hydraki


(hydraki:Διαδυκτιακὸς Δίαυλος Προβολῆς Μαγνητοσκοπίων-Εἰκονοληψιῶν τῶν Ἐθίμων-Ἠθῶν-Δρώμενων τῆς νήσου Ὕδρας (Υου tube)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ὕδρα 1844-1846.Ἐκλογὲς Βίας & Νοθείας.Ἔτος 1844 (Ἃ Μέρος). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ὕδρα 1844-1846.Ἐκλογὲς Βίας & Νοθείας.Ἔτος 1844 (Ἃ Μέρος). Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ὕδρα 1844-1846.Ἐκλογὲς Βίας & Νοθείας.Ἔτος 1844 (Ἃ Μέρος)


Ὕδρα 1844-1846.Ἐκλογὲς Βίας & Νοθείας
Γενικὰ Ἀρχεῖα Κράτους.Συλλογὴ Λαδὰ (Κ47) «Ἐκλογικὰ» Φάκελος 46 Ἐκλογικὰ Ἔγγραφα (Ἐκλογικὰ Ἐπαρχία Ὕδρας-Δήμου Ὕδρας) 1844-1846



Εἰσαγωγὴ:Πολιτικὴ κατάστασις τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὰ ἔτη 1843-1844


Ἐν ἔτει 1843,ἡ αὐξανόμενη λαΐκη δυσαρέσκεια κατὰ τῆς ἀπολυταρχικῆς διακυβερνήσεως τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος,εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἔκρηξη τῆς λαϊκής επαναστασεώς της 3ης Σεπτεμβρίου 1843,ἡ ὁποία ὑποκινήθηκε σὲ μέγιστο βαθμὸ ἐξαιτίας καὶ τῶν παρεμβάσεων τῶν ξένων δυνάμεων τῆς Μεγάλης Βρετανίας καὶ Γαλλίας,οἱ ὁποῖες θεωροῦσαν πῶς ἡ ἐπικράτηση τοῦ Κοινοβουλευτικοῦ Συστήματος θὰ ἐξυπηρετοῦσε καλύτερα τὰ συμφερόντά τους εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπικράτειαν,καθὼς καὶ τῆς Ρωσίας ἡ ὁποία βολιδοσκοποῦσε εἰς τὴν ἀπομάκρυνσιν τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος καὶ εις τὴν παραχώρησιν τοῦ θρόνου εἰς Ρῶσον πρίγκηπα.


Ἡ Ἐπανάσταση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843 εἶχε ὡς βασικὸ αἴτημα τὴν θέσπιση-ἐπιβολὴ Ἐθνικοῦ Συντάγματος.Κύριος ἐμπνευστὴς καὶ ὑποκινητὴς τῆς ἰδεᾶς ταύτης, ἦτο ὁ Στρατηγὸς Ἰωάννης Μακρυγιάννης,ὁ ὁποῖος μὲ μυστικὲς συναντήσεις καὶ διαβουλεύσεις βολιδοσκόπησε τὶς προθέσεις τῶν κυριοτέρων προσωπικοτήτων τῆς Ἑλλάδος,τόσο εἰς τὸν στρατιωτικὸν ὅσο καὶ εἰς τὸν πολιτικὸν τομέα, ἐπιτυγχάνοντας κυρίως τὴν συνεργασία τοῦ Στρατηγοῦ Δημήτριου Καλλέργη καὶ τοῦ Πολιτικοῦ Ἀνδρέα Μεταξά.

Ἡ ἐπιτυχῆ ἔκβαση τῆς Ἐπαναστάσεως ,ὁδήγησε ἐν τέλει εἰς τὴν ὁρκωμοσία τῆς μεταβατικῆς ἐπαναστατικῆς Κυβερνήσεως τοῦ Ἀνδρέα Μεταξά,ἡ ὁποία εἶχε ὡς κυριεύοντα στόχο τὴν διενέργεια Βουλευτικῶν ἐκλογῶν διὰ τὴν σύγκλιση Ἐθνικῆς Συνελεύσεως διὰ τὴν ψήφιση τοῦ Ἐθνικοῦ Συντάγματος.


Πηγή:Wikipedia:


«..Οἱ ἐκλογὲς ἔγιναν σύμφωνα μὲ τὸν ἐκλογικὸ νόμο της 4ης Μαρτίου 1829, δηλαδὴ μὲ «ἔμμεση καὶ καθολικὴ ψηφοφορία τοῦ ἄρρενος πληθυσμοῦ ἄνω τῶν 25 ἐτῶν». Ἐξελέγησαν 244 πληρεξούσιοι ἀπὸ 92 ἐκλογικὲς περιφέρειες, συμπεριλαμβανομένων καὶ ἐκπροσώπων τῶν ἀλύτρωτων περιοχῶν ποὺ συμμετεῖχαν στὴν ἐπανάσταση του 1821....»


Οἱ ἐκλογὲς προκηρύχθησαν τὴν 7ην Σεπτεμβρίου 1843.Ἤρξατο δέ,ἡ ἐκλογικὴ διαδικασία τὴν 6ην Ὀκτωβρίου 1843 καὶ παρετάθηκε ἕως τὰ μέσα Νοεμβρίου 1843 ὡς ἀναφέρει ὁ Κωνσταντῖνος Παπαρρηγόπουλος (Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Τόμος 6ος,Μέρος Ἀον,Ἀπὸ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 μέχρι τῆς τελευταίας περιόδου τοῦ Ἀγῶνος,σὲλ 257-258)


Σημείωση*: Οἱ πληρεξούσιοι ποὺ συμμετεῖχαν εἰς τὴν Ἃ΄ Ἐθνικὴ Συνέλευση 1843 (Η Γ΄ Σεπτεμβρίου ἐν Ἀθήναις Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις),ἐκλέχθηκαν εἰς τις εκλογὲς τοῦ 1843.Ἀπ’τὴν πλευρὰ τῆς νήσου Ὕδρας παρέστησαν ὡς ἐκπρόσωποι της ο Γεώργιος Κουντουριώτης,ο Γκίκας Γ. Γκιώνης,ο Λάζαρος Α. Τσαμαδός ,ο Δημήτριος Σταματίου Μπουντούρης και ο Ἰωάννης Δαμιανὸς  

Πηγή:Wikipedia:


«....Στις 26 Νοεμβρίου 1843 εξελεγη ἐπιτροπὴ μὲ 21 μέλη γιὰ νὰ καταρτίσει σχέδιο Συντάγματος . Τὸ τελικὸ σχέδιο ψηφίστηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1844, κυρώθηκε ἀπὸ τὴν Ἐθνοσυνέλευση καὶ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ μονάρχη στὶς 18 Μαρτίου. Μὲ βάση τὸν ἐκλογικὸ νόμο, ποὺ καταρτίστηκε στις 18 Μαρτίου 1844, κάθε ἐπαρχία ἀποτελοῦσε ξεχωριστὴ ἐκλογικὴ περιφέρεια.


Ὁ ἀριθμὸς τῶν βουλευτῶν ποὺ ἐκλέγονταν σὲ κάθε ἐκλογικὴ περιφέρεια ἑξαρτώταν ἀπὸ τὸν πληθυσμό της. Ἐπαρχίες πάνω ἀπὸ 10.000 κατοίκους ἐξέλεγαν ἕνα βουλευτή, ἕως 20.000 κατοίκους 2 βουλευτές, ἕως 30.000 κατοίκους 3 βουλευτὲς , πάνω ἀπὸ 30.000 κατοίκους ἐξέλεγαν 4 βουλευτές, Προνομιακὰ ἠ Ύδρα θα ἐξέλεγε 3 βουλευτές, οἰ Σπέτσες 2 βουλευτὲς καὶ "οἱ ἐν Ἑλλάδι Ψαριανοὶ" 2 βουλευτές. Ἐπίσης 1 βουλευτὴ θὰ ἐξέλεγαν οἱ καθηγητὲς του Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.


Οἱ ἐκλογὲς διήρκεσαν ἔξι μῆνες, μέσα σὲ κλίμα βίας καὶ νοθείας, καὶ διενεργήθηκαν κατὰ τὴ διάρκεια της Κυβέρνησης Μαυροκορδάτου. Οἱ περισσότερες περιφέρειες τὶς ἔκαναν τὸν Μάιο καὶ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1844, ἐνῶ ἄλλες τὸν Αὔγουστο. Ἔγιναν μὲ τὸ πλειοψηφικὸ σύστημα στενῆς περιφέρειας. Νικητὴς τῶν ἐκλογῶν ἦταν ὀ Ιωάννης Κωλέττης αρχηγος του Γαλλικοῦ κόμματος, ἦταν ὁ πρῶτος κοινοβουλευτικὸς πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδας. Παρόλο ποὺ τὸ κόμμα τοῦ ἦρθε τρίτο στὶς ἐκλογὲς σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμοῦ μὲ τὸ Ρωσικὸ κόμμα, την Κυβέρνηση Ἰωάννη Κωλέττη 1844. Ἡ πρώτη ἐκλεγμένη Βουλη τῶν Ἑλλήνων συγκροτηθηκε σὲ σῶμα καὶ συνεδρίασε γιὰ πρώτη φορὰ τὸν Ἰανουάριο του 1845...»


  
 Συγκεκριμένα πρῶτο κόμμα ἀναδείχθηκε τὸ Ρωσσικὸ κόμμα (Ναπαῖοι) τοῦ Ἀνδρέα Μεταξὰ μὲ 55 ἕδρες.Δεύτερο κόμμα ἀναδείχθηκε τὸ Ἀγγλικὸ κόμμα (Μπαρλαῖοι) τοῦ Ἀλέξανδρου Μαυροκορδάτου μὲ 28 ἕδρες καὶ τρίτο τὸ Γαλλικὸ κόμμα (Μοσχομαγκίτες) τοῦ Ἰωάννη Κωλέττη μὲ 20 ἕδρες.Ὁ Ἰωάννης Κωλέττης παρέμεινε εἰς τὴν ἐξουσία διὰ τὰ ἑπόμενα τρία ἔτη (ἕως τὸ 1847) ἐγκαθιδρύοντας εἰς τὴν οὐσία κοινοβουλευτικὴ δικτατορία.


Ἰδού,πὼς ἐξιστορεῖ τὰ γεγονότα ποὺ συνέβησαν εἰς τὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν τοῦ ἔτους 1844,ὁ Κωνσταντῖνος Παπαρρηγόπουλος (Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Τόμος 6ος,Μέρος Ἀον,Ἀπὸ τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 μέχρι τῆς τελευταίας περιόδου τοῦ Ἀγῶνος,σὲλ 260-262) :



«...Ὡς εἴπομεν,ἡ ὑπὸ τῆς Ἐπαναστάσεως προταθεῖσα καὶ ὑπὸ τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κυβέρνησις ἦτο ἡ ὑπὸ τοῦ Ἀνδρέα Μεταξὰ προεδρευομένη.Ο Α.Μαυροκορδάτος καὶ ὁ Ι.Κωλέττης μετὰ τὴν εἰς Ἀθήνας ἄφιξιν αὐτῶν μετέσχον τοῦ Ὑπουργείου κατὰ κοινῆς της δημοσίας γνώμης ἀπαίτησιν,ἀλλὰ μόνον ὡς σύμβουλοι ἢ ὑπουργοὶ ἄνευ χαρτοφυλακίου.Τοῦ δὲ ἠκολούθησε καὶ ἀφοῦ συνῆλθεν ἡ Συνέλευσις.

 Ἀλλὰ διαρκούσης ἐτι τῆς συνελεύσεως ὁ Α.Μεταξὰς περὶ τὰ μέσα Φεβρουαρίου 1844, ἕνεκα τινῶν διαφωνιῶν πρὸς αὐτὴν ἀπεχώρησε τῆς ἐξουσίας καὶ ἀντικατεστάθη προσωρινῶς μέχρι τέλους τῶν ἐργασιῶν τῆς συνελεύσεως ὑπὸ τοῦ Ναυάρχου Κ.Κανάρη,τῶν λοιπῶν ὑπουργῶν,πλὴν τοῦ ὠσαύτως ἀποχωρήσαντος Μ.Σχινά, μεινάντων εἰς τὰς θέσεις αὐτῶν.


Μετὰ δὲ τὴν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν τῆς συνελεύσεως καὶ τὴν διάλυσιν αὐτῆς,ὄτε ἔμελλε πλέον νὰ συγκροτηθῆ κυβέρνησις νέα,Βασιλέως καὶ τῆς κοινῆς γνώμης ἀξιώσει ἐκλήθησαν εἰς συγκρότησιν κυβερνήσεως οἱ Α.Μαυροκορδάτος καὶ Ι.Κωλέττης, ὠντην σύμπραξιν ἐπεθυμοῦν νῦν καὶ ὑπεθάλπον ὁ τὲ Ἄγγλος καὶ ὁ Γάλλος πρεσβευτής,τῆς ὑπὸ ἁπλοῦ ἐπιτετραμμένου διευθυνομένης ρωσικῆς πρεσβείας οὐδὲν πράτουσσης ὑπὲρ τοῦ Α.Μεταξά.

Ἀλλὰ συμφωνία μεταξὺ τῶν δύο ἀρχηγῶν δὲν ἐπετεύχθη μὴ θέλοντος τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν Μπαρλαίων Μαυροκορδάτου νὰ συγκροτήση κυβέρνησιν ὑπὸ τὴν προεδρίαν αὐτοῦ...

 ....Τὸ πρῶτον καὶ κύριον ἔργον τῆς οὕτω συγκροτηθείσης κυβερνήσεως (Πρόεδρος & Ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν Α.Μαυροκορδάτος,Ὑπουργὸς Ἐκκλησιαστικῶν & Παιδείας Σπυρίδων Τρικούπης,Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν Ἀνδρέας Λόντος,Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης Α.Χ.Χριστοδούλου) ἤσαν αἳ βουλευτικαὶ ἐκλογαὶ διὰ τὴν πρώτην μετὰ τὸ σύνταγμα τοῦ 1844 καὶ κατὰ τὸ σύνταγμα τοῦτο ἐκλεχθησομένην βουλὴν τῶν ἀντιπροσώπων.


Ἡ ἐκλογικὴ κίνησις καθ’ὅλον τὸ κράτος ἤρξατο εὐθὺς μετὰ τὴν συγκρότησιν τῆς νέας κυβερνήσεως,αἳ δὲ ἐκλογαὶ διενηργήθησαν ἐπὶ δύο μήνας κατὰ διαφορὰ χρονικὰ διαστήματα ἐν διαφόροις ἐπαρχίαις τελέσθεισαι.Διενηργήθησαν δὲ ἐκλογαὶ δὶ’οὐκ ὀλίγων ἀθεμίτων ἐκ μέρους τῆς κυβερνήσεως ἐπεμβάσεων καὶ ἐν μέσω βιαιοτάτων κομματικῶν παθῶν,τῶν ἀθεμίτων ἐπεμβάσεων ὑπεύθυνοι ἐθεωροῦντο ἴδιος ὁ Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν Α.Λόντος καὶ αὐτὸς ὁ πρόεδρος Α.Μαυροκορδάτος

 Αἳ  κυβερνητικαὶ παρεμβάσεις αὐται ἤνωσαν ἐνάντιόν της κυβερνήσεως Μαυροκορδάτου ἐν συμμαχία σιωπηλή τους Ναπίστας καὶ τοὺς Μοσχομαγκίτας.

Δεινὴ ἠγέρθη νῦν κραυγὴν ἐναντίον τῶν ὑπὸ τῆς κυβερνήσεων διαπραχθείσων ἀθεμιτουργιῶν.Αὐτὸς ὁ Μαυροκορδάτος διαπράξας οὐκ ὀλίγα σφάλματα ἐν ταῖς ἐκλογὲς ἀναιροῦντα ἐν πολλοῖς τὴν περὶ αὐτοῦ τέως ἐπικρατοῦσαν φήμην ὡς ἀνδρὸς ἔμπειρου καὶ συνετοῦ περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ πολιτειακὰ πράγματα,οὐ μόνον κατὰ τρόπον ἀτυχέστατον ἐφήρμοσε τὸ λεγόμενον σύστημα τῶν ἐπισήμων ὑποψηφίων, ἤτοι τῆς ὑπὸ τῆς κυβερνήσεως αὐτῆς ὑποδείξεως τῶν ἀρεστῶν αὐτὴ ἀνδρῶν,ὅπερ ὁπού μὲν ἰσχύει τὸ σύστημα τὸ κοινοβουλευτικὸν ἐστὶν ὅλως περιττὸν καὶ ἄσκοπον,οἴκοθεν γνωστῶν καὶ φανερῶν ὄντων τῶν τῆς κυβερνήσεως θιασωτῶν,ὅπου δ’ἰσχύει τὸ ἁπλουν ἀντιπροσωπευτικὸν μοναρχικὸν σύστημα ὡς πρὸς μὲν τοὺς ἐκλογεῖς εἶναι ἠθικὴ ἐπὶ τούτων ἔκνομος ἐπίδρασις πρὸς ὑφαρπαγὴν τῶν ψήφων,ὡς πρὸς τὴν κυβέρνησιν δ’αὐτὴν ἀθέτησις τῶν θεμελιωδέστατων ἀρχῶν ἐκ μέρους τῆς ὑπερτάτης ἐξουσίας καὶ ἐξευτελισμὸς ταύτης...»


 

1844

 
Πολιτικὴ κατάστασις ἐν τὴ νήσω Ὕδρα κατὰ τὸ ἔτος 1844-Ἔκθεσις Ἐλεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῆς Ἀῆς Ἐκλογῆς Βουλευτῶν Ὕδρας της  2ας Ἰουνίου 1844-Ἐκλογὴ Βουλευτῶν Ὕδρας Δημητρίου Σταματίου Μπουντούρη, Λαζάρου Ἀναγνώστου Γιουρδῆ καὶ Ἰωάννη Δαμιανοῦ-Σύγκρουσις τῶν δύο κυριοτέρων πολιτικῶν παρατάξεων Ὕδρας κατὰ τὴν Ἀην ἐκλογικὴν διαδικασίαν’ τοῦ [Συντηρητικοῦ κόμματος (Γεώργιος Κουντουριώτης,Δημήτριος Λαζάρου Κουντουριώτης, Δημήτριος Ἰωάννου Κριεζῆς, Γκίκας Δοκὸς) & προοδευτικοῦ κόμματος (Δημητρίος Σταματίου Μπουντούρης, Λάζαρος Ἀναγνώστου Γιουρδῆς ,Ἰωάννης Δαμιανὸς )]-Διώξεις τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς μερίδας Κουντουριώτη καὶ ἐκλογὴ τῶν Βουλεύτων τοῦ προοδευτικοῦ κόμματος-Συζήτηση εἰς τὴν Βουλὴν περὶ τῆς ἀναφορᾶς παραπόνων τῆς 26ης Αὐγούστου 1844 τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς μερίδας Κουντουριώτη-Ἀπόφασις περὶ ἀποστολῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὴν Ὕδραν



Ἡ ἀσταθὴς πολιτικὴ κατάστασις ποὺ ἐπικρατοῦσε εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπικρατείαν,ὡς ἦταν φυσικό,εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ καταγγελθοῦν κρούσματα βίας & νοθείας καὶ εἰς τὴν Ὓδραν’ κρούσματα τὰ ὁποῖα εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἀκύρωση τῆς ἀποπερατωθείσας ἐκλογικῆς διαδικάσιας τῆς 2ας Ἰουνίου 1844,εἰς τὴν ὁποίαν εἶχαν ἐκλεχθεῖ Βουλευτὲς Ὕδρας ὁ Δημήτριος Σταματίου Μπουντούρης,ὁ Λάζαρος Ἀναγνώστου Γιουρδῆς καὶ ὁ Ἰωάννης Δαμιανός,μὲ ἀπόφαση τῆς 15ης Φεβρουαρίου 1845.


Ἡ ἀκύρωσις τῆς Ἀης ἐκλογικῆς διαδικασίας ἐστηρίχθη εἰς τὴν ἔγγραφην ἀναφορὰν τῆς 26ης Αὐγούστου 1844,τριακοσίων πενήντα ψηφοφόρων πρὸς τὴν Βουλὴν τῶν Ἑλλήνων,(ὑποστηρικτῶν τῶν ὑποψηφίων Βουλευτῶν Γεωργίου Κουντουριώτου, Δημητρίου Ἰωάννου Κριεζῆ καὶ Γκίκα Δοκοῦ) ἡ ὁποία ἐσυζητήθει τελικῶς εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Κοινοβούλιον τὴν 6ην Νοεμβρίου 1844 (Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,Τόμος Ἅ΄, Συνεδρίασις Λ’,Νοεμβρίου 6.Ἀπόφασις τῆς ἀποστολῆς ἐπιτροπῆς εἰς Ὕδραν (463-476)) βάσει τῆς ἐκθέσεως ποὺ συνέταξε ἡ Ἐλεγκτικὴ Ἐπιτροπὴ τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας τὴν 28ην Ὀκτωβρίου 1844. 

   
Ἀναλυτικότερα,την 28ην Ὀκτωβρίου 1844, η Ἐλεγκτικῆ Ἐπιτροπῆ τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας συνέταξε έκθεση εις την οποίαν καταγράφονται λεπτομερῶς καταγγελίες διὰ βία & νοθεία κατὰ τὴν ἄσκηση τοῦ ἐκλογικοῦ δικαιώματος τῶν πολιτῶν τῆς Ὕδρας.


Συγκεκριμένα ἔνοπλη φρουρὰ ἑκατὸν πενήντα ἀνδρῶν (150) ἄσκησε σωματικὴ βία καὶ ἀθέμιτα μέσα κατὰ ὁμάδας ψηφοφόρων,οἱ ὁποῖοι ὑπέβαλλαν ἐνστάσεις διὰ τὴν νόθευση τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.(ἀναφορὰ τριακοσίων πενήντα ατόμων (350) πρὸς τὴν Βουλὴν τῶν Ἑλλήνων,τῆς 26ης Αὐγούστου 1844).


Ἡ Ἐλεγκτικὴ Ἐπιτροπὴ καταλόγισε σοβαρότατες εὐθύνες εἰς τὸν Διοικητὴν τῆς νήσου Ὕδρας, διότι οὗτος ὄχι μόνον παρέδωσε τὴν κάλπη ἡμισφραγισμένη,ἐντός της ὁποίας εἶχαν ριφθεῖ ἤδη τετρακόσια (400) ψηφοδέλτια, ἀλλὰ βοήθησε μὲ τὴν στάση τοὺ, τοὺς ὑπαίτιούς της βίας καὶ τῆς νοθείας.Τέλος ἐνστάσεις διετυπώθησαν καὶ περὶ τῆς καταρτίσεως τοῦ ἐκλογικοῦ καταλόγου τῶν ψηφοφόρων.Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ πὼς ὁ ἐκλογικὸς κατάλογος καὶ τὰ σχετικὰ ἐκλογικὰ ἔγγραφα δὲν εὑρέθησαν.


Ἡ ἔκθεσις τῆς Ἐλεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς δημοσιεύθηκε εἰς τὰ πρακτικὰ τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων.

Πηγή:Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,Τόμος Ἅ΄,Συνεδρίασις ΚΖ’,Ὀκτωβρίου 28.λζ’Ὁμοίως περὶ τῆς ἐκλογῆς Ὕδρας (371)



Ἔκθεσις Ἐλεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας


« ..Ἓν Ἀθήναις τὴν 28ην Ὀκτωβρίου 1844
Πρὸς τὴν Βουλὴν
Περὶ τῆς Βουλευτικῆς Ἐκλογῆς τῆς Νήσου Ὕδρας


Ἡ ἐπὶ τῆς ἐξελέγξεως τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ἐπιτροπή, συγκειμένη ὑπὸ τῶν μελῶν αὐτῆς Ν.Κριεζώτου,Θ.Γρίβα,Δ.Πλαπούτα,Α.Καλαμογδάρτη, Νίκ.Κορφιωτάκη, Γ.Νοταρά,Σ.Βλάχου,Μίχ.Καΐρη.

Συνελθοῦσα σήμερον τὴν 28ην Ὀκτωβρίου 1844 ἐν τῷ Βουλευτικῶ καταστήματι ἔλαβεν ὑπόψιν καὶ διῆλθε μετὰ προσοχῆς τὰ πρακτικὰ τῆς Βουλευτικῆς Ἐκλογῆς τῆς Νήσου Ὕδρας,ἀπὸ τὴν κατάστασιν τοῦ ὁποίου ἐπληροφορήθη τὰ ἑξῆς:

Ὁ ἐκλεκτικὸς κατάλογος δὲν εὑρέθη ἐντὸς του φακέλου,οὕτε τὰ ἄλλα πρὸ τῆς ψηφοφορίας, καὶ διὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς ἄρ.6-15 τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου μεσολαβήσαντα ἔγγραφα.Ἀπὸ  δὲ τὸ ἐκλογικὸ πρωτόκολλο ἑξάγομεν ὅτι ἐψηφοφόρισαν 1.250 ἐκλογεῖς,κατὰ τον ὑπὸ τοῦ Διοικητοῦ ὁρισθὲντα χρόνον καὶ τόπον,ἡ δὲ διαλογὴ τῶν ψήφων γενομένην ἐνωπίω τοῦ Διοικητοῦ καὶ τῆς ἐπὶ τῆς κάλπης ἐπιτροπῆ ,ἀνέδειξε  πλειοψηφούντας τοὺς

 κκ. Δήμ.Στ.Βουδούρη μὲ ψήφους 825,
Λάζαρον Ἀναγ.Γιουρδὴν μὲ ψήφους 763 καὶ
 Ἰω.Κ.Δαμιανοῦ μὲ ψήφους 758.

Κατὰ τῆς ἐκλογῆς ὑπάρχουν βαρειᾶς ἐνστάσεις διὰ μιᾶς πρὸς τὴν Βουλὴν ἀναφορᾶς  ὑπὸ ἡμερομηνίαν 26 Αὐγούστου 350-ψηφοφόρων τὸ περιεχόμενον τῆς ὁποίας ὑποδυκνυει ὡς γεγονότα καὶ αἴτια ἀκυρώσεως τὰ ἀκόλουθα:

1.Οἱ ἔνοπλοί της ἐξουσίας παραβίασαν ἕναν δημότην ,διότι προσηλθεν εἰς τὴν ἐπιτροπὴ τῶν παραπόνων νὰ κάμη ἐνστάσεις κατὰ τοῦ καταλόγου,οἱ λαβόντες δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ μέρος πολίτες ἠκίσθησαν και ἐπληγώθησαν ἀπανθρώπως ἀπὸ τὴν φρουράν.

 2.Ὅτι ἐκ τοιούτων ἀδιαλείπτως παρεμβαλλομένων ὑπὸ τῆς φρουρᾶς ἀθεμίτων εἰς τὴν ἐξαπάτησιν τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων ἐμποδίων,ὁ ἐκλεκτικὸς κατάλογος ἔμεινεν ἀπρόσβλητος κ’ διετηρήθησαν εἰς αὐτὸν ὡς ψηφοφόροι πλῆθος ἀνικάνων καὶ ἀνηλίκων ἀποκλεισθέντων ἑκατοντάδων  ἱκανῶν.

3.Ὅτι 150 ἔνοπλοι  περιεφρούρησαν τὸν ναὸν τῆς ψηφοφορίας,καὶ δὲν ἐπέτρεπον εἰς οὐδένα τὴν εἴσοδον πρὶν ἢ ὁ ἀστυνόμος τὸν ἐρευνήσει πρὸς τῆς πύλης καὶ ἀνταλλάξη τὸ ὅποιον ἔφερε ψηφοδέλτιον.Περὶ τῆς βίας ταύτης ἀνέφερον οἱ ἐνισταμένοι εἰς τὸν Διοικητὴν ἀλλὰ δὲν εἰσηκούσθησαν (διότι ἐβοήθη τους ενάντιους,ηξιώθησαν μάλιστα ακολούθως τα μέτρα του βιασμού,των απειλών και άλλα αθέμιτα κάτα της ελευθερίας εξασκήσεως δικαιώματος)

4.Ὅτι ὁ Διοικητὴς παρέδωκε ἠμισφραγιστη πρὸς τὰς ἐνεργοῦσας τὴν ψηφοφορίαν ἀρχὰς τὴν κάλπην,παραλείψας εἰς μίαν τῶν γωνιῶν τὴν δευτέραν ὑποκεκρυμμένην ὀπὴν  πρὸς χρῆσιν τῆς δολιότητος.Περὶ τοῦ περιστατικοῦ τούτου ἔγιναν παρατηρήσεις εἰς τὰ πρακτικά,καὶ ἡ δοκιμὴ ἐξ ἢς ἐβεβαιώθη τὸ ἐφικτόν της εἰσαγωγῆς καὶ ἐξαγωγῆς ψηφοδελτίων,παρηκολούθησε δὲ  μετὰ τοῦτο ἡ σφράγισις καὶ ἐξασφάλισις τῆς κάλπης, ἀλλ’ ἕως τότε  ἔχουν ρίφθη εἰς αὐτὴν 400 ψηφοδέλτια.Ἡ ἐπιτροπὴ ζητήσασα ὡς πρὸς τὸ τελευταῖον τοῦτο ἀντικείμενον τῆς ἐνστάσεως,τὴν κάλπην διὰ νὰ τὴν παρατηρήση,δὲν ἔλαβεν αὐτὴν ἐκείνην,τῆς ὁποίας ἐγένετο χρήσις εἰς τὴν ἐκλογήν.

Ἑπομένως δὲν ἐδυνήθην νὰ ἐκτιμήση ἄχρι νῦν τὴν ἀξίαν τῶν ἐνστάσεων ἐκ τοῦτο τὸ μέρος,ἔχουσα δὲ ὑπόψιν ὅτι καὶ διὰ τοῦτο καὶ δὶ’ὅσα ἄλλα ἀναφέρουσιν οἱ ἐνισταμένοι κατὰ τῆς ἐκλογῆς,εἶναι ἀναγκαία μία ἐπιτόπιος ἐξέτασις διὰ νὰ φωτισθῆ ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος αὐτῆς ἡ ἐπιτροπὴ καὶ ἡ Βουλὴ εἰς τὰς περὶ τῆς Ἐκλογῆς κρίσεως τῆς

Γνωμοδότησις.
Διοριζόμενος ὑπὸ τῆς Βουλῆς εἷς ἢ δύο ἐκ ἐκ τοῦ Βουλευτικοῦ  μεθ’ἑνὸς ὑπουργικοῦ Συμβούλου ἢ Παρέδρου τοῦ ἐπὶ τῶν Ἐσωτερικῶν ὑπουργείων νὰ μεταβῶσιν ἐπιτοπίως, ἔχοντες ὑπ’ὄψιν τὰ πρακτικὰ τῆς ἐκλογῆς καὶ τὰς ἐνστάσεις νὰ ἐξετάσωσι καὶ πορισθῶσι πληροφορίας περὶ τοῦ κατὰ πόσον βάσιμοι καὶ ἀληθὴς αἳ κατὰ τὶς ἐκλογῆς κατηγορίες, ὑποβάλωσι δὲ ὅσον τάχος εἰς τὴν Βουλὴν τὸ ἀποτέλεσμα μὲ αἰτιολογημένην ἔκθεσιν παρατηρήσεων

Ἡ ἐπιτροπή..»



Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,περὶ τῶν ἐκλογῶν τῆς 2ας Ἰουνίου 1844 τῆς νήσου Ὕδρας



Ἡ συνεδρίαση τῆς 6ης Νοεμβρίου 1844 τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων εἶχε ὡς ἀντικείμενόν της,τὴν συζήτηση τῶν ἐκθέσεων τῶν Ἐκλογῶν ποὺ διεξήχθησαν εἰς τὶς τρεῖς ναυτικὲς νήσου Ὕδρας,Σπετσῶν καὶ Ψαρῶν,βάσει τῶν ὁποίων θὰ ἀπεφασίζετο ἡ ἀποστολὴ ἢ μὴ ἐπιτροπῶν γιὰ τὴν διενέργεια ἐρευνῶν διὰ τὶς συνθῆκες ὑπὸ τὶς ὁποῖες διεξήχθησαν οἱ ἐκλογές.(Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,Τόμος Ἅ΄, Συνεδρίασις Λ’,Νοεμβρίου 6.Ἀπόφασις τῆς ἀποστολῆς ἐπιτροπῆς εἰς Ὕδραν (463-476))


Προκύπτει ἐκ τῶν πρακτικῶν της συγκεκριμένης συνεδριάσεως,πὼς οἱ ἐκλογὲς τῶν Σπετσῶν διεξήχθησαν ὁμαλῶς καὶ ἔγιναν ἀμέσως ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Βουλῆς (ἐκλέχθησαν ὁ Ἀντριανὸς Σωτηρίου καὶ ὁ Διομίδης Κυριακοῦ).Δία τὴν νῆσον τῶν Ψαρρῶν διετυπώθησαν ἐνστάσεις ὡς πρὸς τὴν ἐκλογὴ τοῦ Βοῦ Βουλευτοῦ τῆς νήσου Δημητρίου Παπανικολῆ,ἐνῶ ἔγινε ἀμέσως ἀποδεκτὴ ἡ ἐκλογὴ τοῦ Ἄου Βουλευτοῦ Κωνσταντίνου Κανάρη.


Κατόπιν συζητήθηκε,ἐκτενῶς,ἡ ἐκλογὴ τῶν τριῶν Βουλευτῶν Ὕδρας Δημητρίου Σταματίου Μπουντούρη, Λάζαρου Ἀναγνώστου Γιουρδῆ καὶ Ἰωάννη Δαμιανοῦ.


Εἷς ἐκ τῶν Βουλευτῶν Ὕδρας ποὺ ἐκλέχθησαν,λαμβάνοντας τὸν λόγο (δὲν κατονομάζεται ποῖος ἐκ τῶν τριών  ) διετύπωσε εἰς τὴν εἰσήγησίν του τὴν ἀπορία πὼς δύναται ἕνας ἠρωϊκὸς λαὸς ὅπως αὐτὸς τῶν Ὑδραίων νὰ βιάσθει εἰς τὴν ἄσκησιν τῶν ἐκλογικῶν δικαιωμάτων του ἀπὸ μία ὁμάδα δεκαπέντε πολιτοφυλάκων ἐπισημαίνοντας πὼς ἡ ἔκθεσις τῆς Ἐλεγκτικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας ἐστηρίχθη ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον εἰς τὴν ἔγγραφην ἀναφορὰν τριακοσίων πενήντα παραπονούμενων ψηφοφόρων τῆς νήσου Ὕδρας,τῆς 26ης Αὐγούστου 1844, ἡ ὁποία ὅμως,συνετάχθη δύο μῆνες ἀπὸ τὴν ἡμερομηνία ἀποπερατώσεως τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας (2 Ἰουνίου 1844).


Συνεπῶς,κατὰ τὴν γνώμην του,ἐγείρονται  σημαντικὰ ἐρωτημάτα ὡς πρὸ τὴν χρονικὴ στιγμὴ συντάξεως τῆς ἀναφορᾶς,καθὼς καὶ ἀπορίες γιατί δὲν διετυπώθησαν ἄλλες ἐνστάσεις κατὰ τὸ ἐνδιάμεσο χρονικὸ διάστημα ποὺ μεσολάβησε ἀπὸ τὸ πέρας τῶν ἐκλογῶν ἕως τὴν 26ην Αὐγούστου 1844, εἴτε εἰς τὸν Διοικητὴν τῆς νήσου Ὕδρας εἴτε εἰς τὸ πρώην εἴτε εἰς τὸ νῦν Ὑπουργεῖον Ἐσωτερικῶν.


Ἐπισημαίνει δέ (ὁ νεοεκλεγεῖς βουλευτὴς),πὼς ἐνστάσεις διετύπωθησαν μόνον παρὰ τοῦ πολίτου Ἐμμανουὴλ Κριεζῆ  καὶ ὀλίγων πολίτων,οἱ ὁποῖες ὅμως κρίθηκαν ὡς ἀβάσιμες.Κατὰ συνέπεια δὲν χρειάζεται ἡ ἐκ νέου ἀποστολὴ ἐπιτροπῆς διότι ὅποιος ἐκ τῶν παραπονούμενων ἐπιθυμοῦσε,εἶχε τὴν δυνατότητα (ὡς ὁ Κριεζὴς) νὰ διετυπώσει τὶς ἐνστάσεις του.


Πρὸς ἐπαλήθευση τῶν παραπάνω,πρότεινε εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Κοινοβούλιον, νὰ ζητηθεῖ ἡ γνώμη γιὰ τὴν συγκεκριμένη ἀναφορὰ τοῦ εὐσυνείδητου πολίτου τῆς Ὕδρας (ἀποτυχόντα νὰ ἐκλεγεῖ ὑποψηφίου Βουλευτοῦ) Γκίκα Δοκοῦ ὁ ὁποῖος τὴν χαρακτηρίσε ὡς παραπλανητική, ἐνῶ τόνισε  ἀκόμη πὼς ἀρνητικὲς ὡς πρὸς τὴν ἀναφορά, ἦταν καὶ οἱ γνῶμες τῶν οἰκογενειῶν Τσαμαδοῦ καὶ Γκιώνη (μέλη τῶν ὁποίων εἶχαν ἐκλεχθεῖ ὡς πληρεξούσιοί της νήσου Ὕδρας εἰς τὴν Ἐθνοσυνέλευση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843).(Τὸν ἰσχυρισμὸν αὐτὸν τὸν κατέρριψε ἕτερος ὁμιλητῆς)


Ἑπομένως,κατὰ τὴν γνώμην τοῦ ἐκλεχθέντος Βουλευτοῦ Ὕδρας,τὸ μέτρον τῆς Βουλῆς περὶ ἀποστολῆς νέας Ἐπιτροπῆς εἰς τὴν Ὕδραν διὰ τὴν διερεύνησιν τῶν συνθηκῶν ὑπὸ τὶς ὁποῖες διεξήχθησαν οἱ Ἐκλογές,εἶναι ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς ἁρμοδιότητός της,διότι εἰς τὴν Ὕδραν δὲν συνέβησαν ταραχές,ὅπως συνέβησαν (αἱματηρὲς) εἰς ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος.


Ἐξέφρασε δέ,τὴν πεποίθηση πὼς ἡ πολιτικὴ ἀνωμαλία ποὺ παρατηρήθηκε εἰς τὴν Ὕδραν,ἦταν ἀπόρροια τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843 ἡ ὁποία ἄλλαξε ἄρδην τὸ μέχρι τότε ἰσχῦον πολιτικὸ καθεστώς.Ἡ νεοδιαμορφωθεῖσα πολιτικὴ κατάσταση προκάλεσε τὶς ἀντιδράσεις τῶν φίλα προσκείμενων πρὸς τὴν ἐξουσία πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι προσπάθησαν μὲ τὶς ἐνέργειές του,νὰ ἀντιταχθοῦν εἰς τὴν ἐπικρατοῦσα λαϊκὴ βούληση,ὡς αὐτὴ ἐξεφράσθη  τὴν 3ην Σεπτεμβρίου 1843.


Ἰδοὺ τί ἀναφέρει ὁ νεοεκλεχθεῖς Βουλευτὴς Ὕδρας,καταφερόμενος κατὰ τῶν συντακτῶν τῆς ἀναφορᾶς τῆς 26ης Αὐγούστου 1844,περὶ τῶν δύο κυριοτέρων πολιτικῶν παρατάξεων οἱ ὁποῖες διαχωρίζοντο εἰς συντηριτικὸν κόμμα (φιλικὸ πρὸς τὴν ἐξουσία τῆς Βαυαροκρατιᾶς (προφανῶς ἐξεφραζόμενον εἰς τὴν Ὕδραν ἀπὸ τοὺς Λάζαρον &  Γεώργιον Κουντουριώτην,τὸν Δημήτριον Λαζάρου Κουντουριώτην (κατὰ τὴν Βᾶν Ἐκλογήν),τὸν Δημήτριον Ἰωάννου Κριεζὴν καὶ τὸν Γκίκα Δοκὸν) καὶ εἰς προοδευτικὸν κόμμα  (φιλικὸ πρὸς τὴν Ἐπανάσταση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843,ὑπὸ τοῦ ὁποίου ἐκλέχθησαν οἱ Βουλευτὲς Ὕδρας Δημητρίος Σταματίου Μπουντούρης, Λάζαρος Ἀναγνώστου Γιουρδῆς καὶ Ἰωάννης Δαμιανος κατὰ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ἰουνίου 1844):


«...τῆς ἀναφορᾶς ταύτης ὅλα τὰ παράπονα στηρίζονται εἰς τὸ ὅτι πὼς ἦτο δυνατὸν ἄνευ βίας ἢ ἄλλης αἰτίας τρεῖς νέοι Ὑδραῖοι νὰ καταβάλλουν τὴν κολοσσαίαν ἐπιρροὴν τοῦ ἀντιπάλου τῶν’δὲν ἀρνεῖται ὅτι οὗτος εἶναι ἀνὴρ ἱστορικός,ἀλλ’αἳ αἰτίαι τῆς ἀποτυχίας τοῦ βεβαιωθῆτε,ὅτι δὲν εἶναι ἄλλαι,εἰμὴ ἡ τοπικὴ κατ’αὐτοῦ ἀντιπολίτευσις’ ἐξεύρετε, ὅτι εἰς ὅλον τὸν κόσμον εἶναι κόμματα καὶ διαιρέσις, τοῦτο ὑπάρχει καὶ εἰς Ὕδραν,μὲ τὴν διαφορὰν ὅμως ὅτι δὲν ἐπονομάζητε τὸ μὲν συνταγματικόν,τὸ δέ, Κυβερνητικόν,ἢ ἐθνικόν,ἢ συντηριτικόν,ἢ ἀναρχικὸν’

ὑπάρχει ὅμως φυσικὴ διαίρεσις εἰς τὰ δύο ὑπάρχοντα κόμματα,τὸ μὲν στηρίζεται εἰς τὸ παρελθὸν καὶ εἰς τὴν στασιμότητα τὸ δὲ εἰς τὸ ὁποῖον ἀνήκομεν καὶ ἠμεῖς οἱ νέοι,στηρίζεται εἰς τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον, καὶ ἐν γένει εἰς τὴν πρόοδον’τὸ μὲν πρῶτον κόμμα στηριζόμενον εἰς τὸ παρελθόν, εἶχε περὶ εὐατὸ ὄλας τὰς δυνάμεις’ ἂλλ’ἀφοῦ κατὰ τὸ 1842 τὸ ἐπαρχιακὸν συμβούλιον ἦτον ὑπὲρ ἠμῶν, διηγείραμεν καθ’εὐατῶν ἕνεκα τούτου τὴν χολήν της τότε δυναστείας,ἢ μᾶλλον τῆς Βαυαροκρατίας καὶ τοῦ τότε δυστυχῶς ὑπουργοῦντος γραμματέως τῶν Ἐσωτερικῶν,καὶ ἐνηργήθησαν πολλὰ ἐναντίον μας,καὶ οὕτως ὑπεκύψαμεν τὸν αὐχένα εἰς τὸ στάσιμον κόμμα μέχρι τῆς 2ας Σεπτεμβρίου,καθότι τὴν τρίτην αὐτοῦ ἠσθάνθημεν,ὅτι εἴμεθα ἐλεύθεροι, διερραγέντος τοῦ καλύμματος τῆς ἐπιρροῆς τοῦ ἀντιπάλου μας,ἤτις ἐστηρίζετο ὑπὸ τῆς πρώην ἀπολύτου ἐξουσίας’δὲν ἀναπτύσει τὰς ὑπὲρ καὶ κατὰ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου ἐνεργείας τοῦ ἀντιπάλου τῶν κόμματος, ἀρκεῖ μόνο νὰ ἀναφέρη ὅτι τοῦτο ἐμπόδισέ του νὰ γίνη καὶ τελετὴ ὑπὲρ τῆς τοιαύτης σωτηρίου μεταβολῆς πρὸς τὸν ἔθνος,

ὅτι τὸ τὴν 3ην Σεπτεμβρίου διορισθὲν ἐθνικὸν Ὑπουργεῖον,φροντίζον πολὺ περὶ τῆς ἡσυχίας τῆς Ὕδρας ἔλαβε μέτρα σωτήρια ὑπὲρ τῆς καταστάσεως καὶ τότε βεβαίως ἐπληροφορήθη καὶ ἠσύχασεν,ὅτι ὁ λαὸς τῆς Ὕδρας ἠσπάσθη ἐγκαρδίως τὴν μεταβολὴ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου,ὄτε ἤκουσεν ποῖοι ἐξελέχθησαν πληρεξούσιοι,μεταξὺ τῶν ὁποίων εἴμεθα καὶ δύο ἐκ τῶν τριῶν νῦν Βουλευτῶν.

 Ἐκ τῶν ρηθέντων ἐξάγεται,ὅτι ἡ πολιτικὴ ὕπαρξις τοῦ προοδευτικοῦ κόμματος, χρονολογεῖται κυρίως ἀπὸ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου,τὴν ὁποίαν ἐγκαρδίως ἠσπάσθη καὶ διεμαρτυρήθη κατὰ τοῦ παρελθόντος συστήματος’ἕνεκα τούτου ἴσως θέλετε νὰ τιμωρήσετε ρίπτοντες τὴν ἐκλογήν μας...»



Σημείωση*:Πληρεξούσιοί της Ὕδρας εἰς τὴν Ἐθνοσυνέλευση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843,ἦταν ὁ Γεώργιος Κουντουριώτης,ὁ Γκίκας Γ. Γκιώνης, ὁ Λάζαρος Α. Τσαμαδὸς ὁ Δημήτριος Σταματίου Μπουντούρης καὶ ὁ Ἰωάννης Δαμιανὸς ,ἐνῶ κατὰ τὴν Ἀην ἐκλογικὴν διαδικασία ἐκλέχθησαν ὡς Βουλευτὲς Ὕδρας,ὁ  Δημήτριος Μπουντούρης, ὁ Λάζαρος Ἀναγ.Γιουρδὴς καὶ ὁ Ἰωάννης Δαμιανός.


Οἱ ἀδελφοὶ  Λάζαρος καὶ Γεώργιος Κουντουριώτης,(Πηγή:Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας, Ἔτος 16ον, Ἀριθμός.10(188)Ὀκτώβριος1956,«Ἄρθρον:Οἱ Κουντουριῶται ἐπὶ Ὄθωνος, Β΄ Τελευταῖον, Ν.Γ.Χαλιορὴ σὲλ 213-217»)κατὰ τὰ ἔτη τῆς Βασιλείας τοῦ Ὄθωνος, πρὸ τῆς ἐκδηλώσεως τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843 συμμετεῖχαν ὡς μέλη τοῦ νεοϊδρυθέντος Ὑπουργείου τῆς Ἐπικρατείας.

 Συγκεκριμένα μετὰ τὴν παραίτηση τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Ἰγνάτιου Φὸν Ρούντχαρντ (παρέμεινε εἰς τὴν ἐξουσία ἀπὸ τὶς 2 Φεβρουαρίου 1837 ἕως τὶς 8 Δεκεμβρίου 1837,ἀντικαθιστώντας τὴν Κυβέρνηση τοῦ Ἄρμανσπεργκ),ὁ Γεώργιος Κουντουριώτης διορίστηκε παρὰ τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος ἀρχικὰ ὡς Ἀναπληρωτὴς (ἐν ἀπουσία του) καὶ μετέπειτα ὡς Τακτικὸς Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας.Εἰς τὴν θέσιν αὐτὴν παρέμεινεν ἕως τὸ ἔτος 1844, ὑπογράφοντας παράλληλα τὴν 18ην Μαρτίου 1844 τὸ νέο Σύνταγμα τῶν Ἑλλήνων.

Ἐκτός του Προέδρου Γεωργίου Κουντουριώτου,εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας συμμετεῖχαν ἀκόμη οἱ Ὑδραῖοι Λάζαρος Κουντουριώτης,Δημήτριος Τσαμαδὸς καὶ Βασίλειος Μπουντούρης.


Μετὰ τὴν ψήφισιν τοῦ Συντάγματος τὴν 18ην Μαρτίου 1844,τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας διελύθηκε καὶ ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὸ Σῶμα τῆς Γερουσίας,μέλη τῆς ὁποίας ἐκλέχθηκαν καὶ διορίσθηκαν παρὰ τοῦ Βασιλέως Ὄθωνος και οἱ Λάζαρος καὶ Γεώργιος Κουντουριώτης.(Βάσει τοῦ νέου Συντάγματος,τὰ μέλη τῆς Γερουσίας ἐκλέγοντο παρὰ τοῦ Βασιλέως ἐνῶ ἡ Βουλὴ ἐκλέγετο κατόπιν διεξαγωγῆς ἐκλογῶν).


Ὁ Νικόλαος Χαλιορής,εἰς τὸ ἄρθρον του,ἀναφέρει πὼς τὴν νύκτα κατὰ τὴν ὁποίαν ἐκδηλώθηκε ἡ Ἐπανάστασις τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843,ἡ στάσις τοῦ Προέδρου τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας Γεωργίου Κουντουριώτου καὶ τῶν ὑπολοίπων μελῶν του,ἦταν ἄψογη καὶ ὑποδειγματική διότι συνέβαλλε εἰς τὴν ἐπίτευξιν τῶν τελικῶν  σκοπῶν τῆς Ἐπαναστάσεως,προασπίζοντας παράλληλα ὄχι ἐπιζημίως τὰ προνόμια τοῦ Βασιλέως. 


«..Κατὰ τὴν ἱστορικὴν ἐκείνην νύκτα τῆς 2ας πρὸς τὴν 3ην Σεπτεμβρίου 1843,ὄτε ὁ Ὄθων εὐρίσκετο ἐν τοῖς ἀνακτόροις πολιορκημένος ὑπὸ τοῦ Δ.Καλλέργη καὶ τῶν σὺν αὐτῶ,τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας συνελθὸν ἀφ’εὐατοῦ κατήρτισεν ἑξαμελῆ ἐπιτροπὴν ἐκ τοῦ Προέδρου αὐτοῦ Γεωργίου Κουντουριώτου καὶ τῶν μελῶν Λόντου, Προβελεγγίου,Μαυρομιχάλη,Ψύλλα καὶ Αἰνιάνος ἐπὶ τῷ σκοπῶ νὰ μεταβῆ αὐτὴ εἰς τὰ ἀνάκτορα παρὰ τῷ Βασιλεῖ.

Μεταβασα δ’ὄντως αὐτὴ εἰς τὰ ἀνάκτορα προτοῦ ἐξημερώση,ἔπεισε μετὰ συζήτησιν,τὸν Ὄθωνα νὰ ὑποχωρήση καὶ νὰ χορηγήση τὸ ζητούμενον ὑπὸ τὲ τοῦ Λαοῦ καὶ τοῦ Στρατοῦ Σύνταγμα.

Ὁ Γεώργιος Κουντουριώτης τότε ἤσκησεν ἅπασαν τὴν ἐπιρροὴν αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Ὄθωνος καὶ ἐπεισεν ἐπιτέλους αὐτὸν νὰ ἐνδώση εἰς τὴν γενικὴν ἐκείνην ἐπιθυμίαν καὶ ἀπαίτησιν.Ὑπέγραψε δὲ τότε ὁ Βασιλεὺς ἐκεῖνος Διάταγμα διὰ τοῦ ὁποίου-ὡς ἀναγράφεται ἐν αὐτῶ-προτάσσει τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας» ἐκαλεῖ Ἐθνικὴν τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσιν,ἴνα συντάξη μετ’αὐτῆς τὸ «Σύνταγμα τοῦ Κράτους».Ἐνήργησε δὲ μετὰ ταῦτα ὁ πεισθεῖς Βασιλεύς,ἀπὸ κοινοῦ μετὰ τοῦ Συμβουλίου ἐκείνου,πᾶν ὅ,τι ἐπεβάλλετο διὰ τὴν ἐφαρμογὴν τῶν ἀποδεχθέντων..»


Ὁ Νικόλαος Χαλιορὴς ἀναφέρει ἐπίσης πὼς οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς Ἀπολύτου Μοναρχίας εἰς τὴν Ὕδραν ἦταν μειοψηφία.Εἰς τοὺς θερμοὺς ὑοπστηρικτὲς τῆς συγκαταλέγετο ὁ Ὑπουργὸς τῶν Ναυτικῶν ἐπὶ κυβερνήσεως Ἀλέξανδρου Μαυροκορδάτου Ἀντώνιος Κριεζῆς ὁ ὁποῖος καὶ ἀπελάθηκε εἰς τὴν Ὕδραν μετὰ τὴν Ἐπανάστασιν. (Τέλος σημειώσεως)


Ὅσο ἀφορᾶ τὶς καταγγελίες περὶ τὶς συντάξεως τοῦ ἐκλογικοῦ καταλόγου εἰς τὴν ἀναφορὰ τῆς 26ης Αὐγούστου 1844,αυτές κρίνονται ώς αφηρημένες και αβάσιμες.

Συγκεκριμένα ἀναφέρεται τὸ γεγονὸς πὼς ἀπ’τὴν πλευρὰ τοῦ Δημάρχου Ὕδρας ἀρχικῶς εἶχαν καταγεγραφεῖ εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον Ὕδρας,λόγω τῆς τότε φημολογουμένης ἀπονομῆς βασιλικῆς χάριτος,οἱ καταδικασθέντες κατὰ τὴν Στάση τῆς 7ης Ἀπριλίου 1838 (κατὰ τοῦ Νόμου περὶ τῆς Ἀναγκαστικῆς Στρατολογήσεως) Ὑδραῖοι Στασιαστές.

Ἐν συνέχεια ἕνεκα ἐνστάσεως,οἱ καταδικασθέντες στασιαστὲς διεγράφησαν εκ του εκλογικού καταλόγου.Τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν πρόκληση μικρᾶς συμπλοκῆς μεταξὺ ἑνὸς (διαμαρτυρούμενου διὰ τὴν στέρησιν τῶν πολιτικῶν δικαιωμάτων τοῦ πολίτου) ἐκ τῶν καταδικασθέντων καὶ τῶν ἀντιπάλων του,ἀλλὰ ἡ μικρὰ αὐτὴ συμπλοκή,δὲν συνιστᾶ αἰτία διὰ τὴν ἀποστολὴ Ἐπιτροπῆς εἰς τὴν νῆσον Ὕδραν.

Περὶ τῆς ἐνστάσεως ποὺ διετυπώθη παρὰ τοῦ Ἐμμανουὴλ Κριεζῆ διὰ τὴν ὕπαρξη ἑκατὸν πενήντα ἐνόπλων πολιτοφυλάκων ἐνωπίω τοῦ Ναοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας,οἱ ὁποῖοι παρεμπόδιζαν τὴν εἴσοδο τῶν ψηφοφορῶν εἰς τὸν Ναόν,αὐτὴ χαρακτηρίζεται ὡς ψευδής,διότι ἡ πολιτοφυλακὴ ἐσυστήθη εἷς τὴν Ὕδραν διὰ τὴν φύλαξιν τῆς τάξεως καὶ τῆς ἡσυχίας τῆς πόλεως μετὰ τὴν Ἐπανάσταση τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843,ἡ ὁποία ἔγινε ἀποδεκτὴ εὐρέως εἰς τὸν πληθυσμὸν τῆς νήσου Ὕδρας.Κατὰ τὴν διενέργεια τῶν ἐκλογῶν τοῦ Ἰουνίου 1844, παρέμειναν εἰς τὴν Ὕδραν ὀλίγοι μόνον πολιτοφύλακες (ἡ πλειοψηφία αὐτῶν εἶχε ἤδη ἀφοπλισθεῖ).Ἐπισημαίνεται δέ,πὼς ὁ φερόμενος ὡς βιασθεῖς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ψηφοφορίας πολίτης, ἦταν θερμὸς ὑποστηρικτὴς τῶν ἐκλεγέντων Βουλευτῶν Ὕδρας.


Ἡ ὁμιλία τοῦ νεοεκλεγέντος Βουλευτοῦ Ὕδρας καταλήγει μὲ τὴν διαπίστωση πὼς ἡ ἀναφορὰ τῆς 26ης Αὐγούστου 1844,εἶναι ὑπογεγραμμένοι «..ἀπὸ ὀλίγων χείρας...» δίχως νὰ ἔχει ἐπικυρωθεῖ τὸ γνήσιον τῶν ὑπογραφῶν της.Ἐξαίροντας τὸ ἦθος τῶν νεοεκλεγέντων Βουλευτῶν,οἱ ὁποῖοι ἕως τότε,δὲν εἶχαν ἀναμιχθεῖ εἰς τὰ κοινά του τόπου πρὸ τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1844 καὶ ἔφεραν τὴν ἐκτίμηση τοῦ λαοῦ τῆς Ὕδρας,ἀναφέρει ἐν κατακλείδι πῶς προτιμότερον εἶναι ἡ ἀκύρωσις τῶν ἐκλογῶν Ὕδρας παρὰ ἡ σπίλωσις τοῦ λαοῦ τῆς Ὕδρας «ὡς ἀναδρου» καὶ κακοποιημένου ἀπὸ μία μικρὰ ὁμάδα πολιτοφυλάκων.


«...Τὸ καθ’ἠμων μίσος καὶ πάθος τῶν ἐναντίων μας βλέπει ἕκαστος ὅτι ὑπάρχει καὶ ἐντός της ἀναφορᾶς τῶν διὰ τῆς ὁποίας μᾶς λέγουν ὅτι εἴμεθα ἀνάξιοί του Βουλευτικοῦ τίτλου,καὶ ὅτι ἡ πολιτικὴ διαγωγὴ μᾶς εἶναι ἐπιλήψιμος’εἰς ταῦτα ἀπάντα,εἶπεν ἐν συνόψει,ὅτι αὐτὸς καὶ ὁ εἰς τῶν ἄλλων δύο συμβουλευτῶν τοῦ ἤσαν καὶ πληρεξούσιοι εἰς τὴν συνέλευσιν,ὁ δὲ τρίτος χαίρει τὴν ἀγάπην καὶ εὔνοιαν τῶν συμπολιτῶν του’ἡ διαγωγὴ μᾶς εἶναι ἀνεπίληπτος,διότι ἠμεις εἰς οὐδὲν τῶν παρελθόντων συνεμεθέξαμεν οὔτε εἰς τοὺς πολέμους,οὔτε εἰς τὴν πρὸ τῆς 3 Σεπτεμβρίου Κυβέρνησιν.Ἡ πολιτικὴ μᾶς ζωὴ ἤρχισεν ἀπὸ τὴν 3 Σεπτεμβρίου περὶ τοῦ πὼς ἐπολιτεύθη αὐτὸς ἐν τὴ ἐθνοσυνελεύσει ὅλοι τὸ γνωρίζεται,ἄρκει νὰ εἰπῆ τὰς εὐχαριστίας αὐτῆς.


Περαίνων τὸν λόγον εἶπεν σκεπτόμενοι περὶ ἀποστολῆς ἐπιτροπῆς εἰς Ὕδραν πρὸς ἐξέτασιν,ἂν ἔλαβεν χώραν βία,στοχασθῆτε,ὅτι καταδικάζετε ἕναν λαὸν ὡς ἀναδρον, ὅστις διεμαρτυρῆθη κατὰ τῆς παρελθούσης Κυβερνήσεως μετὰ τὴν 3 Σεπτεμβρίου’ σεβασθῆτε τὸ κοινὸν τὸ ὁποῖον ἐξεφράσθη ὑπὲρ τῆς ἐκλογῆς μας,μὴν συλλάβη ὑπονοίας, ὅτι πρόκειται νὰ ἀποβληθῶσιν τοῦ βουλευτηρίου,καθότι ὕψωσαν φωνὴν κατὰ τοῦ παρελθόντος καὶ ἀντέταξαν πολλάκις ἀπέναντί της πλειοψηφίας τῆς Βουλῆς γνώμην διαφορετικὴν ἐπὶ πολλῶν ζητημάτων,ὅτι ἀποβάλλετε τοῦ βουλευτηρίου νέους ἀναγνωρίζοντας τὴν ὕπαρξιν τῶν εἰς τὴν 3 Σεπτεμβρίου’ παρακαλεῖ ἐπιτέλους τὴν Βουλὴν ἐν ὀνόματι τῶν ὑπὲρ πατρίδος πεσόντων καὶ τοῦ ζῶντος λαοῦ τῆς Ὕδρας νὰ ἀκυρώση τὴν ἐκλογὴν αὐτῆς,παρὰ νὰ ἀκουσθῆ εἰς τὸν κόσμον,ὅτι ὅλος της Ὕδρας παρεβιάσθη ἀπὸ πολιτοφύλακας καὶ ἕνεκα τούτου στέλλεται ἐπιτροπὴ νὰ ἐξετάση...»

Μετὰ τὸ τέλος τῆς ὁμιλίας τοῦ νεοεκλεχθέντος Βουλευτοῦ Ὕδρας,τὸν λόγο πῆρε ἕτερος Βουλευτὴς (δὲν κατονομάσεται εἰς τὰ πρακτικὰ) ὁ ὁποῖος ἀντέτεινε πὼς ἡ ἔγγραφη ἀναφορὰ τῶν «τετρακοσίων» παραπονούμενων πολιτῶν τῆς Ὕδρας διὰ τὰ κρούσματα βίας καὶ νοθείας κατὰ τὴν ἄσκησιν τοῦ ἐκλογικοῦ τους  δικαιώματος,εἶναι σοβαρότατος λόγος διὰ τὴν ἀποστολὴ διερευνητικῆς ἐπιτροπῆς εἰς τὴν Ὕδραν .


Μάλιστα προκαλεῖ τὴν ἀπορία τοῦ τὸ γεγονός,πὼς οἱ νεοεκλεχθέντες Βουλευτὲς Ὕδρας προτιμοῦν τὴν ἀκύρωση ὁλόκληρής της Ἀης ἐκλογικῆς διαδικασίας, ἀρνούμενη τὴν ἀποστολὴ τῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς,ἡ ὁποία ἁπλούστατα θὰ μελετοῦσε τὶς διετυπωθεῖσες ἐνστάσεις περὶ τῶν ἐγγεγραμμένων εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον Ὕδρας.


Ἀντικρούωντας τὰ λεγόμενα τοῦ νεοεκλεχθέντος Βουλευτοῦ Ὕδρας,ὁ ὁποῖος ἐπικαλέστηκε τὴν ἀρνητικὴ μαρτυρία τοῦ Γκίκα Δοκοῦ περὶ τῆς ἔγγραφης ἀναφορᾶς τῆς 26ης Αὐγούστου 1844,ἰσχυρίστηκε πὼς ὁ ἴδιος συνομίλησε κατ’ ἰδίαν μὲ τὸν Γκίκα Δοκόν,ὁ ὁποῖος τοῦ ἐπαλήθευσε τὰ φαινόμενα βίας καὶ νοθείας ποὺ παρατηρήθηκαν εἰς τὶς ἐκλογὲς Ὕδρας:


«..Απο τον ευσυνείδητον Δοκόν του οποίου την μαρτυρίαν επεκαλέσθη εις επιβεβαίωσιν των λεγομένων του,επληροφορήθη και αυτός,ότι εν Ύδρα ήτο τόση βία,ώστε ουδείς ετολμα να εξέλθη της οικίας του..»


Ἐν συνέχεια,ἐπισημαίνει ὅτι ὁ ἐκλογικὸς κατάλογος Ὕδρας εἶχε συνταχθεῖ βάσει τῶν ἐνοριακῶν καταλόγων τῆς νήσου Ὕδρας (φέρει τὶς ὑπογραφὲς τῶν ἱερέων),ἐνῶ ἡ ἐγγραφὴ ἢ μὴ ἀτόμων ποὺ εἶχαν δικασθεῖ εἰς Στρατοδικεῖα,δὲν σημαίνει ἀπαραίτητα ὅτι τὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι κακοποιὰ στοιχεῖα.Ἐπίσης δὲν θεωρεῖ ἀναγκαία τὴν ἀπαραίτητη ἐπικύρωση (γνήσιο ὑπογραφῶν) τῆς ἀναφορᾶς τῆς 26ης Αὐγούστου 1844, διότι παρόμοιες ἀναφορὲς μελετήθηκαν ἀπὸ τὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἀπὸ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικρατείας.


Ἐπίσης,καταρρίπτει τὸν ἰσχυρισμὸ τῶν νεοεκλεχθέντων Βουλευτῶν Ὕδρας πὼς χαίρουν τὴν ἐκτίμηση καὶ τὴν εὔνοιαν τῶν συμπολιτῶν του,διότι εἰς τὰ ἁρμόδια ἀρχεῖα τῶν Ὑπουργείων,δὲν εὑρίσκονται ἔγγραφα σχετιζόμενα μὲ τὴν ἐκλογικὴ διαδικασία τῆς 2ας Ἰουνίου 1844,διότι αὐτὰ εὑρίσκονται εἰς τὰ χέρια ἰδιωτῶν. Συνεπῶς δὲν ἀποδεικνύεται κατὰ πόσον αὐτοὶ ἐκλέχθησαν βάσει τῆς θελήσεως τοῦ λαοῦ:



«...Ας εισέλθη έκαστος εις τα αρχεια των υπουργείων,και τότε θελει πληροφορηθή περι τουτων,διοτι θέλει εύρει ουδέν έγγραφον αρχής τινός συσταίνον την εκλογήν των,ουτε διορισμον,ουτε παυσιν υπαλλήλου τινος,γενομένης ουτε προ της ενάρξεως της εκλογής,ούτε εν των διαστήματι αυτής,δια να επιτυχουν τέλος ουδεμίαν συνδρομήν έλαβον υπερ της εκλογής των’επειδη δεν είχον την αναγκην του Υπουργείου απεναντι της αγάπης των συμπολιτών των..

 ...υπερασπιζόμενος την νομιμότητα της εκλογής του,είπεν οτι δια να πληροφορηθήτε περι της νομιμότητος αυτής,ερευνήσατε τα αρχεία και δεν θέλετε εύρει επιλήψιμον τι κατ’αυτής,δι ου να δεικνύεται η επέμβασις του Υπουργείου,αλλά παρατηρεί,οτι αν και εις τα αρχεία τοιαυτα έγγραφα δεν δύνανται να υπαρχουν,ευρίσκονται ομως εις χείρας ιδιωτών..»


Μετὰ τὶς ἀγορεύσεις τῶν δύο Βουλευτῶν,ἐλήφθη τελικῶς ἡ ἀπόφασις νὰ ἀποσταλλεῖ Ἐπιτροπὴ εἰς τὴν Ὕδραν,ὁ ἀριθμὸς τῶν μελῶν τῆς ὁποίας θὰ ἀπεφασίζετο εἰς αὐριανὴν συνεδρίασιν.


Τὴν 7ην Νοεμβρίου 1844,(Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,Τόμος Ἅ΄,Συνεδρίασις ΛΑ’,Νοεμβρίου 7. Περὶ τῆς Ὕδρας ἀποσταλησομένης ἐπιτροπῆς (477)),προσδιορίσθηκε ὁ ἀριθμὸς τῶν μελῶν τῆς διερευνητικῆς ἐπιτροπῆς εἰς δύο καὶ ἐν συνέχεια διεξήχθη μυστικὴ ψηφοφορία (ὡς ψηφολέκτες ὁρίσθησαν οἱ Κ.Α. Χαντζίσκου καὶ Κ.Ζαφειρόπουλος) ἐκ τῆς ὁποίας ἐξελέγησαν ὁ Κ.Τζερτίδης μὲ 91 ψήφους καὶ ὁ Σ.Παρθενόπουλος μὲ 48 ψήφους,μειοψηφοῦντος τοῦ Α.Τζανὲ μὲ 44 ψήφους.


Τὴν 8ην Δεκεμβρίου 1844,συζητήθηκε εἰς τὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἡ συμμετοχὴ ἑνὸς ἀκόμη μέλους (ὑπαλλήλου τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν) εἰς τὴν Διερευνητικὴν Ἐπιτροπὴν Ὕδρας ,δίχως ὅμως τὴν ψήφιση κάποια σχετικῆς ἀποφάσεως.(Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844,Τόμος Ἅ΄,Συνεδρίασις ΜΓ’,Δεκεμβρίου 8.Τὸ Ὑπουργεῖον Ἐσωτερικῶν ζητεῖ διασαφήσεις περὶ τῶν σταλησομένων ἐπιτροπῶν εἰς Ὕδραν καὶ Καρυστίαν (736)).

Τὴν 20ην Δεκεμβρίου 1844,ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων ἀπεφάσισε τὴν ταχεία ἀποστολὴ τῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τὴν Ὕδραν,ἀνεξαιρέτως τῆς ἐκλογῆς ἢ μὴ τοῦ τρίτου μέλους της.(Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,ἐν τὴ πρώτη Βουλευτικὴ Συνοδω τοῦ ἔτους 1844-1845,Τόμος Β΄,Συνεδρίασις Ν’,Δεκεμβρίου 20.Περὶ τῆς ταχείας μεταβάσεως τῶν ἐπιτροπῶν εἰς Ὕδραν καὶ Καρυστίαν(4))


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...