Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας (Ἐρημονήσια Ὕδρας)

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας 

Ἀκτογραμμῆ Ὕδρας Ἐρημονήσια Ὕδρας

(Νοτίως του Ἀκρωτηρίου Μπίστι)

Ὀνόματα σωζώμενα ἐκ τῆς βιβλιογραφίας καὶ τῆς προφορικῆς παραδόσεως τῆς νήσου Ὕδρας
(Ὁρισμένα ἓξ αὐτῶν δὲν ἀπαντῶνται σήμερα)

Πανοραμικὴ ἄποψις τῆς νήσου Ὕδρας πρὸς Νότον,ἀπὸ τὸ Ὅρος Ἔρος-Ἔρε,λίγο πρὸ χειμωνιάτικης δύσεως.Διαφαίνονται οἱ βραχονησίδες τῆς νήσου Ὕδρας

Νήσος Ἀλεξανδρὶ Ἀλέξανδρος (ἢ Πλατονήσι)

37°17′03.30″N 23°22′09″E / 37.28425, 23.36917

Ἡ νῆσος Ἀλεξανδρί,τὸ ξημέρωμα.

Παλαῖος προφορικὸς θρύλος,ἀναφέρει πὼς ὅταν ὁ ἴσκιος τῆς νήσου Ὕδρας,πέσει πάνω στὴν νῆσο Ἀλεξανδρί,τότε εἷς τὸ συγκεκριμένο σημεῖο θὰ φανερωθεῖ κρυμμένος πειρατικὸς θησαυρός.

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης διασώζει τὸ τοπωνύμιο «Καπόνια Λεξανδρί»,σχισμῆς περίπου 5 μέτρων ποὺ συγκρατεῖ τὰ ὕδατα τῶν βροχοπτώσεων.Ἡ λαϊκὴ παράδοσις ἀναφέρει πὼς φλέβα νεροῦ ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν νῆσο Ἀλεξανδρὶ καὶ καταλήγει (ὑποθαλασσίως) εἷς τὴν νῆσον Κρήτη.

Θέα τῆς νήσου Ἀλεξανδρί,ἀπὸ τὴν νῆσο Σταυρονήσι

Νήσος Ἀστέρι(Πλατειὰ)

37°15′46.70″N 23°18′52″E / 37.2629722, 23.31444

Ἀστέρι(Πλατειά),Στρογγυλό,Δράπερι

Νήσος Βένιζα (ἢ Βέντζα)

37°16′25″N 23°21′49.60″E / 37.27361, 23.3637778

Βένιζα: Venjiza:venjë: (Κέδρος) + za: (ἐπίθημα): Μικρὸς Κέδρος

Νήσοι Δισάκια (Δισάκι &Ταγάρι)

Δισάκι 37°16′00″N 23°21′13″E / 37.266667, 23.35361

Ταγάρι 37°16′04.40″N 23°21′15.30″E / 37.267889, 23.35425

 

 

ή

 

 

Νήσος Μπιθιπιριέριζα-Κωλογυριστὴ

Ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος παρὰ τοῦ Τίτου Γιοχάλα:

Bithëpërjerëza: Bithë (πρωκτὸς) + përjerë: (ἀναποδογυρισμένος) + za: (ἐπιθῆμα): Ἀνεστραμμένος πρωκτὸς

 

 

 

Νήσος Δράπερι Δράπι

37°15′37″N 23°18′46.80″E / 37.26028, 23.313 

Δράπερι: Ντράπερι:(Ἀντιδάνειο ἀρχαιοελληνικῆς μέσω Ἰλλυρίων εἷς τὴν Ἀλβανικὴν γλώσσαν):

Drapër-i:Δρεπάνι (λόγω σχήματος)

Βραχονησίδες  Ἀλεξανδρὶ,Βένιζα, (Μπιθιπιρίεριζα) ή Δισάκια (Δισάκι &Ταγάρι),Καρτέλι,Ἀστέρι(Πλατειά),Στρογγυλό,Δράπερι,Τρίκερι

Νήσος Καρτέλι

37°16′37.20″N 23°20′28″E / 37.277, 23.34111 

Ὁ Γιῶργος Σαχίνης μνημονεύει τὸ ἐρημονήσι Καρτέλι διὰ τὶς εὐωδιασμένες σπέντζες του.

Νήσος Σταυρονήσι (ἢ Σταυρὸς)

37°15′13″N 23°26′48.20″E / 37.25361, 23.4467222

 

 

Ὑπὸ τοῦ κώδικος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου ὑπάρχει τὸ ἑξῆς κείμενο τῆς 7ης Ὀκτωβρίου 1749:

 

(Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας Τόμος ΙΣΤ΄):

 «...Ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὴν χώραν,εἷς τὸ βουνόν,ἔχομεν μετόχι τὸν Προφήτη Ἠλίαν,μὲ προαύλιον,μὲ σύκαις καὶ ἀμυγδαλιαῖς μέσα.Ἔχομεν καὶ τὸ νησὶ ὅπου εἶναι ὄπισθεν ἀπὸ τὴν Ὕδραν,Σταυρονήσι ὀνομαζόμενον.Ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν κοντὰ ἔχομεν μίαν ἐκκλησίαν τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχας μὲ τρία κελλιὰ καὶ κάθονται οἱ καλογραῖες..»

Ἐκκλησία Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ κατὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς ἓν ἔτει 2010

 

Ἄποψις τοῦ ὁρμίσκου τῆς νήσου Σταυρονησίου

Νήσος Στρογγυλό 

37°15′40.80″N 23°19′05.70″E / 37.2613333, 23.31825

Νήσος Τρίκερι 

37°16′02″N 23°16′55″E

Ἄνω της νήσου εὑρίσκονται τὰ ἐρείπια τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου,ὅπως ἀναφέρει ὁ ἱερεὺς Δημήτριος Χελιώτης (Χριστιανικὴ Ὕδρα).

Ἡ Νῆσσος Τρίκερι (Ἀντώνιος Μανίκης ,Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἔτος 1963 σὲλ 124) ἀνῆκε εἷς τὸν Ὑδραῖο Ἀντώνιον Ζουμπουρλάκην, ὁ ὁποῖος τὴν ἀπέκτησε κατόπιν δωρέας τοῦ καπετὰν πασσᾶ ἓν ἔτει 1770.Ὁ Ζουμπουρλάκης,ἐδώρησε ὅλο τὸ νησὶ εἷς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου Ὕδρας.

Πιστοποιητικὸν Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος

(Ἱστορικοῦ Ἀρχείου Ὕδρας Τόμος ΣΤ΄σέλ158)

«Ἀριθμὸς 1889:    

Ὕδρα τὴ 6 9βριου 1834

Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος

Ἡ δημογεροντία τῆς Ὕδρας

Πιστοποιεῖ ὅτι τὸ ἐρημονήσιον κείμενον μεταξὺ Δοκοῦ καὶ Σπετζῶν ὀνομαζόμενον Τρίκερα δωρηθὲν πρὸ ἑξήκοντα περίπου χρόνων ἀπὸ τὸν τότε καπετὰν πασὰ πρὸς τὸν ποτὲ Ἀντώνιον Ζουμπουρλάκην κὰτ΄αἴτησίν του,ἀφιερώθη μετὰ ταῦτα παρὰ τοῦ νέου τούτου ἰδιοκτήτου εἷς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἁγίου Νικολάου ἡγουμενεύοντος τότε ἓν τὴ εἰρημένη μονὴ τοῦ μακαρίτου Θεοφάνους ἱερομονάχου καὶ θείου ‘ἒπ΄ἀδελφή του εἰρημένου ἀφιερωτοῦ Ἀντωνίου Ζουμπουρλάκη,καθ’ἃ μαρτυρεῖ περὶ τούτου καὶ ὁ σωζόμενος εἰσέτι Ἀναστάσιος Κωφὸς ἄνθρωπός της τότε ἐποχῆς,χρηματίσας μάλιστα ἱκανοὺς χρόνους ἐργάτης καὶ γεωργός της αὐτῆς μονῆς,ἤτις ἔκτοτε νέμεται ὁλοτελῶς τὸ εἰρημένον ἐρημονήσιον.Ἕνεκεν τῆς ἐκ παραδόσεως μέν,ἀναντιρρήτου δὲ ταύτης ἀληθείας ἐκδίδεται τὸ παρὸν παρὰ τῆς δημογεροντίας κὰτ΄αἴτησιν τοῦ ἡγουμένου καὶ πρὸς ἀσφάλειαν τῆς περὶ ἢς ὁ λόγος μοναστηριακῆς ἰδιοκτησίας.

Οἱ δημογέροντες

Λάζαρος Κουντουριώτης

Νικόλαος Οἰκονόμος

Πηγή:wikipedia

Τὸ νησὶ Τρίκερι ἢ Τρικέρι ἀνήκει στὴν ὁμάδα νήσων τοῦ Σαρωνικοῦ καὶ στὴ νομαρχία Πειραιῶς. Βρίσκεται στὴν νότια πλευρὰ τῆς Ὕδρας καὶ τοῦ Δοκοῦ καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸ Μυρτῶο πέλαγος. Ἡ ἀκατοίκητη νῆσος ξεχωρίζει μὲ τὰ τρία "κεφάλια" τῆς (κάρη= ἰωνικὸς τύπος γιὰ τὸ κάρα, ποὺ σημαίνει κεφάλι), δηλαδὴ τὶς κορυφὲς τῶν ἰσάριθμων ὑψωμάτων τῆς.Ἔχει προφορικὰ σωθεῖ ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῶν γειτονικῶν νησιῶν πὼς οἱ κάτοικοι τῆς νήσου ὀνομάζονταν Τρικαραιδόνες. Ἡ σωστὴ ἀρχαία ὀνομασία ἦταν Τρικαρηνός. Ἡ ὀνομασία ὅμως τῶν προηγούμενων κατοίκων τῆς νήσου ὡς Τρικαραιδόνες παραπέμπει σὲ μία τοποθεσία ὀνόματι Τρικαραιδονία, ἄγνωστη ὡστόσο ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν ἱστορικῶν. Ὁ Παυσανίας ἀναφέρει τὴν νησίδα μὲ τὸ ὄνομα Τρίκρανα

Ἡ νῆσος ἐγκαταλείφθηκε μετὰ τὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ὅταν ὁ τελευταῖος βοσκὸς κάτοικος τῆς νήσου, μετανάστευσε. Σύμφωνα μὲ τὰ ἀρχαιολογικὰ εὐρήματα ποὺ βρέθηκαν καὶ μελετήθηκαν στὸ νησί, λέγεται ὅτι κατὰ τὴν Ἐποχὴ τοῦ Λίθου ὑπῆρχε Πρωτοελλαδικὴ ἐγκατάσταση καὶ ἔντονες ἐμπορικὲς σχέσεις μὲ τὶς Κυκλάδες, ἐξαιτίας ὑπολειμμάτων κατεργασίας πυριτόλιθου, ὀψιδιανοῦ καὶ ἄλλων πετρωμάτων γιὰ λίθινα ἐργαλεῖα, ἐνῶ τὸ φυσικὸ πηγάδι στὸ κέντρο τοῦ οἰκισμοῦ ἐπικυρώνει τὴν παραπάνω ἄποψη, διότι ἐκεῖνες τὶς ἐποχὲς ἡ ὕπαρξη πόσιμου νεροῦ ἀποτελοῦσε πόλο ἕλξης γιὰ τὴν ἀνάπτυξη οἰκισμῶν. Ὡστόσο, τὰ εὐρήματα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης διαφέρουν ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ Δοκοῦ, πράγμα ποὺ τρέφει πολλὲς θεωρίες γιὰ τὴν καταγωγὴ τῶν κατοίκων της.

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Χαλκοῦ, οἱ κάτοικοι τοῦ νησιοῦ ἀσχολοῦνται περισσότερο μὲ τὴν κτηνοτροφία. Ἡ πρωτόγονη κατεργασία πυριτόλιθου δείχνει τὴν πολιτιστικὴ ὑποχώρηση ἐξαιτίας τῆς καταστροφῆς τῆς Λέρνας. Κατὰ τὴν Ὑστεροελλαδικὴ περίοδο, τὸ φυσικὸ πηγάδι ποὺ εἶχε προσελκύσει μερικὲς οἰκογένειες ἀποτέλεσε ἀφορμὴ νὰ μεταναστεύσουν καὶ νὰ ἐγκατασταθοῦν στὸ νησὶ βοσκοὶ ἀπὸ τὴν Ὕδρα ἢ τὴν ἐρμιονίτικη ἀκτὴ βόρειά του νησιοῦ. Στὸ κεντρικὸ τμῆμα τοῦ νησιοῦ, μὲ δυσκολία κανεὶς διακρίνει, ἀνάμεσα στὶς μεταγενέστερες "ξερολιθιὲς" καὶ τοὺς θάμνους, τὰ ἴχνη τειχῶν χονδροειδοῦς δομήσεως καὶ τὰ λιγοστὰ κομμάτια ἀγγείων καὶ ἀπολεπισμάτων τῆς ἴδιας ἐποχῆς.

Πηγές:

Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας

Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας,Ἀντώνιος Μανίκης

Ἡ Φωνὴ τῆς Ὕδρας,Χρήστου Χριστοδούλου

Περιοδικὸν Ὑδραϊκοὺ Συνδέσμου Πειραιῶς

Γεώργιος Σαχίνης

Ὑδραϊκὴ Ψυχή,Λαογραφία-Γνωριμία-Ἱστορία &Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ὕδρα 1980

Ὑδραϊκὴ Ψυχὴ Βιβλ. Δ΄ 1981

Ἐκκλησάκια,Ἐκκλησίες,Ἐρημοκλήσια,Πειραιεὺς 1982

Γιάννης Ἃ Καραμῆτσος,

Ὕδρα Νῆσος Ἐντέλης Δρυόπων Ὕδρα 1998

Ὕδρας Λεξιλόγιον τὸ δεύτερον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,ΥΔΡΑ1999

Ὕδρας Ἀλφαβητάριον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,Ὕδρα 2001

Τίτος Γιοχάλας

Ὕδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ἃ Τόμος Ἐκδόσεις Πατάκη 2006

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας (Λιμένας Ὕδρας ἕως Ἀκρωτήριον Μπίστι)

Ὕδρα Τοπωνύμια Ὕδρας

(Λιμένας Ὕδρας ἕως Ἀκρωτήριον Μπίστι)

Πλέοντας Νοτιοδυτικά της Βορειοδυτικὲς Ἀκτὲς τῆς Ὕδρας

Ὀνόματα σωζώμενα ἐκ τῆς βιβλιογραφίας καὶ τῆς προφορικῆς παραδόσεως τῆς νήσου Ὕδρας
(Ὁρισμένα ἓξ αὐτῶν δὲν ἀπαντῶνται σήμερα)

Στενὸν Ὕδρας.Οἱ Βορειοδυτικὲς ἀκτὲς τῆς νήσου Ὕδρας

Ὁ παραλιακὸς δρόμος πρὸς τὰ Κανόνια Περίπτερο.Δεσπόζει τὸ Ἀρχοντικόν του Προέδρου τοῦ Ἐκτελεστικοῦ (Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως) Γεωργίου Κουντουριώτου & Πρώτου Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Ναυάρχου & Ἀπελευθερωτοῦ τοῦ Αἰγαίου Παύλου Κουντουριώτου.

Ἐντός του Ἄλσους Κουντουριώτου,διακρίνεται τὸ Μνῆμα τοῦ Ναυάρχου.

Ἀριστερὰ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ διακρίνεται τὸ κτίριον τῆς Λαγουδέρας,ἐνῶ ἓν τῷ μέσω τῆς παραλιακῆς ὁδοῦ διακρίνεται ὁ βράχος Ὅμιλος.

Παράλληλα εἷς τὴν περιοχὴ ὑπάρχει καὶ τὸ Ἡρῶον τῶν Κανονιῶν τῆς ναυαρχίδος Ἄρεως τοῦ Ναυάρχου Ἀνδρέου Μιαούλη,τὰ ὁποία ἐκλάπησαν τὴν περίοδο τῆς κατοχῆς.

Κανόνια Περίπτερο

Σπηλιὰ Μπαϊράμη ἢ Σπηλιὰ Ἀδελφοποιητοὺ (Shpeva e bratimit)

Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση εἷς τὸ συγκεκριμένο σημεῖο γινόταν ἀδελφοποίηση μεταξὺ μελῶν διαφόρων οἰκογενειῶν.Ὁ Τίτος Γιοχάλας,ἀμφισβητεῖ τὸ γεγονὸς ἀναφέροντας πὼς ἡ ἀδελφοποίηση ἦταν ἀδύνατο νὰ πραγματοποιῆται κρυφά,ἀλλὰ τουναντίον,αὐτὴ γινόταν φανερά,συνήθως ἐντὸς τῶν ναῶν.Θεωρεῖ ἐπικρατέστερη τὴν ἐκδοχὴ τοῦ Νικολάου Χαλιορῆ γιὰ τὴν ὀνομασία τῆς περιοχῆς,ἡ ὁποία στηρίζεται σὲ παλιὸ νεανικὸ παιχνίδι τῶν παιδιῶν τῆς Ὕδρας τὸ «Μπαϊραμὸ» (κρυφτὸ)

Ὕδρονέττα

Ὅρμος Αὐλάκι

 

Ἡ ἀριστερὴ πλευρὰ τοῦ Ὅρμου Αὐλάκι.Στὴν δεξιὰ πλευρὰ δεσπόζει ὁ βράχος «Ἀγγούρι» (λόγω σχήματος).

Ἡ γέφυρα τῆς Ἁγίας Ἄννης.Φέρει τὴν ἑξῆς ἐπιγραφή:

 « ΟΔΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ 1842 ΙΟΥΛΙΟΥ 25.»

Κατὰ τοὺς παλαιοὺς θρύλους τῆς πατρίδος μας τὸ γεφύρι ἦταν στοιχειώμενο ἀπὸ ξωτικά.Ἀντώνιος Μανίκης "Ἀπὸ τὶς ἀναμνήσεις μου-Μία νύχτα τρόμου στὸ Καμίνι" (Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἄρ. 12 (310) Δεκέμβριος 1966,σὲλ 259)  

Παραλιακὸς Δρόμος Ἁγιὰ Ἄννης 1842

Δεσπόζουν τὰ Ἀρχοντικά του Ναύαρχου Ἀνδρέου Μιαούλη (κερέσβινο) καὶ τοῦ Βασίλειου Μπουντούρη,τὸ ὁποῖο φέρει τὴν ὀνομασία Παλατάκι (ἐφιλοξενοῦντο τὰ μέλη τῆς τέως Βασιλικῆς Οἰκογενείας κατὰ τὶς ἐπισκέψεις τοὺς εἷς τὴν Ὕδρα)

Κάτω ἀριστερὰ διακρίνεται τὸ καρνάγιο τοῦ Μπαρμπὰ Θανάση Δρίβα,ὁ ὁποῖος κατασκεύαζε τὶς ταχύτερες & ἐλαφρότερες σφουγγαράδικες βάρκες

Παλατάκι

'Ἄνω Αὐλάκι

Κουρουχάνια
(Ἄρα Κατάρα)

Εἷς τὴν περιοχὴ ὑπῆρχαν κατάλοιπα παραθαλάσσιας οἰκίας ,γνωστὰ ὡς «Καμάρα Κουρουχάνια» τὰ ὁποία ἐκαταστράφησαν κατὰ τὴν διάρκεια σφοδρῆς θαλασσοταραχὴ κατὰ τὸ ἔτος 1956,ὅπως ἀναφέρει ὁ  Γεώργιος Σαχίνης.

Παράλληλα ὁ Ἰωάννης Καραμίτσος καὶ ὁ Ἀντώνιος Μανίκης διασώζουν διὰ τὴν περιοχὴ καὶ τὴν ὀνομασία «Ἄρα Κατάρα».Πιθανολογεῖται πὼς ἡ ὀνομασία ὀφείλεται εἷς τὸ γεγονὸς ὅτι κατὰ τὰ παλαιὰ ἔτη,ὅταν ὁ οἰκισμὸς τῆς νήσου ἦταν ὀχυρωμένος εἷς τὴν περιοχὴ τῆς Κιάφας,ἡ συγκεκριμένη περιοχὴ ἦταν ἀκάλυπτη καὶ προσβάσιμη σὲ ἐχθρικὲς ἐπιδρομὲς

Πεταλίδιζα

Μεταξύ της ἐκκλησίας τῆς Ἁγίας Βαρβάρας Καμινίου καὶ τῆς Οἰκίας Μαλλώση ,ὑπῆρχε τὸ θρυλικὸ «Στενό του Ντάρη»,πλάτους 0,80 μέτρων.Δὲν διασώζεται πλέον λόγω διαπλάτυνσης τῆς ὁδοῦ.

Καμίνι

Ἡ ὀνομασία τῆς περιοχῆς ὀφείλεται στὴν μετοίκιση Σιφνίων ἀγγειοπλαστῶν

Μεγάλο Καμίνι

Καμίνι-Σούρι Καμινίου

Διακρίνεται τὸ Ἀρχοντικόν του Προκρίτου τῆς Ὕδρας Θεόδωρου Γκίκα,κατοπινὴ οἰκία τοῦ Ἀντωνίου Μανίκη.

Διὰ τὴν ὀνομασία τῆς περιοχῆς ὁ Τίτος Γιοχάλας ἑρμηνεύει τὰ ἑξῆς:

 Shur-i: Ἄμμος

Μικρὸ Καμίνι

Ἡ παραλία τοῦ Μικροῦ Καμινίου.Ἀριστερὰ ὑπάρχουν τὰ κατάλοιπα μικροῦ μώλου κατασκευασμένου ἀπὸ πιρτσιλάνα.Δυτικά της παραλίας ὑπῆρχε βράχος ὁ ὁποῖος ἔφερε τὴν ὀνομασία (λόγω σχήματος) «Κόκκορας»

 Λιτρίβι (Λιοτρίβι Ἐλευθέριου Γκίκα) (Σήμερα Καστέλλο)

Λούμι Μάγκι (Lumi Magivet) Μαγεμένο Ποτάμι Καμινίου

Ὁ Ἀντώνιος Μανίκης διασώζει πὼς ἡ ὀνομασία ὀφείλεται εἷς τὴν συγκέντρωση τῶν Μαγισσῶν κατὰ τὰ παλαιὰ ἔτη.

Γεφύρι στὸ Μαγεμένο Ποτάμι Καμινιοῦ,τὸ ὁποῖο διαχωρίζει τὴν Χώριζα ἀπὸ τὸ Κτῆμα Μιχαήλου

Ράχη Λάκκα Μυρτιδιώτισσας

Δεσπόζει ἡ ἐκκλησίας τῆς Παναγίας τῆς Μυρτιδιώτισσας (παλαιὰ Ἁγίου Γεωργίου) τοῦ Παπακόκκινου.

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης,διασώζει τὸ τοπωνύμιο «Καζαρμὰ Καμινίου»,κτίριο τῆς χωροφυλακῆς εἷς τὴν σημερινὴ οἰκία μὲ τὰ πεῦκα ὡς ἀναφέρει.

Ἅγιος Νικόλαος Νῆσος

37°20′57″N 23°27′05″E / 37.34917, 23.45139

Χώριζα







Ὅρος Χώριζα (Μαντραχώριζα)
Ἀκρόπολις τῆς νήσου Ὕδρας κατὰ τὰ ἀρχαία ἔτη

Βλυχὸς

Βλογιάρικα-Ευλογιάριδες

Παλαιὸ κοιμητήριο εὐλογιοκομένων

Ἄνω της κορυφῆς,διασώζονται ὀχυρώσεις κατὰ τὴν ἐπαναστατικὴ περίοδο,ὅταν οἱ πρόκριτοι τῆς Ὕδρας,ἐλάμβαναν μέτρα προστασίας τῆς νήσου κατὰ τὴν διαφαινόμενη ἐπιδρομὴ τοῦ Τουρκοαιγυπτιακοῦ στόλου τοῦ Ἰμπραήμ,κατὰ τὰ ἔτη1825 (μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν νήσων Κάσου & Ψαρρῶν)
(Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας)

Βορειοτέρα τοῦ κοιμητηρίου τῶν Εὐλογιοκομένων,ἐντὸς σχισμῆς τῶν βράχων,τὸ σημεῖο καλεῖται «Μπρούσκου Συκιὰ»

Βλυχός

Βόδια

Πλησίον της Οἰκίας Κοκκώνη

(μετέφεραν τα βοοειδῆ πρὸς ἀποφυγὴ φορολογίας)

(Περιοδικὸν Ὑδραϊκοὺ Συνδέσμου Πειραιῶς)

Ὅρος Ὡραία Κοιμωμένη

Ντράσσες Πλάκες Βλυχού

Ἔπαυλις Δημάρχου Ὑδραίων Σταύρου Ι. Τσίπη εἷς τὶς Πλάκες τοῦ Βλυχοῦ,(δωρεὰ τοῦ Κυριάκου Κουτουρφιώτη εἰς τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Εὐπραξίας.(Γιάννης Καραμῆτσος,Ὕδρας Ἀλφαβητάριον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,Ὕδρα2001))

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος Νῆσος

 37°20′50″N 23°26′35″E / 37.34722, 23.44306

Κατὰ τὰ ἔτη τῆς ἐπαναστάσεως λειτουργοῦσε λοιμοκαθαρτήριον

Ὅρος Γκούρι

Ἐτυμολογία Gur-i: Γκούρι: πέτρα,βράχος

 Ὅρμος Παλαμιδὰς

Ὁ λιμένας τοῦ Παλαμιδὸς

Καρνάγιο Παλαμιδός

Ὅρος Μπρίνια

Ἡ ἀπόληξις τοῦ Ὅρους Γκούρι.

Ἐτυμολογία τῆς λέξεως (Τίτος Γιοχάλας) Μπρίνια: Brinja :πλαγιὰ

Νῆσος Παλαμιδὰς

37°20′08.90″N 23°25′34.80″E / 37.335806, 23.4263333

Ὅρος Ζάστανι

Τὸ ὅρος Ζάστανι.Ἐτυμολογικῶς ὁ Τίτος Γιοχαλᾶς ἐπεξηγεῖ:

Σλαβικὸ πρόθεμα Za  (πίσω) + stanb (τόπος διαμονῆς).

Ἡ ἐξήγησις στηρίζεται εἷς τὸ γεγονὸς πὼς ὄπισθέν του Ὅρους Ζάστανι,εὑρίσκεται ὁ οἰκισμὸς τῆς Ἐπισκοπῆς.

 Ὁ βράχος συνδέεται μὲ τὸν γνωστότερο θρύλο τῆς νήσου μας (τὸν διασώζουν οἱ ἱστορικοί της Ὕδρας Ἀντώνιος Μιαούλης καὶ Γεώργιος Κριεζής),βάσει τοῦ ὁποίου οἱ νέοι Ὑδραῖοι ἔρριπταν τοὺς γηραιότερους γονεῖς τοὺς (ἐντὸς κοφινιῶν) εἷς τὴν θάλασσαν.Ἡ παράδοσις διεκόπης ὅταν ὁ πατέρας εἷς νεαροῦ,τὸν συμβούλεψε νὰ φυλάξει τὸ κοφίνι διὰ τὸν εὐατόν του.(Ἐφάμιλλη παράδοσις μὲ τὸν Καιάδα τῶν Σπαρτιατῶν).

 Εἷς τὰ ἀποκρυμνα βράχια του Ζάστανι,ὑπάρχει μικρὴ σπηλιὰ ἡ ὁποία ὀνομάζεται «Σπηλιὰ τοῦ Κόρακα»,διότι ἐφώλιαζε τὸ συγκεκριμένο πουλί.Τὸ συγκεκριμένο τοπωνύμιο δὲν τὸ ἀναφέρει οὐδεὶς ἐκ τῶν Ὑδραίων ἱστοριογράφων.(Μοῦ τὸ εἶχε ἀναφέρει ὁ πατέρας μου,ὅταν μικρὸς πλοηγοῦσα μὲ τὴν πιλοτίνα «ΣΕΤΑΚΩ» εἷς τὰ συγκεκριμένα νερά.

Σπηλιά του Κόρακα

Ὅρμος Κλήσιζα μὲ βὲρ-Ἅγιος Κυπριανὸς

 

Ὁ Ἀντώνιος Μανίκης (Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἔτος 1965 σὲλ 87) :

«Μόλις προσπεράσεις τὸ βράχο (Ζάστανι) θὰ συναντήσεις κάποιο μικρὸ καραντί,ἀπὸ ὅλους τους καιρούς.Ἐκεῖ εἶναι κτισμένο τὸ περίφημο ἐρημοκλησάκι τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ.Ἡ θρυλικὴ «κλίσιζα μὲ βέρ»,τὸ ἐκκλησάκι μὲ τὸ κρασί,γιατί καθὼς κι ἐδῶ τὸ θέλει ἡ παράδοση,ἀντὶ γιὰ νερὸ χρησιμοποίησαν στὸ κτίσιμο τοῦ κρασί.Τάμα τοῦ καπετάνιου,ποὺ κιντύνευσε τὸ καΐκι του,φορτωμένο κρασί,στὸ μέρος ἐκεῖνο ἀνήμερα στὴν γιορτὴ τοῦ Ἁγίου»

Παράλληλα ἡ περιοχὴ εἶναι γνωστὴ γιὰ τὸν θρύλο τῆς «Σπηλίας τῶν γιγάντων» (εὑρέθησαν ὀστᾶ ὑπερμεγέθη,τὰ ὁποῖα παραπέμπουν εἷς τὴν κατοίκηση γιγάντων,προφανῶς κατὰ τὰ προϊστορικὰ ἔτη!)

Ὅρμος Μῶλος 

Ἀκτογραμμὴ τοῦ Ὅρμου Μώλου

Μῶλος-Λέδιζες

Ἐτυμολογικῶς ὁ Τίτος Γιοχάλας ἐξηγεῖ:

Λέδιζες: ledh-i (τοῖχος,πεζούλα) + ἐπίθεμα za (μικρό).
Ὁ Γιῶργος Σαχίνης ἀναφέρει τὴν ὀνομασία Λεβεροῦσες (μικρὸ αὐλάκι ἀριστερά της εἰσόδου τοῦ κόλπου τοῦ Μώλου,ὄπισθέν της οἰκίας Παπαλεονάρδου

Ἀρχοντικὸν Δημητρίου Τσαμαδοῦ

Πανοραμικὴ ἄποψις τοῦ Ὅρμου τοῦ Μώλου.(Διαδυκτιακὴ Φωτογραφία).

Δεσπόζουν οἱ οἰκίες Παπαλεονάρδου,Παούρη,Δημητρίου Τσαμαδοῦ (νῦν Ἀρβανίτη),Πρωτοπαππα.
Ὑπάρχουν εἷς τὴν εὐρύτερη ἐποχὴ οἱ ἐκκλησίες τοῦ Ἁγίου Νικολάου,Ἁγίου Σάββα & Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου (ἐντός του κτήματος Ἀρβανίτη).

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης διασώζει τὸ τοπωνύμιο Μιτσίρι,(δεξιὰ τῆς εἰσόδου τοῦ κόλπου) τοποθεσία εἷς τὴν ὁποία ἐφονεύθη ποιμένας εἷς τὴν προσπάθειά του νὰ ξεριζώσει ἕνα θάμνο

Νῆσος Κιβωτὸς  

37°19′49.70″N 23°24′25.60″E / 37.3304722, 23.4071111

Ἄνω της νήσου Κιβωτοῦ (Πλατονήσι) ὑπάρχει ὁ ναὸς τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου.( Ἑορτάζουσα καὶ ὡς Ζωοδόχου Πηγὴ-Ἁγία Ζώνη)

Ώς Κτίτωρα τοῦ ναοῦ,ὁ Παπὰ Δημήτριος Χελιώτης ἀναφέρει τὸν Γεώργιο Κιβωτό,ὁ ὁποῖος διετέλεσε Ἃ΄ Ὑπουργὸς Ναυτικῶν της Ἐπαναστατημένης Ἑλλάδος κατὰ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1821.

Ἓν ἔτει 1823,οἱ πληρεξούσιοι τῶν τριῶν ναυτικῶν νήσων,Ὕδρας Σπετσῶν & Ψαρῶν,συνῆλθαν εἷς τὴν συγκεκριμένην νῆσον Κιβωτοῦ,προκειμένω νὰ ὁριοθετήσουν τοὺς κανόνες ἐκείνους,βάσει τῶν ὁποίων ἔκτοτε θὰ ἐξέπλεε ὁ Τρινησιακὸς στόλος πρὸς ἀπάντησιν καὶ ἀντιμετώπισιν τοῦ Ὀθωμανικοῦ στόλου.

 (Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας,Τόμος Θ΄,σὲλ 337,347,369-370,373)

Εἷς Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας,Τόμος Θ΄,ὑπάρχουν σχετικὲς ἐπιστολὲς μεταξὺ τῶν προκρίτων τῶν τριῶν νήσων διὰ τὸν χρόνον καὶ τὸν τόπον τῆς συγκεκριμένης καὶ τόσο κρίσιμης συναντήσεως. Ἀρχικῶς ὡς τόπος συγκεντρώσεως καθορίστηκε ὁ κόλπος Μώλου Ὕδρας.

Νῆσος Ἄγριο

Παλαιὸς χάρτης τῆς Ὕδρας τὴν ἀναφέρει ὡς Γαλιὰ

Κλαγιά

Τὴν ὀνομασία ἀναφέρει ὁ ἱερεὺς Δημήτριος Χελιώτης (Χριστιανικὴ Ὕδρα) ἀναφερόμενος εἷς τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἷς τὸν συγκεκριμένο λόφο

Κάουμιθ-Κάμεθι

 (Καλαμάκι)

Ὁ Τίτος Γιοχάλας ἀναφέρει περὶ τῆς ὀνομασίας:

Kallmethi (Καλαμάκι): kallmi: kami:kaomi:kaumi: + ἐπίθημα–thi:

 

Καλὲ Βραχονησίδες

Αὐλάκια Σπανοῦ

Ἐκ τῶν Γενικῶν Ἀρχείων τοῦ Κράτους,Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ἱερᾶς Μονῆς Προφήτου Ἡλιοῦ Ὕδρας 1854-1955 & προκύπτει πῶς εἷς τὴν θέσιν Μπίστι Ὕδρας (περιοχὴ ἰδιοκτησίας τῆς Μονῆς) ὑπῆρχε λατομεῖο τὸ ὁποῖο ἐκμισθωνόταν διὰ τὴν ἐξαγωγὴ λίθων

Μπίστι

Ὅρμος Μπαλὶ

Balle:(Μέτωπο)

Ὅρμος Ἁγίου Γεωργίου

Ἐκκλησία Ἁγίου Γεωργίου

Ἡ ὁροσειρὰ τῆς περιοχῆς φέρει τὴν ὀνομασία Τσακώνη

Ἀκρωτήριον Μπίστι

Νῆσος Πέτασι (ἢ Πετάσσι)

37°18′45.20″N 23°22′18″E / 37.3125556, 23.37167

Ὁ Γεώργιος Σαχίνης ἀναφέρει (Λαογραφικά του στοιχεῖα γιὰ τὴν Ὕδρα) τὴν ἱστορία διὰ τὸ «Σκυλόψαρο τοῦ Πέτασι»

Ἐκ τῶν Γενικῶν Ἀρχείων τοῦ Κράτους,Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ἱερᾶς Μονῆς Προφήτου Ἡλιοῦ Ὕδρας 1854-1955 & τῶν ἐγγράφων τοῦ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου Ὕδρας  προκύπτει πὼς ἦταν ἰδιοκτησίας τῆς Μονῆς

Νῆσος Ποντικὸς (ἢ Ποντικονήσι)

37°18′28.50″N 23°21′28.80″E / 37.3079167, 23.358

Πηγές:

Γεώργιος Δ Κριεζὴς

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ(ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)

Ἀντώνιος Μιαούλης

(Ὑπόμνημα Περὶ τῆς Νήσου ΎΔΡΑΣ ΑΦ΄ΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΩΚΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1821)

Ἱστορικὸν Ἀρχεῖον Ὕδρας

Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας,Ἀντώνιος Μανίκης
Ἡ Φωνὴ τῆς Ὕδρας,Χρήστου Χριστοδούλου
Περιοδικὸν Ὑδραϊκοὺ Συνδέσμου Πειραιῶς

Γεώργιος Σαχίνης

Ὑδραϊκὴ Ψυχή,Λαογραφία-Γνωριμία-Ἱστορία &Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ὕδρα 1980
Ὑδραϊκὴ Ψυχὴ Βιβλ. Δ΄ 1981
Ἐκκλησάκια,Ἐκκλησίες,Ἐρημοκλήσια,Πειραιεὺς 1982

Γιάννης Ἃ Καραμῆτσος,

Ὕδρα Νῆσος Ἐντέλης Δρυόπων Ὕδρα 1998
Ὕδρας Λεξιλόγιον τὸ δεύτερον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,ΥΔΡΑ1999
Ὕδρας Ἀλφαβητάριον,Ἔκδοση Εὐάγης ὁ Ὑδρεάτης,Ὕδρα 2001

Τίτος Γιοχάλας

Ὕδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ἃ Τόμος Ἐκδόσεις Πατάκη 2006

Ἄδωνις Κύρου,Ἀρχαιολόγος

Τὸ σταυροδρόμι τοῦ Ἀργολικοῦ, Ἔκδοση 1990