Ὕδρα 1847 Ἐκλογὲς Βουλευτῶν Ὕδρας Ἔτους 1847

Ὕδρα 1847

Ἐκλογὲς Βουλευτῶν Ὕδρας Ἔτους 1847

 

 Πρακτικὰ τῶν Συνεδριάσεων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,

κατὰ τὴν Πρώτην Σύνοδον τῆς Δευτέρας Βουλευτικῆς Περιόδου,1847,

Τόμος Ἅ΄,Ἐν Ἀθήναις,Ἐκ τοῦ Δημοσίου Τυπογραφείου,

Συνεδρίασις Θ’,Τῆς 19ης Αὐγούστου 1847,

Συνεδρίασις Ἰ’,Τῆς 21ης Αὐγούστου 1847

  

Τὸν Ἰούλιο τοῦ ἔτους 1847,διεξήχθησαν εἰς τὴν Ὕδραν ἐκλογὲς γιὰ τὴν ἀνάδειξιν τῶν νέων Βουλευτῶν Ὕδρας,εἰς τὴν θέσιν τῶν ἐκλεχθέντων κατὰ τὴν διπλὴν ἐκλογὴν τῶν ἐτῶν 1844-1845 Βουλευτῶν Δημητρίου Λαζαροῦ Κουντουριώτη, Δημητρίου Ἰωάννου Κριεζῆ καὶ Γκίκα Δοκοῦ,λόγω λήξεως τῆς βουλευτικῆς τους θητείας.Ἡ ἐκλογικὴ διαδικασία ἤρξατο τὴν 23ην Ἰουλίου 1847 καὶ ἀποπερατώθηκε τὴν 30ην Ἰουλίου 1847.Τόπος διεξαγωγῆς τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας ὁρίσθηκε ὁ Ναὸς τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου τῆς Ἱερὰ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας.

 

Κατά τὴν διάρκεια τῆς ὀκταήμερης ἐκλογικῆς διαδικασίας,ἐψήφισαν συνολικῶς ἐννιακόσιοι ἐννενήντα πέντε (995) ψηφοφόροι.Μετὰ τὴν διαλογὴ τῶν ψήφων ἀνεδείχθησαν Βουλευτὲς Ὕδρας οἱ Ἀνδρέας Γεωργίου Κουντουριώτης,ὁ Δημήτριος Λαζάρου Κουντουριώτης καὶ ὁ Ἰωάννης Γ.Κριεζής.

 

Συγκεκριμένα  προέκυψαν τὰ ἑξῆς ἀποτελέσματα:

 

«Ἀνδρέας Γεωργίου Κουντουριώτης 988,

Δημήτριος Λαζάρου Κουντουριώτης 977,

 Ἰωάννης Γ.Κριεζὴς 850,

Ἰωάννης Κ.Δαμιανὸς 8,

Λάζαρος Λ.Γιουρδὴς 3,

Γκίκας Δοκὸς 2,

Μιχαὴλ Α.Τζαμαδὸς 1,

Ἀνδρέας Α.Βώκου 1»

 

Ἑπομένως,εἰς τὶς ἐκλογὲς τοῦ ἔτους 1847,ἐπικράτησε ἐκ νέου ἡ πολιτικὴ πτέρυγα τῆς οἰκογενείας Κουντουριώτη,(συντηρητικὸν κόμμα),ἡ ὁποία ἐξέλεξε ὡς Βουλευτὲς τοὺς Δημήτριον καὶ Ἀνδρέαν Κουντουριώτη’τοὺς υἱοὺς τοῦ Λάζαρου καὶ Γεώργιου Κουντουριώτη ἀντίστοιχα. Ἀντιθέτως ἡ πολιτικὴ πτέρυγα τοῦ Ἰωάννη Δαμιανοῦ, τοῦ Λάζαρου Γιουρδῆ,τοῦ Γκίκα Δοκοῦ καὶ τοῦ Μιχαὴλ Τζαμαδοῦ (τὸ ἐπονομαζόμενον ὡς προοδευτικὸν κόμμα ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτὲς τοὺς) ἀπεῖχε ἀπ’τὴν ἐκλογικὴ διαδικασίαν,λόγω ἐνστάσεων ποὺ διετύπωσε τὴν πρώτην ἡμέρα τῶν Βουλευτικῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας.

Τὴν 19ην Αὐγούστου 1847,συζητήθηκε εἰς τὴν ὁλομέλειαν τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων ἡ ἔκθεσις τοῦ εἰσηγητοῦ Χ.Ν.Δεμαθά τοῦ Β’ Τμήματος τῆς Βουλῆς περὶ τῆς ἐκλογῆς τῶν Βουλευτῶν τῆς νήσου Ὕδρας.Τὸ Β΄Τμῆμα τῆς Βουλῆς εἶχε συνέλθει μία ἑβδομάδα ἐνωρίτερα,τὴν 12ην Αὐγούστου 1847,γιὰ νὰ μελετήσει τὰ πρακτικὰ τῆς συγκεκριμένης βουλευτικῆς ἐκλογῆς.

 

Ὅπως καὶ εἰς τὶς παρελθοῦσες ἐκλογικὲς διαδικασίες τῆς 2ας Ἰουνίου 1844 καὶ τῆς 12ης-19ης Δεκεμβρίου 1845,ὁμοίως καὶ εἰς τὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν τῆς 23ης-30ης Ἰουλίου 1847 καταγγέλθησαν περιστατικὰ τὰ ὁποῖα συνέβαλλαν-κατὰ τοὺς καταγγέλοντες -εἰς τὴν ἀλλοίωσιν τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.Συγκεκριμένα:

 

Α) Τὴν πρώτην ἡμέρα τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας,τὴν 23ην Ἰουλίου 1847,προσῆλθε ἐνώπιόν της Ἐφορευτικῆς Ἐπιτροπῆς,ὁ ὑποψήφιος Βουλευτὴς Μιχαὴλ Α.Τσαμαδός, καὶ ἐζήτησε τὴν ἀναβολὴ τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας,ἀπαιτώντας τὴν ἀπομάκρυνση καὶ ἀντικατάσταση τῆς ἔνοπλης πολιτοφυλακῆς ἀπὸ ἔνοπλα στρατιωτικὰ τμήματα τῆς Κυβερνήσεως,διότι θεωροῦσε πὼς ἡ παρουσία τῆς ἐπηρρέαζε τὸ ἐλεύθερον πολιτικὸν φρόνημα τῶν πολιτῶν.

 

«...Τὴν 23ην Ἰουλίου,πρώτην ἡμέραν τῆς ψηφοφορίας πρὸ τῆς ἐνάρξεως αὐτῆς, συνελθούσης τῆς ἐφορευτικῆς ἐπιτροπῆς εἰς τὸν διὰ τὴν ψηφοφορίαν προσδιορισθέντα παρὰ τοῦ νομάρχου ναὸν τῆς Κοιμήσεως,ὁ Μιχαὴλ Τσαμαδός,μέλος αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς ἐξέθεσεν εἰς τὰ λοιπὰ μέρη τῆς ἐπιτροπῆς,ὅτι μὲ λύπην τοῦ θεωρεῖ τὴν ὕπαρξιν τῆς πολιτοφυλακῆς,ἐναντίον τοῦ νόμου καὶ ρητῶν διαταγῶν τῆς Κυβερνήσεως, καὶ ὡς ἐκ τούτου βεβιασμένην καὶ οὐχὶ ἐλευθέραν τὴν ψηφοφορίαν, ὥστε ὀφείλει ἡ ἐπιτροπὴ νὰ ἀναφέρη τὸ περιστατικὸν τοῦτο εἰς τὸν νομάρχην καὶ νὰ ζητήση τὴν διάλυσιν τῆς πολιτοφυλακῆς,ἀναβάλλουσα τὴν ἐκλογήν,μέχρις ὅτου παρουσιασθῆ στρατὸς τῆς Κυβερνήσεως διὰ τὴν διατήρησιν τῆς τάξεως καὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς ψηφοφορίας καὶ διὰ νὰ ἐνθαρρυνθῶσιν οἱ πολίται..»

 

Ἡ Ἐφορευτικὴ Ἐπιτροπὴ Ἐκλογῶν Ὕδρας,ἀφοῦ θεώρησε ὡς ἀπαραίτητη τὴν παρουσία τῆς πολιτοφυλακῆς γιὰ τὴν εὐταξίαν καὶ ἀσφάλειαν τῆς πόλεως τῆς Ὕδρας,ἔκρινε τὴν ἔνσταση τοῦ Μιχαὴλ Α.Τζαμαδοὺ ὡς ἀβάσιμη.

 

Β) Τὴν ἴδιαν ἡμέραν,τὴν 23ην Ἰουλίου 1847,προσῆλθαν ἐνωπίον της Ἐφορευτικὴς ἐπιτροπῆς ὁ Ἰωάννης Δαμιανός,ὁ Λάζαρος Ἀναγνώστου Γιουρδῆς καὶ ὁ Νικόλαος Γεωργίου Βούλγαρης καὶ παρέδωσαν ἐνυπόγραφη ἔγγραφη καταγγελία τῆς 22ας Ἰουλίου 1847,ἡ ὁποία συνηγοροῦσε ὑπὲρ τῶν θέσεων ποὺ διετύπωσε ὁ καταγγέλων Μιχαὴλ Τσαμαδὸς περὶ τῆς διαλύσεως τῆς πολιτοφυλακῆς.

 

«..δὶ’ἢς ἀναφέροντες οἱ ἐνισταμένοι τὰ αὐτά,ὅσα καὶ τὸ διαληφθὲν μέλος τῆς ἐπιτροπῆς ἐπρότεινε,καὶ θεωροῦντες ὅτι,διὰ τῆς συστάσεως τῆς πολιτοφυλακῆς,παραβιάζεται ἡ ἐλευθερία τῶν ψηφοφόρων θέλησις,ἐζήτησαν παρὰ τῆς ἐπιτροπῆς νὰ διαλύση τὴν πολιτοφυλακήν,ἀνατιθεμένης τῆς εὐταξίας τῆς πόλεως εἰς ἔνοπλον στρατιωτικήν της ἐξουσίας δύναμιν κλ. καὶ νὰ λάβη ὅλα τὰ μέτρα πὸρς ἀσφάλειαν τῆς ἐλευθέρας τῶν ψηφοφόρων θελήσεως’προσθέσαντες ἐπὶ τέλους ὅτι,ἐὰν δὲν εἰσακουσθῶσι,βιάζονται ν’ἀποσυρθῶσιν ἐκλογῆς,ἐνεργουμένης παρὰ τῆς ἐξουσίας ὑπὸ τὸ κράτος τῆς βίας καὶ τῶν ἀπειλῶν,καὶ διαμαρτύρονται ἐναντίον τῶν βιαίων καὶ παρανόμων τούτων μέτρων, καθὼς καὶ ἐναντίον τῆς μεροληπτικῆς διαγωγῆς τῶν διοικητικῶν ἀρχῶν,ὑποστηρίζουσων τὰ βιαῖα ταῦτα μέτρα...»

Ἡ Ἐφορευτικὴ Ἐπιτροπὴ μελετώντας τὴν ἔγγραφη καταγγελία τῶν πολιτῶν Ὕδρας, τὴν ἔκρινε ὡς ἀβάσιμη.Ἡ συγκεκριμένη τοποθέτηση τῆς Ἐπιτροπῆς, προκάλεσε τὶς ἔντονες ἀντιδράσεις τῶν καταγγελομένων καὶ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν  ἀποχώρηση τοῦ μέλους τῆς Ἐφορευτικῆς Ἐπιτροπῆς καὶ ὑποψηφίου Βουλευτοῦ Μιχαὴλ Α. Τσαμαδοὺ καθὼς καὶ τῶν ἐνισταμένων ποῦ ὑπέγραψαν τὴν ἐπιστολή. (ἐξ’οὐ καὶ ὁ μικρὸς ἀριθμὸς τῶν ψήφων ποῦ ἔλαβαν).

«...Ἡ ἐπιτροπὴ δὲν παρεδέχθη τὰ εἰς τὴν προμνησθείσαν ἔνστασιν καὶ διαμαρτύρησιν ἀναφερόμενα,παρ’ἐκτός του Μ.Α.Τσαμαδού,ὅστις συμφωνήσας καθ’ὅλα μὲ τοὺς ἐνισταμένους,ἀπεσύρθη τῆς ἐπιτροπῆς,διαμαρτυρηθεῖς κατὰ τῶν παρανομιῶν..»

 

Γ) Τὴν 31ην Ἰουλίου 1847,πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς διαλογῆς τῶν ψήφων,προσῆλθε ἐνώπιόν της Ἐφορευτικῆς Ἐπιτροπῆς ὁ Λάζαρος Ἀναγνώστου Γιουρδῆς καὶ ἐνεχείρισεν εἷς τὸν Νομάρχην Ἀργολίδος & Κορινθίας νέα ἐνυπόγραφη καταγγελία πολιτῶν Ὕδρας,ἡ ὁποία συνηγοροῦσε ὑπὲρ τῆς ἀκυρότητος τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας λόγω σοβαρῶν παρατυπιῶν καὶ παραβιάσεων οἱ ὁποῖες ἀλλοίωσαν τὴν ἐγκυρότητα τοῦ τελικοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος.Συγκεκριμένα:

α)Ἡ σφράγισις τῆς ψηφοφορικῆς κάλπης δὲν ἔγινε εἷς ὅλες τὶς πλευρὲς καὶ γωνίες της, βάσει τοῦ ἄρθρου 22 τοῦ «Περὶ ἐκλογῆς τῶν Βουλευτῶν Νόμου».

 

β) Οἱ ψηφοφόροι ποὺ συμμετεῖχαν εἰς τὴν διαδικασίαν δὲν ἔδωσαν τὸν ἀπαιτούμενον ὅρκον τοῦ Συντάγματος’ μεγάλη ἀναστάτωση προέκυψε ὅταν προσῆλθε διὰ νὰ ἀσκήσει τὸ ψηφοφορικὸ τοῦ δικαίωμα ὁ Κ.Παπουτσής.

γ) Εἰς τὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν συμμετεῖχαν πολλοὶ ἑτεροδημότες καθὼς καὶ ἀνήλικοι πολίτες,τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα δὲν εἶχαν συμπεριληφθεῖ εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον.

 

δ) Ἡ ἔνοπλη πολιτοφυλακὴ καὶ οἱ δυνάμεις τῶν Διοικητικῶν καὶ Δημοτικῶν ἀρχῶν ἄσκησαν βία καὶ ἀπειλὲς εἰς τοὺς ψηφοφόρους πολίτες.

ε) Οἱ Ἀξιωματικοί του Βασιλικοῦ Ναυτικοῦ ἄσκησαν σοβαρὲς πιέσεις καὶ διέταξαν τοὺς ὑπηρετοῦντες Ὑδραίους ναῦτες νὰ ψηφίσουν συγκεκριμένους ὑποψηφίους ἐν ἀντιθέσει τῶν πεποιθήσεών τους.Ἴδιες πιέσεις,ἀσκήθηκαν καὶ εἰς λοιποὺς δημόσιους ὑπαλλήλους καὶ δή,εἰς τοὺς τελωνιακοὺς καὶ ὑγειονομικοὺς φύλακες οἱ ὁποῖοι δέχθησαν ὑποδείξεις ἀπὸ τοὺς ἀνωτέρους τους.

στ) Ἡ διάταξη τοῦ ἀρθρου 49 τοῦ «Περὶ Ἐκλογῆς τῶν Βουλευτῶν Νόμου» παρεβιάσθη, διότι δὲν ἐδίδετο ἡ δυνατότητα εἰς τοὺς ψηφοφόρους νὰ προσκομίζουν εἰς τὴν κάλπην τὰ ψηφοδέλτια τῆς ἐπιλογῆς τους.Ἀντιθέτως εἰς τοὺς ψηφοφόρους  ἐδίδοντο ψηφοδέλτια ἐντός του Ναοῦ,ἄνευ τῆς δυνατότητας ἀναγνώσεώς τους.

 

«...1) ὅτι μὴ σφραγισθείσης ποσῶς τῆς κάλπης ἐφ’ὅλων τῶν γωνιῶν ὑπὸ τῆς ἐφορευούσης τὴν ψηφοφορίαν ἐπιτροπῆς,ὡς ἀπαιτεῖ τὸ ἄρθρο 22 τοῦ περὶ ἐκλογῆς τῶν βουλευτῶν νόμου,ἡ ἐκλογὴ εἶναι ἄκυρος,ὡς μὴ περιεχούσης τῆς κάλπης τὸ γνήσιόν της βουλευτικῆς ἐκλογῆς ἀποτέλεσμα 2)ὅτι οἱ πλειότεροι τῶν ψηφοφόρων δὲν ἔδωκαν τὸν παρὰ τοῦ νόμου ἀπαιτούμενον ὅρκον τοῦ συντάγματος καὶ ἰδίως ὁ Κ.Παπουτσὴς 3)ὅτι εἰς τὸ διάστημα τῆς ψηφοφορίας πολλοὶ ἀνήλικες,ἐτεροδημόται,καὶ μὴ ἐγγεγραμμένοι εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον,ἐψηφοφόρησαν ὑπὸ ἄλλων ὀνόματα ἐγγεγραμμένων 4) ὅτι ἡ κομματικὴ ἔνοπλος δύναμις καὶ ὄλαι οἱ ἐνταύθα διοικητικαὶ καὶ δημοτικαὶ ἀρχαὶ ἐβίασαν καὶ ἠπείλησαν πολλοὺς καὶ ἐψηφοφόρησαν ἐναντίον τῆς θελήσεως τῶν 5) ὅτι οἱ ὑπηρετοῦντες εἰς τὸ Β.Ναυτικὸν ναῦται ὁδηγούμενοι ὑπὸ ἀξιωματικῶν του ναυτικοῦ, ἐπὶ τούτω διωρισμένων,ὑπεχρεώθησαν νὰ ψηφοφορήσωσιν,ὅπως διετάχθησαν παρὰ τῶν ἀνωτέρων τῶν,λαβόντες παρ’αὐτῶν τὰ ψηφοδέλτια κατὰ τὴν στιγμὴν τῆς ψηφοφορίας,καὶ ὅτι κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐψηφοφόρησαν καὶ οἱ τελωνιακοὶ καὶ ὑγειονομικοὶ φύλακαι 6) ὅτι ἡ διάταξις τοῦ ἄρθρου 49. τοῦ περὶ ἐκλογῆς τῶν βουλευτῶν νόμου παρεβιάσθη δεδομένων τῶν ψηφοδελτίων ἐντός του ναοῦ,καὶ μὴ ἐπιτρεπομένης εἰς τοὺς ψηφοφόρους οὐδὲ τῆς ἀναγνώσεως αὐτῶν...»

 

Ἡ Ἐφορευτικὴ Ἐπιτροπὴ ἀπ’τὴν πλευρὰ τῆς ἔκρινε ὡς ἀβάσιμες καὶ ἀνυπόστατες τὶς παραπάνω κατηγορίες.Σύμφωνα μὲ τοὺς ἰσχυρισμούς της,τηρήθηκαν ὅλα τὰ προβλεπόμενα ἄρθρα τοῦ «Περὶ Ἐκλογῆς τῶν Βουλευτῶν Νόμου» διὰ τὴν διεξαγωγὴ τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας. (κυρίως διὰ τὴν σφράγιση τῶν πλευρῶν τῆς κάλπης καὶ τῆς διανομῆς τῶν ψηφοδελτίων εἰς τοὺς ψηφοφόρους).

Τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἔκριναν πὼς τὰ ἔνοπλα τμήματα τῆς πολιτοφυλακῆς δὲν ἐπηρρέασαν τὸ τελικὸ ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα,διότι ἡ παρουσία τοὺς ὄχι μόνο δὲν εἶχε ὡς στόχο νὰ ἐκφοβίσει τοὺς ψηφοφόρους ποὺ προσέρχοντο εἰς τὸν Ναὸν τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου,διὰ νὰ ἀσκήσουν τὸ ψηφοφορικὸ τοὺς δικαίωμα,ἀλλὰ συνέβαλλε εἰς τὴν ὁμαλὴ διεξαγωγὴ τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας.

Παρομοίως ὡς ἀνυπόστατες ἀπορρίφθησαν οἱ καταγγελίες διὰ τὴν ἄσκηση πιέσεων -μέσω ὑποδείξεων- εἰς τοὺς ὑπηρετοῦντες Ὑδραίους ναῦτες τοῦ Βασιλικοῦ Ναυτικοῦ  καθὼς καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς δημοσίους ὑπαλλήλους (ὑγειονομικοὺς καὶ τελωνιακοὺς) ἀπὸ τοὺς ἀνωτέρους ἀξιωματικούς τους.

Ὅσο ἀφορᾶ τὴν καταγγελία γιὰ παρατυπίες εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον,ἡ Ἐφορευτικὴ Ἐπιτροπὴ ἰσχυρίστηκε πῶς ὄχι μόνο δὲν συμμετεῖχαν εἰς τὴν ἐκλογικὴν διαδικασίαν ἑτεροδημότες καὶ ἀνήλικοι πολίτες,ἀλλὰ δὲν ἐπετράπη καὶ ἡ συμμετοχὴ  ἐνηλίκων Ὑδραίων πολιτῶν τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα δὲν εἶχαν συμπεριληφθεῖ εἰς τὸν ἐκλογικὸν κατάλογον.

Δ) Τὴν 31ην Ἰουλίου 1847,προσῆλθε εἰς τὴν Ἐφορευτικὴν Ἐπιτροπὴν ὁ Ἰωάννης Δαμιανὸς καὶ κατήγγειλε πῶς ὁ ὑποψήφιος Βουλευτὴς Ἀνδρέας Γεωργίου Κουντουριώτης δὲν εἶχε συμπληρώσει τὸ τριακοστὸ ἔτος τῆς ἡλικίας του.Κατὰ συνέπεια δὲν ἐδικαιοῦτο νὰ εἶναι ὑποψήφιος Βουλευτής.Δία τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, ἐπρότεινε νὰ παραστοῦν ὡς μάρτυρες τῆς καταγγελίας τοῦ τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας Κουντουριώτη.

Ἂπ΄τὴν πλευρά της,ἡ Ἐφορευτικὴ Ἐπιτροπὴ ἀπέρριψε τὴν καταγγελία ὡς ἀβάσιμη, διότι εἷς τὸν ὁριστικὸν ἐκλογικὸν κατάλογον τῶν ψηφοφόρων Ὕδρας,τοῦ ἔτους 1845,ὁ Ἀνδρέας Γεωργίου Κουντουριώτης εἶχε ἐγγεγραφεῖ εἰς ἡλικίαν εἴκοσι ἐννέα ἐτῶν,δηλαδὴ γεννηθεῖς τὸ ἔτος 1816 καὶ ὄχι τὸ ἔτος 1820 ὡς καταγγέλθη.

Τελικῶς,τὸ Β΄Τμῆμα τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων,αφού μελέτησε τα πρακτικά της Εκλογής των Βουλευτών Ύδρας της 23ης-30^ης Ιουλίου 1847, ἀπεδέχθη τελικώς τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῆς Ἐφορευτικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ἐκλογῶν Ὕδρας,ἀπέρριψε τὶς  καταγγελίες τῶν ἐνισταμένων ὡς ἀνυπόστατες καὶ ἀβάσιμες  κηρύσσοντας ὡς νόμιμη τὴν ἐκλογὴ τῶν Βουλευτῶν Ὕδρας Ἀνδρέα Γεωργίου Κουντουριώτη,Δημητρίου Λαζάρου Κουντουριώτη καὶ Ἰωάννου Γ.Κριεζὴ .

 

«...Ἐφ’ὅλων τῶν ἄνω ἐκτεθέντων,διασκεφθὲν τὸ τμῆμα καὶ θεωροῦν ὅτι,προσβάλλοντες οἱ ἐνισταμένοι τὴν ἐκλογήν,ὡς ἐνεργηθεῖσαν διὰ βιαίων καὶ ἀπειλητικῶν μέσων,ὑποστηριχθέντων καὶ παρὰ τῶν διοικητικῶν ἀρχῶν,δὲν συνοδεύουν τὴν ἔνστασιν ταύτην μὲ τὰς ἀπαιτούμενας ὑπὸ τοῦ νόμου ἀποδείξεις,οὔτε ἀναφέρουν τὰ μεταχειρισθέντα τῆς βίας καὶ τῶν ἀπειλῶν μέσα,οὔτε τὰ βιασθέντα πρόσωπα,ὥστε ἡ ἔνστασις τῶν ἐξελέγχεται ἀνυπόστατος.Ὅτι ἡ μὴ σφράγισις τῆς κάλπης ἐφ’ὅλων τῶν γωνίων ὑπὸ τῆς ἐφορευούσης τὴν ψηφοφορίαν ἐπιτροπῆς δὲν ὑπηγορεύθη ἀπὸ δόλιον σκοπόν,θεωρηθεῖσα περιττή,καθόσον οὔτε οἱ ἐνισταμένοι ἀποδίδουν τοιοῦτον σκοπὸν εἰς τὴν ἐπιτροπήν,οὔτε ἰσχυρίζονται ὅτι,ἐκ τῆς παραλείψεως ταύτης συνέβη νόθευσις τῆς κάλπης,ἀφοῦ μάλιστα οὐδεὶς ἐκ τῶν παρευρεθέντων τότε καὶ προσκληθέντων ψηφοφόρων νὰ σφραγίσωσι τὴν κάλπην ἠθέλησε νὰ κάμη χρῆσιν τοῦ δικαιώματος τούτου’ὥστε ἡ παράλειψις αὐτὴ δὲν δύναται νὰ καταστήση ἄκυρον τὴν ἐκλογήν.Ὅτι οἱ λοιποὶ λόγοι,δὶ’οὖς οἱ προσβάλλοντες τὴν ἐκλογὴν ζητοῦν τὴν ἀκύρωσιν αὐτῆς,εἶναι ἀόριστοι καὶ ἀναπόδεικτοι.Ὅτι καθόσον ἀφορᾶ τὴν περὶ ἀνηλικότητος τοῦ Ἀνδρέα Γ.Κουντουριώτου ἔνστασιν,αὐτὴ εἶναι ἐπίσης εἶναι μὴ βάσιμος,ἀποδεικνυόμενη τοιαύτη καὶ ἐξ’αὐτῆς τῆς διαγωγῆς τῶν ἐνισταμένων,οἵτινες,ἐάν,ὡς ἀναφέρουν,ἡ ἀνηλικιότης τοῦ Ἀνδρέα Γ.Κουντουριώτου,ἦναι γνωστὴ τοῖς πάσι,δὲν ἤθελον βεβαίως παραλείψει νὰ κάμουν ἐγκαίρως τοιαύτην οὐσιώδη ἔνστασιν,ἀφοῦ πολλαὶ περὶ ἀνηλικιότητος ψηφοφόρων ἐνστάσεις ἐγένοντο.Ὅτι ἐκ τούτων ὅλων ἡ βουλευτικὴ ἐκλογὴ τῆς ἐπαρχίας Ὕδρας διεξήχθη κατὰ τοὺς νόμιμους τύπους.Ὅτι ἡ ἐπαρχία αὐτή, κατὰ τὸ ἀπὸ 31 Ἰανουαρίου 1844 ψήφισμα τῆς Συνελεύσεως καὶ τὸ δεύτερον ἄρθρον τοῦ περὶ ἐκλογῆς τῶν βουλευτῶν νόμου,ἔχει τὸ δικαίωμα ν’ἀποστείλη τρεῖς βουλευτᾶς. Καὶ ὅτι οἱ τύχοντες τὴν ἀπόλυτον πλειονοψηφίαν κκ Ἀνδρέας Γ.Κουντουριώτης, Δημήτριος Λ.Κουντουριώτης καὶ Ἰωάννης Γ.Κριεζὴς ἔχουσι τὰ ὑπὸ τοῦ Νόμου ἀπαιτούμενα προσόντα.

Δία ταῦτα γνωμοδοτεῖ

Ν’ἀποφασισθῆ ὑπὸ τῆς Βουλῆς,ὡς νομίμως διεξαχθεῖσα καὶ κύρος ἔχουσα ἡ ἐκλογὴ τῆς ἐπαρχίας Ὕδρας,καὶ νὰ κηρυχθῶσι νόμιμοι αὐτῆς βουλευταὶ οἱ κ.κ Ἀνδρέας Γ.Κουντουριώτης,Δημήτριος Λ.Κουντουριώτης καὶ Ἰωάννης Γ.Κριεζὴς

Ἐν Ἀθήναις τὴν 16ην Αὐγούστου 1847...»