χ΄΄ Δαμιανού,Σ.Ν.Κοκοβίλης,.

 

Το φιλελεύθερο φρόνημα που διακατείχε τους Υδραίους,υποδηλώνει η εξής φράση της επιστολής της 24ης Ιουνίου 1831.:

 

« ....Η Ύδρα η οποία δεν υπέφερε τα δεινά του δεσποτισμού ουδ’ υπό την τουρκικήν εξουσίαν,και εθυσίασε το πάν δια να συντελέση εις την απαλλαγήν και των λοιπών Ελλήνων απο τα δεινά ταύτα,δεν δύναται να δεχθή την δουλείαν ως αμοιβήν των θυσιών και αγώνων της’αποστρέφεται δε και την αναρχίαν επίσης,διότι την θεωρεί καταστρεπτικήν της ισονομίας και της αληθούς ελευθερίας,υπέρ της οποίας ηγωνίσθη....»(318-322)

 

 

(Σημείωση:Η πλειοψηφία των Ελλήνων ιστορικών,παραβλέποντας το δίκαιο των αιτημάτων των Τριών Ναυτικών Νήσων Ύδρας,Σπετσών & Ψαρρών, χαρακτηρίζει ώς προσχηματική & υποκινούμενη την αντιπολιτευτική στάση των Υδραίων Προκρίτων, θεωρώντας τους ώς υποτελείς στα συμφέροντα και στις επιδιώξεις της πολιτικής της Μεγάλης Βρεττανίας,η οποία μαζί με την Γαλλία προσπαθούσε να αντιμετωπίσει με παντοίους τρόπους την επέκταση της επιρροής της Ρωσσικής Αυτοκρατορίας στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου & του Αιγαίου Πελάγους,υποκινώντας είτε τους Υδραίους είτε τους Μανιάτες ενάντια στις κυβερνητικές αποφάσεις του ρωσσόφιλου Ιωάννη Καποδίστρια.

 

Τρία έτη πρό της κορυφώσεως της κόντρας μεταξύ των Υδραίων και του Ιωάννη Καποδίστρια,στις 14 Απριλίου 1828 διεξήχθη  Ρωσσοτουρκικός πόλεμος (1828-1829) του οποίου οι συνέπειες επηρέασαν άμεσα τις εξελίξεις για την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους.

 

Τον Ιούλιο του 1828,τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του πολέμου,υπογράφτηκε το Σύμφωνο της Αλεξανδρείας,βάσει του οποίου ο Μωχάμετ-Άλι Πασάς  της Αιγύπτου συμφώνησε με τις Μεγάλες Δυνάμεις,να αποσύρει απο την Πελοπόννησο τις στρατιωτικές του δυνάμεις.Η Γαλλία,προσπαθώντας να επωφεληθεί των καταστάσεων και διαβλέπωντας την επικράτηση των Ρώσσων ενάντια των Οθωμανών στο στρατιωτικό επίπεδο,αποστέλλει στις 8 Αυγούστου 1828 τον στρατηγό Μαιζών προκειμένου να εκδιώξει τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ιμπραήμ Πασά,υιού του Μωχάμετ-Άλι Πασά.

 

Δύο μήνες αργότερα,τον Σεπτέμβριο,ο Ιωάννης Καποδίστριας συνδιασκέπτεται με τους Πρέσβεις των Μεγάλων Δυνάμεων στον Πόρο για να καθοριστούν τα σύνορα του νεοσύστατου κράτους. Κατά την διάρκεια της συνδιάσκεψης επικράτησε η ρωσική άποψη,την οποία και επικρότησε ο Ιωάννης Καποδίστριας,βάσει της οποίας οριοθετήθηκε η επικράτεια της Ελλάδας έως την γραμμή Βόλος-Αμβρακικός-Εύβοια-Κυκλάδες.Βασιζόμενος στην συνδιάσκεψη του Πόρου,και εκμεταλλευόμενος τις στρατιωτικές νίκες των Ρώσσων έναντι των Οθωμανών, ο Ιωάννης Καποδίστριας δίεταξε την προέλαση των Ελλήνων προς την Στερεά Ελλάδα.

 

Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου,στις 10 Μαρτίου 1829,επιτυγχάνεται για τους Έλληνες η συνοριογραμμή  Άρτα-Βόλος-Εύβοια-Κυκλάδες,ενώ παράλληλα εδραιωνόταν η ολοκληρωτική επικράτηση των Ρώσσων έναντι των Οθωμανών.

 

Σε αυτό το πεδιό των οξέων διπλωματικών συγκρούσεων,η Αγγλική διπλωματία προσπάθησε να αντικρούσει την επικράτηση των Ρώσσων στο χώρο του Αιγαίου Πελάγους προσπαθώντας να περιορίσει τα σύνορα του νεοσύστατου κράτους έως την Πελοπόννησο και τις Κυκλάδες.Οι ενέργειες όμως του Βρεττανού Αντιπρέσβη Ντώκινς (Dawkins) και του Λόρδου Αμπερντήν απέτυχαν παταγωδώς.Οι Οθωμανοί τελικώς απεδέχθησαν τον Αύγουστου του 1829 τους όρους του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου.

 

Την επόμενη διετία,με τις συνθήκες της Αδριανουπόλεως (2 Σεπτεμβρίου 1829) και του Λονδίνου (22 Ιανουαρίου 1830) επικυρώθηκε και επισήμως η πλήρης ανεξαρτησία της Ελλάδος, την οποία πιστώθηκε πρωτίστως η Ρωσσική διπλωματία.

 

Η Αγγλική διπλωματία,θορυβημένη από τις στρατιωτικές και διπλωματικές επιτυχίες της Ρωσσίας κατά την τριετία 1828-1830,προσπάθησε δεόντως να υποσκάψει τις διπλωματικές επιτυχίες του Ιωάννη Καποδίστρια ενισχύοντας την φιλοαγγλική στάση των Υδραίων Προκρίτων & του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου,εκμεταλλευόμενη την εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια ενάντια στην αυταρχική διακυβέρνηση της χώρας απο τον Ιωάννη Καποδίστρια.Η αντικαποδιστριακή στάση βασίστηκε στην διεκδίκηση Συντάγματος,λόγω της καταπάτησης των ψηφισμάτων των Τριών Εθνοσυνελεύσεων,το οποίο προέκρινε η συσταθείσα παρά των Λάζαρο Κουντουριώτη,Ανδρέα Μιαούλη,Δημήτριο Βούλγαρη,Εμμανουήλ Τομπάζη, Βουδούρη,Αντώνιο Κριεζή & Νικόλαο Οικονόμου Συνταγματική επιτροπή.

 

Την ίδια περίοδο,σφόδρα αντιπολιτευτική ενάντια στον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια,υπήρξε και η στάση του Αδαμάντιου Κοραή,ο οποίος καταδίκασε σε πληθώρα πολιτικών του φυλλαδίων και κειμένων την συγκέντρωτικη & αυταρχική μορφή διακυβέρνησης της χώρας,την οποία θεωρούσε ώς τυραννική. Χαρακτηριστικά,τον Σεπτέμβριο του 1830, κυκλοφορεί με το ψευδώνυμο Γ.Πανταζίδης το κείμενο «Τι συμφέρει εις την ελευθερωμένην από Τούρκους Ελλάδα να πράξει, εις τας παρούσας περιστάσεις για να μην δουλωθεί εις χριστιανούς τουρκίζοντας»,ενώ με το κείμενο «Δίαλογος δύο Γραικών» θα προτείνει στους Έλληνες να επιζητήσουν την προστασία της Γαλλίας για την κατοχύρωση του πολιτεύματος της Αβασίλευτης Συνταγματικής Πολιτείας.

 

Νέο αντικαποδιστριακό κείμενο θα εκδοθεί με το τίτλο «Σύμμεικτα Ελληνικά από της αρχής της Κυβερνήσεως του Καποδίστρια και εφεξής» (Παρίσι,Οκτώβριος 1831- Αύγουστος 1832).Στο δεύτερο κείμενο «Διάλογος δύο Γραικών» θεωρεί τον Ιωάννη Καποδίστρια ώς πειθήνιο όργανο της Ρωσσικής πολιτικής και τον κατηγορεί ότι σκοπίμως διέφθειρε πολιτικές συνειδήσεις και κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα για ιδιοτελείς σκοπούς.Παρόλο που γνώριζε για την δολοφονία του Κυβερνήτη δεν αποσόβησε την έκδοση του συγκεκριμένου κειμένου.

 

«...τας σαπράς της δεκάτης πέμπτης και δεκάτης έκτης εκατονταετηρίδος ιδέας,όσας εδιδάχθη είς το σχολείον της Πετρουπόλεως..»


 

Οι προσβάσεις του Αδαμάντιου Κοραή στους πολιτικούς κύκλους του Παρισίου είχαν ώς συνέπεια να ταχθούν υπέρ των αντιπολιτευτικών δυνάμεων επιφανείς Έλληνες της Διασποράς,ενώ επίσης επετεύχθη ο στόχος των αντικυβερνητικών να θεωρείται ο αγώνας τους,οτι εκφράζει ευρεία τμήματα του πληθυσμού της χώρας από τους Αντιπρέσβεις της Μεγάλης Βρεττανίας και της Γαλλίας. 

 

Παράλληλα,αντικυβερνητικοί κύκλοι,οι οποίοι είχαν προσφύγει για ασφάλεια στην αντιπολιτευτική Ύδρα,διατηρούσαν ελπίδες πως λόγω της πολεμικής διένεξης των Ρώσσων και των Πολωνών τον Ιούλιο του 1831 (γεγονότα Νοεμβριανής επανάστασης των Πολωνών του 1830-1831 υπέρ της ανεξαρτησίας τους),οι Γάλλοι θα επενέβαιναν υπέρ των Πολωνών,με αποτέλεσμα η ρίξη αυτή μεταξύ των δύο αυτών κορυφαίων δυνάμεων,να μεταφερθεί και στην Ελλάδα.Στην περίπτωση αυτή ευελπιστούσαν πως θα δινόταν η δυνατότητα να απομακρυνθεί απο την διακυβέρνηση της χώρας ο Ιωάννης Καποδίστριας.

 

Συνεπώς διαπιστώνεται πως οι ένεργειες της Αγγλικής και της Γαλλικής διπλωματίας δια μέσω των αντιπρέσβευών της,τον Άγγλο (Ντώκινς) & τον Γάλλο (Ρουάν),την επίμαχη χρονική περίοδο προ των γεγονότων του Πόρου,υποδαύλισαν και όξυναν τις αντιδράσεις των αντιπολιτευομένων κατά του Κυβερνήτη και οδήγησαν στην τελική σύγκρουση της 1ης Αυγούστου 1831). (Τέλος Σημείωσης)

 

Μετά την Ύδρα και την Σύρο,αντιδράσεις και διαμαρτυρίες κατά της ασκουμένης πολιτικής της κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια εκδηλώνονται και σε άλλες νήσους του Αιγαίου Πελάγους.Την 1η Ιουλίου 1831 ο έπαρχος των νήσων Πάρου και Αντιπάρου αποστέλλει επιστολή προς τον Κυβερνήτη,εκφράζωντας την επιθυμία των κατοίκων των δυο αυτών νήσων να συγκλιθεί Εθνική Συνέλευση.(323) (Απόλλων,Έτος Α΄,Τετάρτη 8 Ιουλίου 1831)

 

 

Σφόδρα καταγγελτική,είναι η επιστολή των κατοίκων της νήσου Πόρου,οι οποίοι την 28η Ιουνίου 1831 επικρίνουν αυστηρά τον Ιώαννη Καποδίστρια κατηγορόντας τον εμφανώς πως οι σύμβουλοι του καταπατούν το Σύνταγμα της Ελλάδος

 

«...πολεμούν το άγιον συνταγμά μας...»

 

και τον εξωθούν στην άσκηση τυραννικής διακυβέρνησης. Οι κάτοικοι του Πόρου απαιτούν αρχικώς μεν την επαναφορά του Συντάγματος της Τροιζήνας και αφετέρου δε την σύγκλιση Εθνικής Συνέλευσης.(323-324) (Απόλλων,Έτος Α΄,Αριθμ 34,Σάββατο 5 Ιουλίου 1831)

 

Στο συγκεκριμένο φύλλο της εφημερίδας Απόλλων (Έτος Α΄,Αριθμ 34,Σάββατο 5 Ιουλίου 1831)δημοσιεύεται και ευχαριστήρια επιστολή του συντάκτη της Αναστάσιου Πολυζωΐδη προς τους κατοίκους του Πόρου,οι οποίοι παρά τις απειλές και τις διώξεις που υπέστησαν από την κυβέρνηση Καποδίστρια,δεν ενέδωσαν και συνέταξαν επιστολή υποστήριξης προς το Κοινόν της Ύδρας,στις 7 Ιουνίου 1831.

 

«...Ακόμη ανεξάλειπτος είναι η χαρά,την οποίαν διήγειρεν είς όλων των φιλελευθέρων Ελλήνων τας καρδίας η πρωτοφανής των Ποριωτών αναφορά υπέρ της Ύδρας,καθ’όν καιρόν η Κυβέρνησις επροσπαθεί μ’όλα της καταχθονίου διπλωματικής τα μέσα,να τους πείση δια να υπογράψουν αναφοράν,κατά της Ύδρας.Εις την χαράν εκείνην προστίθεται τώρα νέα άλλη πολυ μεγαλυτέρα της πρώτης.Οι Ποριώται,άτρομοι εξαρχής έμπροσθεν των απειλών του αυθαιρέτου,ανένδοτοι ενωπίω των υποσχέσεών του,παρουσιάζονται κατά συνέπειαν και συνάμιλλοι άξιοι των Υδραίων,των Ερμουπολιτών,των Ψαριανών και Συριανών με την σημερινήν αυτών προς την Κυβέρνησιν αναφοράν...»

 

 

Την ίδια ημερομηνία, (28 Ιουνίου 1831) οι κάτοικοι της νήσου Σερίφου τάσσονται ανεπιφύλακτα υπερ των δίκαιων αιτημάτων της νήσου Ύδρας.(324)(Απόλλων,Έτος Α΄,Τετάρτη 15 Ιουλίου 1831)

 

 

Την 3η Ιουλίου 1831,οι Δημογέροντες της Σύρου,αποστέλλουν επιστολή προς τους Δημογέροντες της Ύδρας για να τους πληροφορήσουν για τις κινήσεις της Κυβερνήσεως του Ιωάννη Καποδίστρια στις νήσους των Κυκλάδων.Συγκεκριμένα στον λιμένα της Σύρου κατέφθασε η κορβέτα «Ψαρά» απο την νήσο Τήνο,όπου και απεβίβασε εκτελεστική κυβερνητική δύναμη με σκοπό να καταστείλει οποιαδήποτε αντικυβερνητική κίνηση.Για τους Δημογέροντες της Σύρου,είναι εμφανές πως οι κυβερνητικές δυνάμεις αποσκοπούν να κινηθούν,με την πρώτη ευκαιρία κατά του μεγαλύτερου αντικαποδιστριακού κέντρου των Κυκλάδων’ της Σύρου.

Παράλληλα,οι Δημογέροντες της Σύρου (Αμβρόσιος Σκαραμαγκάς,Ευστάθιος Σουγδέρης, Α. Νίκας,Γ.Καραγιαννάκης),ενημερώνουν την Δημογεροντία της Ύδρας για την επιστολή υποστήριξης των κατοίκων της Πάρου και εσωκλείουν αντίγραφο της επιστολής των Παριανών,προτρέπωντας τους Δημογέροντες της Ύδρας να την παραδώσουν στον συντάκτη της εφημερίδας «Απόλλων» Αναστάσιο Πολυζωΐδη προς καταχώρηση. Προτείνουν επίσης την αποστολή της επιστολής και στους τρείς αντιπρέσβεις των Συμμαχικών Αυλών.

 

Ενημερώνουν δε,πως άμεσα αναμένονται επιστολές υποστήριξης απο τους κατοίκους της Μυκόνου,της Άνδρου και της Νάξου.Παράλληλα άνθρωποι της Δημογεροντίας της Σύρου έχουν δραστηριοποιηθεί και σε άλλες νήσους των Κυκλάδων για να συνταχθούν και νέες αναφορές υποστήριξης των αιτημάτων της νήσου Ύδρας.Στην προσπάθειά τους αυτή ζητούν την συνεπικουρία της Ύδρας,μέσω της αποστολής ένος πλοίου υπό την πλοιαρχία του Ναυάρχου Μιαούλη για να ενθαρρυνθούν οι κατοίκοι των νήσων του Αιγαίου,ως αντίβαρο στην αποστολή δυνάμεων απο την πλευρά της Ελληνικής Κυβερνήσεως.Προτείνουν ακόμη να αναλάβουν εξολοκλήρου τα έξοδα αποστολής του συγκεκριμένου πλοίου.(324-325)

 

Πράγματι,όπως αναφέρθηκε απο τους Δημογέροντες της Σύρου,οι κάτοικοι της Άνδρου (213 υπογραφές)(Απόλλων,Έτος Α΄,Σάββατο 11 Ιουλίου 1831)

αποστέλλουν στις 29 Ιουνίου 1831 επιστολή προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια απαιτώντας την σύγκλιση Εθνοσυνελεύσεως ενώ στις 5 Ιουλίου 1831 τάσσονται ανοικτά υπέρ των δικαίων αιτημάτων της Ύδρας. (326).Μία ημέρα νωρίτερα,στις 4 Ιουλίου 1831,συντάσσεται η επιστολή των κατοίκων της Νάξου με αίτημα την συγκρότηση Εθνικής Συνελεύσεως (328) ενώ στις 5 Ιουλίου 1831 αποστέλλουν επιστολή με ακριβώς το ίδιο αίτημα και οι κάτοικοι της Ίου και οι Παροικούντες εις την νήσον Ιόν Κρήτες (329). (Απόλλων,Έτος Α΄,Σάββατο 18 Ιουλίου 1831)

 

 

Στις 5 Ιουλίου 1831,οι αδελφοί Λάζαρος & Γεώργιος Κουντουριώτης καθώς και οι Ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης,Πλοίαρχος Δημήτριος Βούλγαρης,Ιωάννης Ορλάνδος και Αντώνιος Γ.Κριεζής αποκρίνονται στην επιστολή των Δημογερόντων της Σύρου διαπιστώνοντας την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας λόγω της τυραννικής (συγκεντρωτικής)  & αυταρχικής πολιτικής του και κατακρίνουν τις μεθόδους εκφοβισμού των κατοίκων των νήσων του Αιγαίου που ακολουθεί.

 

Ο Κυβερνήτης προσπαθεί είτε μέσω του σχεδίου του Κωνσταντίνου Μεταξά να αποστείλει εκτελεστικές δυνάμεις καταστολής στα νησιά του Αιγαίου είτε μέσω του αδελφού του Αυγουστίνου,ο οποίος κινούμενος με ατμοκίνητο πλοίο κατέπλεε στις νήσους του Αιγαίου αντικαθιστώντας τους τοπικούς Δημογέροντες και εκβιάζοντας τους κατοίκους των νήσων,να εμποδισει την συγκέντρωση αναφορών υπέρ των αιτημάτων της Ύδρας για την σύγκλιση Εθνικής Συνέλευσης.

Οι Υδραίοι πληροφορούν τους Συριανούς πως αναφορές υπέρ της Εθνικής Συνέλευσης συγκεντρώνονται εκτός και απο τις νήσου του Αιγαίου και απο διάφορες περιοχές της Ρούμελης ενώ καταδικάζουν – χωρίς να τις κατονομάσουν –  τις «απάνθρωπες πράξεις» του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πελοπόννησο.(327)

 

Οι συγκεκριμένοι Υδραίοι Πρόκριτοι και Πλοίαρχοι,συντάσσουν και δεύτερη επιστολή,στις 5 Ιουλίου 1831,καθησυχάζοντας τις φοβίες της Δημογεροντίας της Σύρου για την αποστολή των κυβερνητικών δυνάμεων στην Τήνο (20 ατόμων), αναφέροντας χαρακτηριστικά πως αυτές δεν μπορούν να κάμψουν το ελεύθερο φρόνημα των κατοίκων των νήσων του Αιγαίου.Μάλιστα,προσπαθούν να εστιάσουν την προσόχη των Δημογερόντων της Σύρου στην προσπάθεια να καμφθούν οι αντιρρήσεις που διατυπώνουν διάφοροι προεστοί ορισμένων νήσων του Αιγαίου που αμφιταλαντεύονται να ταχθούν κατά της Κυβερνήσεως.Τέλος,ενημερώνουν  τους Δημογέροντες της Σύρου πως προετοιμάζονται για την αποστολή πλοίου εφόσον αυτό θεωρηθεί αναγκαίο.(327-328)

 

Την ίδια χρονική περίοδο,η κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια, θορυβημένη απο την διογκούμενη δυσαρέσκια των κατοίκων των νήσων του Αιγαίου καταφεύγει σε μεθόδους τρομοκράτιας και καταστολής για να περιορίσει τις αντιδράσεις των αντικαποδιστριακών δυνάμεων, αποστέλλοντας τον κύριο Λεόντιο Καμπάνη στην Άνδρο (εκ μέρους του Ανδρέα Μουστοξύδη) και τον κύριο Μάτζα στην Σίφνο (εκ μέρους του Δημητρακόπουλου) για να εμποδίσουν την αποστολή αναφορών υπέρ της Ύδρας. 

Ο Γενικός Γραμματεύς της Επικρατείας Νικόλαος Σπηλιάδης διευθύνει ιδιόχειρη κυβερνητική εγκύκλιο προς τους - φίλα προσκείμενους στον Καποδίστρια- διορισμένους διοικητές των νήσων του Αιγαίου Πελάγους εξαπολύωντας απειλές κατά των νήσων Ύδρας και Σύρας,προκειμένου να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους πληθυσμούς των Κυκλάδων.

 

Για τους συγκεκριμένους λόγους,οι Δημογέροντες της Σύρου,προτάσσουν εκ νέου, στις 7 Ιουλίου 1831,το αίτημα τους για την αποστολη Υδραϊκού πλοίου στις Κυκλάδες για να καθησυχαστούν οι ντόπιοι πληθυσμοί απο τις διώξεις και την τρομοκρατία των κυβερνητικών δυνάμεων.Για να επιταχύνουν την αποστολή του συγκεκριμένου πλοίου,οι Δημογέροντες της Σύρου απέστειλαν στους Υδραίους Προκρίτους για την μισθοδοσία του πληρώματός του,συνολικά 130.000,00 γρόσια. (330-331)

 

Στις 8 Ιουλίου 1831,οι κάτοικοι του Καταδέματος και των Μεσογείων της Αττικής, μέσω της Δημογεροντίας Αθηνών,καταδικάζουν την καταπάτηση του Συντάγματος των Ελλήνων από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και καταδικάζουν τις αντισυνταγματικές ενέργειες των Κυβερνητικών,απαιτώντας την σύγκληση Εθνικής Συνέλευσης (331-332).

 

«..Η εθνική Βουλή καταργήθη,όθεν κατεπατήθη το πολίτευμα,η ελευθεροτυπία εδεσμεύθη,ακυρώθη ο περί εκλογής των δημογερόντων νόμος,επαραβιάσθη η εκλογή των πληρεξουσίων,δικαστήρια ωργανίσθησαν ασυμβίβαστα είς έθνον ελεύθερον,πλήθος αστυνόμων τακτικών και εκτάκτων και άλλων δούλων της εξουσίας,διωρισμένων να πιέζουν την φωνήν του λαού τρέφεται παχέως (ενώ τα παιδιά των πεσσόντων υπέρ πατρίδος λιμώττουν και παραμελούνται)...»

 

Ομοίως,στις 14 Ιουλίου 1831,οι κάτοικοι της επαρχίας Καλαβρύτων,μέσω επιστολής τους την οποία υπογράφει ο Ανδρέας Ζαήμης,απαιτούν την σύγκλιση Εθνικής Συνέλευσης βάσει των συνταγματικών νόμων του κράτους,γεγονός που καταμαρτυρεί πως οι αντιδράσεις κατά του Κυβερνήτου επεκτείνονταν πλεόν εκτός απο τις νησιωτικές και στις ηπειρωτικές περιοχές της χώρας (336).

 

Στις 10 Ιουλίου 1831 (334) συντάσσεται επιστολή απο τους κατοίκους της Κέας. Ενώ αναμενόταν η αποστολή και νέων επιστολών από άλλες νήσους των Κυκλάδων (Ίος,Σαντορήνη,Θερμιά),οι Δημογέροντες της Σύρου ενημερώνουν τους Πρόκριτους της Ύδρας για την πλήρη εξέλιξη και ανάπτυξη των κατασταλτικών μεθόδων της Κυβερνήσεως του Καποδίστρια στις νήσους Τήνο και Νάξο. Επιπλέον,διάφορα κυβερνητικά στελέχη από την πόλη του Ναυπλίου,τάσσοντας υποσχέσεις για την εκπλήρωση διαφόρων αιτημάτων των κατοίκων της Σαντορήνης (και όχι μόνο) προσπαθούν δια της πλαγίας οδού να περιορίσουν τις αντικυβερνητικές αντιδράσεις αποκλειστικά και μόνο στις νήσους Ύδρας και Σύρου. (335)

 

Δια την επίτευξη του συγκεκριμένου σκοπού,η κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια κλιμακώνει όλο και περισσότερο τις μεθόδους τρομοκράτησης και καταστολής κατά των κατοίκων του Αιγαίου,οι οποίοι μέσω των ενυπόγραφων επιστολών τους, εξέφρασαν τα φιλελεύθερα αισθήματά τους,απαιτώντας την σύγκλιση Εθνικής Συνέλευσης.

 

Οι Πρόκριτοι της Ύδρας σε επιστολή τους προς τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, την 14η Ιουλίου 1831,κατηγορούν την Κυβέρνηση ότι ενέτεινε τις προετοιμασίες για την αποστολή ναυτικών και πεζικών δυνάμεων για την κάταληψη των σημαντικότερων νήσων του Αιγαίου προκειμένου να κατασταλλούν οι αντιδράσεις των πολιτών τους.Παράλληλα κατηγορούν την Κυβέρνηση πως προχωρά με ταχείς ρυθμούς στην εξόπλιση των πολεμικών πλοίων,τα οποία τελούν υπό την αρχηγία του φιλοκαποδιστριακού Μοίραρχου Κωνσταντίνου Κανάρη.

 

Όλες αυτές οι πολεμικές προετοιμασίες των Καποδιστριακών,εξώθησαν τους Προκρίτους της Ύδρας να λάβουν ασφαλιστικά μέτρα για να προστατεύσουν τους κατοίκους των νήσων του Αιγαίου,οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ των Δικαίων Αιτημάτων της νήσου Ύδρας,αντιδρώντας στην απολυταρχική διακυβέρνηση του Καποδίστρια. Ητάν πλέον οφθαλμοφανές πως η Κυβέρνηση,στηριζόμενη πρωτίστως στις Ρωσσικές ναυτικές δυνάμεις,υπό την σιωπηρά ανοχή των ετέρων δυνάμεων Αγγλίας και Γαλλίας,εσκόπευε να προβεί σε ναυτικό αποκλεισμό των νήσων Ύδρας και Σύρας για να καταπνίξει την κλιμακώμενη αντικαποδιστριακή στάση.

Οι Υδραίοι Πολίτες αναφέρουν χαρακτηριστικά στον Κυβερνήτη:

 

«Αναγκασμένοι δι’ιδίαν μας προφύλαξιν,και κατά τας εμμόνους παρακλήσεις των απειλουμένων κοινοτήτων,να λάβωμεν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του μεγάλου δεινού,δεν θέλομεν να λογισθώμεν ουδέ διά μίαν στιγμήν επιθυμούντες ή ανεχόμενοι την παραμικράν κατά θάλασσαν αταξίαν’απ’εναντίας είμεθα έτοιμοι να τρέξωμεν προθύμως όλοι μέχρι και του εσχάτου δια την ακριβή της ευταξίας συντήρησιν,και την εντελη του εμπορίου ασφάλειαν’δεν έχομεν ωσαύτως σκοπόν να οικειοποιηθώμεν πράγματα μη ανήκοντα είς ημάς,ουδέ να πράξωμεν τι ασύμφωνον με τας αρχάς,τας οποίας εξεθέσαμεν είς την αναφοράν μας της 23 Ιουνίου προς την Εξοχότητά σας..»

 

Την επιστολή της 14 Ιουλίου 1831,την οποία υπογράφουν συνολικά εκατο οκτώ (108) πολίτες,καταλήγει με την καθολική απαίτηση των κατοίκων του Αιγαίου για την σύγκλιση Εθνικής Συνελεύσεως.Κατά την γνώμη των Υδραίων πολιτών,η σύγκλιση της Εθνοσυνελεύσης είναι απαραίτη όσο ποτέ άλλοτε,διότι αναμένοντο οι τελικές αποφάσεις των Ξένων Προστάτιδων Δυνάμεων για την τύχη του Ελληνικού κράτους.(336-338)

Ο Αντώνιος Λιγνός δημοσιεύει (λόγω συντομίας) τους κυριότερους υπογράφοντες:

 

Λάζαρος Κουντουριώτης,Γεώργιος Κουντουριώτης,Ανδρέας Μιαούλης,Σταμάτης Ν.Μπουντούρης,Ιωάννης Ορλάνδος,Δημήτριος Γ.Βούλγαρης,Ιωάννης Γ.Κριεζής, Δημήτριος Αν.Θεοδωράκης,Θεοδωρής Γκίκας,Νικόλαος Β.Μπουντούρης,Βασίλειος Σ.Μπουντούρης,Εμμανουήλ Νέγκας,Λάζαρος Γ.Δρένια,Παντελής Ιω.Γκίκα,Νικόλαος Οικονόμος,Γκίκας Γ.Δοκού,Ιωάννης Α.Οικονομος,Ιω.Λ.Δρένια,Αντώνιος Δ.Κριεζής, Γεώργιος Θεοφίλου,Κυρίακος Στ.Ζέμερα,Δημήτριος Κριεζής,Μάνθος Χ’Ανδρέου, Αναγνώστης Γιαννίκη,Αντώνιος Γ.Κριεζής,Λάζαρος Πινότσης,Λάζαρος Τζώρτζος, Νικόλαος Βόκος,Λάζαρος Μπρούσκος,Ιωάννης Λ.Λαλεχού,Αλέξανδρος Δ.Κριεζής, Κωνσταντής Μεθενίτης,Ελευθέριος Ιωάννου Κριεζή.

 
 

Την ίδια ημερομηνία,14 Ιουλίου 1821,οι Υδραίοι προχωρούν στην εκλογή νέας Δημογεροντίας εντός του Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας. Συγκεκριμένα εκλέχθησαν οι Λάζαρος Κουντουριώτης,Σταμάτιος Μπουντούρης, Ιωάννης Ορλάνδος (είχε ισοψηφίσει με το Μανώλη Νέγκα),Δημήτριος Βούλγαρης και Ιωάννης Κριεζής.Στην εκλογική διαδικασία συμμετείχαν ώς υποψήφιοι και οι Αναγνώστης Οικονόμος,Δημήτριος Αν.Θεοδωράκης,Νικόλαος Β.Μπουντούρης, Γκίκας Γ.Δοκού,Θεόδωρος Γκίκας,Μανώλης Νέγκας & Αντώνιος Α.Μιαούλης(339)

 
 
Η άθλια οικονομική και πολιτική κατάσταση,στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα, τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια,αποτυπώνεται γλαφυρά σε επίστολη της 14ης Ιουλίου 1831 των κατοίκων του Ναυπλίου,την οποία υπογράφουν μεταξύ άλλων ο Δημήτριος Υψηλάντης,ο Ανδρέας Λόντος και ο Σπυρίδων Τρικούπης.Χαρακτηριστικός είναι ο πρόλογος  της συγκεκριμένης επιστολής (340-341):

 

«..Αλήθεια πικρά,αλήθεια αναντίρρητος είναι ότι τα πράγματα της πατρίδος μας κατάντησαν είς πολλά ελεεινήν κατάστασιν.Είς καμμίαν απο τας προλαβούσας πλέον δυστυχείς εποχάς της ελληνικής επαναστάσεως αι καρδιαί των πολιτών δεν ευρέθησαν τόσον καταθλιμμέναι,τόσον δυσάρεστοι,όσον είναι την σήμερον.Η σύγκρισις των χρηστών ελπίδων,της ενθουσιαστικής αφοσιώσεως και αγάπης,από τα οποία το έθνος ολόκληρον ενεπνεύσθη είς την εποχήν της είς την Ελλάδα αφίξεώς σας προς την σημερινήν απελπιστικήν αθυμίαν,την ανησυχίαν και την δυσαρέσκιαν,τα οποία κυριεύουν όλας σχεδόν τας τάξιες των πολιτών καταδικάζει την υπέρ την τριετίαν παρεκταθείσαν πάντοτε υπο το πρόσχημα της προσωρινότητος τάξιν των πραγμάτων,τα όργανα δι’ών ενεργείται,και τα αποτελέσματά της..»

 
 

Ο Αντώνιος Λιγνός υποσημειώνει για τους υπογράφοντες της επιστολής τα εξής:

 
«Έπονται πολλαί άλλαι υπογραφαί,μετά τας οποίας υπάρχει το εξής σημείωμα:Έως εδώ είχαν προχωρήσει αι υπογραφαί,όταν κατά την 17ην Ιουλίου αρξαμένων των προγραφών,έπαυσεν η εξακολούθησίς των» (λόγω διώξεων;)

 

 

Ανημέρα της 15ης Ιουλίου 1831,ημέρα κατά την οποία ο Αντώνιος Κριεζής κατέλαβε την φρεγάτα Ελλάς και το φρούριο Εΐδεκ του νησιού του Αγίου Κωνσταντίνου του Πόρου,σηματοδοτώντας την απαρχή των γεγονότων που οδήγησαν στην κορύφωση της σύγκρουσης της 1ης Αυγούστου 1831 μεταξύ των Υδραίων και των Ρώσσων, συντάσσεται και η επιστολή των κατοίκων των Σπετσών με αίτημα την σύγκληση Εθνικής Συνελεύσεως.(342)(Απόλλων,Έτος Α΄,Σάββατο 18 Ιουλίου 1831)

 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...