Ὕδρα 2012
Θεοφάνεια
Καθαγιασμὸς τῶν Ὑδάτων
Παρασκευὴ 06 Ἰανουαρίου 2011
Ἔθιμα Φώτων (Θεοφάνεια)
Ὑδρέϊκα Λαογραφικά,Ἤτοι (Ἤθη-Ἔθιμα-Δεισιδαιμονίες-Προλήψεις) στὴν Ὕδρα
Καθηγητοὺ Νικολάου Γ.Χαλιορή,Πειραιεὺς 1931(σελ105,126,127)
(Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἄρ. 1 (263) Ἰανουάριος 1963,σὲλ 24)
Προσωπικὲς Ἀναμνήσεις Πλοιάρχου Ε.Ν Δημητρίου Ἀναστασίου
Κουκουδάκη :
Παραμονὴ Θεοφανείων
Ὅλες οἱ νοικοκυρὲς τῆς Ὕδρας,τὴν παραμονὴ τῆς Ἑορτῆς ἐκκλησιάζοντο εἷς τὸν Μεγάλο Ἁγιασμό.Μετὰ τὸ πέρας τῆς Λειτουργίας,μὲ κανάτι μετέφεραν τὸν Ἁγιασμὸ εἷς τὶς οἰκίες τους,ὅπου ἁγίαζαν κάθε γωνιὰ τῶν οἰκιῶν τοὺς καθὼς καὶ τὶς στέρνες τους.
Τὴν συγκεκριμένη καὶ μόνο ἡμέρα(Παραμονὴ τῆς Ἑορτῆς) χύνεται ὁ Ἁγιασμός εἷς την Ὕδρα , ποτὲ ἄλλοτε.Οἱ Ὑδραίϊσες νοικοκυρές,συνήθιζαν ἐπίσης νὰ ἁγιάζουν καὶ τὰ πηγάδια τὰ ὁποῖα ἦταν πλησίον τῶν οἰκιῶν τους.
Εἷς τὸ εἰκονοστάσι κάθε Ὑδραίϊκης οἰκίας,φυλασσόταν ἐντὸς μποτίλιας (φιάλης) Ἁγιασμὸς διὰ τὸ ὑπόλοιπό του ἔτους.
Σημείωσις:
Οἱ Ἁγιασμοὶ εἷς τὴν νῆσον Ὕδρα,κατὰ τὰ παλαιὰ ἔτη,ἐπραγματοποιοῦντο τὴν Παραμονὴ τῶν Φώτων (πρὸς ἐκδίωξη τῶν Καλλικάντζαρων) καὶ τὴν Παραμονὴ τῆς νηστείας τοῦ Δεκαπενταύγουστου (διὰ τὴν προστασία ἀπὸ τὶς Δέρμες).
Λῆμμα Δέρμες:ξωτικά,δυνάμεις μυστηριακὲς οἱ ὁποῖες ἐμφανίζονταν κάθε 1η Αὐγούστου καὶ τρυπάγανε καὶ ξεσκίζανε τὰ ροῦχα (Ὕδρας Λεξιλόγιον, ἤγουν οἱ Ὑδραίϊκες λέξεις μὲ κάποιες σημειώσεις ἱστορικές, λαογραφικὲς καὶ ἄλλες σοβαρὲς ἢ εὐτράπελες..τὸ καταδύναμιν,1996)
Τὴν ἡμέρα τῶν Φώτων οἱ παλαιοὶ Ὑδραῖοι,ἐπίαναν καὶ τὰ ὀνείρατα (μόνο τότε,διότι τὶς προηγούμενες ἡμέρες(Δωδεκαήμερου ἑορτασμοῦ τῶν Χριστουγέννων) τὰ ἐμπέρδευαν οἱ Καλλικάντζαροι).Μάλιστα ἰδιαίτερη προστασία δινόταν εἷς τὶς λεχῶνες καὶ τὰ νεογνὰ τὰ ὁποῖα καὶ ἐβαπτίζοντο γιὰ νὰ προστατευτοῦν ἀπὸ τοὺς Καλλικάντζαρους
Ἀπὸ τὰ γραφόμενα τοῦ Νικολάου Χαλιορῆ εἶναι ἐμφανὲς ὅτι ἐπρόκειται γιὰ δοξασίες καὶ δεισιδαιμονίες οἱ ὁποῖες ἅπτονται περὶ τὰ τέλη τοῦ ΙΗ΄καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ ΙΘ΄αἰῶνος.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ 20ου αἰῶνος,ἔχουν διασωθεῖ ἀρκετὲς ἱστορίες περὶ στοιχειῶν,λουγκάτηδων ἢ ἀράπηδων εἷς τὰ Ἀρχοντικά της Ὕδρας,ἀλλὰ εἷς τὶς ἱστορίες αὐτὲς δὲν χρησιμοποιοῦντο πλέον οἱ ὄροι «Καλλικάντζαρος» καὶ «Δέρμες»
Κάλαντα Θεοφανείων
Παραμονὴ τῶν Φώτων
Σήμερα τὰ φῶτα κι ὁ φωτισμὸς
ἡ χαρὰ μεγάλη κι ὁ ἁγιασμός.
Κάτω στὸν Ἰορδάνη τὸν ποταμὸ
κάθετ' ἡ κυρά μας ἡ Παναγιά.
Ὄργανo βαστάει, κερὶ κρατεῖ
καὶ τὸν Ἀϊ-Γιάννη παρακαλεῖ.
Ἄϊ-Γιάννη ἀφέντη καὶ βαπτιστὴ
βάπτισε κι ἐμένα Θεοῦ παιδί.
Ν' ἀνεβῶ ἐπάνω στὸν οὐρανὸ
νὰ μαζέψω ρόδα καὶ λίβανο.
Καλημέρα, καλημέρα,
Καλή σου μέρα ἀφέντη μὲ τὴν κυρὰ
Ἀκολουθία Μεγάλου Ἁγιασμοῦ
εἷς τὸν Καθεδρικὸν Ναὸν Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας
Παρασκευὴ 06 Ἰανουαρίου 2011
Χοροστάτησε ὁ Γενικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας Πρωτοπρεσβύτερος Ἀκίνδυνος Δαρδανός.
Ἀκολουθία Μεγάλου Ἁγιασμοῦ
Θεοφάνεια
Μεγάλη Λιτανεία.Καθαγιασμὸς εἷς τὰ Καλὰ Πηγάδια
(Φωτογραφίες: Δημήτριος Νικολάου Σταματάκος)
Μετὰ τὸ πέρας τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ,ἐσχηματίζετο μεγάλη λιτανευτικὴ πομπὴ ἡ ὁποία κατευθυνόταν μέσω τῶν παλαιῶν συνοικιῶν τῆς Ὕδρας (Κιάφας-Γκουριμὰδ (Γκουρμάδας) ἕως τὴν πλατεία τῶν Καλὰ Πηγαδίων,ὅπου ὁ κλῆρος τῆς νήσου τελοῦσε τὸν Ἁγιασμὸ τῶν δύο πηγαδίων
Ὁ Νικόλαος Χαλιορὴς ἀναφέρει τὰ ἑξῆς:
«Ἀνήμερα τοῦ Φωτου,κόσμος πολὺς μαζεύεται στὸ Μοναστήρι κάτω στὸ Λιμάνι.Λειτουργάει ὁ Δεσπότης τοῦ νησιοῦ.Ἐκεῖ ἔρχονται κ’ἄλλοι παπάδες,ἅμα βγοῦνε ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες τους καὶ λαβαίνουνε μέρος στὴ μεγάλη Λιτανεία,ποῦ γίνεται γύρω στὴ χώρα ἀπ’τὴν Κιάφα κι’ἂπ’τὰ Καλὰ Πηγάδια.Ἡ λιτανεία αὐτὴ ξεκινάει ἀπ’τὸ Μοναστήρι κατὰ τὶς 9 ἢ 9 ½ καὶ φτάνει σιγὰ σιγὰ μὲ ψαλμωδίες καὶ δεήσεις στὰ Καλὰ Πηγάδια,ὅπου γίνεται ὁ Ἁγιασμός,ἁγιάζονται τὰ πηγάδια,καὶ ὕστερις φτάνει στὸ Λιμάνι κοντὰ στὸ μεσημέρι,ὄτε πέφτει ὁ Σταυρὸς στὴ θάλασσα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Δεσπότη.
Εἶναι πολὺ θεαματικὴ ἡ λιτανεία αὐτή.Τὴν ὀμορφιά της δὲν τὴν ἔχει οὔτε τῆς Τήνου ἡ λιτανεία.Οἱ στενοὶ δρόμοι τῆς Ὕδρας,τὰ μεγάλα λιακωτὰ μὲ τὶς πεζοῦλες,τὰ παράθυρα καὶ τὰ λιγοστὰ μπαλκόνια εἶναι ὅλα γιομάτα κόσμο.Ὅλα τὰ χέρια σταυροκοπιόνται’ ἀπὸ παντοῦ μοσκολίβανο ὑψώνεται,σὰν συννεφάκια,καὶ μοσκοβολάει τὴν καθαρὴ ἀτμόσφαιρα,καὶ οἱ καμπάνες ἀπ’ὅλες τὶς Ἐκκλησίες τὴν ὥρα ποὺ περνᾶ ἡ λιτανεία σπάζουνε στὸ σήμαμα καὶ δίνουνε εὐχάριστο χρῶμα στὴν ἑορτὴ στὸ εὐλαβικὸ αὐτὸ σύνολο»
Ἡ λιτανευτικὴ πομπὴ ἐξέρχεται ἐκ τοῦ περιβόλου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας διὰ μέσω τοῦ Βορεινοῦ Πυλῶνος. Διακρίνεται ἡ Ἱερὰ εἰκόνα τῶν Θεοφανείων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας.Ὄπισθεν διακρίνεται ἡ Ἱερὰ εἰκόνα Κοιμήσεως Θεοτόκου « Παναγία ἡ Φανερωμένη».
Ἄνω του τμήματος τοῦ βορεινοῦ τείχους τοῦ τμήματος τῶν κελλιῶν τῆς Μονῆς,διακρίνεται ἡ Μαρμάρινη Πλάκα τῆς Σταυροπηγιακῆς ἰδιότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας.
Ἡ Εἰκόνα τῶν Θεοφανείων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας.Εἰς τὸ ἄνω τμῆμα τῆς εἰκόνος,παριστάνονται οἱ οὐρανοὶ ποῦ ἀνοίγουν,ἐνῶ μέσω μιᾶς διπλῆς πτυχῆς ποῦ ὁμοιάζει μὲ κροσσὸ ἑνὸς σύννεφου, ἐμφανίζεται τὸ χέρι τοῦ Πατρὸς ποῦ εὐλογεῖ. Ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς ἀναχωροῦν ἀκτίνες φωτός, ποῦ συμβολίζουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ φωτίζουν τὸ περιστέρι.
Ἐκκλησίας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τοῦ Λογιωτάτου.
Θλιβερὴ σύγκρισις καὶ διαπίστωσις.Θεοφάνεια 1950,Θεοφάνεια 2012.
Ἡ πομπὴ καταφθάνουσα εἷς τὸ Ποτάμι τῆς Συνοικίας Καλὰ Πηγάδια
Προσμένοντας τὸν Σταυρό.
Οἱ ἱερὲς εἰκόνες εἷς τὴν πλατεία Καλὰ Πηγάδια
Ἀλλαγὴ τῶν Πιστῶν κατὰ τὴν Περιφορὰ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων
Συλλειτούργησαν ὁ Γενικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας Ἀκίνδυνος Δαρδανός,ὁ ἐφημέριος της ἐκκλησίας Ἁγίας Βαρβάρας & Ἁγίου Σάββα & Ἁγίου Νικολάου Γεώργιος Βλαχόπουλος καὶ ὁ ἐφημέριος της ἐκκλησίας Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Καμινίου Εὐάγγελος Γκιάκος.
Καθαγιασμὸς Ὑδάτων Λιμένος Ὕδρας
Ἡ Λιτανευτικὴ πομπὴ τοῦ Ἑορτασμοῦ τῶν Θεοφανείων πρὸς τὴν Συνοικία Καλὰ Πηγάδια ἀνέρχεται καὶ κατέρχεται πλέον ἀπὸ καὶ πρὸς τὸν λιμένα τῆς Ὕδρας μέσω τῆς Κεντρικῆς Ὁδοῦ (Ποτάμι) Ἀνδρέα Μιαούλη.
Ὁ Καθαγιασμὸς τῶν Ὑδάτων γινόταν εἴτε ἔμπροσθέν του Παλαιοῦ Καζίνου εἴτε εἷς τον μεγάλο βορεινὸ μῶλο τοῦ λιμανιοῦ.
Ὁ Σταυρὸς ἐρρίπτετο εἷς τὴν θάλασσαν δίχως κορδέλλα.(Ἔθιμο παλαιὸ ἀπὸ τὰ ἔτη τῆς Ἐπαναστάσεως).Ὅμως ἐπειδὴ λόγω ἀντιδικιῶν καὶ ἀνταγωνισμοῦ,ἐγίνοντο πολλὲς ἀσχήμιες καὶ φιλονικίες(....ἀστράφτανε μέχρι καὶ μαχαίρια.....),ἐπικράτησε τὰ ἑπόμενα ἔτη ὁ Σταυρὸς νὰ ἐρρίπτετο εἷς τὰ ὕδατα μὲ κορδέλα.
Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐπίανε τὸν Σταυρό,κατὰ τὴν τελετὴ Καθαγιασμοῦ τῶν Ὑδάτων, περιέφερε τὸν Σταυρὸν εἷς ὅλες τὶς οἰκίες τῆς Χώρας,οἱ δὲ πιστοὶ φιλοδωροῦσαν καὶ ἀσήμωναν τὸν τυχερό.Ὁ Νικόλαος Χαλιορὴς ἀνέφερε πὼς τὸν τυχερό,ἀκολουθοῦσε κουστωδία τριῶν-τεσσάρων ἀτόμων τὴν ὁποίαν ὀνομάζει «Κουσέρβα».
Ἀναλυτικότερη περιγραφὴ τῆς Λιτανείας τῶν Θεοφανείων,ἡ ὁποία διήρχετο ἐκ τῶν παλαιῶν συνοικιῶν τῆς νήσου Ὕδρας, παραθέτει ὁ πατέρας μου Ἐμποροπλοίαρχος Δημήτριος Ἀναστασίου Κουκουδάκης, βασιζόμενος εἷς τὶς προσωπικές του ἀναμνήσεις ὡς μικρὸ παιδί:
«.Θεοφάνεια στὴν Ὕδρα (πρὸ τοῦ 1950)
Παλαιὰ στὴν Ὕδρα τὰ Θεοφάνεια ἦταν μεγάλη ἑορτή.Κυρίως γιὰ τοὺς ναυτικοὺς ποὺ ἄρχιζαν τὶς προετοιμασίες νὰ ἑτοιμάσουν τὰ καΐκια τους γιὰ τὸ ταξείδι στὴν Μπαρμπαρία.Μάλιστα ἔλεγαν τὸ «Σταυροῦ Λύσε» ἓν ἀντιθέσει μὲ τὴν 14ην Σεπτεμβρίου μὲ τὸ «Σταυροῦ Δέσε».
Μετὰ τὸ τέλος τῆς Λειτουργίας καὶ τοῦ Ἁγιασμοῦ στὶς ἐνορίες,ὅλοι οἱ ἱερεῖς τῶν ἐκκλησιῶν τῆς Ὕδρας (ὑπῆρχαν τότε μαζὶ μὲ τὴν Μητρόπολη ἐννέα (ἱερεῖς),αὐτοὺς ἐγνώρισα ἐγὼ) συγκεντρώνονταν στὴν Μητρόπολη καὶ ἄρχιζε ἡ λιτάνευση τῶν εἰκόνων πρὸς τὰ Καλὰ Πηγάδια.
Στὴν περίοδο ποὺ ἀναφερόμεθα,στὴν Μητρόπολη τῆς Ὕδρας
Μητροπολίτης ἦταν ὁ Προκόπιος Καραμάνος.Στοὺς ἱερεῖς ναοὺς ἐφημέριοι ἤσαν κατὰ
ναὸ οἱ κάτωθι:
Ά) Κοίμησις Θεοτόκου (Μητροπολιτικός) .Εὐθύμιος Οἰκονόμου
(ἀπεβίωσε κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β΄Παγκόσμιου Πόλεμου) & Ἰερόθεος Παπαδάκης.
Β) Ἅγιος Δημήτριος
(Ξερὴ Ἐλιὰ) Ἱερουργὸς Δημήτριος Χελιώτης.
Γ) Ἁγία Βαρβάρα.Ἱερουργὸς Χρύσανθος Καννέλης
Δ) Ἅγιος Κωνσταντῖνος (Λάκκα Μπαρμπαρή).Ἱερουργὸς Ἀντώνιος
Φρουδάκης
Ε) Ἅγιοι Πάντες (Μπίκου).Ἱερουργὸς Εὐσέβιος Νταβός.
ΣΤ) Ὑπαπαντὴ (Κοκκίνη).Ἱερουργὸς Νεόφυτος Κοτομάτης.
Ζ) Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου (Καμίνι).Ἱερουργὸς ὁ Σταμάτιος
Καρυστινός.
Η) Γεννέσιον τοῦ Χριστοῦ (Οἰκονόμου).Ἱερουργὸς Νικόδημος
Πετράκης.Πρὶν ἦταν ἐφημέριος της ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου (Κριεζῆ).Κατόπιν
μετατέθη στὴν ἐνορία τοῦ Χριστοῦ.
Θ) Ταξιάρχης (Ψιλὰ στὸ Ἃ΄Δημοτικό).Ἱερουργὸς Φραντζέσκος
Ἰγκλέζης.
Ὅλοι οἱ ἀνωτέρω θεοσεβούμενοι ἱερουργοί,θέλω νὰ ἀναφέρω ὅτι
ὅλοι τους ἦταν ἀμισθοί,διότι δὲν ἦταν κρατικοὶ ὑπάλληλοι καὶ συντηροῦντο ἀπὸ
τὶς προσφορὲς τῶν πιστῶν.
Ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν Μητρόπολη περνοῦσαν ἀπὸ τὸ φαρμακεῖο Ραφαλιά,ἀνέβαιναν ἀπὸ τὰ σκαλάκια τοῦ Κιβωτοῦ (στενὸ Λάσκαρη καὶ Παλαιὸ Ταμεῖο)καὶ ἀκολουθοῦσαν τὸν ἀνηφορικὸ δρόμο δεξιὰ περνόντας ἀπὸ τὸ Ἐμπορικὸ Λούζη,(Παλαιὸ Φαρμακεῖο Πολίτη),καὶ ἔφταναν ἕως τὸ ξυλουργεῖο τοῦ Μαστρογιάννη Ρούσση ἀπέναντι ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ παλαιοῦ Γυμνασίου.
Στρίβοντας δεξιὰ ἀνεβάζοντας τὰ σκαλάκια ἔφθαναν στὴν ἐνορία τῶν Ἁγίων Πάντων (ἐκκλησία Μπίκου) καὶ συνέχιζαν ἕως τὸ Σταυροδρόμι Χείλαρη.Στρίβοντας ἀριστερὰ ἀκολουθοῦσαν τὸ στενὸ δρομάκι ἕως τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες καὶ κατόπιν τὸν δρόμο δεξιὰ ὅπου ἔφθαναν στὸ παντοπωλεῖο τοῦ Παπαγεωργίου (νῦν Γαβρίλη) προχωρόντας ἕως τὴν Παναγία Ζωοδόχου Πήγης (λάκκα τῆς Μαμμῆς).
Συνεχίζοντας ἀριστερὰ περνοῦσαν ἀπὸ τὴν καμάρα Βότση καὶ ἔφθαναν στὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.Ἐν συνέχεια στρίβοντας ἀριστερὰ περνοῦσαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τῆς Εὐαγγελιστρίας.Συνεχίζοντας περνόντας ἀπὸ τὶς καμάρες τοῦ Κοτζιᾶ καὶ τῆς Λαζαράκενας ἔφθαναν στὴν Πλατεία Καΐρη,ὅπου ἡ Ταβέρνα τοῦ Γιάννη Κηρύκου.
Μετὰ τὴν πλατεία ἀνέβαιναν τὰ σκαλιὰ (ἀνάμεσα τῶν οἰκίων ποὺ διέμεναν ἡ Μπηλισούρα ,ἡ Μαρικάκη καὶ οἱ οἰκογένειες Κουκουδάκη,Γκόλφη,Τζίτζιρα) καὶ συνέχιζαν φθάνοντας ἕως τὸν Ἅγιο Ἐλευθέριο(Παλαιὰ Εἰσόδια Θεοτόκου).Ἐκεῖ πλησίον ἦταν καὶ τὸ παντοπωλεῖο τοῦ Μπάρμπα Γιώργη Πινότση,ὅπου ἄρχιζαν νὰ κατεβαίνουν τὰ σκαλιὰ ἀφοῦ πρῶτα περνοῦσαν καὶ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία Ἁγίου Νικολάου (Βοροῦ) .Τέλος τὰ σκαλιὰ ὁδηγοῦσαν στὰ Καλὰ Πηγάδια.
Ὅλα τὰ σπίτια καθαρὰ καὶ ἀσβεστομένα στολισμένα μὲ διάφορα λουλούδια καὶ βασιλικά.Κόσμος πολὺς γύρω ἀπὸ τὰ πηγάδια καὶ τὶς ταράτσες τῶν σπιτιῶν.Οἱ μάντρες τῶν Καλὰ-Πηγαδίων γεμάτες,μὲ τὰ πόδια τῶν ἀνθρώπων νὰ κρέμονται.Ὁ Δεσπότης ἄρχιζε νὰ ψάλει μαζὶ μὲ τοὺς ἱερεῖς.Ἀφοῦ τελειῶνε ὁ Ἁγιασμός,ἁγίαζε πρῶτα τὸ Βαθὺ Πηγάδι καὶ μετὰ τὸ Μικρό.Τότε ἄρχιζε ἡ πομπὴ νὰ κατεβαίνει στὸ λιμάνι ὅπου περνόντας ἀπὸ τὴν Ἁγία Σωτήρα καὶ τὸν Ἅγιο Γεώργη μέσω τοῦ Ντρὶμ Σοκκάκι ἔφθανε στὴν παραλία,ὅπου στρίβοντας ἀριστερὰ συνέχιζε ἕως τὸν βραχίονα.Ἐκεῖ ὁ Δεσπότης ἀφοῦ ἔψελνε τὸ «Ἐν Ἰορδάνη...» ἔριχνε τὸν Σταυρὸ στὴν θάλασσα ἀφήνοντας τρία περιστέρια.
Μὲ τὴν κατάδυση τοῦ Σταυροῦ στὴν θάλασσα ἀρκετὰ παιδιὰ τῆς Ὕδρας ἔπεφταν γιὰ νὰ πιάσουν τὸν Σταυρό.Κατόπιν ἐπεστρέφαν ὅλοι στὴν Μητρόπολη γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν Σταυρὸ ποὺ ἁγίασε τὰ νερὰ γιὰ νὰ δώση ὑγεία καὶ καλὲς θάλασσες ἀλλὰ καὶ καλὰ ταξείδια στοὺς θαλασσινούς μας.Ἡ ὅλη τελετὴ ποὺ ἄρχιζε ἀπὸ τὶς ἐννέα μὲ ἐννέα καὶ μισῆ,τελείωνε λίγο μετὰ τὶς δώδεκα.
Τὰ παιδιὰ ποὺ ἔπεφταν στὴν θάλασσσα γιὰ τὸν Σταυρό,τὸν ἐπερναν καὶ τὸν περιέφεραν στὰ μαγαζιά,ἀλλὰ καὶ στὰ σπίτια γιὰ ὑγεία καὶ προκοπή,περνοντας καὶ τὸν ὀβολό.
Ἀπὸ τότε ἕως σήμερα πολλὰ ἔχουν ἀλλάξει,ὅλοι ὅμως εὐχόμασθε καὶ τοῦ Χρόνου...»
Καθαγιασμὸς τῶν Ὑδάτων τελεῖται καὶ ἀπὸ τοὺς ἐνορίτες τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Καμινίου εἷς τὸν λιμένα Καμινίου (Σούρι Καμινίου).Ὁ ἑορτασμὸς διὰ πρώτην φορὰ τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων εἷς τὸ λιμένα Καμινίου συνέβει τὸν Ἰανουάριο του1963.
Ἀναφέρουμε τὸ χωρίο,ὡς αὐτὸ δημοσιεύεται εἷς τὴν ἑνότητα "Νέα ἀπὸ τὴν Ὕδρα" (Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Ἄρ. 1 (263) Ἰανουάριος 1963,σὲλ 24):
«..Ἐκεῖνο ποῦ προκάλεσε ἐβαθύτατην συγκίνησιν εἶναι ὁ γιὰ πρώτη φορὰ Ἁγιασμὸς τῶν Ὑδάτων στὸ λιμανάκι τοῦ Καμινίου.Τὴν ὡραίαν αὐτὴν ἰδέαν εἶχε τὴν παραμονὴ-στὸν ἑσπερινό-της Ἑορτῆς ὁ φίλτατος κ.Γιάννης Ράππας ἀριστερὸς ψάλτης στὸν Ἅγιο Ἰωάννην.Δεξιὸς ὡς γνωστόν,ὁ Ἐλευθέριος Γρυπαῖος.Τὴν εἶπε στὸν ἐφημέριο κι ἐξαίσιον λειτουργὸν Παπαντώνην Μπότη καὶ τὴν ἀπεδέχθη,ἀφοῦ ὁ ἐπίτροπος τῆς ἐκκλησίας Σπύρος Ρέντουλας ἔτρεξε καὶ ἐπῆρε τὴν ἄδειαν ἀπὸ τὴν Μητρόπολιν.
Ἔτσι κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Ἑορτῆς,μετὰ τὴν θείαν λειτουργία,τὸ πυκνότατο Ἐκκλησίασμα τῆς Μητροπόλεως Καμινίου,ἀφοῦ ἐσχημάτισε πομπή,μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα ἐμπρός,ἐξεκίνησε,ἐνῶ οἱ ψάλτες,μὲ τὴν καλή τους φωνή,καὶ δυνατά,ἔψαλλον τὶς κατεβασίες,κι ἀφοῦ ἐπέρασε ἀπὸ τὴν Λάκκα τοῦ Τζάθα,ἀπὸ τὴν Ἁγία Βαρβάρα, καὶ ἀπὸ τὰ σπίτια Μαλλώση καὶ Γκιώνη κατέληξε στὸν λιμενοβραχίονα.Ἀπὸ ἐκεῖ"ἔριξε τὸν Σταυρὸ στὴν θάλασσα",ἐνῶ ἐξαπολύθηκαν περιστέρια καὶ ὁ Δημητράκης Ἀναργύρου Καρακατσάνης ἔπεσε μ'ὅλα τὰ ροῦχα στὴν θάλασσα καὶ ἐπιασεν τὸν Σταυρόν..»