Ύδρα Η διαμόρφωσις του λιμένος και του παραλιακού μετώπου της νήσου Ύδρας

Ύδρα

Η διαμόρφωσις του λιμένος και του παραλιακού μετώπου της νήσου Ύδρας

Ύδρα Δεύτερο Ήμισυ του ΙΕ΄αιώνος.Εποικισμός της νήσου Ύδρας

Ώς απαρχή του εποικισμού της νήσου Ύδρας,θεωρείται το δεύτερο ήμισυ του ΙΕ΄ αιώνος μ.Χ,αμέσως μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς την 29^ην Μαΐου 1453.Στην εκδοχή αυτή,συνηγορούν οι κυριώτεροι ιστορικοί και μελετητές της πατρίδος μας.Συγκεκριμένα:

Ο Αντώνιος Μανίκης και ο στρατηγός Αντώνιος Βίγκος(αρθρογράφος-μελετητής του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας»),θεωρούν πως η συστηματική κάθοδος των Αρβανιτών(Αλβανόφων Ελληνικών Πληθυσμών της Βορείου Ηπείρου) ξεκίνησε αρχικά μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 και επεκτάθηκε συστηματικά μετά τον θάνατο του Γεώργιου Καστριώτη ή Σκεντέρμπεη (1468).

Πηγή:(«Σημειώματα: ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ Θρύλος καὶ Ἱστορία,Τὸ Μέλλον τῆς Ὕδρας Τεῦχοι Δεκέμβριος 1964-Φεβρουάριος 1965)» & Το Μέλλον της Ύδρας,Τεύχος Απρίλιος 1933,σελ 148)

Ο Προέδρος του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας & Δημάρχος Υδραίων, Ακαδημαϊκός Αντώνιος Λιγνός,βάσει των μελετών του,θεωρεί και αυτός ώς απαρχή του εποικισμού της Ύδρας,την ίδια χρονική περίοδο, προσδιορίζοντας ώς αρχή,το έτος 1460.(Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα από της αρχαιότητος μέχρι της επαναστάσεως του 1821,Αθήναι 1946),ενώ ο Ιστορικός Αντώνιος Μιαούλης, (εγγονός του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη) βασιζόμενος σε προφορικές μαρτυρίες παλαιών Υδραίων το έτος 1470.(Πηγή: Υπόμνημα Περί της Νήσου ΎΔΡΑΣ ΑΦ΄ΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΩΚΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1821).

Συνεπώς,έαν εξαιρεθεί η προσωπική άποψη του Αντωνίου Μανίκη πως η Ύδρα ήταν πάντοτε (ανά τους αιώνες) αραιοκατοικημένη,θεωρείται ώς αληθή η εκδοχή της συστηματικης εποίκισης της Ύδρας κατά το δεύτερο ήμισυ του ΙΕ΄αιώνος.

Βεβαίως,υπάρχουν και μαρτυρίες Ευρωπαίων περιηγητών & χαρτογράφων, τις οποίες παρουσιάζει ο Αρβανιτολόγος Τίτος Γιοχάλας,σύμφωνα με τις οποίες η Ύδρα δεν παρουσίαζε ίχνη εποικισμού έως το πρώτο ήμισυ του ΙΣΤ΄αιώνος.Λόγου χάρη,ο Francesco Grasseto κατά το έτος 1511 περιπλέοντας την Ύδρα καταγράφει πως δεν εντόπισε ίχνη ζωής.Ο Marino Sanuto σε επιστολή του στον Zuan Vituriπεριπλέοντας την Ύδρα στις 15 Αυγούστου1524,αναφέρει πως εντόπισε την παρουσία ολίγων ανδρών οι οποίοι επιδίδονταν στην συλλογή ρυτίνης.(Πηγή: Ύδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ά Τόμος Εκδόσεις Πατάκη2006,Τίτος Γιοχάλας)

Ύδρα.Λήξις Τρίτου Ενετοτουρκικού πολέμου (1537-1540) και επικράτηση των Οθωμανών.Κατάκτηση των Κυκλάδων,των Σποράδων και των Ενετικών Φρουρίων της Πελοποννήσου από τους Οθωμανούς.Νέες μετακινήσεις πληθυσμών προς την νήσο Ύδρα.

Ο Αντώνιος Μιαούλης,προσδιορίζει την διαδρομή μετακίνησης πληθυσμών από τις περιοχές της Χιμαίρας,του Σουλίου και της Πάργας μέσω της Πελοποννήσου στην Ύδρα.(Πηγή: Υπόμνημα Περί της Νήσου ΎΔΡΑΣ ΑΦ΄ΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΩΚΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1821).Ο Αντώνιος Λιγνός προσυπογράφει την εκδοχή του Αντώνιου Μιαούλη.(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα από της αρχαιότητος μέχρι της επαναστάσεως του 1821,Αθήναι1946).

Σημείωση:Ο Andre Thevet,ο οποίος περιέπλευσε την Ύδρα,ἐπισημαίνει πως κατά το έτος 1550 η Ύδρα ήταν κατοικημένη. (Πηγή:Ύδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ά Τόμος Εκδόσεις Πατάκη2006,Τίτος Γιοχάλας)

 

Ύδρα Έτος 1580.Εποικισμός της νήσου Ύδρας από απογόνους των στρατιωτών του Γεώργιο Καστριώτη (ή Σκεντέρμπεη)

 

(Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ) ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860,Γεώργιος Κριεζής)

Ύδρα.Δημιουργία της πρώτης Συνοικίας του οικισμού της Ύδρας’ της Συνοικίας της Κιάφας.

Οι πρώτοι χριστιανικοί πληθυσμοί που μετοίκισαν στην Ύδρα μέσω της Πελοποννήσου δημιούργησαν την πρώτη συνοικία στην περιοχή της Κιάφας.Ο πρώτος αυτός οικισμός απέκτησε φρουριακή δομή-στα πρότυπα των οικισμών των Κυκλάδων-προκειμένου να προστατεύσει τους κατοίκους της νήσου από τις αλλεπάλληλες πειρατικές & ληστρικές επιδρομές.

Ο στρατηγός Αντώνιος Βίγκος (Το Μέλλον της Ύδρας,Τεύχος Απρίλιος 1933,σελ 148), περιγράφει την οικιστική δομή του πρώτου οικισμού της Ύδρας ώς εξής:

 

«Είναι ο τύπος των αρχαίων Μονών και ιδίως του Άθωνος,οίτινες εκαλούντο και κάστρα,εις τας γωνίας δε είχον και έχουν ακόμη δώματα υψηλότερα τους καλούμενους πύργους,εξ ων κατασκοπεύουν το πέριξ έδαφος.Οι πρώτοι λοιπόν καταφυγόντες είς Ύδραν,έκτισαν τον συνοικισμόν των,την Κιάφαν,και φυσικά ανήγειραν εις το μέσον του μικρού περιβόλου την πρώτην εκκλησίαν,του Χριστού (Γέννησις).Ότε δε κατόπιν ήρχισαν αυξανόμενοι οι πρόσφυγες,ήρχισεν η εκτός του κάστρου τούτου ανέγερσις οικιών και η επέκτασις της πόλεως πλέον προς όλας τας διευθύνσεις και ιδίως προς την παραλία ένθα και ο λιμήν,ούτος είχαν την ανάγκην ώς ναυτικοί πλέον,τότε εκτίσθη και ο ωραίος πράγματι έξωθεν του κάστρου ναός του Αγίου Ιωάννου»

Όντως,στο κέντρο του οικισμού της Κιάφας,οικοδομήθηκε η εκκλησία της Γεννέσεως του Ιησού Χριστού (Μικρός Χριστός),η οποία (μαζί με την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του Μπουρνταβέρτη) θεωρείται ώς η αρχαιοτέρα εκκλησία της Ύδρας.

 

Ο ιερεύς Δημήτριος Χελιώτης (Χριστιανική Ύδρα) αναφέρει χαρακτηριστικά για την εκκλησία της Γεννέσεως του Χριστού στην Κιάφα:

 

«.....Λέγεται οτι είναι ο πρώτος Ναός που εκτίσθη εν Ύδρα,κοινώς η πρώτη εκκλησία.Ποιον όμως έτος και ποίαν εποχήν είναι άγνωστον.Παρ’όλας τας προσπάθειάς μας και τας επανειλλημένας μελέτας,ουδέν ηδυνήθημεν δυστυχώς να εύρωμεν...»

ένω σε άλλη αναφορά του συμπληρώνει:

 

«..Ἓξ ὅλων τῶν συμπερασμάτων πειθόμενα καὶ πιστεύομεν,ὅτι ὄντως αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἐκκλησία τῆς Ὕδρας,λέγεται δὲ ὅτι τὴν ἐγκαινίασεν ὁ Τζιᾶς καὶ Θερμίων Ἐπίσκοπος τὸ1640...»

 

Σημείωση: Ο Αντώνιος Μανίκης,εκφράζει ζωηρότατες αμφιβολίες για το έτος κτίσεως της εκκλησίας του Χριστού,διότι θεωρεί πως είναι αδύνατο,οι Ορθόδοξοι χριστιανικοί πληθυσμοί που εγκαταστάθηκαν στην Ύδρα, αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως,να μην είχαν αναλάβει την μέριμνα να οικοδομήσουν οίκους λατρείας.Θεωρεί πως είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς η χρονολογία της κτίσεως του πρώτου ναού,λόγω των ανακαινήσεων,των οποίων αυτοί υπέστησαν κατά την πάροδο των αιώνων.

 

Φωτογραφία του οικισμού της Κιάφας,όπως αυτή προβάλλεται διαπλέοντας το Στενόν της Ύδρας.Βεβαίως δεν διασώζεται πλέον η φρουριακή δομή του οικισμού της.Ο Εμμανουήλ Καλαφάτης (Συλλογή Ανθέων και ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο έξ Ύδρας,Πειραιύς 1936) γράφει:

 

«Η τότε πόλις εκτίσθη με σχέδιον μοναστηριακόν (ώς κάστρον αήττητον από βαρβάρους δι’αυτό εκτίσθη και σε ανηφορικόν ύψος ώς σήμερον εμφαίνεται) με πρώτην εκκλησίαν της νήσου την Γέννεσιν του Χριστού (τον Χριστόν)..»

Ύδρα Πρό της επεκτάσεως του οικισμού προς την προκυμαία του λιμένος.

Λιμένας της Νήσου Ύδρας πρό της Ιδρύσεως της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας,κατά τα έτη της υπάρξεως του ναϊδρίου του Αγίου Χαραλάμπους. Ίδρυσις της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας (1643)

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860) Γεώργιος Δ Κριεζής.

 

«....Η Ύδρα έχει τέσσαρας λιμένας,τον της πόλεως,μόλις τριάκοντα πλοίων έχοντα χωρητικότητα,και ούχι τόσον ασφαλή,όταν ο άνεμος ήναι αρκτικός..»

Η παλαιότερη αναφορά,περί της μορφολογίας του κεντρικού λιμένος της νήσου Ύδρα,προκύπτει από τις μελέτες των Υδραίων Ιστορικών διά την ίδρυση της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας είς τον μύχον του λιμένος της νήσου Ύδρας. Σύμφωνα με τις σωζώμενες προφορικές παράδοσεις των πρώτων κατοίκων της νήσου Ύδρας,η Ιερά Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου,εκτίσθη άνωθεν μικράς νησίδος η οποία υπήρχε είς τὸ κέντρο του λιμένος.

Η συγκεκριμένη νησίδα επεριορίζετο ανατολικώς και δυτικώς,υπό τα όρια των δύο κεντρικών χειμάρρων της πόλεως της Ύδρας,οι οποίοι κατέρχοντο ο μέν πρώτος εκ του Όρους του Προφήτου Ηλίου και ο μεν δέυτερος έκ του Όρους Μάλλιες (λεκανοπέδιο Πεύγες).Με τὴν πάροδο των ετών,λόγω των εκχερσώσεων που προέκυψαν από τους φυσικούς κατακλυσμούς,η νησίδα ενώθη με τον υπόλοιπο λιμένα της Ύδρας.

*Σημείωση:Σύμφωνα με τις προφορικές παραδόσεις,το ύψος της θαλάσσης έφθανε έως τα όρια της συνοικίας του Νέου Κόσμου προς τα δυτικά,της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου (Λάκκα Λεούση-Θέση Τρείς Παπαδίες) και του φαρμακείου Ραφαλία προς τα ανατολικά,ενώ διασώζεται παράλληλα αναφορά πως η θάλασσα έφθανε έως τους πρόποδες της Συνοικίας της Κίαφας.

Ο Νικόλαος Χαλιορής αναφέρει χαρακτηριστικά για την μορφολογία του λιμένος της Ύδρας:

«πρὸ της κτίσεως περὶ αυτών κελλίων (εννοεί της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας) έκειτο επὶ βραχώδους νησιδίου,ενωθέντος σὺν τω χρόνω πρὸς τὴν ξηρὰν»

Πηγή:(«ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ» ΗΤΟΙ «Η ΠΑΛΑΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ), Πειραιεύς 1928

Ομόιως,ο Εμμανουὴλ Καλαφάτης (Συλλογὴ Ανθέων και ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος ο εξ Ύδρας, Πειραιεὺς 1936) αναφέρει:

«..Μοναστήριον Σταυροπηγιακὴ Μονὴ την έχει εγκαινίασει Έξαρχος των Πατριαρχείων ήτο πρώτα μικρὸν μονίδριον επί νησιδίου κυκλούμενον δί’υδάτων τὸ ρεύμα όμως του ποταμού διὰ χωμάτων τὸ ήνωσε είς ξηρὰνκαὶ συνεχίσθη ἡ πόλις καὶ τὸ περιέλαβε καὶ διατηρεί ἀκόμη τὸ παλαιὸν όνομα τὸ μοναστήρι..»

Ο Νικόλαος Χαλιορὴς λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις παραπάνω πληροφορίες συνοψίζει:

«Το Μοναστήρι είναι εκτισμένον,εγένετο πρὸ της ΙΖ΄εκατονταετηρίδος ίσως επ’ονόματι του Αγίου Χαραλάμπους,ως θέλει ἡ λαϊκὴ πληροφορία,η διασωζόμενη εικὼν καὶ η καθιέρωσις του δεξιού κλίτους του καθολικού της σήμερον,ως παρεκκλησίου επ’ ονόματι του η δὲ μετατροπὴ του ιδρύματος τούτου εις ναὸν καὶ μονύδριον-τότε-επ’ονόματι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εγένετο πάντως μὲν κατὰ τας αρχὰς της ΙΖ΄ εκατονταετηρίδος ίσως δὲ κατὰ τὸ μνημονευθὲν έτος 1643»

 

Ο κεντρικός χείμαρρος του λιμένος της πόλεως της Ύδρας «Βαθύ Ποτάμι».Ο χείμαρρος κατέρχεται παραπλεύρως των πρόποδων των Συνοικιών Κιάφας-Γκουριμάδ,ανατολικά της πλαγιάς «Τζάνι» του Όρους του Προφήτου Ηλιού.

 



 

Θέα του κεντρικού χειμάρρου «Βαθύ Ποτάμι» από την περιοχή «Πεύγες» της Αγίας Κυριακής



Ανατολικά της πόλεως της Ύδρας κατέρχεται ο δεύτερος κυριότερος χείμαρρος της πόλεως της Ύδρας «Το Λούμι του Γκίκ Λάζαρι».Ο συγκεκριμένος χείμαρρος συγκεντρώνει τα όμβρια ύδατα του οροπεδίου της περιοχής«Πεύγες»,συνεννώνεται με τα όμβρια ύδατα που κατέρχονται από την πλαγιά«Λιβανθί του Λούμ Γκίκ Λάζαρι» η οποία ευρίσκεται δεξιά της ρεματιάς του «Λούμι του Γκίκ Λάζαρι»,διέρχεται ανατολικά της Ιεράς Μονής (Ησυχαστήριον) της Αγίας Φωτεινής & Ελισσάβετ και καταλήγει μέσω της συνοικίας «Νέος Κόσμος» στον λιμένα της Νήσου Ύδρας.Οι χωμάτινοι όγκοι που λόγω των βροχοπτώσεων και των καταυλισμών κατέληγαν μέσω των δύο παραπάνω χειμάρρων στον λιμένα της Ύδρας,συνέννωσαν την νησίδα του Αγίου Χαραλάμπους με την υπόλοιπη νήσο Ύδρα.



 

Θεά του χειμάρρου«Το Λούμι του Γκίκ Λάζαρι» από τους πρόποδες του όρους «Καρέσσα» πλησίον της εκκλησίας του Τιμίου Σταυρού (Καψάλα)

Ύδρα Έτη 1658-1697.Αναφορές ξένων περιηγητών για τον πρώτο οικισμό της νήσου Ύδρας

 

Ο Τίτος Γιοχάλας,μελετώντας τον εποικισμό της νήσου Ύδρας, παρουσιάζει γραπτές μαρτυρίες ξένων περιηγητών εκ των οποίων, διαφαίνεται η οικιστική επέκταση της πόλεως της Ύδρας κατά το δεύτερο ήμισυ του ΙΖ΄αιώνα.Σύμφωνα με τον χαρτογράφο Marco Boschini το 1658 υπήρχαν διάσπαρτες οικίες στο έδαφος της Ύδρας.Κατά τον χαρτογράφο Francesco Piacenza, το 1688,επί της νήσου Ύδρας υπήρχε λεηλατημένος και κατεστραμμένος από πειρατική επιδρομή οικισμός.Μία δεκαετία αργότερα,ο Maestro Vincenzo Coronelli,το 1697διαπιστώνει πληθυσμό της τάξεως πεντήκοντα ατόμων,τους οποίους τους προσδιορίζει ώς «εμπόρους ξυλείας». (Πηγή:Ύδρα Λησμονημένη Γλώσσα Ά Τόμος Εκδόσεις Πατάκη 2006,Τίτος Γιοχάλας)

Ύδρα Έτος 1703.Κατασκευή Καθολικού Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

Ο Νικόλαος Χαλιορὴς θεωρει ως έτος κτίσεως του Καθολικού της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας το 1703.Η συγκεκριμένη άποψη, σύμφωνα με τον Χαλιορή,τεκμηριώνεται από τις χρονολογίες των εικόνων του μαρμάρινου τέμπλου της Μητροπόλεως.Οι συγκεκριμένες εικόνες είναι πολύ μεγάλες στο μέγεθος και από τα πρώτα έτη ήτο καλυμμένες με αργυρά επικαλύματα,δείγμα μεγαλοπρέπειας και κάλλους.(κεχαραγμένη χρονολογία 1703)

«Επί δέ του εξ αργυρού επικαλύμματος του σκεπάζοντος την μεγάλην εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους,την ευρισκόμενην επί του μαρμάρινου τέμπλου του καθολικού του Μοναστηριού και εν τω δεξιώ κλήτει,τω τιμώμενω επ’ονόματι του Αγίου τούτου ποιμένος,εύρηται κεχαραγμένη η χρονολογία 1703-1758.Εάν λοιπόν την χρονολογικήν τούτην περίοδον λάβωμεν,ώς περίοδον κατασκευής είτε της μεγάλης εκείνης εικόνος είτε του έξ αργύρου επικαλύμματος αυτής,πρέπει να αποδεχθώμεν ώς χρόνον ιδρύσεως, τουλάχιστον του καθολικού,τον ανωτέρω σημειωθέντα.Διότι εάν δεν είχε προηγηθή χρόνος αρκετός,από της ιδρύσεως του ταπεινού-το πρώτον-ναΐσκου,δεν θα ήτο φυσικόν να κατασκευασθώσιν εικόνες μεγάλαι διά ναόν,ως ο σημερινός,ευθύς από της αρχής της ζωής του σεμνού καθιδρύματος τούτου.»

Ύδρα Έτος 1715.Νέος εποικισμός της νήσου Ύδρας μετά την οριστική εκδίωξη των Ενετών από την Πελοπόννησο.

(Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα απο της αρχαιότητος μέχρι της επαναστάσεως του 1821,Αντώνιος Λιγνός,Αθήναι 1946)

 

Ύδρα Έτη 1720-1750.Έγερση πρώτων οικιών της συνοικίας Καμινίου.Ονοματοδότηση της περιοχής ώς Συνοικία «Καμινίων»

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο, Μάρτιος 1964,Αριθμ 3 (277), «Του Ναυτικού της Ύδρας.Η αρχή και η πορεία,Θρύλος και ιστορία,Ε΄-συνέχεια στ-»,σελ 54)

Ο Αντώνιος Μανίκης,προσεγγίζει χρονολογικά την τριακονταετία 1720-1750,ώς την περίοδο της εγέρσεως των πρώτων οικημάτων της συνοικίας του Καμινίου.Θεωρεί δέ ως παλαιότερα κτίσματα,το Αρχοντικό του Θεοδωράκη Γκίκα («Κόκκινο Σπίτι», πατρογονικό του) καθώς και οι οικίες της ανατολικής ακτής του Καμινίου,και δη οι οικίες του Λάζαρου Λαλεχού, του Αμουργιανού και του καπετάν Τζουρντού.

 

 

Η αρχοντική οικία του Προκρίτου της Ύδρας,Θεόδωρου Γκίκα,κατοπινή οικία του Υμνητού της Ύδρας Αντωνίου Μανίκη

 

Η ανατολική πλευρά του λιμένος του Καμινίου,στην οποία δεσπόζει η οικία του Πλοιάρχου της Ελληνικής Επαναστάσεως Λάζαρου Λαλεχού

Την ίδια χρονική περίοδο,υπολογίζεται και η οικοδόμηση των δύο μύλων,οι οποίοι ευρίσκονται άνωθεν των οικιών της ανατολικής ακτής του Καμινίου. Ο Αντώνιος Μανικής στηρίζει την άποψή του,στις προσωπικές μαρτυρίες μελών της οικογενείας του,οι οποίοι ενθυμούνταν τους συγκεκριμένους μύλους ανέκαθεν ώς ερειπωμένους. Σύμφωνα με τον Μανίκη οι μύλοι αυτοί ήταν γνωστοί με την ονομασία «Του Μπακόγιαννου»ενώ ως τελευταίος νοικοκύρης του μεγάλου μύλου μνημονευόταν ο Κωνσταντίνος Πατσαφουντούκος.

 

(...Μήτε και η προγιαγιά μου η Μπαμάρω η Καρίντζενα,που είχε γεννηθή, πριν απ’την Επανάσταση του 1821 και πέθανε περασμένα τα εννενήντα,...δεν θυμότανε τίποτα..)

 

Η ανατολική πλευρά του Καμινίου,στην οποία δεσπόζουν οι μύλοι,των οποίων η οικοδόμηση κατά τον Αντώνιο Μανίκη τοποθετείται κατά την τριακονταετία 1720-1750

 

Παράλληλα την ίδια χρονική περίοδο,θεωρεί πως κτίσθηκε το «Λιοτρίβι» στην παραλία του Μικρού Καμινίου,το οποίο άνηκε στον Πρόκριτο της Ύδρας Ελευθεράκη Γκίκα καθώς και η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στην περιοχή «Κουρουχάνια».

 

Το Λιοτρίβι του Ελευθεράκη Γκίκα στο Μικρό Καμίνι

 

Η ονομασία της περιοχής,οφείλεται στην παρουσία Σιφναίων αγγειοπλαστών,οι οποίοι έχοντας ώς πρώτη ύλη το κόκκινο(αργιλλώδες) χώμα της περιοχής «Βρύση Καμινίου»,πλησίον της Αρχοντικής οικίας του Θεόδωρου Γκίκα (Χ΄΄Κυριάκου-Γκίκα),επισκέπτονταν κατά τους θερινούς μήνες την Ύδρα,διαμένοντας στο Καμίνι, κατασκευάζοντας τσουκάλια, στάμνες και κανάτια.Η χρήση καμινίων για την κατασκευή των σκευών αυτών,προσέδωσε και την ονομασία της περιοχής Μικρό & Μεγάλο Καμίνι.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο,Απρίλιος 1964, Αριθμ 4 (278),«Του Ναυτικού της Ύδρας.Η αρχή και η πορεία,Θρύλος και ιστορία,συνέχεια 7», σελ 85-87)

 

Το Μεγάλο & Μικρό Καμίνι

 

Σημείωση:Ο Αντώνιος Μανίκης,θεωρεί πως την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, οικοδομήθηκαν οι πρώτες οικίες και κτίσματα στην παραλία «Σούρι Καμινίου». Προφάνως,παράλληλα θα άρχισε και η σταδιακή ανάπτυξη της πόλεως της Ύδρας προς την προκυμαία του λιμένος. Βεβαία,υπάρχει αναφορά στον κώδικα της Ιεράς Μονής,η οποία περιπλέκει ολίγον τα πράγματα διότι τοποθετεί το μετόχι της Ιεράς Μονής των Τριών Ιεραρχών κατά το έτος 1749 έξω από την χώρα,δηλαδή εκτός της συνοικίας της Κιάφας.

(Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας Τόμος ΙΣΤ΄)

«Έξω από την χώρα κοντά έχομεν μία εκκλησίαν τους Τρείς Ιεράρχας με τρία κελλιά και κάθονται οι καλογραίες».

 

Συνεπώς ο κύριος οικισμός της Κιάφας,ευρίσκετο κατά το έτος 1749, πλησίον της εκκλησίας των Τριών Ιεραρχών.

 

Η εκκλησία των Τριών Ιεραρχών



Ύδρα Έτη 1766-1768.Ανοικοδόμηση Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

19 Δεκεμβρίου 1766.Ανοικοδόμηση του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας έως το ύψος των παραθύρων έως και τον θάνατο του Ηγούμενου Νεόφυτου Ζώταλη.

20 Φεβρουαρίου 1767.Επανέναρξη των εργασίων ανοικοδομήσεως του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας από τον Ηγούμενο Ιερόθεο Ζώταλη,ανηψιό του κεκοιμημένου Ηγουμένου Νεοφύτου.

Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας Τόμος ΙΣΤ΄,σελ 24)

«..Και ευθύς1767Φεβρουαρίου 20 άρχισα την εκκλησίαν,η οποία ήτον αρχινισμένη από τον μακαρίτην και ήτον έως είς την μέσην,και θεία συνάρσει την ετελειώσαμεν 1768 Ιανουαρίου5.....»

 

5 Ιανουαρίου 1768.Πέρας εργασιών ανοικοδομήσεως του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

Ύδρα Έτος 1769.Σεισμός της 16^ης Ιουνίου 1769,του Αγίου Τύχωνος.

Καταστροφή της πόλεως της νήσου Ύδρας.Καταστροφή της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.Κτίση της εκκλησίας του Αγίου Τύχωνος είς ανάμνησιν του καταστροφικού Σεισμού.

(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860) Γεώργιος Δ Κριεζής.

 

«Κατά τον μήνα Μάΐον του 1769 έτους συνέβη σεισμός,επί 36 ημέρας διαρκέσας τοσούτον σφοδρός,ώστες οι άνθρωποι,είτε ιστάμενοι,είτε βαδίζοντες,κλονιζόμενοι έπιπτον πολλάκις,και αι οικίαι κατεκρημνήσθησαν,ώς και οι θόλοι του έν μονή ναού,ώστε οι κάτοικοι ηναγκάσθησαν να στήσωσι σκηνάς και καλύβας έξωθεν της πόλεως.Κατά τας αυτάς ημέρας,ώς λέγουν,ησθάνθησαν όμοιον σεισμόν και οι κάτοικοι της έν Ιταλία Καλαυρίας....»

(«ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ»ΗΤΟΙ «Η ΠΑΛΑΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ) Νικόλαος Χαλιορὴς ,Πειραιεὺς 1928

«1769,Ιουνίου 16,ημέρα Τρίτη τὸ μεσημέρι έκαμεν ένας φοβερὸς σεισμὸς καὶ εκρημνίσθη φευ! η αυτὴ εκκλησία.Το μοναστήρι διερράγει εις πολλὰ μέρη.Η χώρα εξαφανίστηκαν όλα τὰ ανώγεια,μία συμφορὰ της Ύδρας ανεκδιήγητη καὶ εκλονείτο η γη επὶ ημέρας.Ίλεως γένου ημὶν Κύριε»

(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ. 7 (221) Ιούλιος 1959,σελ161"Τα χρονικά του Μηνός", Αντώνιος Μανίκης)

«...Η γραφικὴ μικρὰ εκκλησία του Αγίου Τύχωνος,η οποία εκτίσθη εις ανάμνησιν του φοβερού σεισμού του 1769,ο οποίος κατετάραξε την νήσον και κατεκρήμνισεν εκ θεμελίων το μόλις τότε ανεγερθέν,εκ μικρού Ναού,όπω ήτο έως τότε,πανσεβάσμιον Μοναστήρι της Παναγιάς,τὸν ήδη Καθεδρικὸν Ναόν,διὰ τούτο δὲ λέγεται καὶ «Έκκλησία του Σεισμού»...»

Η εκκλησία του Αγίου Τύχωνος

 

Ύδρα Έτος 1770.Νέος εποικισμός της νήσου Ύδρας μετά την εξέγερση των Ορλοφικών

(Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα απο της αρχαιότητος μέχρι της επαναστάσεως του 1821,Αντώνιος Λιγνός,Αθήναι 1946)

Ύδρα Έτος 1770.Οικοδόμηση καγκελλαρίας νήσου Ύδρας έν τη προκυμαία της νήσου Ύδρας.

Πηγή:(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)σὲλ 91 Γεώργιος Δ Κριεζής.

«Τότε (1770) ώκοδομήθη επί της παραλίας έμπροσθέν της αγοράς τὸ πρώτον διοικητικὸν κατάστημα,ονομασθὲν Καγκηλαρία,εν ω ήδρευον πάσαι αί αρχαὶ του Τόπου μέχρι της Ελληνικής Επαναστάσεως το 1823,ότε διὰ τὴν ευρυχωρίαν της αγοράς καταδαφισθὲν τη αδεία των προκρίτων, ανεπληρώθη μέχρι σήμερον ὑπὸ του Μοναστηριού της Παναγιάς»

*Σημείωση:Στην θέση του οικήματος Αγγιστριώτη,παραπλεύρως της στενωπού «Ντρίμ Σοκκάκι»

Ύδρα Έτη 1773-1776.Νέα ανοικοδόμηση του καταστραφέντος από τον σεισμό της 16^ης Ιουνίου 1769 Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

18 Φεβρουαρίου1773.Έναρξη εργασιών της εκ νέου ανοικοδομήσεως του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

«...1773 Φεβρουαρίου 18 αρχίσαμεν πάλι την δευτέραν ανακαίνησιν της αυτής κατεδαφισμένης εκκλησίας και την εκαλλωπίσαμεν είς όλα καθά ευρίσκεται,ομοίως και το καμπαναριόν,και τα χαγιάτια και την αυλήν,και αναγκαία και σκάλαις και σουβάν ετελειώσαμεν 1776 Σεπτεμβρίου 20 και επνίγημεν είς το χρέος...»

20 Μαΐου 1774.Αποπεράτωσις των εργασιών ανοικοδομήσεως του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

20 Σεπτεμβρίου 1776.Αποπεράτωσις των εργασιών ανοικοδομήσεως του λοιπού Μοναστηριακού συγκροτήματος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

Ύδρα Έτος 1776.Κατασκεύη μικρού (αρχαιοτέρου) κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.

Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Κώδικος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας (Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας),το κωδωνοστάσιο της Μονής ανοικοδομήθηκε έν έτει 1776.

Ομοίως ο Αντώνιος Μανίκης (Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.4 (314) Απρίλιος 1967σελ 74) αναφέρει πως το μικρὸ κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας κατασκευάσθηκε τὸ 1776.

Ο Νικόλαος Χαλιορής σημειώνει πως το πρώτο κωδωνοστάσιον της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας,φέρει ημερομηνία1806.

Πηγή:(«ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ» ΗΤΟΙ «Η ΠΑΛΑΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ) Νικόλαος Χαλιορὴς ,Πειραιεὺς 1928

Ομοίως,ο Αντώνιος Λιγνός,(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα από της αρχαιότητος μέχρι της Επαναστάσεως του 1821,Αντωνίου Λιγνού,Αθήναι 1946) σημειώνει πως επὶ του μαρμάρινου κωδωνοστασίου υπάρχει η εξής επιγραφή:

«1806 Ιουλίου 14»

 

Το αρχαιότερον(Μικρόν) κωδωνοστάσιον της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.Οικοδομήθηκε το1776,επί της αρχικής κεντρικής (δυτικής) πύλης της Ιεράς Μονής.

«...Το Μοναστήρι,κατά τον Γάλλον περιηγητήν Καστελάν έν έτει 1796. Φωτογραφία τυπωθείσα έν Παρισίοις και χορηγηθείσα ημίν υπό του ενδόξου Ναυάρχου μας Παύλου Κουντουριώτου,Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η επεξήγηση της φωτογραφίας ανήκει στον Νικόλαο Χαλιορή Βιβλίο:(«ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ» ΗΤΟΙ «Η ΠΑΛΑΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΚΑΙ ΗΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ)Πειραιεὺς 1928

Το κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μονής έχει αποτυπωθεί στην συγκεκριμένη λιθογραφία σε θέση ανατολική.Αύτο ίσως οφείλεται στην ελεύθερη απόδοση του θέματος από τον καλλιτέχνη,διότι ουδεμία μελέτη Υδραίων Ιστορικών περί της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας αναφέρει την κατεδάφιση του μικρού πρώτου κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής,και την εκ νέου ανοικοδόμησή του στον δυτικό πυλώνα του περιβόλου της Ιεράς Μονής.Ο Αντώνιος Μανίκης,βασιζόμενος στα γραφόμενα του Ηγουμένου Ιερόθεου Ζώταλη,(ο οποίος αναφέρει την ύπαρξη κωδωνοστασίου έν έτει1776),θεωρεί ώς έτος κτίσεως του συγκεκριμένου κωδωνοστασίου το 1776.Ο Νικόλαος Χαλιορής αναφέρει μέν την πληροφορία πως το κωδωνοστάσιο φέρει ημερομηνία 1806,αλλά παράλληλα επισημαίνει στο βιβλίο του πως το Μοναστηριακό συγκρότημα της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας πήρε την τελική του μορφή στις 20 Σεπτεμβρίου1776.Σημείωση*: Ενδεχομένως η δεύτερη ημερομηνία,ίσως αφορά εργασίες υποστηλώσεως του μικρού κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.Στην φωτογραφία εμφανώς διακρίνεται πως δεν έχουν ανεγερθή οι μεγάλες αρχοντικές οικίες Εμμανουήλ Τομπάζη (Σχολή Καλών Τεχνών) & Φραντζέσκου Δήμα Βούλγαρη.



Άποψις της πόλεως της νήσου Ύδρας,από το σημείο που την αποτύπωσε ο Γάλλος περιηγητής Castellan,(216) διακόσια δεκαέξι έτη αργότερα.

Ύδρα 1780.Απαρχή οικιστικής αναπτύξεως της πόλεως της Ύδρας

Κατά την τριακονταετία 1780-1810,ανοικοδομήθηκαν στην νήσο Ύδρα οι περισσότερες υπάρχουσες (έως σήμερα) οικίες καθώς και εκκλησίες. Μεταξύ αυτών τα εντυπωσιακά Αρχοντικά του Εμμανουήλ Τομπάζη (Σχολή Καλών Τεχνών),του Αναστασίου Τσαμαδού (Σχολή Εμποροπλοιάρχων),της οικογενείας Τσαμαδού (Ά Δημοτικό Σχολείο),του Λάζαρου Κουντουριώτη & Παύλου Κουντουριώτη καθώς και το Αρχοντικό Μπουντούρη στην θέση Αυλάκι.

(Η Ύδρα μας,Θόδωρος Δημ.Κρεμαστιώτης,Πειραιάς 1992)

 

Ύδρα Έτος 1797.Περιγραφή της πόλεως της νήσου Ύδρας από τον Γάλλο περιηγητή Castellan

 

Ο Γάλλος περιηγητής Castellan περιγράφει την πόλη της Ύδρας με τα εξής λόγια:

«..Είναι χτισμένη η Ύδρα σε πολλούς πυραμιδωτούς βράχους που σχηματίζουν αμφιθέατρο,και στην κορυφή τους έχουν ανεμόμυλους, ιδιόρρυθμα φτιαγμένους με έξι-οκτώ φτερούγες.Τα σπίτια είναι λιθόκτιστα και και στον ίδιο περίπου τύπο.Η οικοδομή είναι τετράγωνη με λίγα παράθυρα και κατά κανόνα μονόροφη.Μερικές στεγάζονται με κεραμίδια,οι δε περισσότερες καταλήγουν σε ταράτσα...»

(Ύδρας Αλφαβητάριον ,Γιάννης Καραμήτσος,Έκδοση Ευάγης ο Υδρεάτης,Ύδρα 2001,σελ455)

 

Απ’την συγκεκριμένη περιγραφή,προκύπτει πως ήδη είχαν κατασκευαστεί οι ανεμόμυλοι της δυτικής πλευράς της πόλεως της νήσου Ύδρας (Λόφος Αγίου Αθανασίου-Βίγλα)

 

Λιθογραφία της νήσου Ύδρας,έν έτει 1797 T.Hope

 



Ετέρα λιθογραφία της νήσου Ύδρας,έν έτει 1797.Εκ των δύο λιθογραφιών προκύπτει πως κατά τα τέλη του ΙΗ΄αιώνος,είχαν ήδη οικοδομηθή οι μύλοι του λόφου της «Βίγλας-Αγίου Αθανασίου».Παράλληλα διακρίνεται στον κέντρο του λιμένος,η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.Σε δεσπόζουσα θέση,είναι ορατό το μικρό κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μονής.

 

Ύδρα Έτος 1802.Αποπεράτωσις Αρχοντικού (Σεράϊ) του Μπέη Γεώργιου Βούλγαρη

(Η Ύδρα μας,Θόδωρος Δημ.Κρεμαστιώτης,Πειραιάς 1992,Κεφάλαιο «Το Αρχοντικό Γ.Βούλγαρη»,σελ49)

 

«...Λέγεται πως όταν ο Βούλγαρης ήλθε στην Ύδρα,το 1802,και ανέλαβε καθήκοντα διοικητή,αυτό το διόρωφο οικοδόμημα,κομψοτέχνημα ανατολικού ρυθμού-Τουρκικής τεχνοτροπίας-με τους φρουριακούς τοίχους,ήταν έτοιμο στημένο στην ΝΔ πλευρά του λιμανιού πάνω από την εκκλησία του Αγίου Στάθη...»

Η θέση,στην οποία,ευρίσκετο το Σεράϊ του Μπέη (Γεώργιου Δήμα Βούλγαρη).

 

Το Σεράϊ,οικοδομήθηκε από Οθωμανούς μαστόρους,που απέστειλε στην Ύδρα,ο Διοικητής του Αιγαίου Χουσεΐν Πασάς,γαμβρός του Σουλτάνου Σελήμ.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος23,Αριθμ 159 (263) Απρίλιος 2003,«Ο Βούλγαρης «στοργικός αδελφός και καλός χριστιανόας»,σελ 12)

Ύδρα Έτη 1803-1815.Περίοδος Ναπολεόντιων Πολέμων

Διασώζεται λιθογραφία της Ύδρας,της περιόδου των Ναπολεόντιων Πολέμων.Διακρίνεται εμφανώς το αρχοντικό του Προέδρου του Εκτελεστικού Γεωργίου Κουντουριώτη.

Φωτογραφία G.Kollman

Ύδρα Έτος 1806.Καταστρεπτική πλημμύρα της 16ης Οκτωβρίου 1806. Καταστροφές οικιών της πόλεως της Ύδρας

Πηγή: (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)σὲλ 7 Γεώργιος Δ Κριεζής.

 

«...κατά το 1806 έτος,όταν εκρημνίσθησαν δεκαοκτώ οικίαι,και συνέβησαν είς τους εμπόρους μέγισται ζημιαί και υψώθη η πλημμύρα έν των Ναώ της Μονής από τα εισρέοντα ορμητικά ύδατα μέχρι της Αγίας Τραπέζης»

 

Πηγή:(Υπόμνημα Περὶ της Νήσου ΥΔΡΑΣ ΑΦ΄ΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΩΚΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1821,ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ1864) Αντώνιος Μιαούλης

«Κατὰ το1806έτος την 16 Οκτωβρίου ημέραν τρίτην κατέβη προς το μέρος της νήσου ονομαζόμενον«Πεύκους» (εννοεί: Πεύγες)......Η έκ των βουνών ορμητική καταρροή των νερών προς την χώραν,σχηματίσασα ένα μέγαν ποταμόν απετέλεσε τον κρημνισμόν είκοσι και δύο οικιών,τας οποίας προσέβαλε πανταχόθεν,και την απώλειαν πολλών ανθρώπων,των μέν πνιγέντων,των δε καταπλακωθέντων υπό τα κρημνισθείσας οικίας.Όλαι αι προς τον λιμένα αποθήκαι εβλάφθησαν,και εκ τούτου έλαβον οι έμποροι μεγάλην ζημίαν.Ο Ναός του Μοναστηριού εγεμίσθη από νερόν έως είς την αγίαν τράπεζαν’ αλλά το συμβάν τούτο δεν διήρκησε παρά ‘της ώρας,αλλέως ήθελεν επιφέρει μεγάλην φθοράν »

 

Ύδρα Έτος 1811.Κατάστοιχον εξόδων της Κοινότητος της νήσου Ύδρας

(Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας)

 

Από 1^ηΦεβρουαρίου 1811 μέχρι τέλους Φεβρουαρίου 1812

Έξοδα



Επισκευή οδών και μόλου 3.451,05 γρόσια

 

Η πρώτη γραπτή αναφορά για την επισκευή του μώλου του λιμένος της Ύδρας.Επρόκειτο για τον μικρό μώλο,τον επονομαζόμενο «Μώβισι».

 

Ύδρα Έτος 1812.Κατάστοιχον εξόδων της Κοινότητος της νήσου Ύδρας

(Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας)

Από 1^ηΜαρτίου 1812 μέχρι 28η Φεβρουαρίου1812

Επισκευή οδών 6.000,00 γρόσια

Κατασκευή κρηπιδώματος του λιμένος 10.206,20 γρόσια

Η πρώτη γραπτή μαρτυρία,πραγματοποιήσεως εργασιών κατασκευής του κρηπιδώματος του λιμένος της Ύδρας.

Ύδρα Έτος 1813.Κατάστοιχον εξόδων της Κοινότητος της νήσου Ύδρας

(Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας)

 

Από1η Μαρτίου 1813 μέχρι 28^η Φεβρουαρίου 1814

Πλακόστρωσις της αγοράς 425,20 γρόσια

 

Η πρώτη γραπτή μαρτυρία πλακοστρώσεως της παραλίας της Ύδρας.Το παλαιό αυτό καλντερίμι της προκυμαίας της νήσου Ύδρας,αποτελούσε σύμβολο των κοινωνικών διακρίσεων που επικρατούσαν στην Ύδρα κατά τις αρχές του ΙΘ΄αιώνος.Ο Ιωάννης Παπαμανώλης (Βιβλίο:«Η οικογένεια Βούλγαρη της Ύδρας, Σκιαγραφίαι- Άγνωστοι σελίδες-Αναμνήσεις, Ιωάννου Παπαμανώλη,Εν Πειραιεί 1930,σελ30»)

«...Διηγούνται μάλιστα,ότι κατά παλαιοτέραν εποχήν,μόνον οι πρόκριτοι επεριπατούν είς το επεστρωμένον δια πλακών μέρος της παρά την προκυμαίαν του λιμένος πλατείας προ του Μοναστηριού,οι δε πλοίαρχοι,κυβερνήται και ναύται περιωρίζοντο εις το άλλο μέρος της πλατείας,τούτο δέ λόγω σεβασμού πρός τους προκρίτους...»

Ύδρα Έτος 1814.Κατάστοιχον εξόδων της Κοινότητος της νήσου Ύδρας

(Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας)

Από 1^η Μαρτίου 1814 μέχρι 28 Φεβρουαρίου 1815

Κατασκευή οδού 1.268,33 γρόσια

Ύδρα Έτη 1817-1819.Αγορά γαιών στην περιοχή «Αυλάκι» από τον Ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη και κατασκευή νέας αρχοντικής οικίας του

(Βιβλίον: Ανδρέας Μιαούλη 1769-1835,Απο την υπόδουλη ώς την Ελεύθερη Ελλάδα, Αθήνα 2003,Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου-Παύλου,Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας σελ187)

 

Η αρχοντική οικία του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη στο Αυλάκι.Βάσει συμβολάιων αγοράς,ο Ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης απέκτησε την συγκεκριμένη περιοχή την διετία 1817-1819.(Επί της εισόδου του Αρχοντικού,έχει εντοιχιστεί (μεταγενέστερη) μαρμάρινη πλάκα με ημερομηνία κτίσεως 1808 (προφανώς εσφαλμένη))

 

Οικία του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη

 

Ύδρα Έτη 1817-1819.Αγορά γαιών και κατασκευή αποθηκών στην περιοχή «Μανδράκι» από τον Ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλή.

(Βιβλίον:Ανδρέας Μιαούλη 1769-1835,Απο την υπόδουλη ώς την Ελεύθερη Ελλάδα,Αθήνα 2003,Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου-Παύλου,Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας σελ188)

 

Σημείωση: Ο Αντώνιος Μανίκης επισημαίνει πως τις αρχές του 19^ου αιώνα, στην περιοχή του όρμου του Μανδρακίου,υπήρχαν μόνο οι εκκλησίες του Αγίου Γερμανού και του Αγίου Νικολάου.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο, Νοέμβριος 1962, Αριθμ 11 (261),σελ 238)

 

Ύδρα Έτος 1820.Οικοδόμηση κτίσματος «Πύργος του Μιαούλη»

 

(Βιβλίον: Ανδρέας Μιαούλη 1769-1835,Απο την υπόδουλη ώς την Ελεύθερη Ελλάδα, Αθήνα 2003,Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου-Παύλου,Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας σελ188)

Σημείωση:Ο Γεώργιος Σαχίνης καταγράφοντας τα τοπωνύμια της νήσου Ύδρας,στο λήμμα :Μιαούλη Πύργος αναφέρει ώς έτος κτίσεως το 1816 (Πηγή:Υδραϊκὴ Ψυχὴ (Λαογραφία-Γνωριμία-Ιστορία & Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ύδρα 1980,Γεώργιος Σαχίνης)

Ύδρα Έτος 1821.Κατασκευή κάστρων του λιμένος της Ύδρας «Κάβο Κάστρο» & «Σπηλιάς του Μπαϊράμη»

 

Η κατασκευή των συγκεκριμένων οχυρωματικών έργων,των δύο Κάστρων στην ανατολική και δυτική πλευρά του λιμένος της Ύδρας,τοποθετείται χρονικά κατά την περίοδο έναρξης του Ιερού Αγώνος της Εθνεγερσίας,έν έτει 1821.

Αναφορά περί της κατασκευής του Δυτικού Κάστρου του Περιπτέρου της «Σπηλιάς του Μπαϊράμη» διασώζεται στο άρθρο του Κωνσταντίνου Ιωάννου Τζάθα,με τίτλο «Στο περιθώριο της Ιστορίας της Ύδρας,Η Σπηλιά του Μπαϊράμη και ο Θεοχάρης Γιάννη Μιχάλης»,Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο, Σεπτέμβριος 1962, Αριθμ 9 (259), σελ 185-186),το οποίο διαπραγματεύεται την δικαστική διαμάχη του Θεοχάρη Γιάννη Μιχάλη με την Κοινότητα της νήσου Ύδρας,με κύριο αίτημα την καταβολή αποζημιώσεως για την απαλλοτροίωση της περιουσίας του στην θέση «Σπηλιά του Μπαϊράμη» για την κατασκευή του συγκεκριμένου Κάστρου.

Ο Θεοχάρης Γιάννη Μιχάλη,ώς ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης περιοχής,την 24^η Μαρτίου 1830 συντάσσει επιστολή προς τον Ειρηνοδίκη της νήσου Ύδρας διεκδικώντας την καταβολή αποζημιώσεως.Στην επιστολή του,ο ενάγων προβαίνει στην περιγραφή της τοποθεσίας,ως αυτή είχε προτού κατασκευαστεί το Κάστρο, αναφέροντας πως η περιουσία του δημεύτηκε απο την Κοινότητα της Νήσου Ύδρας κατά την έναρξη της Επαναστάσεως:

 

«...Προς τον Ειρηνοδίκην Κριτήριον της Νήσου Ύδρας

 

Απαίτησις

Θεοχάρους Ιωάννου Υδραιότου κατά του Κοινού της Νήσου Ύδρας.

Εις τας αρχάς του Ιερού των Ελλήνων Αγώνος επειδή το Κοινόν της Νήσου Ύδρας έλαβε χρείαν δι’ασφάλειαν της Νήσου και των πλοίων του να κτίση φρούριον παραθαλάσσιον,εκράτησεν άνευ της συγκαταθέσεως και ειδήσεων μου,την εις το μέρος της Σπηλιάς του Μπαϊράμη ονομαζόμενον ιδιοκτησίαν μου συνισταμένην εις δύο μαγαζειά,δύο ανεμόμυλους και περιβόλια εξ’αυτών τα μεν δυο μαγαζειά κατεδάφισε και ωκοδόμησεν επ’αυτών το φρούριον,τους δε μύλλους τον ένα έκλεισεν όλος διόλου κτίζον πλησίον του το φρούριον και του άλλου εμπόδισε τον αέρα,ελθόντος δε του εχθρικούς στόλου κατά της Ύδρας τότε τον κατεδάφισε διόλου δια να μην γίνεται εμπόδιον είς το φρούριον..»

Παρόμοια επιστολή συντάσσεται επίσης προς την Υψηλή Αντιβασιλεία της Ελλάδος. Ιδιαίτερα κατατοπιστικός είναι ο πρόλογος της συγκεκριμένης επιστολής,εκ του οποίου αποκαλύπτεται ο καταλυτικός ρόλος της επεμβάσεως του Προκρίτου Λάζαρου Κουντουριώτη,στην δήμευση της περιοχής «Σπηλιά του Μπαϊράμη»:

(Διατηρείται η αρχική ορθογραφία του κειμένου)

«...Πρός την Υψηλήν Αντιβασιλείαν

Ο κύριος Δημογέροντας Λάζαρος Κουντουργιώτης,πρίν της Επανάστασις μήνες 18,μου έδωσεν 8 χιλιάδες τάλλαρα κολονάτα δια να του πωλίσω αυτούς τους τόπους,όπου έκαμαν το κανοστάσιμο,μαζύ με δύο μίλους και μαγαζιά και τα λοιπά.Εγώ εις αυτό δεν έκληνα επιδή ήτον πατρογονικόμου του εζήτησα να μου δόση τάλαρα 24 χιλιάδας και έτζι ναν του το εδόσω αλλά αυτός δεν ...του εφάνηκε ακριβό.

Πρότην χρονιά της Επανάστασις είχαν χρια δια να κάμουν κανοστάσημο δια φίλαξιν του τόπου και τον καραβίον την καταδρομή φόβος της Τουρκίας.Ο Κύριος Κουντουργιώτης όσαν πρώτος του τόπου μας μαζή με την κοινότητα έλαβαν όλα τα υποστατικά μου χορίς να ροτίσουν να μου ειπούν και τους λόγους δύο ανεμόμυλους δυο μαγαζιά και το περιβόλη μηδέν τρ... και το οποίον τόπο έχτισαν το κανοστάσιμο.

Μου ελάχασαν το ένα μίλο απο θεμελίων και τον άλλο μίλο το μισό ομοίως και τα δύο μαγαζιά τα μισά και όλας εκ τίχον του περιβολιού επήραν τις πέτρες και το χόμα και εδιόρθωσαν δύο φορές το κανοστάσιμο αυτός ο τόπος ειναι πατρογονικό μου....»

 

 

Το κάστρο της Σπηλίας του Μπαϊράμη,κατά τα τέλη του 19^ου –και στις αρχές του 20^ου αιώνος.Είναι εμφανείς οι πολεμίστρες του κάστρου,οι οποίες πλέον, ένεκα της κατασκευής της πλατείας συνεννώθηκαν με το υπόλοιπο τμήμα της φρουριακής μάνδρας.

Ύδρα Έτος 1823.Κατακρήμνιση του οικήματος της Καγκελλαρίας. Μεταφορά της Καγκελλαρίας στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

Πηγή:ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ (Τα απὸ της αρχαιότητος μέχρι της επαναστάσεως του 1821,ΑΘΗΝΑΙ 1946,Αντώνιος Λιγνὸς)

Ο Αντώνιος Λιγνός,βάσει του λήμματος σουβάς* (εστιατόρειον) που αναφέρεται στο έγγραφο της 18^ης Φεβρουαρίου 1774 του κώδικος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας επισημαίνει πως στο εστιατόρειο του Μοναστηριού της Φανερωμένης εγίνοντο κατά την διάρκεια της επαναστάσεως τα συμβούλια των Προκρίτων της Ύδρας.Ο χώρος στον οποίο ήταν το εστιατόρειο,είναι ο σημερινός χώρος είς τον οποίον στεγάζονται τα γραφεία της Δημαρχίας της Ύδρας.

 Πηγή:(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)σὲλ 91 Γεώργιος Δ Κριεζής.

 «Τότε (1770) ώκοδομήθη επὶ της παραλίας έμπροσθέν της αγοράς τὸ πρώτον διοικητικὸν κατάστημα,ονομασθὲν Καγκηλαρία,εν ω ήδρευον πάσαι αί αρχαὶ του Τόπου μέχρι της Ελληνικής Επαναστάσεως το 1823,ότε διὰ τὴν ευρυχωρίαν της αγοράς καταδαφισθὲν τη αδεία των προκρίτων,ανεπληρώθη μέχρι σήμερον ὑπὸ του Μοναστηριού της Παναγιάς»

Ο περιβολός της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.Δεξία,ο χώρος του Ιστορικού Δημαρχείου (πάλαι ποτέ Καγκελλαρίας) της νήσου Ύδρας.

Ύδρα Έτη 1824-1825.Ενέργειες οχυρώσεως της Νήσου Ύδρας

Κατασκευή οχυρωματικών έργων πλησίον των Ιερών Μονών & στα ορεινά υψώματα της Νήσου Ύδρας με σκοπό την διόπτευση των Θαλασσιών περασμάτων πέριξ της Νήσου.

Κατασκευή οχυρωματικών έργων στην περιοχή Βλυχός,πλησίον του Γεφυριού (Όρος Χώριζας)

Κατά την διετία 1824-1825,έκδηλη ήταν η ανησυχία των Προκρίτων της Νήσου Ύδρας και του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη,πως η Ύδρα αποτελούσε τον υπ’αριθμόν πρώτο στόχο για πιθανή επίθεση του Οθωμανικού & Αιγυπτιακού Στόλου του Ιμπραήμ Πασά,μετά την καταστροφή των Ναυτικών Βάσεων του Ανατολικού Αίγαιου’ των Ψαρρών και της Κάσου.Από την επιστολογραφία της διετίας 1824-1825,προκύπτει πως στρατεύματα οχυρώθηκαν για την προστασία της Ύδρας στην περιοχή Βλυχός,πλησιόν της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος (Άνω Μανδράκι), πλησίον της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου (Λόγγον-Λιμνιόνιζα),πλησίον της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού,στην συνοικία Γκουριμάδ-Γκουρμάδα καθώς και πλησίον του όρμου Νησίζας στο Ακρωτήριο Κανόνι.

Στην περιοχή Βλυχός,διακρίνονται ακόμη τα ερείπια των οχυρωματικών έργων εκείνης της περιόδου.Το κανόνι της περιοχής Νησίζα,εκρημνήστικε μετά το πέρας της Επαναστάσεως (Άγνωστο πότε).

 

Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας,Τόμος ΙΑ΄,σελ 498

Τοίς προκριτοις Ύδρας

Άρχοντες προσκυνούμε.

Να βάλετε να γενούν τα ταμπούρια όλα καθώς χρειάζονται,δια να τα έχωμε χαζίρι.Κάνα δύο τόπια εις την Αγία Τριάδα χρειάζονται να γενούν και τα μετερίζια έως την ράχη στην πέτρα,ομοίως και εις την αχλαδιά όπου ήτο ο Ζαφειρόπουλος,και από τον Αγηλιά έως κάτω στα Γλυφά και όπου αλλού χρειάζονται,στέλνομε ανθρώπους μαζί με τους μαστόρους και τα διορθώνουν.Αν είναι ο ορισμός σας,προστάζετε να είμεθα σίγουροι δια πάντα,και ορισμός σας

1825 Αυγούστου 22 Ύδρας

(Σ) Καρατάσος και λοιποί καπετανέγοι»

 

Ο λόφος της Χώριζας.Στο συγκεκριμένο λόφο,δημιουργήθηκαν ταμπούρια για να στρατοπευδεύσουν τα στρατεύματα του Τζάμη Καρατάσου,για την φύλαξη της παραλίας του Βλυχού από ενδεχόμενη αποβίβαση των Οθωμανικών Δυνάμεων

Τμήμα οχυρώσεων του λόφου της Χώριζας

Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας,Τόμος ΙΑ΄,σελ 563

«Πρός τους πρόκριτους της Ύδρας

Κύριοι έμφοροι

Εχθές σας είχα γράψει δια να βιάσετε τους μαστόρους να τελειώσουν τα ταμπούρια’στέλνω και ανθρώπους να παραστέκονται επάνω εις τους μαστόρους βλέπω να επιστρέφουν οπίσω οι άνθρωποί μου και μου λέγουν ότι τους προστάξατε να μην κάμουν πλέον ταμπούρια.Σας ειδοποιώ ότι η καλλιωτέρα θέσιες έμεινεν δίχως να έχη ταμπούρι,και εις την είδησίν σας’ μάλιστα απο το γεφύρι και απάνω πρέπει να δυναμωθή από κάθε άλλο μέρος καλήτερα διότι είναι τόπος ανοικτός και πρέπει να τον δυναμώσωμεν. Στείλετε και ειδικοί σας να θεωρήσουν την θέσιν εκείνην και κάμετε εκείνο όπου ο Κύριος σας φωτίση.

1825 Οκτωβρίου 5 Ύδρα



Καρατάσος»

Το γεφύρι του Βλυχού

 

Ύδρα Έτος 1828.Αγορά κτίσματος «Πύργος του Μιαούλη» και των αποθηκών στην περιοχή «Μανδράκι» από την κοινότητα της νήσου Ύδρας και μετατροπή τους σε λοιμοκαθαρτήριο και νοσοκομείο για τους πάσχοντες.Κατασκευή του κτίσματος «Μακρυνάρι»

(Βιβλίον: Ανδρέας Μιαούλη 1769-1835,Απο την υπόδουλη ώς την Ελεύθερη Ελλάδα, Αθήνα 2003,Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου-Παύλου,Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας σελ222-223)

 

Η κατασκεύη του μακρόστενου κτίσματος πραγματοποιήθηκε το 1828.Την πληροφορία διασώζει ο ίδιος ο Ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης σε επιστολή της 25^ης Νοεμβρίου 1828 που απέστειλε στην Κοινότητα της Νήσου Ύδρας,ζητώντας αποζημίωση για τις φθορές που προκλήθηκαν στην περιουσία του στην θέση Μανδράκι,αρχικά λόγω της στρατοπεδεύσεως ένοπλων σωμάτων τα οποία είχαν καταφθάσει στην Ύδρα κατά τα έτη 1824-1826 για την προστασία της νήσου από ενδεχόμενη επιδρομή του Οθωμανικού & Αιγυπτιακού Στόλου και μετέπειτα λόγω της χρήσης του συγκεκριμένου κτίσματος ώς λοιμοκαθαρτηρίου.

 

 

Τμήμα των οχυρωματικών έργων (κάστρων) του όρμου «Μανδράκι». Επισκευές των Κάστρων πραγματοποιήθηκαν προς το τέλος του 2008 και στις αρχές του 2009.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 332 Ιανουάριος 2009, σελ 3)

Περί το 1890,ο συγκεκριμένος χώρος χρησιμοποιήθηκε ως καρνάγιο του Αντρέα Μπίκου έως τα έτη του καραβομαραγκού Δημήτρη Μπίκου ή Φαλάγκη.Ο Αντώνιος Μανίκης αναφέρει πως στο καρνάγιο του Μπίκου ναυπηγήθηκαν και μεγάλα σκάφη, εκ των οποίων η «Βασιλική» του Βερβενιώτη 160 τόνων,η «Άμυνα» του Γκίκα Κουλούρα 125 τόνων και το καΐκι του Μπαλούρδου.



Παλαιά φωτογραφία του όρμου «Μανδράκι» προτού κακοποιηθεί από την κατασκευή του απαράδεκτου μώλου.Στο κέντρο του λιμένος, δεσπόζει ο «Πύργος» του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη,και το ιδιόμορφο κτίσμα «Μακρυνάρι»,το οποίο λειτούργησε ως λοιμοκαθαρτήριο της κοινότητος της νήσου Ύδρας.

Στην δυτική όχθη του όρμου,στο κτήμα της οικογενείας Καλαφάτη (αγορασμένο έν έτει 1840), λειτουργούσε άλλο καρνάγιο του «Γερό Ραφαλιά Χρήστου»,ο οποίος λόγω της τέχνης του μετονομάσθηκε «Καλαφάτης». (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο, Νοέμβριος 1962, Αριθμ 11 (261),σελ 238-239)

 

Το καρνάγιο του Καλαφάτη

 

Το κτίριο παραχωρήθηκε από τον Δήμο Ύδρας στον Ε.Ο.Τ τον Φεβρουάριο του 1961 με σκοπό την εκμετάλλευση του στα πλαίσια της ανάπτυξης των υποδομών της περιηγητικής πολιτικής της νήσου Ύδρας.(Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Φεβρουάριος 1961, Αριθμ 2 (240),σελ 34)

 

Ύδρα Έτος 1837.Καταστρεπτικός σεισμός της 16^ης Απριλίου 1837

Πηγή:ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ Α΄ Έκδοση 2009

«Ἡ Ύδρα μετὰ τον καταστρεπτικὸ σεισμὸ του 1769,επλήγη απὸ νέο ισχυρὸ σεισμό,την Μεγάλη Τρίτη του έτους 1837 (16 Απριλίου).Προκλήθηκαν πάλι ζημιὲς στὶς κατοικίες της νήσου καὶ στὰ κτίσματα της Μονής Φανερωμένης.Κατὰ τὴν διάρκεια του σεισμού κατέπεσε και ὁ σταυρὸς του καμπαναριού της Μονής,ο οποίος παρ’ολίγο να φονεύσει τον δήμαρχο της Ύδρας Λάζαρο Κουντουριώτη»

Ύδρα Έτος 1842.Η γέφυρα της Αγίας Άννης (Περιοχή Όρμος Αυλάκι)

Το γεφύρι της Αγίας Άννης κατασκευάστηκε έν έτει 1842,όπως αναγράφεται άνωθεν εντοιχισμένης μαρμάρινης πλάκας στα τοιχώματα του γεφυριού.Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του παλαιού (άνω) παραλιακού δρόμου της νήσου Ύδρας.

 « ΟΔΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ 1842 ΙΟΥΛΙΟΥ 25.»

Το γεφύρι της Αγίας Άννης

 

Ύδρα Έτος 1870.Βασιλικό Διάταγμα, ΦΕΚ34.της 19^ης Οκτωβρίου 1870

Καθαρισμός & βάθυνσις του περί τον μώλον πυθμένος.Επισκευή κρηπιδωμάτων αυτού & τοποθέτησις εν αυτώ σημαντήρος.

Το συγκεκριμένο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως καθορίζει το ύψος της φορολόγησης των εισαγώμενων εμπορευμάτων των προσορμιζομένων πλοίων στον λιμένα της Ύδρας.Τα χρήματα που θα προέκυπταν απο την επιβολή της πενταετούς αυτής φορολόγησης,θα χρησιμοποιούντο για τον καθαρισμό και την εκβάθυνση του πυθμένος του λιμένος της Ύδρας.

«Δίαταγμα

Περί επιβολής φόρων προς εκτέλεσιν έργων τινω εν τω λιμένι Ύδρας



Γεώργιος Α΄

Βασιλεύς των Ελλήνων

Ίδοντες το άρθρον 2 του περί λιμένων κτλ ΡΚΘ΄ Νόμου της 29^ης Δεκεμβρίου 1865,

Το απο 27^ην Ιουνίου ε.ε υπό τον αριθμόν ΙΘ΄ ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Υδραίων και την απο 27^ην Ιουλίου ε.ε υπ’αριθμ.Ζ΄ γνωμοδότησιν του Υπουργικού Συμβουλίου.

Προτάσσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού,απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Α΄Εγκρίνομεν το άνω μνησθέν ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Υδραίων,δι’ου επεβλήθη φόρος 1) πέντε λεπτά τον τόννον κατά πάσαν προσόρμισιν επί των έν τω λιμένι Ύδρας προσορμιζομένων πλοίων των εχόντων χωρητικότητα ανωτέραν του τόννου’2)έν τέταρτον τοις 0)0 επί της αξίας όλων των εν τω δήμω εισαγομένων έκ της αλλοδαπής ή αλλαχόθεν του Κράτους μεταφερομένων εμπορευμάτων και καταναλωσίμων ωνίων.

Β’ Η φορολογία αυτή διαρκέσει πενταετίαν.

Β΄Δια των εξ’αυτής απρτισθησομένων χρηματικών κεφαλαίων εκτελεσθήσονται τα εξής έργα του λιμένος Ύδρας’ καθαρισμός και βάθυνσις του περί τον μώλον πυθμένος,επισκευή των κρηπιδωμάτων αυτού και τοποθέτησις εν αυτώ σημαντήρος.

Ο αυτός Υπουργός δημοσιεύει και εκτελέσει το παρόν Διάταγμα.

Έν Κέρκυρα τη 17^η Αυγούστο 1870

Γεώργιος Δ.Δρόσος»

 

Ύδρα Έτος 1870.Κατεδάφιση και εκ νέου ανοικοδόμηση του Νάρθηκος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας επί Δημαρχίας Αναστασίου Οικονόμου.

 

Ύδρα Έτος 1874.Κατασκευή του κεντρικού κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονης Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

Το δεύτερο κωδωνοστάσιον της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας,κατασκευάσθηκε έν έτει 1874. Την κατασκευὴ του κωδωνοστασίου, επίβλεψε ο Υδραίος Αξιωματικός του Μηχανικού Νικόλαος Τσαμαδὸς (Βουλευτὴς Ύδρας). Εργολάβος ήταν ο Υδραίος Σάββας Μπούκης.

 

 

Το κεντρικό κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

Επὶ της βάσεως του κωδωνοστασίου υπάρχει εγχάρακτη η εξής επιγραφή :

 

«ΤΩ ΕΥΤΕΡΩ ΚΑΙ ΕΒΔΟΜΗΚΟΣΤΩ ΚΑΙ ΟΚΤΑΚΟΣΙΟΣΤΩ ΠΡΟΣ

ΤΟΙΣ ΧΙΛΙΟΙΣ ΣΩΤΗΡΙΟΙΣ ΕΤΕΣΙΝ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΥΔΡΑΙΩΝ Α

ΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΔΕ ΣΥΜ

ΒΟΥΛΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΠΑΝΤΟΛΕΟΝΤΟΣ

ΒΡΟΥΣΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΘΕΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΥ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΣΑΜΑ

ΔΟΥ ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΟΣ ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟΝ

ΤΟ ΔΕ ΔΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΕΝΘΑΔΕ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΙΔΡΥΤΑΙ»

Φανταστική απεικόνιση της νήσου Ύδρας,χωρίς την ύπαρξη του κεντρικού μεγάλου κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής.

Ύδρα Έτος 1875.Κατασκευή παραλιακού δρόμου Κάβο Κάστρο-Μανδράκι

Ο παραλιακός δρόμος Κάβος Κάστρο-Καμαρίτζα-Μανδράκι), επονομαζόμενος κατά τα παλαιά έτη ώς «Δρόμος του Καλόγερου» κατασκευάσθηκε περί τα μέσα της δεκαετίας του 1870.Ο Αντώνιος Μανίκης,δημοσιεύει επιστολὴ του Υδραίου Δημήτριου Φαμελιάρη (Οκτώβριος 1940)ο οποίος παραθέτει πληροφορίες περί της κατασκευής του συγκεκριμένου δρόμου,ορμώμενος από σχετικό δημοσίευμα του τεύχους (Το Μέλλον της Ύδρας,Τεύχος Αύγουστος 1940):

 

«Εις το Μέλλον της Ύδρας 1940 του μηνὸς Αυγούστου γράφεται ότι υπάρχει η παράδοσις πως ο δρόμος του Μανδρακιού κατεσκευάσθη δια χρημάτων καλογήρου τινός,όστις άφηκε χρήματα προς τον σκοπόν τούτον. Αληθέν είναι ότι καλόγερος τις προ 80 ετών,έλθων είς Ύδρα περιεφέρετο ανά την πόλιν επαιτών,ότε η Ύδρα ήκμαζε χρηματικώς δια των ιστιοφόρων πλοίων.Τοιαύτα είχε περί τα εξήκοντα μεγάλα και πολλά μικρότερα.Ο καλόγηρος ούτος δεν είχε κατοικίαν αλλά περιεφέρετο κοιμώμενος όπου εύρισκε.Τότε η οικογένεια Κριεζή (Ουγιουμπούγη) τον παρέλαβε και του εχορήγησε οίκημα.Έκτοτε ονομάσθη «ο καλόγερος του Ουγιουμπούγη». Παρέμεινε έν τη οικία επί 15 χρόνια,ότε,έν εσχάτω γήρατι,ευρέθη νεκρός και γενομένης ερεύνης ευρέθησαν μικρά δέματα χρημάτων σε παληόπανα,τεθειμένα είς διαφόρους οπάς του δωματίου.Δια των χρημάτων τούτων εγένετο ο δρόμος από τον Κάβον στο Μαντράκι »

 

Ο Γεώργιος Σαχίνης αναφέρει για τον συγκεκριμένο παραλιακό δρόμο:

Πηγή:Υδραϊκὴ Ψυχὴ (Λαογραφία-Γνωριμία-Ιστορία & Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ύδρα 1980,Γεώργιος Σαχίνης)

«..Στρωτός,όσο κανένας άλλος στην Ύδρα,καλός και ειδυλλιακός.Όπως διέσωσε η παράδοση,κατασκευάσθη από δωρηθέντα χρήματα μοναχού,αποθανώνοντος περι το 1875..»

Η αρχή του παραλιακού δρόμου «Ύδρα-Μανδράκι»,του επονομαζόμενου ώς «Δρόμος του Καλόγηρου»

 

Ύδρα Έτος 1877 Βασιλικό Διάταγμα,ΦΕΚ6 της 8^ης Φεβρουαρίου 1877.

Επιβολή φόρου περί Εξακολούθηση Λιμενικών έργων Ύδρας

Η έκδοση του συγκεκριμένου Φύλλου Εφημερίδας Κυβερνήσεως,σε συνδυασμό με το Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως 34 της 19^ης Οκτωβρίου 1870 φανερώνει πως κατά τα έτη 1870-1877, πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες στον λιμένα της νήσου Ύδρας.

 

«Διάταγμα

Περί επιβολής πρόσθετων φόρων προς εξακολούθησιν των λιμενικών έργων Ύδρας

Γεώργιος Α΄

Βασιλεύς των Ελλήνων

Προτάσσει του Ημετέρου Υπουργού των Εσωτερικών,λαβόντες υπ’όψιν τον ΡΚΘ’ νόμον και την απο 29^η Δεκεμβρίου π.ε γνωμοδότησιν του Υπουργικού Συμβουλίου εγκρίνομεν το υπο στοιχ. ΨΣΤ΄ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου Ύδρας,δι’ου προς εξακολούθησιν των εκεί λιμενικών έργων επιβάλλει επί πενταετίαν τους εξής πρόσθετους φόρους.

1.Πέντε λεπτά τον τόνον επί των προσορμιζομένων πλοίων διά πάσαν προσόρμισιν.

2.Δέκα τοις εκατόν επί των αντιστοιχούντων εισαγωγικών τελών διά τα εκ της αλλοδαπής εισαγόμενα εμπορεύματα.

3.Έν τέταρτον τοις εκατόν επί της αξίας των έξ άλλων μερών του Κράτους μεταφερομένων εμπορευμάτων,κατά το προσηρτημένον εις το ψήφισμα τιμολόγιον.

Ο αυτός υπουργός δημοσιεύει και εκτελέσει το παρόν Διάταγμα

Εν Αθήναις την 12 Ιανουαρίου 1877

Γεώργιος Κουμουνδούρος

 

Ύδρα Έτος 1883.Κατασκευή του Φάρου της Ζούρβας σε σχέδια του Υδραίου Αρχιτέκτονα Σάββα Εμμανουήλ Μπούκη (1820-1910)

Πηγή:(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 19,Αριθμ 116(220) Σεπτέμβριος 1999,σελ 8)

 

 

Ο φάρος της Ζούρβας

 

Ύδρα Έτος 1888.Κατασκευή δρόμου Παλαμιδά-Επισκοπής

Πρωτεργάτης της κατασκευής του συγκεκριμένου δρόμου,υπήρξε είς εκ των οικιστών της περιοχής,ο Υπουργός Δημήτριος Κριεζής (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 13,Αριθμ 50 (154) σελ 15)

 

Ύδρα Έτος 1891.

Έτος αποπερατώσεως μεγάλου βορεινού μώλου λιμένος Ύδρας

Πηγή:Υδραϊκή Ψυχή (Λαογραφία-Γνωριμία-Ιστορία & Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ύδρα 1980,Γεώργιος Σαχίνης)

«..Βραχίων:Ο μεγάλος λιμενοβραχίων του Λιμένος.Κατασκευάσθη το 1891 και σήμερον το χρησιμοποιούν τα μικρά πλοία αναψυχής..»

Σημείωση: Ο Χρήστος Χριστοδούλου,εκδότης της εφημερίδας «Η Φωνή της Ύδρας» προσδιορίζει ώς έτος κατασκευής το 1896,έτος κατά το οποίο επισκέφθηκε την Ύδρα, ο Βασιλεύς Γεώργιος.Μάλιστα,(όπως αναφέρει) η παρέμβαση του Βασιλέως ήταν σωτήρια,διότι συνέβαλε στην νέα χάραξη του λιμενοβραχίονος,η οποία είχε ώς αποτέλεσμα την διάνοιξη του λιμένος.((Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15,Αριθμ 75 (179)Απρίλιος 1996 σελ 15)

 

Ο κεντρικός βορεινος μώλος του λιμένος της νήσου Ύδρας

Σπάνια σε αξία φωτογραφική απεικόνιση του λιμένος της Ύδρας.Διακρίνεται ο κεντρικός βορεινος μώλος του λιμένος της νήσου,κατά τα πρώτα έτη της κατασκευής του.Ο μώλος ώς φαίνεται δεν έχει ακόμη πλακοστρωθεί.

 

Ύδρα Έτος 1895.

Εκλογή νέου Δημάρχου Ύδρας Νικολάου Μ.Βερβενιώτου(1894-1898)

Δημιουργία Νέας Δημοτικής Αγοράς στην θέση του παλαιού Χανιού της Ύδρας κατά το έτος 1895

 

Στο περιοδικό του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς (Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2006 Τεύχος 69 Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2005 σελ32,33) δημοσιεύεται μελέτη του Ιατρού Γεωργίου Μ.Καλαφάτη,αρχισυντάκτου του περιοδικού, με θέμα «Το Χάνι της Ύδρας».

Σύμφωνα με την συγκεκριμένη μελέτη το Χάνι(ιδιοκτησίας της οικογενείας Καλαματιανάκη) κατεδαφίσθηκε έν έτει 1895 για την κατασκευή της νέας Δημοτικής Αγοράς της Ύδρας.Η νέα Δημοτική Αγορά «Παντοπωλείον» κτίσθηκε με χρήματα του σπογγαλιέμπορος Δημητρίου Λεμπέση.

 

Φωτογραφία:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2006 Τεύχος 69 Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2005

(Από χαρτώο και Φωτογραφικό Αρχείο Θεόδωρου Κρεμασιώτη)Η φωτογραφία φέρει την εξής επεξήγηση:

«Ύδρα 1895-1897.Το παλιό «Χάνι» ανακαινίζεται ριζηδόν.Ίδρυση Δημοτικής Αγοράς «Παντοπωλείον».Επί δημαρχίας Νικολάου Μιχ.Βερβενιώτη με δαπάνη Δήμου Υδραίων και Δημητρίου Λεμπέση,σφουγγαρέμπορα της Φλώριδας Αμερικής.»

Το μνήμα του σπογγαλιέμπορου,και δωρητού της Δημοτικής Αγοράς της νήσου Ύδρας, Δημήτριου Λεμπέση,στο Β΄Κοιμητήριο της Ύδρας.

 

Ύδρα Έτη 1898-1903.Πλακόστρωσις Προκυμαίας Ύδρας

Ύδρα Έτος 1898.Έναρξις Εργασιών Πλακοστρώσεως της προκυμαίας της Νήσου Ύδρας περί το έτος 1898.

Στο φύλλο της εφημερίδας «Σκρίπτ» της 2ας Δεκεμβρίου 1895,δημοσιεύεται ανταπόκριση ανώνυμου δημοσιογράφου της εφημερίδας από την Ύδρα,περί της αναλήψεως των καθηκόντων του νέου Δημάρχου της νήσου Νικολάου Βερβενιώτου. Ο ανταποκριτής παρουσιάζει το πανηγυρικό κλίμα που επικρατούσε κατά την ημερομηνία εγκαθιδρύσεως της νέας Δημοτικής Αρχής και αναφέρει τις εξαγγελίες του νέου Δημάρχου για την πλακόστρωση της προκυμαίας του λιμένος της Ύδρας και την δημιουργία νέας Δημοτικής Αγοράς.

«Έξ Ύδρας

Μας έγραψεν ο ανταποκριτής μας:

Χθές χαρμοσύνως ηχούν οι κώδωνες πασών των Εκκλησιών και της Μονής «η Κοίμησις της Θεοτόκου»,τα πλοία εκανονοβολούν καθ’όλην την ημέραν,άπασα δε η πόλις διετέλει σημαιοστόλιστος και το πλήθος συνήχθη είς την πλατείαν της αγοράς όπως και πάλιν χαιρετίση και συγχαρή τον εκλεκτόν του.Άπασα σχεδόν η Ύδρα είχε συναχθή είς το Δημαρχείον όπως επευχήθη τον νέον Δήμαρχον κύριον Νικόλαον Βερβενιώτην ορκιζόμενον μετά του Νέου Δημοτικού Συμβουλίου ώς και των παρόντων Δημαρχικών Παρέδρων κ.κ Κωνσταντίνου Νευρούζου και Ιωάννου Τέτση ιατρού και Γεωργίου Ρογκόπουλου.Συγκίνησις κατέλαβε τον λαόν ακούοντα τον νέον του Δήμαρχον ορκιζόμενον μεγαλοφώνως και υπισχνούμενον να υπερασπισθή τα συμφέροντα των συνδημοτών του οίτινες τω ανέθεσαν την αρχήν ταύτην και τον περιέβαλον με τοιούτον αξίωμα.Ο νέος Δήμαρχος απολαύει τόσης δημοτικότητος,ώστε κατά τας εκλογάς ουδείς αντίπαλος έθετο υποψηφιότητα.Παρά του νέου Δημάρχου πολλά τα καλά προοιωνίζονται,ιδιώς η ανέγερσις αγοράς είς ήν μεταφερθώσι τα κρεοπωλεία και μη υπάρχωσιν έν τη προκυμαία,κακήν προξενούντα εντύπωσιν παντί ξένω επισκεπτομένω την Ύδραν και δυσώδη οσμήν αναδίδοντα,έξ ής και η υγεία των πολιτών καθίσταται προβληματική,τα ιχθυοπωλεία τα οπωροπωλεία,τα λαχανοπωλεία και όλα τα τοιούτου είδους αντικείμενα,ών οι πωλήται διαμένοντες είς το υπαίθρον τον μέν χειμώνα προβάλλονται υπό του ψύχους και της βροχής,το δέ θέρος υπό του αφόρητου καύσωνος.Επί των ημερών του νέου Δημάρχου,περιμένεται η εκβάθυνσις του λιμένος ώς και η κατασκευή του κρηπιδώματος και προκυμαίας και πολλών άλλων έργων εκτέλεσις.Συννενούντες και ημείς τας ευχάς μας μετά των λοιπών συνδημοτών μας συγχαίρομεν και αυθίς τω νέω Δημάρχω κ.Βερβενιώτη ώς και τοις κ.κ Δημοτικοίς Παρέδροις δια το αξίωμα το οποίον περιεβλήθησαν,επί τη βεβαιότητι ότι η σκέψις και η εκλογή των προσώπων δεν απέβη ματαία...

 

Φωτογραφία δημοσιευμένη στο Περιοδικό του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς( Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2005 Τεύχος 70 Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2005).Η επεξήγηση αναφέρει τα εξής:

«..Το λιμάνι της Ύδρας με αμμουδιά κατά το έτος 1875.Διακρίνονται η πίσω πλευρά από το χάνι της Ύδρας,τα δένδρα του κήπου του,η ταβέρνα και μέρος του υπαίθρου αποστακτηρίου οινοπνεύματος.Η «Νέα Υδραϊκη Πνοή» ευχαριστεί τον σημαίνοντα αναγνώστη μας (δεν αναφέρεται όνομα, πιθανολογώ του Θεόδωρου Κρεμασιώτη) δια την ευγενική χορήγηση αυτής της φωτογραφίας.Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι η παραλία πλακοστρώθηκε κατά τα έτη 1898-1903 επί Δημαρχίας δύο Δημάρχων α) Νικολάου Βερβενιώτη και β) Κωνσταντίνου Νευρούζου,οι δε πλάκες είναι μάρμαρα των ορυχείων Δοκού,ευγενική προσφορά των Αειμνήστων: Θεμιστοκλή Ανδρέα Ραφαλιά (1857-1913) και του φαρμακοποιού αδελφού του Ευάγγελου Ανδρέα Ραφαλιά...»

Να συμπληρώσουμε τα εξής:

Αν προσέξουμε την συγκεκριμένη φωτογραφία θα παρατηρήσουμε πως η προκυμαία της Ύδρας είναι ήδη πλακοστρωμένη στο άνω τμήμα της.Η συγκεκριμένη πλακόστρωση πραγματοποιήθηκε όπως αναγράφει το Κατάστιχον Εσόδων-Εξόδων της Κοινότητος Ύδρας κατά το έτος 1813.

Σημείωση:Κατά τις εργασίες πλακοστρώσεως της προκυμαίας κατά τα έτη 1898-1903 διασώζονται (προφορικώς) τα ονόματα των μαστόρων Νικολάου Δ.Κουκουδάκη και Άγγελου Δημητρίου Αραπογιάννη.

 

Η προκυμαία της νήσου Ύδρας,προ της πλακοστρώσεως της παραλίας (διακρίνεται η αμμουδία επι της οποίας επισκευάζοντο τα καΐκια και τα πλοία της νήσου) και της κατασκευής του κεντρικού βορεινού μώλου.

Ύδρα Έτος 1899.Συνέχισις Εργασιών Πλακοστρώσεως της προκυμαίας της Νήσου Ύδρας επί Δημαρχίας Κωνσταντίνου Α.Νευρούζου (1899-1903)

Κατά την διάρκεια των εργασιών της πλακοστρώσεως της παραλίας της Ύδρας κατεστράφηκε ο παλαιός μώλος της Πεσκαριάς,ο οποίος ευρισκόταν στο κέντρο του λιμένος,πλησίον της στενωπού «Ντρίμ Σοκκάκι».

 

Πεσκαρία (ετυμολογία): Peshkatari: ψάρεμα,κατά τον Παναγιώτη Κουπιτώρη: ψαροπάζαρο (Πηγή: Ύδρα Λησμονημένη Γλώσσα Α΄Τόμος,Τίτος Γιοχάλας,Εκδόσεις Πατάκη 2006

Ο Γιάννης Καραμήτσος αναφέρει πως το μήκος του συγκεκριμένου προβλήτα έφθανε έως τα είκοσι μέτρα.Ήταν ο τόπος πώλησης των αλιευμάτων της νήσου.(Πηγή:Ύδρας Λεξιλόγιον,ήγουν οι Υδραϊκές λέξεις με κάποιες σημειώσεις ιστορικές, λαογραφικές και άλλες σοβαρές ή ευτράπελες.. το κατά δύναμιν,Γιάννης Καραμήτσος, Ύδρα 1996,λήμμα:Πεσκαριά,σελ 186)

 

Ιστορική Φωτογραφία της 23^ης Ιουνίου 1892,κατά την κηδεία του Δημάρχου Ύδρας Αναστασίου Οικονόμου.Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος του Περιοδικου Το Μέλλον της Ύδρας,Απρίλιος 1962,Αριθμ 4 (255), «Υδραϊκά Χρονικά,Όταν πέθανε ο Δήμαρχος του νησιού κυρ Αναστάσης Οικονόμος»,σελ 90-91).Υπάρχει η εξής επεξήγηση της φωτογραφίας:

«...Ο λαός του νησιού,έν συναγερμώ περιμένει την έξοδον του νεκρού κυρ Αναστάση Οικονόμου απο το Μοναστήρι,για να τον συνοδεύσει στην τελευταία του κατοικίαν.Τουρλού-Τουρλού ενδυμασίες,καπέλλα και νταβάδες,οι μουσικοί,οι μαθηταί με πένθιμες κορδέλλες κλπ.Και στην τότε αμμουδιά του λιμανιού τραβηγμένες βάρκες (Παραχώρησις Σταμάτιου Χρυσαφίτη)...»

Αριστερά διακρίνεται ο μώλος της Πεσκαριάς,ο οποίος καταστράφηκε.Στο βάθος (δεξιά) διακρίνεται το άνω τμήμα της παραλίας,το οποίο είχε πλακοστρωθεί κατά το έτος 1813.

Σημείωση: Σε φωτογραφία που απέστειλε ο Νικόλαος Παντελίδης, διακρίνεται εμφανώς στο κέντρο της προκυμαίας,ακριβώς στην αρχή της στενωπού "Ντρίμ Σοκκάκι" λίθινο γεφύρι,το οποίο καταστράφηκε κατά τις εργασίες πλακοστρώσεως της παραλίας.

Ύδρα Έτη 1908-1912.Αναστήλωση γεφυριών Συνοικίας «Νέου Κόσμου»,πλησίον της περιοχής «Οσπιτάλια» επί δημαρχίας Σταύρου Τσίπη (1908-1912)

Πηγή:Περιοδικό Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς (Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2006 Τεύχος 71 Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2006,σελ15)

 

Ύδρα Έτη 1908-1912.Κατεδάφιση Αρχοντικού (Σεράϊ) του Μπέη Γεώργιου Βούλγαρη επί Δημαρχίας Σταύρου Τσίπη

 

(Η Ύδρα μας,Θόδωρος Δημ.Κρεμασιώτης,Πειραιάς 1992,Κεφάλαιο «Το Αρχοντικό Γ.Βούλγαρη»,σελ51)

 

 

Πηγή:Η Ύδρα μας,Θόδωρος Δημ.Κρεμασιώτης,Πειραιάς 1992.Φωτογραφία του Αρχοντικού Γεώργιου Δήμα Βούλγαρη,κατά την κατεδάφιση του,επί Δημαρχίας Τσίπη.Το οίκημα είχε περιέλθει ώς κληροδότημα στον Δήμο Ύδρας,ο οποίος απεφάσισε την κατεδάφισή του λόγω κόστους συντηρήσεώς του.

 

 

Το οικόπεδο του Γεώργιου Δήμα Βούλγαρη ώς έχει σήμερα.Ανέκαθεν,υπήρχε η ιδεά της εκ νέου ανοικοδόμησης του Σεραγιόυ,ώστε να αποκτήσει η Δυτική όψη του λιμένος της Ύδρας,την αρχική της υπόσταση.

 

Ύδρα Έτος 1912.Κατασκευή περιπτέρου,διαμόρφωση πλατείας περιπτέρου «Κανόνια» & δενδροφύτευση περίξ περιοχής, επί δημαρχίας Σταύρου Τσίπη (1908-1912)

Πηγή:Υδραϊκὴ Ψυχὴ (Λαογραφία-Γνωριμία-Ιστορία & Τοπωνύμια,Βιβλίον Β΄,Ύδρα 1980,Γεώργιος Σαχίνης)

«...Περίπτερο:Το δεξιό κάστρο της εισόδου του Λιμένος.Δημιουργήθηκε η εκεί ευρύχωρη πλατεία το 1912 υπό Δημάρχου Σταύρου Τσίπη,εστήθη ξύλινο περίπτερο σαν το βασιλικό του Πειραιώς,τοποθετήθηκαν κανόνια και το κατέστησαν σαν ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ύδρας..»

 

 

Το περίπτερο που κατασκεύασε ο Δήμαρχος Υδραίων Σταύρος Τσίπης.Η προφορική παράδοση,έχει διασώσει την εικόνα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη,να ξεκουράζεται υπό την σκέπη του συγκεκριμένου περιπτέρου.

 

Ύδρα Έτος 1914.Ανέγερση Ηρώου είς την προκυμαία της Ύδρας,του Ναυάρχου & Απελευθερωτού του Αιγαίου & Α΄ Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη.

 

Η προτομή του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη είναι τοποθετημένη άνωθεν υπερυψωμένης μαρμάρινης στήλης,κεκοσμημένης με δάφνινον στέφανον δόξης. Φέρει εγχάρακτη την εξής επιγραφή:

«...ΤΩ ΕΝΔΟΞΩ ΑΥΤΗΣ ΤΕΚΝΩ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΠΑΥΛΩ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ Η ΥΔΡΑ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ...»

Την σύνθεση του Μνημείου,επί της βάσης της μαρμάρινης στήλης, συμπληρώνει η παρουσία Λέοντος (σύμβολο δύναμης),ο οποίος ώς φύλακας φρουρός του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη,περιβάλλει στην αγκάλη του ναυτική άγκυρα και φέρει στο δεξί του πόδι,το ιστορικό τηλεγράφημα της 3^ης Δεκεμβρίου 1912,που απέστειλε ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης στον Ελληνικό Στόλο,προ της ενάρξεως της Ναυμαχίας της Έλλης:

«..ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΥΧΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ,ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ,ΠΛΕΩ ΜΕΘ’ΟΡΜΗΣ ΑΚΑΘΕΚΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΙΝ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ.Π.ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ 1912-1913...»

Το Ηρώον του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη,επί της προκυμαίας της Ύδρας

Ύδρα Έτος 1919. Βασιλικό Διάταγμα,ΦΕΚ34 της 15^ης Φεβρουαρίου 1919

Κατασκευή Έν Ύδρα Βατής Οδού Παλαμηδά είς Λιμενίσκον Μώλου

 

«..Νόμος 1734

Κατασκευής δαπάναις του Δημοσίου έν Ύδρα βατής οδού από Παλαμηδά είς λιμενίσκον Μώλου.



Αλέξανδρος Βασιλεύς των Ελλήνων

Ομοφώνως μετά της Βουλής,απεφασίσαμεν και διατάσσομεν

Άρθρον 1

Εγκρίνεται δαπάναις του Δημοσίου κατασκευή έν βατής οδού από Παλαμηδά είς λιμενίσκον Μώλου, παρεχομένης προς τούτο πιστώσεως είκοσι χιλιάδων δραχμών (20.000,00).Επίσης η κατασκευή δημοσίας οδού από Βιλλίων μέχρι όρμου Γερμανού (Αιγοσθενών) παρεχομένης προς τούτο πιστώσεως έξ εκατόν χιλιάδων (100.000,00)δραχμών.

Άρθρον 2

Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της έν Εφημερίδι της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεώς του.Ο παρόν νόμος ψηφισθείς υπό της Βουλής και παρ’ημών σήμερον κυρωθείς,δημοσιευθήτω διά της εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ώς νόμος του Κράτους

Εν Αθήναις τη 13 Φεβρουαρίου1919..»

Ύδρα Έτος 1919. Βασιλικό Διάταγμα,ΦΕΚ180 της 10^ης Αυγούστου 1920

Κατασκευή Έν Ύδρα Βατής Οδού Παλαμηδά είς Λιμενίσκον Μώλου

«..Περί κατασκευής της βατής οδού από Παλαμηδά είς Μώλον Ύδρας

Αλέξανδρος Βασιλεύς των Ελλήνων

Έχοντες υπ’όψει τον νόμον 467 ώς και την υπ’αριθμ.388 δις ε.ε πράξιν του Υπουργικού Συμβουλίου,περί κατασκευής της βατής οδού από Παλαμηδά είς Μώλον Ύδρας,προτάσει του ημετέρου επί της Συγκοινωνίας Υπουργού, εγκρίνομεν την έν τω συνημμένω προϋπολογισμώ προς εκτέλεσιν του έργου αναγραφόμενην δαπάνη έκ δραχμών 55.000,00,έξ ών 20.000,00 δραχμαί καταβληθήσονται έκ της αναγεγραμμένης είς τον προϋπολογισμόν των Εξόδων του Υπουργείου Συγκοινωνιών πιστώσεως δυνάμει του νόμου 1734 και έτεραι δραχμαί 35.000,00 έκ του αναγραφόμενου ποσού είς τον αυτόν προϋπολογισμόν δυνάμει του νόμου 467.

Ο αυτός Υπουργός δημοσιεύει και εκτελέσει το παρόν διάταγμα.

Έν Αθήναις τη 1^η Αυγούστου 1920



Ο Αλέξανδρος



Ο επί της Συγκοινωνίας Υπουργός



Α.Παπαναστασίου...»

Ύδρα Έτος 1920.Οικοδόμηση κτιρίου Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας,σε σχέδια του Υδραίου Αρχιτέκτονα Αναστασίου Τσαμαδού & σε επίβλεψη του Πολιτικού Μηχανικού Αναστάσιου Ελευθερίου

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2005 Τεύχος 67 Μάϊος-Ιούνιος 2005, «Άρθρο:Το Ιστορικό Αρχείο και Ναυτικό Μουσείου,Θεόδωρου Κρεμαστιώτη» σελ14

 

Σημείωση:

Ο Αντώνιος Μανίκης,στην μελέτη του με τίτλο «Ζωντανοϊστορικά πάρεργα, Το Μαντράκι,η ιστορία του και ο ....ταρσανάς-Αφιέρωμα στους «κατά φαντασίαν και καρδίαν ιστορικούς της Ύδρας»,Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο,Αριθμ.11 (261) Νοέμβριος 1962,σελ 236-239, διασώζει την πληροφορία πως το οικόπεδο στο οποίο εκτίσθη το Ιστορικό Αρχείο Ύδρας,χρησίμευε ώς αυτοσχέδιος ταρσανάς για την κατασκευή πλοίων.

Απόψη της ανατολικής πλευράς του λιμένος της Ύδρας κατά το έτος 1906. Διακρίνεται ο χώρος πρό της οικοδομήσεως του κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας

 

Στο φύλλο της εφημερίδας (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 19,Αριθμ 129 (233) Οκτώβριος 2000,σελ 8) αναδημοσιεύεται ο προϋπολογισμός των εξόδων της οικοδόμησης του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας,που είχε δημοσιευτεί αρχικά στο περιοδικό «Το Μέλλον της Ύδρας».

«Ανοικοδόμησις Ιστορικού Αρχείου & Μουσείου Ύδρα 1919-1920

 

Δαπάναις Γκίκα Κουλούρα

Ώς λογαριασμός του μηχανικού Αναστασίου Ελευθερίου

1)Έξοδα καταθέσεως θεμέλιου λίθου:303,60

2)Αγορά μαρμάρου Δοκού:2.200

3)Δι άνοιγμα θεμελίων:190

4)Δι αγοράν ασβέστου:6.481,50

5)Δι αγοράν Θηραϊκής γής: 2.628,60

6)Δι αγοράν πλίνθων (Τούβλων):867

7)Δι αγοράν πλάκες εκ Τήνου:1.248,25

8)Δι αγοράν σιδηροδοκών ταράτσας:8.728,75

9)Δι αγοράν ξυλείας εν γένει:5.464,10

10)Δι αγοράν χρωμάτων και ημ/σθια:1.789,35

11)Δι αγοράν πλάκες διεπίστρ.ταράτσας:5.670,80

12)Δι αγοράν τσιμέντου:886

13)Δι αγοράν άμμου:2.456

14)Δι αγοράν υαλοπινάκων:470,80

15)Δι αγοράν σιδερικών θυρών παραθύρων:968,30

16)Δι αγοράν κλειδαριών και διάφορα:2.243,50

17)Δι αγοράν μεταφορά μαρμάρων:7.290,55

18)Δι αγοράν ημερομίσθια λατόμων και κατερ:12.763,50

19)Δι αγοράν ημερομίσθια ξυλουργών:4.308,50

20)Δι αγοράν εργατών,κτιστών:47.502,50

21)Δι αγοράν μαρμαράδων:35.534,25

22)Έξοδα μεταβάσεως Πειραιά-Ύδρα μηχανικού Ελευθερίου:1.300

23) Δια προμήθειαν,επίβλεψιν μέχρι αποπερατώσεως του έργου έναντι της δαπάνης προς 7% μηχανικού Ελευθερίου:8.400

Σύνολον 129.755,35

Προς 25δρχ η χρυσή λίρα -5.200 χρυσές λίρες

Έν Ύδρα τη 14^η Αυγούστου 1930

Ο Αρχιτέκτων Α.Ελευθερίου

 

Αξία χάρτου εκ Λονδίνου λίραι 303

Εκτυπωτικά 1^ου και 2^ου τόμου 16.982,50

Βιβλιοθήκη,γραφείο,πολυθρ. 1.500

Συμπληρωματικαί επισκευαί 1.500

24.482,50

Προς 35δρχ η χρυσή λίρα 697 λίραι χρυσαί

Σύνολον λίραι χρυσαί 6.200

Αθήναι 21 Απριλίου 1921

Γκίκας Κουλούρας»

 

Απόψη της ανατολικής πλευράς του λιμένος της Ύδρας μετά την οικοδόμηση του κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας

 

Ύδρα Έτος 1932.Πολιτική δενδροφυτεύσεων διαφόρων περιοχών της νήσου Ύδρας,από τον Εκδότη του Περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας».

 

Χαρακτηριστικό απόσπασμα της επονομαζόμενης «Προπαγάνδας Πρασίνου» του Αντωνίου Μανίκη είναι το κάτωθι:

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Αριθμός 9,Έτος Α΄Ιούνιος 1933

«...Από τις πλαγιές του Προφήτου Ηλιού,όπου η Θεία Πρόνοια αυτοφυή πεύκα ανεβλάστησεν,οι κλάδοι των μικροτέρων δένδρων κόπτονται προς στολισμόν των πανηγύρεων..»

 

Το δάσος του Όρους του Προφήτου Ηλιού,δημιούργημα της πολιτικής πρασίνου που επικρατούσε στην Ύδρα,την δεκαετία του 1930

 

Ύδρα Έτος 1934.Έναρξις εργασιών αποκαταστάσεων κρηπιδωμάτων προκυμαίας Ύδρας

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Αριθμός 11,Έτος Β΄Ιούνιος 1934

Ο Αντώνιος Μανίκης ανακοινώνει την έναρξη των εργασιών με την εξής φράση:

«..Μπούμ!Άρχισαν τα λιμενικά έργα...»

 

Είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες εκκλήσεις προς τις Αρμόδιες Αρχές,σε προηγούμενα τέυχη του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας»

Η ανατολική πλευρά του λιμένος της Ύδρας.Διακρίνονται τα κρηπιδώματα της προκυμαίας της Ύδρας,μέρος των οποίων επισκευάστηκαν το έτος 1934

Ύδρα Έτος 1935.Κατασκευή Μνήματος Ναυάρχου & Απελευθερωτού του Αιγαίου & Α΄Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη

 

Ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης απεβίωσε την 22αν Αυγούστου 1935. κηδεία του τελέσθη την Παρασκευή 23^ην Αυγούστου 1935.Σύμφωνα με την προφορική παράδοση,ο ίδιος ο Ναύαρχος επέβλεπε τις εργασίες κατασκευής του μνήματος του, ξαπλώνοντας δέ για να παρθούν τα ορθά μέτρα για την κατασκευή του.

Το μνήμα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη

 

Ύδρα Έτος 1937.Ανέγερση Ηρώου Υδραίου Ναυάρχου Αργεντινής Νικολάου Γεωργίου Κολμανιάτη

Μεταφορά ορειχάλκινης πλακός μνημείου είς τον λιμένα της Ύδρας με την ατμοκορβέτα «Πρόεδρος Σαρμιέντο» την 30^η Σεπτεμβρίου 1937.

 

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή,Τεύχος 59,Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2004

Όπως αναφέρεται στην εφημερίδα (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 18,Αριθμ 101 (205) Ιούνιος 1998,σελ 8),δύο ακόμη πλοία του πολεμικού ναυτικού της Αργεντινής επισκέφθηκαν έκτοτε,την γενέτειρα του Κολμανιάτη Ύδρα. πρόκειτο για τα πλοία «Πουεϋρρεντόν» που κατέπλευσε στην Ύδρα την 17^ην Μαΐου 1952,και «Λιμπερντάντ» που κατέπλευσε στην Ύδρα την 8^ην Οκτωβρίου 1976.(Υδραϊκά Νέα,Έτος Θ΄,Αριθμ. Φύλλου 102,Οκτώβριος 1976)

Φωτογραφία κατά την τελετή εγκαινίων της ανέγερσης του Μνημείου του Νικόλαου Γεωργίου Κολμανίατη.Διακρίνεται ο Μητροπολίτης Ύδρας,Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Προκόπιος Καραμάνος,ο Δημάρχος Υδραίων Αντώνιος Λιγνός και Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού της Αργεντινής.

Φωτογραφία των μελών του πληρώματος του πολεμικού πλοίου «Πρόεδρος Σαρμίεντο»,κατά την τελετή μεταφοράς της ορειχάλκινης πλάκας του μνημείου του Νικόλαου Γεωργίου Κολμανίατη.

Μέλη της οικογενείας Κουλούρα και ο Πρέσβης της Ελλάδος Πέτρος Καλογεράς,ενωπίω του Μνημείου Κολμανιάτη.

Ύδρα Έτος 1937.Ανέγερση Προτομής Υπουργού Ναυτικών & Δημάρχου Πειραιώς Αθανασίου Ν.Μιαούλη, δισέγγονου Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη

 

Η προτομή τοποθετήθηκε στον χώρο ο οποίος ευρίσκεται μεταξύ του κτηρίου του Λιμεναρχείου και του κτηρίου του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας τον Σεπτέμβριο του 1937.Στο τεύχος Σεπτεμβρίου 1937 του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας» υπάρχει η εξής αναφορά περί της τοποθέτησης της προτομής:

«...Με την πρωτοβουλία του Μέλλοντος της Ύδρας,με την προσπάθειαν των κ.κ Αντωνίου Λιγνού,προέδρου της Κοινότητος της Ύδρας,Πάνου Ν.Βερβενιώτου και Αντωνίου Ν.Μανίκη,συγκροτούντων την οικείαν Επιτροπήν και του κ. Θεόδωρου Σπ. Κιζάνη,τέως βουλευτού της νήσου και με την ευγενή συνεισφορά των τιμώντων την μνήμην του,ανηγέρθη εις την Ύδρα και εις περίοπτην μεταξύ του Λιμεναρχείου και Αρχείου θέσιν η προτομή εις τον αείμνηστον Αθανάσιον Ν.Μιαούλην...»

 

 

Η προτομή του Αθανασίου Μιαούλη,στον περίβολο χώρο της οικίας Δημητρίου Τσαμαδού,πλησίον του Πύργου του Ορλάνδου.

 

Η συγκεκριμένη προτομή,μετά την κατεδάφιση του αρχικού κτηρίο του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας το 1971,μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε έμπροσθεν της ιστορικής αρχοντικής οικίας του Προκρίτου της Ύδρα Δημητρίου Τσαμαδού,πλησίον του Πύργου του Ορλάνδου (Περιοχή Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών) τον Αύγουστο του 1997.

 Η προτομή φέρει θραύσματα από την έκρηξη βόμβας (το αυτί της προτομής είναι κομμένο) η οποία κατέπεσε πλησίον του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.Δεύτερη βόμβα κατέπεσε πλησίον του Λιμεναρχείου Ύδρας (Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη).

 

 

Η προτομή του Αθανασίου Μιαούλη,κατά την αρχική της θέση,ατενίζοντας την αναχώρηση του πλοίου «Νεράϊδα»

Ύδρα Έτος 1938.Στερέωση και επαναφορά του Τρούλλου του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας είς το αρχικόν του σχήμα.

Ο τρούλλος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας,ώς έχει σήμερα μετά την οριστική επαναφορά του,κατά το έτος 1938.

Ύδρα Έτος 1943.Βεβήλωση Βωμού Κανονιών Ναυαρχίδος «Άρεως» του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη απο τα Ιταλικά κατοχικά στρατεύματα

 

Στο τεύχος του περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Απρίλιος 1956, ριθμ.4 (182),σελ96),δημοσιεύεται μελέτη του εκδότη του περιοδικού Αντώνιου Μανίκη με τίτλο «In memoriam,Τα κανόνια της Ναυαρχίδος του Μιαούλη».Στην συγκεκριμένη μελέτη,δημοσιεύεται η σχετική αλληλογραφία του Δημάρχου Υδραίων Περικλή Σεφεριάδη προς τον Πρεσβευτή της Ελλάδος στην Ρώμη κον Αργυρόπουλο και τον Στρατιωτικό Ακόλουθο της Ελλάδος στην Ρώμη Ταξίαρχο Ιωάννη Δασκαλόπουλο,με κύριο αίτημα την ανέρευση των κλαπέντων κανονιών της Ναυαρχίδας του Μιαούλη.

«....Δήμος Ύδρας



Αρ.Πρωτ.2356



Έν Ύδρα τη 9^η Νοεμβρίου 1955



Προς τον Εξοχώτατον Πρεσβευτήν της Ελλάδος Ρώμην

Εξοχώτατε,

Έχομεν την τιμήν να φέρωμεν είς γνώσιν υμών,ότι οι Ιταλοί κατά το ψυχορράγημά των το 1943 ελαφυραγώγησαν τα κανόνια της ναυαρχίδας του Θαλασσαετού Ανδρέα Μιαούλη,δια να διοχετεύσουν είς τα Γερμανικά χυτήρια.Φημολογείται ότι ταύτα ευρίσκονται είς την Ιταλία και μάλιστα είς την Τζένοβαν και οτι οι Γερμανοί δεν μετέφεραν ταύτα είς τα χυτήρια τους....

Διατελούμεν μετ’εξαιρέτου τιμής



Ο Δήμαρχος Ύδρας



Π.Σεφεριάδης...»

 

Τα κανόνια της Ναυαρχίδος του Ανδρέα Μιαούλη

 

Ο Αντώνιος Μανίκης,επανέρχεται στο συγκεκριμένο θέμα στο τεύχος του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Μάϊος 1961 Αριθμ.5 (243) «Τα χρονικά του Μηνός»,σελ 109)», προτείνοντας την τοποθέτηση μαρμάρινης πλάκας η οποία θα εξιστορεί το συγκεκριμένο γεγονός:

«...Η Δημοτική Αρχή πρέπει αμέσως να εντοιχίση εις το μετατοπισθέν έκ του Κάστρου της Σπηλιάς βάθρον,επί του οποίου έκειντο άλλοτε τα κανόνια της ναυαρχίδος του μεγάλου Υδραίου Ναυάρχου καπετάν Ανδρέα Μιαούλη, ατατοπιστικήν δια τον επισκέπτην μαρμάρινην πλάκα,αναγράφουσαν με ανεξίτηλα γράμματα ότι τα «Κανόνια ηρπάγησαν ή μάλλον εσκυλεύθησαν,απο τον βάρβαρον κατακτητήν του 1941-1944».

Εκτός αν το βάθρον παραμένη κενόν,ώς πάνσεπτος βωμός προς τον δυσθεώρητον Θεόν της Ελληνικής Θυσίας...»

Ύδρα Έτος 1954.Έγκριση πιστώσεως ύψους 40.000.000,00 δραχμών από το Ταμείο Επαρχιακής Οδοποιΐας για την επισκευή των κρηπιδωμάτων των παραλιακών δρόμων «Καμίνι-Ύδρα» και «Μανδράκι-Ύδρα»

Οι εργασίες αυτές πραγματοποιήθηκαν το 1954,έτος κατά το οποίο χρέη Δημάρχου και Ειρηνοδίκη Ύδρας επιτελούσε ο Μιχαήλ Χατζηκοκολάκης. Δήμαρχος Ύδρας συμμετείχε σε διαδοχικές συσκέψεις με τους Υδραίους Μηχανικούς Κ.Παντελάκη και Γεώργιο Πινότση,καθώς και με τον Προϊστάμενο του Επαρχιακού Ταμείου Οδοποιΐας κον Παπαναστασίου.Τις εργασίες επισκευής του παραλιακού δρόμου «Μανδράκι-Ύδρα» επέβλεψε ο ίδιος ο Δήμαρχος Ύδρας κος Χατζηκοκολάκης.

Σημείωση:Η πληροφόρηση προκύπτει από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας» στα φύλλα της εφημερίδας (Η Φωνή της Ύδρας, Έτος 20,Αριθμ 135 (239)Απρίλιος 2001,σελ 14 & Αριθμ 136 (240) Μάϊος 2001,σελ 15)

 

Ύδρα Έτος 1955.Κατασκευή κεντρικής Οδού Ανδρέα Μιαούλη προς Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Ύδρας

Κατά την διάρκεια της κατασκευής της οδού,κατεδαφίσθηκαν τα παλαιά γεφύρια της περιοχής των Καλών Πηγαδίων.Σημαντικές καταστροφές της υπό κατασκευής οδού,προκλήθηκαν κατά τον κατακλυσμό της 9^ης Οκτωβρίου 1955

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 15^ο,Οκτώβριος 1955 Αριθμ.10 (176) σελ233)

 

Σημείωση:Κατά τους μήνες Αύγουστος-Οκτώβριος του έτους 1956,οι εργασίες τελούντο επί του τμήματος μεταξύ της Αρχοντικής οικίας Γκορογιάννη (Καλά Πηγάδια) έως της εκκλησίας του Αγίου Χαραλάμπους.

 

Τα γεφύρια της περιοχής «Καλά Πηγάδια»,τα οποία κατεδαφίστηκαν κατά τις εργασίες επισκευής του κεντρικού δρόμου

 

Ύδρα Έτος 1956.Καταστροφή καμάρας Κουρουχάνια Καμινίου

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Φεβρουάριος 1956 Αριθμ.2 (180) σελ42)

 

Ύδρα Έτος 1956.Δημοπράτηση έργων για την διενέργεια λιμενικών έργων στην προκυμαία της Ύδρας.Έναρξη εργασιών κατασκευής της προκυμαίας της Ύδρας & αποπεράτωση κατασκευής του μικρού μώλου Ταύ (Σχολής Εμποροπλοιάρχων)

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Απρίλιος 1956,Αριθμ.4 (182)

Τα έργα δημοπρατήθηκαν επ’ονόματι του Πολιτικού Μηχανικού Παν.Βουρβίδη.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Ιούλιος 1956,Αριθμ.7 (185)

«..Νέα απ’την Ύδρα,Από μήνα σε μήνα.

...Άρχισε με την βοήθεια πλωτής μπίγας,η κατασκευή του νέου μώλου εμπρός στο τελωνείο.Γίνεται με ογκόλιθους,κατά το πανάρχαιον σύστημα των αοιδήμων ημών προπατόρων.Τί σου είναι τέλος πάντων,αυτοί οι Τεχνικοί και Ειδικοί!...»

 

(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1956,Αριθμ.8-9 (186-187))

Η κατασκευή του μώλου «Ταύ» της Σχολής Εμποροπλοιάρχων.Η φωτογραφία αποτυπώνει την τοποθέτηση των πρώτων ογκόλιθων,σύμφωνα με το παλαίο σύστημα των προπατόρων,όπως αναφέρει ο Αντώνιος Μανίκης

 

Προσωρινή παύση των εργασιών του μικρού λιμενοβραχίωνος.Ο Αντώνιος Μανίκης αναφέρει χαρακτηριστικά:

«...σταμάτησαν γιατί δεν θα γίνη,όπως άρχισε,με κοτρώνια,κατά το σύστημα των αειμνήστων ημών προπατόρων,αλλά με ντόκια για να πλευρίζουν τα πλοία...»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Οκτώβριος 1956,Αριθμ.10 (188)



Τα συνεργεία,κατά την διάρκεια των λιμενικών έργων της προκυμαίας της Ύδρας.Στο βάθος διακρίνονται οι ογκόλιθοι του μώλου «Ταύ» της Σχολής,ο οποίος αποπερατώθηκε το 1956.Τα συγκεκριμένα «μπλόκια»,χρησίμευσαν για την επέκταση της προκυμαίας της Ύδρας,η οποία αποπερατώθηκε το 1960

Κατά τον μήνα Οκτώβριο,οι εργασίες κατασκευής του μικρού λιμενοβραχίωνα είχαν αποπερατωθεί.Στην στήλη «Νέα απ’την Ύδρα,Από μήνα σε μήνα» αναγράφονται τα εξής:

«...Το πρώτο μέρος του μικρού λιμενοβραχίωνος (μώλου) ετελείωσεν. Ετοποθετήθησαν,κατά το αρχαϊκόν σύστημα της Μινωϊκής εποχής, αποσπασθέντα από τα κράσπεδα της Ύδρας αγκωνάρια και πάει λέγοντας. ώρα υπολείπεται,καθώς τουλάχιστον υπόσχονται,η κατασκευή του δεύτερου μέρους.Θα τοποθετηθούν,δηλαδή, μπλόκια κάθετα στα αγκωνάρια και θα σχηματισθή ένα Ταύ,του οποίου η άνω πλευρά-από τα μπλόκια-θα έχη μάκρος 15 μέτρα και πλάτος πέντε,ενώ ικανόν-6-6 ½ μ-θα είναι το βάθος για να πλευρίζουν τα πλοία..»

Το παλαιό κτίριο του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας (σχέδιο Αναστάσιου Ορλάνδου) και ο νέος μώλος του λιμένος της Ύδρας «Ταύ».

Ύδρα Έτος 1956.Εργασίες επισκευής κεντρικής οδού λιμένος Καμινίου

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Ιούνιος 1956,Αριθμ.6 (184)

Ύδρα Έτος 1956.Καθιζήσεις λιμένος Ύδρας (Οικία Δράκου έως Κτήριο Αστυνομίας).Εργασίες επισκευής του συγκεκριμένου τμήματος της προκυμαίας (οικία Παπαθανασίου εώς τον μώλο Μώβισι)

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Ιούλιος 1956,Αριθμ.7 (185)

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Νοέμβριος 1956,Αριθμ.11 (189)

Ύδρα Έτος 1956.Επισκευή μύλου στην πλατεία Περιπτέρου (Κανόνια). Κατασκευή κλίμακος πέριξ της περιοχής του μύλου & τοποθέτηση κωνικής στέγης, επ’ αφορμής των γυρισμάτων της κινηματογραφικής ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι».Κατασκευή τοιχώματος (πεζούλας) 34 μέτρων,ύψους 2-3 ½ μέτρων,η οποία συνετέλεσε στην διαπλάτυνση της παλαιάς παραλιακής οδού (Αγίας Άννης) κατά 1,5 μέτρο. Επισκευή τμήματος δρόμου από τον Μύλο του Περιπτέρου έως το αντικρυνό φανάρι.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1956,Αριθμ.8-9 (186-187)

 

Σημείωση:Μοναδική παραφωνία,κατά την γραφίδα του Αντωνίου Μανίκη, ασβέστωση των τοιχωμάτων του Μύλου,εν αντιθέσει των συμφωνηθέντων μεταξύ του Δημάρχου Ύδρας Περικλή Σεφεριάδη και του σκηνοθέτη της κινηματογραφικής ταινίας.

 

Ο μύλος του Περιπτέρου,ο οποίος ανακαινίσθηκε επ’αφορμή της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι».Η φωτογραφία αποτυπώνει την περιοχή πέριξ του μύλου,προ της κατασκευής της παραλιακής οδού «Ύδρα-Καμίνι»

 

Στο ίδιο τεύχος,δημοσιεύεται επιστολή του Δημάρχου Ύδρας Περικλή Σεφεριάδη, σύμφωνα με την οποία,ο Δήμος Ύδρας εξασφάλισε χρηματικό δάνειο ύψους 20.000,00 δραχμών για την επισκευή του τμήματος του παραλιακού δρόμου Μύλου-Συνοικίας Καμινίου.Ο Δήμαρχος Υδραίων, πήυθηνε παράλληλα προσωπική έκκληση προς άπαντες Υδραίους και Φιλυδραίους να συμβάλλουν χρηματικώς στην κατασκευή της συγκεκριμένης παραλιακής οδού.Καταγράφονται οι έξης πρώτες εισφορές:

 

«...Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας,κ.Προκόπιος (υπεσχέθη)δρχ 1.000,00



Πλοίαρχος κ.Ιω.Τρίπος ώς πρώτην δόσιν κατέθεσε πέρυσι δρχ 180,00



Οι κ.κ Μιχ.Σαγόνιας,Γ.Ν.Πινότσης,Γ.Ι.Σαχίνης και Αντώνιος Μανίκης ανά 75,00 δρχ =300,00 δρχ.



Το όλον 1.480,00 δρχ...»

Σημείωση:Οι εργασίες αποκαταστάσεως του Μύλου του Περιπτέρου συνεχίστηκαν επίσης και κατά την διάρκεια του έτους 1957.

Σημείωση: Νέες εργασίες αποκαταστάσεως του Μύλου του Περιπτέρου πραγματοποιήθηκαν σαραντά ένα έτη αργότερα’ τον Ιούλιο του 1998.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 18,Αριθμ 104 (208) Σεπτέμβριος 1998,σελ 3)

 

Ύδρα Έτος 1956.Έγκριση χρηματικού ποσού 10.000,00 από τον Οργανισμό Τουρισμού για την κατασκευή προβλήτα στην παραλία «Βλυχός» πλησίον της εκκλησίας του Αγίου Χαραλάμπους.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1956,Αριθμ.8-9 (186-187)

 

Σημείωση: Θα πρέπει να επισημανθεί πως εγκρίθηκε το έτος 1956 από την Επαρχιακή Οδοποιΐα,πίστωση 28.000,00 δραχμών για την κατασκευή οδού από το κατάστημα Γαβρίλη έως την συνοικία Βλυχού,αλλά τελικώς η πίστωση αυτή χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της οδού του Προφήτου Ηλιού Ύδρας.(Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Φεβρουάριος 1957, Αριθμ.2 (197))

Τελικά οι εργασίες κατασκευής του προβλήτα πραγματοποιήθηκαν κατά τον μήνα Ιούλιο του έτους 1957.(Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο, Ιούλιος 1957,Αριθμ.7 (192))

Ύδρα Έτος 1956.Άφιξις του πρώτου αυτοκινήτου στην νήσο Ύδρα, επ’αφορμής των γυρισμάτων «Το παιδί και το δελφίνι»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Οκτώβριος 1956,Αριθμ.10 (188)

Ύδρα Έτος 1956.Έγκριση κονδυλιου ύψους 2 εκατομμυριών δραχμών Νομαρχιακού Συμβουλίου για την οδοποιΐα της Ύδρας για τις οδούς Προφήτου Ηλιού,Επισκοπής & Μανδρακίου

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 16^ο,Νοέμβριος 1956,Αριθμ.11 (189)

 

Ύδρα Έτος 1957.Μελέτη για την κατασκευή αποβάθρας για την πλεύριση των πλοίων στην προκυμαία της Ύδρας

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1957,Αριθμ.8-9 (198-199)

Στην ενότητα «Νέα απ’την Ύδρα,Από μήνα σε μήνα» πληροφορούμεθα πως ο φιλυδραίος αρχιτέκτων Παύλος Μυλωνάς εδώρισε στον Δήμο Ύδρας, μελέτη για την κατασκευή αποβάθρας διαστάσεων 40 μέτρων είς μήκος και 8 μέτρων είς πλάτος.Η κατασκευή του προβλήτα θα ανέλθει στον χρηματικό ποσό του 1.400.000,00 δραχμών.Ο Δήμος Ύδρας,απέσπασε δέ,την διαβεβαίωση του Προέδρου της Κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή,πως η συγκεκριμένη μελέτη θα συμπεριληφθεί στον νέο κρατικό προϋπολογισμό.

Στο τεύχος του περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Νοέμβριος 1957,Αριθμ.11 (201) σελ 244),δημοσιεύεται η επιστολή του Δημάρχου Ύδρας Περικλή Σεφεριάδη προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κυβερνήσεως Κωνσταντίνο Καραμανλή με θέμα την κατασκευή προβλήτα για την πλεύριση των πλοίων,βάσει της μελέτης του αρχιτέκτονος Παύλου Μυλωνά.

Στην ίδια επιστολή,ο Δήμαρχος Ύδρας προτάσσει και την διεξαγωγή εργασιών επισκευής της προκυμαίας της Ύδρας,η οποία έχει διαβρωθεί σε πολλαπλά σημεία της.Κατά τις πρόχειρες εκτιμήσεις του Δήμου Ύδρας,η δαπάνη της επισκευής της προκυμαίας θα κυμανθεί περίπου στα 600.000-700.000 δραχμές.

Η παλαιά προκυμαία της Ύδρας,πρό της επεκτάσεώς της κατά το έτος 1960

Ύδρα Έτος 1957.Απόφαση του Υπουργείου Παιδείας περί ανακηρύξεως ώς διατηρητέων μνημείων των κάστρων του Όρμου «Μανδράκι»

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1957,Αριθμ.8-9 (198-199)

Το ανατολικό κάστρο του Όρμου «Μανδράκι»

 

Ύδρα Έτος 1957.Εργασίες επισκευής της παραλιακής οδού Ύδρας-Μανδράκι

 (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Νοέμβριος 1957,Αριθμ.11 (201) σελ 256)

Σημείωση:Κατά τις εργασίες επισκευής της παραλιακής οδού, κατασκευάστηκε κρηπίδωμα οκτώ μέτρων της συγκεκριμένης οδού ένω κατόπιν ενεργειών του Δημάρχου Ύδρας και του Νομαρχιακού Ταμείου δημιουργήθηκε πλατεία πρό της οικίας κ.Μανουηλίδη.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 17^ο,Δεκέμβριος 1957,Αριθμ.12 (202) σελ 282)

Το τμήμα του παραλιακού δρόμου «Ύδρα-Μανδράκι»,στο οποίο πραγματοποιήθηκαν εργασίες επισκευής,το έτος 1957

Σημείωση:Κατά το έτος 1957 πιστώθηκαν για έργα οδοποιΐας δραχμές 242.000,00.Για το επόμενο έτος 1958,εγκρίθηκε για τον ίδιο σκοπό, πίστωση 412.434,00 δραχμών.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Ιανουάριος 1960,Αριθμ 1 (227) «Το ταμείο οδοποιΐας της Νομαρχίας Αττικής και η Ύδρα»,σελ 12)

 

Ύδρα Έτη 1958-1959.Εκτέλεση λιμενικών έργων στην προκυμαία της Ύδρας. Δυτικά και ανατολικά κρηπιδώματα,επισκευή αρμολογίων.Συνολική πίστωση 129.000,00 δρχ.

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Τα χρονικά του μηνός,Ανακοίνωση του Λιμενικού Ταμείου Ύδρας»,σελ 61)

1) Επισκευή παραλιακής οδού δια λιθοστρώτου (σε δύο τμήματα: Από εστιατόρειο Παπαθανασίου έως οικία Κουκουδάκη,και από οικία Κουκουδάκη έως οικία Οικονόμου)

2) Επισκευή δι’αρμολογίας δυτικού κρηπιδώματος λιμένος Ύδρας



 

3) Κατασκευή στηθαίου από κτήριο Σφαγείων έως τον λιμενοβραχίονα.

 

4) Κατασκευή δύο λίθινων κλιμάκων στην δυτική πλευρά του λιμένος.

5) Επισκευή στηθαίου στην θέση «Κάβος»

6) Επισκευή δι’αρμολογίας κρηπιδώματος ανατολικού κρηπιδότοιχου από την Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας έως την θέση «Κάβος»

 

7) Επισκευή δι’αρμολογίας λιμενοβραχίονος

8) Τοποθέτηση δεστρών και εσχαρών ρείθρων (σχάρες) παραλίας Ύδρας
9) Κατασκευή μικρού προβλήτα Καμινίων ( καταστράφηκε τον Απρίλιο του 1959)

 

Ύδρα Έτος 1959.(Συνολική διάρκεια έργου 1959-1964).

Έγκριση κονδυλίου 300.000,00 δραχμών από το Ταμείο Επαρχιακής Οδοποιΐας για την συνέχιση της οδού Περίπτερο-Καμίνι

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο,Ιανουάριος 1959,Αριθμ 1 (215)σελ 24)

 

Στό τέυχος του Περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο,Φεβρουάριος 1959,Αριθμ 2 (216)σελ 48),πληροφορούμεθα πως ο παραλιακός δρόμος του Καμινίου έχει φθάσει έως το σημείο «Γκούρι» και πλησιάζει αισίως την «Συκιά».(Προφανώς εννοείται ο αποκαλούμενος βράχος Αγγούρι).

 

Ο παραλιακός δρόμος Ύδρα-Αυλάκι,στο ύψος του βράχου «Γκούρι»

Παράλληλα εγκρίθηκε η διάθεση εντός του μηνός Μαΐου,νέου κονδυλίου ύψους 300.000,00 δραχμών για την κατασκευή γέφυρας στον παραλιακό δρόμο του Αυλακίου.Το συνολικό ποσό της πίστωσης ανέρχεται στο ύψος των 900.000,00 δραχμών.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο,Απρίλιος 1959, Αριθμ 4 (218)σελ 100)



 

Η νέα γέφυρα του παραλιακού δρόμου Ύδρα-Αυλάκι

 

Νέα έγκριση πιστώσεως 300.000,00 δραχμών κατά τον μήνα Ιούλιο για την συνέχιση της κατασκευής της παραλιακής οδού του Καμινίου.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Ιούλιος 1959,Αριθμ 7 (221)σελ 176).Τον Αύγουστο 1959,η κατασκευή του παραλιακού δρόμου είχε φθάσει έως το λεμβουργείο του Σταμάτη Γρίβα.

 

Κατά το έτος 1959 πιστώθηκαν για έργα οδοποιΐας δραχμές 460.000,00.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Ιανουάριος 1960,Αριθμ 1 (227) «Το ταμείο οδοποιΐας της Νομαρχίας Αττικής και η Ύδρα»,σελ 12).Επίσης εγκρίθηκε κατά το έτος 1960 πίστωση 300.000,00 δραχμών για την συνέχιση της κατασκευής του συγκεκριμένου δρόμου (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Τα χρονικά του μηνός,Ανακοίνωση του Λιμενικού Ταμείου Ύδρας»,σελ 61)

Τον Απρίλιο του 1960 η κατασκευή του παραλιακού δρόμου είχε φθάσει έως την οικία Σπίρλα.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Απρίλιος 1960,Αριθμ 4 (230) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 95).

 

Τον Οκτώβριο 1961 εργασίες κατασκευής,στα πλαίσια της κατασκευής του νέου δρόμου,εκτελούνταν στην περιοχή «Κουρουχάνια».(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Οκτώβριος 1961,Αριθμ 10 (248),»Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 216)

Σημείωση: Από τον Αύγουστο του 1959 και έπειτα,όταν πλέον η κατασκευή του παραλιακού δρόμου είχε φθάσει στην περιοχή του παλαιού λεμβουργείου του Σταμάτη Δρίβα στο «Αυλάκι»,ο εκδότης του περιοδικού Αντώνιος Μανίκης εξέφραζε επανειλλημένως-μέσω της αρθρογραφίας του- την αντίθεσή του ώς προς τον τρόπο κατασκευής του συγκεκριμένου δρόμου.Κατά τον Αντώνιο Μανίκη,οι συνεχείς εκχερσώσεις των ακτών της Ύδρας μέσω αλλεπάλληλων εκρήξεων και η οικοδόμηση υψηλών φρουριακών μανδρών,προκάλεσαν την βάναυση αλλοίωση του γραφικού χαρακτήρα των ακτών της νήσου Ύδρας.



Οι αντιδράσεις αυτές κορυφώθηκαν το πρώτο δίμηνο του 1962.Στο τεύχος του περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο,Φεβρουάριος 1962,Αριθμ 2 (252) «Ο δράκοντας της Ύδρας και τα γραφόμενα άλλων»,σελ 30-32) αναδημοσιεύονται άρθρα των μεγαλύτερων έντυπων μέσων της πρωτευούσης,όπως του Βήματος,του Ταχυδρόμου,της Μεσημβρινής και της Καθημερινής,στα οποία εκφράζονται σοβαρές αντιρρήσεις και επισημάνσεις για τις ανεπανόρθωτες καταστροφές που προκάλεσε η κατασκευή του συγκεκριμένου δρόμου στον αιγιαλό της Ύδρας.

 

Σκοπός των αντιδρούντων,ήταν η διάσωση της γραφικής συνοικίας του Καμινίου, αφού η αρχική σχεδίαση και χάραξη του δρόμου προέβλεπε την διάσχισή του μέσω του λιμένος του Καμινίου.Για τον λόγο αυτό,ο εκδότης του περιοδικού Αντώνος Μανίκης απήυθηνε προσωπική επιστολή-έκκληση προς τον Δήμαρχο Υδραίων Ανδρέα Ραφαλιά, επικαλώντας το Υδραϊκό φιλότιμό του για την σωτηρία της ιστορικής αυτής περιοχής της Ύδρας.

Αντιθέτως,επιτροπή κατοίκων του Καμινίου,με επικεφαλής τον Εμμανουήλ Πετροχείλο,συνέταξε επιστολή διαμαρτυρίας,της 10^ης Μαρτίου 1962,προς τον Δήμο Ύδρας έχοντας ώς κύριο αίτημα την διέλευση του παραλιακού δρόμου από την συνοικία του Καμινίου,βάσει της αρχικής σχεδίασής του και όχι μέσω της ενδοχώρας της συνοικίας.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο, Μάρτιος 1962,Αριθμ 3 (253) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 75)(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο,Απρίλιος 1962,Αριθμ 4 (254) «Τρία έγγραφα επί της πορείας του παραλιακού δρόμου Ύδρας-Καμινίων-Επισκοπής», σελ 85-87).

 

Τρείς ημέρες αργότερα,στις 13 Μαρτίου 1962 συγκλήθηκε Δημοτικό Συμβούλιο στο οποίο παρευρέθησαν ο Δήμαρχος Ύδρας Ανδρέας Ραφαλιάς και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Ελευθέριος Μπαρμπαρής, Γεώργιος Βροντίσης,Ιωάννης Βερβερνιώτης, Σταύρος Ντούσκος,Παναγιώτης Πυρρής,Νικόλαος Κιάφας και Περικλής Σεφεριάδης. Απόντες ήταν οι Δημήτριος Σπαλιέρης και ο Π.Φιλίππου.Κατά την διάρκεια του Δημοτικού Συμβουλίου εγκρίθηκε ομοφώνος με αύξουσα αριθμό 78/1962,η συνέχιση της διάνοιξης του παραλιακού δρόμου Ύδρα-Καμίνι-Επισκοπή, βάσει της αρχικής σχεδιασής του.

Την επόμενη ημέρα,την 14^η Μαρτίου 1962,ο Εμποροεπαγγελματικός και Βιοτεχνικός Σύλλογος της Ύδρας,συνέταξε κατόπιν σύγκλησης Διοικητικού Συμβουλίου, επιστολή υποστήριξης του αιτήματος της επιτροπής των κατοίκων του Καμινίου περί της τηρήσεως του αρχικού σχεδιαγράμματος της κατασκευής του παραλιακού δρόμου.Την επιστολή αυτή,υπέγραψαν ο Πρόεδρος Ελευθέριος Μπαρμπαρής,ο Γενικός Γραμματεύς Εμμανουήλ Ζουρντός,και τα μέλη Γεώργιος Βροντίσης, Αναστάσιος Μοίρας,Ανδρέας Βουγιουκλής,Παναγιώτης Βλαχόπουλος, Νικόλαος Κάτσικας,Κωνσταντίνος Πινότσης,Δημήτριος Λάσκαρης, Δημήτριος Ιορδανίδης, Παναγιώτης Πυρρής και Χρήστος Παπαδόπουλος.

Τελικά,η κατασκευή του συγκεκριμένου δρόμου σταμάτησε στην θέση Κουρουχάνια, στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας.Τον Σεπτέμβριο του 1964,τελείωσε και η πλακόστρωση της συγκεκριμένης οδού (είχε απομείνει το τελευταίο τμήμα της,από την μέση της διαδρομής έως την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας).(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο,Σεπτέμβριος 1964,Αριθμ 9 (283) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 196)

Ύδρα Έτος 1959.Ανακατασκευή Βωμού Κανονιών Ναυαρχίδος «Άρεως» του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη σε νέον χώρο υποδεχθέντα υπό του Δημάρχου Περικλή Σεφεριάδη

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο,Απρίλιος 1959,Αριθμ 4 (218)σελ 100)

 

Η νέα θέση του Βωμού των Κανονιών της Ναυαρχίδας του Μιαούλη

 

Ύδρα Έτος 1959.Καταστροφή μικρού προβλήτα στο Σούρι Καμινίου,λόγω κακοκαιρίας.

Ο προβλήτας είχε κατασκευαστεί κατά το έτος 1958.(Το Μέλλον της Ύδρας, Έτος 19^ο, Απρίλιος 1959,Αριθμ 4 (218)σελ 100)

Ύδρα Έτος 1959.Προαγγελία ενάρξεως των εργασιών για την επέκταση του προβλήτα του λιμένος της Ύδρας.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Ιούλιος 1959,Αριθμ 7 (221)σελ 161 «Τα χρονικά του Μηνός»)&:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1959,Αριθμ 8-9 (222-223)σελ 200 «Νέα απ’την Ύδρα»)

Ύδρα 1959.Επισκευή κολυμβητηρίου της Σπηλίας με έξοδα της Αδελφότητος Υδραίων Αθηνών

.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο,Ιούλιος 1959,Αριθμ 7 (221)σελ 176)

Ύδρα Έτος 1959.Κατασκευή νέου κτηρίου Σφαγείων στην θέση «Κανόνι» της παραλιακής οδού Μανδρακίου.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1959,Αριθμ 8-9 (222-223)σελ 200 «Νέα απ’την Ύδρα»)

Η κατασκευή του νέου κτηρίου ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του έτους 1960.Το ύψος της συνολικής δαπάνης ανήλθε στο ποσό των 70.000,00 δραχμών

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Δεκέμβριος 1960,Αριθμ 12 (238), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 241)

Το νέο κτίριο των Σφαγείων και το κτίριο του «Ραντάρ» επί της παραλιακής οδού «Ύδρας-Μανδράκι»

 

Ύδρα Έτος 1959.Έναρξη κατασκευής προβλήτα πλευρίσεως του λιμένος της Ύδρας επί Δημαρχίας Ανδρέα Ραφαλιά

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1959,Αριθμ 8-9 (222-223)σελ 200 «Νέα απ’την Ύδρα»)

 

Σημείωση:Στο τεύχος του Περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Δεκέμβριος 1959,Αριθμ 12 (226)σελ 272)δημοσιεύεται φωτογραφία του Β.Καραμανίδη με την εξής επεξήγηση:

«..Τα μπλόκα της προβλήτος του λιμένος κατασκευάσθηκαν στο Μανδράκι..»

Η αποπεράτωση των εργασιών της κατασκευής του νέου προβλήτα υπολογίζεται για τον Φεβρουάριο του έτους 1960

 

 

Ύδρα Έτος 1959.Έγκριση μελέτης κατασκευής προβλήτος λιμένος Καμινίου,επί Δημαρχίας Ανδρέα Ραφαλιά

 

Πηγή: (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 19^ο, Δεκέμβριος 1959,Αριθμ 12 (226) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 274)

Ύδρα Έτος 1960.Αποπεράτωση κατασκευής του προβλήτα του λιμένος της Ύδρας και της προβλήτος του λιμένος Καμινίου

Πηγή: (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Ιανουάριος 1960,Αριθμ 1 (227) «Ο έξοχος φιλυδραίος Δημήτριος Αλιπραντής,υφυπουργός των Οικονομικών και το έργον του στην Ύδρα»,σελ 3-4)

Σημείωση 1^η :Τα υλικά που προέκυψαν από την διάνοιξη του παραλιακού δρόμου προς τις συνοικίες «Αυλάκι-Καμίνι» χρησιμοποιήθηκαν για το γέμισμα του προβλήτα του λιμένος.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Ιανουάριος 1960,Αριθμ 1 (227) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 24)

Άποψη του λιμένος της Ύδρας.Επί του κεντρικού βορεινού μώλου του λιμένος, διακρίνονται ορισμένα από τα «μπλόκια»,που χρησίμευσαν στην κατασκευή του νέου προβλήτα του λιμανιού.

 Σημείωση 2^η :Σημαντικές πληροφορίες περί της κατασκευής του προβλήτα του Καμινίου προκύπτουν από την αλληλογραφία του Αντιπροέδρου της Λιμενικής Επιτροπής Πέτρου Δανάμπαση και του εκδότη του Περιοδικού Αντώνιου Μανίκη, όταν ο πρώτος θεώρησε πως το περιοδικό «Το Μέλλον της Ύδρας» δεν προέβαλε όσο θα έπρεπε την ενεργή συμμετοχή της Λιμενικής Επιτροπής. Συγκεκριμένα:

Οι πρώτες απόπειρες για την κατασκευή του προβλήτα του Καμινίου, άρχισαν κατά το έτος 1958,επί Δημαρχίας του Περικλή Σεφεριάδη.Ο Δήμαρχος Σεφεριάδης,με την υπ’αριθμ.1414/21-7-58 επιστολή του, παρακινούσε την Λιμενική Επιτροπή Ύδρας να συνδράμμει –παρά τις πενιχρές οικονομικές προσόδους της-στην κατασκευή του συγκεκριμένου έργου,ευελπιστώντας παράλληλα στην οικονομική ενίσχυση των πατριωτικών σωματείων του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς και της Αδελφότητος Υδραίων Αθηνών.

Η μελέτη της κατασκευής του λιμενοβραχίονος εκπονήθηκε τελικά απο τον Υδραίο Πολιτικό Μηχανικό Γεώργιο Πινότση (αρχικώς είχε προταθεί ο Υπομηχανικός Δ.Ε κος Τομαδάκης).Ο προϋπολογισμός της κατασκευής ανήλθε σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στο ποσό των 150.000,00 δρχ.

Μέρος της δαπάνης προήλθε από την υπόσχεση για οικονομική ενίσχυση 100.000,00 δραχμών του Υφυπουργού Οικονομικών Δημήτριου Αλιπραντή καθώς και από το περίσσευμα του κεφαλαίου που διατέθηκε για την κατασκευή του προβλήτα του κεντρικού λιμένος της Ύδρας.

Ο Αντώνιος Μανίκης θεωρεί ώς πρωτεργάτη της κατασκευής του προβλήτα τον Πρόεδρο του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς Μιχαήλ Σαγόνια,ο οποίος πρώτος έφερε το θέμα επισήμως στην Ημερήσια Διάταξη και συνέβαλε στην λήψη απόφασης για να ενεργήσει τα δέοντα ο Δήμαρχος Περικλής Σεφεριάδης.Τέλος επισημαίνει και την συμβολή του Δημάρχου Ανδρέα Ραφαλιά κατά την κρίσιμη περίοδο κατά την οποία δεν επαρκούσαν οι χρηματικοί πόροι για την διεκπεραίωση του έργου.

(Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Φεβρουάριος 1960,Αριθμ 2 (228) «Ο Λιμενοβραχίων των Καμινίων και η ιστορία του,Επιστολή του Αντιπροέδρου της Λιμενικής Επιτροπής Πέτρου Δανάμπαση»,σελ 35-36)

Ο μικρός προβλήτας του λιμένος του Καμινίου.

Ο πολιτικός Μηχανικός Γεώργιος Πινότσης,λαμβάνοντας θέση στην ανταλλαγείσα αλληλογραφία μεταξύ του Πέτρου Δανάμπαση και Αντωνίου Μανίκη (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Ο λιμενοβραχίων των Καμινίων και η ιστορία του,Επίκαιρα Θέματα»,σελ 63) χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο έργο με την φράση:

«...Αλιπράντειον έργον Ιανουαρίου 1960..».

Ο Γεώργιος Πινότσης επισημαίνει πως λόγω της επεμβάσεως του Υφυπουργού των Οικονομικών Δημητρίου Αλιπραντή,επίστη τελικώς ο εργολάβος της κατασκευής της κεντρικής προβλήτος του λιμένος,να δωρίσει στην Ύδρα την κατασκευή του λιμενοβραχίονα του Καμινίου.

Σημείωση 3^η: Τα εγκαίνια των νέων λιμενικών έργων,του προβλήτα του κεντρικού λιμένος και του λιμενοβραχίονος του λιμένος του Καμινίου, τελέσθηκαν το διήμερο της 27^ης-28^ης Μαρτίου 1960.

Η άφιξη των Επισήμων (τουΥφυπουργού Οικονομικών Δημητρίου Αλιπραντή,του Βουλευτού Ευάγγελου Σαββόπουλου,του Νομάρχου Αττικοβοιωτίας Παπαρρηγόπουλου & του Καθηγητού του Πολυτεχνείου κου Πίππα (εκπονητή των σχεδίων των έργων)) πραγματοποιήθηκε με το πλοίο της γραμμής «Νεράϊδα» την 26^η Μαρτίου.Ανήμερα,οι Επίσημοι και οι Τοπικές Αρχές της Ύδρας,(ο Μητροπολίτης Ύδρας Προκόπιος Καραμάνος,ο Δήμαρχος Ύδρας Ανδρέας Ραφαλιάς,ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ελευθέριος Μπαραμπαρής και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο,ο πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής & Ειρηνοδίκης Διονύσιος Φίλιππας,εκ μέρους του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς ο Αντιπρόεδρος κος Μαλλώσης και ο Σύμβουλος Γ.Ν.Σαχίνης και τέλος έκ μέρους της Αδελφότητος Υδραίων Αθηνών ο Πρόεδρος Παντελής Κουντουριώτης και ο Γενικός Γραμματεύς Γεώργιος Ι.Σαχίνης) μετέβησαν στον λιμένα του Καμινίου,όπου και εγκαινίασαν κατόπιν Αγιασμού τον νέο προβλήτα.Τον Αγιασμό τέλεσαν ο Πανοσολογιώτατος Αθανάσιος Κουλούρας και ο Διάκονος Θεόκλητος Μπισμπίκης, υπό την Σκέπη της Ιεράς Εικόνος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας.

Την Κυριακή 27 Μαρτίου,σύσσωμος ο λαός της νήσου Ύδρας,μετά των επισήμων μετέβησαν στον κεντρικό προβλήτα του λιμένος αναμένοντας την άφιξη των πρώτων πλοίων της γραμμής.Πρώτο αφίχθη το επιβατικό πλοίο «Νεράϊδα» και δεύτερο το επιβατικό πλοίο «Σαρωνίς».Αμά τη αφίξει των πλοίων τελέσθηκε Αγιασμός προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Ύδρας,Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Προκόπιου Καραμάνου.Την εορτή επισφράγισαν οι χαρμώσυνες κωδωνοκρουσίες της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας και οι κανονιοβολισμοί από το Κάβο-Κάστρο της Ύδρας.

(Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Η αρχοντική εορτή των εγκαινίων των νέων λιμενικών έργων,Θαυμάσια έργα και ημέραι λαμπραί»,σελ 51-52)

 

Το επιβατικό πλοίο «Νεράϊδα».Το πρώτο πλοίο που εγκαινίασε τον νέο προβλήτα του λιμανιού.

Σημείωση 4^η : Ο πλωτός γερανός που συμμετείχε στην κατασκευή των λιμενικών έργων της Ύδρας έφερε την ονομασία «Ηρακλής».(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Ο λιμενοβραχίων των Καμινίων και η ιστορία του,Επίκαιρα Θέματα»,σελ 63)

Ύδρα Έτος 1960.Δενδροφύτευση εκατό δένδρων πλησίον του Αρχοντικού Μπουντούρη στην περιοχή Αυλάκι

 

Πηγή: (Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο, Ιανουάριος 1960,Αριθμ 1 (227) «Το πρόγραμμα της δενδροφυτεύσεως»,σελ 4)

 

 

Ύδρα Έτος 1960.Πάσχα.Εγκαίνια του νέου νυκτερινού κέντρου διασκεδάσεως «Λαγουδέρα»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Μάρτιος 1960,Αριθμ 3 (229) «Η γραφική Ύδρα,Τι γράφουν οι άλλοι για το νησί μας,Λαίδη Doone Marley»,σελ 67)

Το Αρχοντικό του Φραντζέσκου Δήμα Βούλγαρη.Στις αποθήκες του λειτούργησε το νυκτερινό κέντρο "Λαγουδέρα",το οποίο συνέβαλλε στην άνθηση της νυκτερινής ζωής της νήσου Ύδρας

 

Ύδρα Έτος 1960.Κατασκεύη κτίσματος στην πλατεία του Περιπτέρου-Κανόνια

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Μάϊος 1960,Αριθμ 5 (231) «Τα χρονικά του Μηνός»,σελ 109)

 

Ύδρα Έτος 1960.Έγκριση πιστώσεως ύψους 1.200.000,00 δραχμών από το Νομαρχιακό Ταμείο Οδοποιΐας για την κατασκευή των οδών «Μανδράκι-Ύδρα», «Καμίνια-Επισκοπή» & «Ύδρα-Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού»

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 20^ο,Δεκέμβριος 1960,Αριθμ 12 (238),σελ 224)

Σημείωση: Νέα πίστωση 500.000,00 δραχμών ενεκρίθη τον Φεβρουάριο του 1961. Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Φεβρουάριος 1961,Αριθμ 2 (240), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 47)

 

Ύδρα Έτος 1961.Έγκριση πιστώσεως από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ύψους 500.000,00 δραχμών προς την Λιμενική Επιτροπή Ύδρας,για την ενίσχυση των εσωτερικών κρηπιδωμάτων του λιμένος

 

Σημείωση: Σύμφωνα με την γραφή του εκδότη του περιοδικού «Το Μέλλον της Ύδρας» Αντώνιου Μανίκη,η συμβολή του Υφυπουργού Οικονομικού Δημητρίου Αλιπραντή ήταν καθοριστική στην έγκριση των πιστώσεων για την εκτέλεση των περισσοτέρων έργων που διεξήχθησαν στην Ύδρα.(Πηγή: Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Μάρτιος 1961,Αριθμ 3 (241), «Η Υποδοχή του Υφυπουργού των Οικονομικών κ.Δημητρίου Αλιπραντή-Τα εξαγγελθέντα παρ’αυτού έργα»»,σελ 64)

Οι εργασίες του συγκεκριμένου έργου ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1961. Την εργολαβία ανέλαβε ο Δημήτριος Αλεξόπουλος.Παράλληλα,ο ίδιος εργολάβος ανέλαβε την επισκευή της κλιμακωτής οδού του Α΄Δημοτικού Σχολείου Ύδρας (Αρχοντικό Τσαμαδού),συνολικής δαπάνης 50.000,00 δραχμών.(Πηγή: Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Νοέμβριος 1961,Αριθμ 11 (249), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 239)

Ύδρα Έτος 1961.Πάσχα.Μετατροπή του παλαιού λεμβουργείου του Σταμάτη Δρίβα και του παλαιού κτιρίου «Λιοτρίβι του Γκίκα στην παραλία Καμινίου» σε νυκτερινά κέντρα υπό τις ονομασίες «Σορόκος» και «Καστέλλο» αντίστοιχα.

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Μάΐος 1961,Αριθμ 5 (243) «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 120)

Ύδρα Έτος 1961.Κατασκευή Ηρώου Πεσσόντων Αποφοίτων Δ.Σ.Ε.Ν Ύδρας απολεσθέντων κατά τον πόλεμον 1939-1945 κατά την διάρκεια εργασιών ανακαινήσεως της Ιστορικής Σχολής Εμποροπλοιάρχων Ύδρας

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1961,Αριθμ 8-9 (246-247) «Τα χρονικά του μηνός»,σελ 181)

 

Ύδρα Έτος 1961.Εργασίες μετατροπής του κτηρίου των Παλαιών Σφαγείων σε Λέσχη του Υδραϊκού Ναυτικού Ομίλου και επισκευή (προσπέλασις) οδού Σφαγείων,πιστώσεως 14.978,00 δραχμών

 

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 21^ο,Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1961,Αριθμ 8-9 (246-247),σελ 192 & Το Μέλλον της Ύδρας,Μάρτιος 1962,Αριθμ 3 (253),σελ 57)

Τον Μάϊο του 1964 μετετράπηκε σε νυκτερινό κέντρο διασκεδάσεως «Yachting club», υπό την διεύθυνση του Μπάμπη Μωρέ.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο,Μάϊος 1964,Αριθμ 5 (279),σελ 123)

Ύδρα Έτος 1962.Αναστήλωση του κάστρου στην Συνοικία «Κάβο-Κάστρο» και τοποθέτηση επί του εν λόγω κάστρου κανονιών του 1821.Αναστήλωση του κάστρου στην πλατεία Περιπτέρου στην «Σπηλιά του Μπαϊράμη»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο,Σεπτέμβριος 1962,Αριθμ 9 (259), «Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού και η Ύδρα,Παντελή Λ.Κουντουριώτη»,σελ 182-184

Από την φράση του Αντώνιου Μανίκη :

«...Γιατί η αναστήλωση του κάστρου του κάβου,η τοποθέτηση εκεί του υψηλού σαντάρδου,τα μερεμέτια στο κάστρο της Σπηλιάς του Μπαϊράμη και οι παιγνιδιάρικες αποβαθρούλες στο Μικροκαμίνι και στο Βλυχό,μόνο σαν στάχτη στα μάτια αφελών μπορούν να λογισθούν και μάλιστα,όταν είναι γνωστό πως έγιναν σιγά σιγά και σε πολύχρονο διάστημα...»

συμπεραίνουμε πως η αναστήλωση των συγκεκριμένων κάστρων θα πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά κατά την περίοδο 1960-1962,όταν πραγματοποιήθηκαν τα μεγάλα λιμενικά έργα της νήσου Ύδρας.

Το κάστρο στην συνοικία «Κάβο-Κάστρο» προ της αναστηλώσεώς του.

 

Ύδρα Έτος 1962.Ανακατασκευή μικρού μώλου Καμινίου

Ο μώλος (καταστράφηκε λόγω κακοκαιρίας) ανακατασκευάστηκε με δαπάνες της Αδελφότητας Υδραίων Αθηνών (1.500,00 δραχμές) και του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς (3.000,00 δραχμές).Την επισκευή της αποβάθρας ανέλαβε ο Υδραίος τεχνίτης Στέλιος Λεμπέσης.

 

Πηγές:Το Μέλλον της Ύδρας,Ιούνιος 1962,Αριθμ 6 (256),σελ 149 &:Το Μέλλον της Ύδρας,Ιούλιος-Αύγουστος 1962,Αριθμ 7-8 (257-258), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 179

 

Ύδρα Έτος 1962.Αποκαλυπτηρία Προτομής του Υδραίου Προκρίτου Αντωνίου Λιγνού

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Ιούλιος-Αύγουστος 1962,Αριθμ 7-8 (257-258), «Τα αποκαλυπτήρια της Προτομής του Υδραίου Προκρίτου Αντωνίου Λιγνού,σελ 155-158)

 

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής τελέσθηκαν την Κυριακή 08 Ιουλίου 1962.Την δαπάνη της προτομής ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο Υδραϊκός Σύνδεσμος Πειραιώς.Στην τελετή παρέστησαν ο Δήμαρχος Υδραίων Ανδρέας Ραφαλιάς,ο πρώην Δήμαρχος Υδραίων Περικλής Σεφεριάδης,ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ελευθέριος Μπαρμπαρής,οι Δημοτικοί Σύμβουλοι,η ανηψιά του Αντώνιου Λιγνού Παναγιούλα Νικολάου Μάτση,ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Υδραίων Αθηνών Παντελής Κουντουριώτης,ο Αντιπρόεδρος της Αδελφότητας Κωνσταντίνος Τζάθας και ο Γενικός Γραμματεύς Γεώργιος Ιω.Σαχίνης,ο Πρόεδρος του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς Μιχαήλ Σαγόνιας,οι Αντιπρόεδροι Ιωάννης Καραμήτσος και Δαμιανός Στρουμπούλης,ο ταμίας του Συνδέσμου Δημήτριος Κολέτσης και οι σύμβουλοι Ραφαήλ Μωραΐτης, Μίμης Μαλώσης,Κωνσταντίνος Πέτρης,Γεώργιος Ν.Σαχίνης, Τάκης Τασούλης και ο εκδότης του περιοδικού Αντώνιος Μανίκης. Πανηγυρικούς λόγους εξεφώνησαν οι Πρόεδροι των πατριωτικών Σωματείων της Ύδρας Μιχαήλ Σαγόνιας και Παύλος Κουντουριώτης.

Η προτομή του Αντωνίου Λιγνού,έξωθεν του κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας

 

Μετά την κατεδάφιση του κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας,την 23^η Φεβρουαρίου 1972,η προτομή του Αντωνίου Λιγνού μεταφέρθηκε και τοποθετήθηκε προσωρινά στον περίβολο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας. Μάλιστα,τον Δεκέμβριο του 1998 δημοσιεύτηκε στο φύλλο της εφημερίδας (Υδραϊκή Αφύπνιση,Έτος 1^ο,Αριθμ.4,Δεκέμβριος 1998,σελ 8) επιστολή του Θεμιστοκλή Ε. Ραφαλία,ο οποίος πρότεινε την επανατοποθέτηση της προτομής του Προκρίτου Λιγνού στην αρχική του θέση,έμπροσθεν του νέου κτιρίου του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας.

 

Ύδρα Έτος 1962.Αναστήλωση του δεύτερου κατά σειρά μύλου του Περιπτέρου,συνολικού προϋπολογισμού 30.000,00 δραχμών

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 22^ο, Νοέμβριος 1962, Αριθμ 11 (261), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 253)

 

Σημείωση:Αμφίβολο άν πραγματοποιήθηκε

 

Ύδρα 1963.Εργασίες εσκαφής και υπόγειας τοποθέτησης σωλήνων υδροδοτήσεως στην προκυμαία της Ύδρας λόγω της κατασκευής της μεγάλης δεξαμενής στην συνοικία «Καλά Πηγάδια»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 23^ο, Φεβρουάριος 1963, Αριθμ 2 (264), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 47)

 

Η κατασκευή της υδατοδεξαμενής στα Καλά Πηγάδια,χωρητικότητος 1.200,00 τόνων άρχισε περί τα τέλη του Δ΄Τριμήνου του 1962,μετά την καίρια παρέμβαση του Πρωθυπουργού της Ελλάδος Κωνσταντίνου Καραμανλή,ο οποίος απεκρίθηκε θετικώς στο αίτημα που του διετύπωσε ο Δήμαρχος Υδραίων Ανδρέας Ραφαλιάς κατά την επίσκεψη του στην Ύδρα,την 8^ην Ιουλίου 1962.(Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 23^ο, Μάρτιος 1963, Αριθμ 3 (265), «Έκθεσις πεπραγμένων της Δημοτικής Αρχής κατά το Οικονομικόν έτος 1962»,σελ 51).Η κατασκευή της αποπερατώθηκε τον Απρίλιο του 1964.

Ύδρα 1963.Εργασίες διαμορφώσεως της κολυμβητικής παραλίας «Σπηλιά του Μπαϊράμη»

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 23^ο, Σεπτέμβριος 1963, Αριθμ 9 (271), «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 203)

Κατά την διετία 1963-1965,στην διαμόρφωση της παραλίας της Σπηλιάς συνέβαλαν η Αδελφότητα Υδραίων Αθηνών,ο Ε.Ο.Τ και η Τοπική Επιτροπή Τουρισμού Ύδρας.

Η σπηλιά του Μπαϊράμη.

 

Ύδρα Έτος 1963.Εργασίες επισκευής του κτηρίου του «Λιμεναρχείου»,συνολικού προϋπολογισμού 7.726,00 δραχμών

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο,Μάϊος 1964,Αριθμ 5 (279),σελ 103)

 

Ύδρα Έτος 1964.Διακήρυξη υπ’αριθμ.24/1964 για την δεκαπενταετή εκμετάλλευση του Δημοτικού κτήματος στην περιοχή «Μανδράκι» με σκοπό την δημιουργία παραλίας

 

Πηγές:Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο, Μάρτιος 1964, Αριθμ 3 (277),σελ 71 & Το Μέλλον της Ύδρας,Έτος 24^ο,Απρίλιος 1964,Αριθμ 4 (278),«Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 95)

 

Τελικώς,το κτήμα του Μανδρακίου,παραχωρήθηκε αντί ενοικίου 6.000,00 δραχμών, υπό τον ορό της εκτελέσεως διαφόρων έργων συνολικού προϋπολογισμού 9.500.000,00 δραχμών για την περιηγητική ανάπτυξη της περιοχής.

Κατά το επόμενο έτος 1965,πραγματοποιήθηκαν εκτενείς εργασίες επισκεύης του κτίσματος «Πύργος του Μιαούλη»,οι οποίες είχαν ώς στόχο την δημιουργία σύγχρονης ξενοδοχειακής μονάδας.Τελικώς,το νέο παραθεριστικό κέντρο υπό την επωνυμία «Mira Mare»,λειτούργησε για πρώτη φορά κατά τους θερινούς μήνες του ιδίου έτους.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.7-8 (293-294) Ιούλιος-Αύγουστος 1965, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 179)

Κατά την αναθεώρηση του προγραμματικού σχεδιασμού του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού του έτους 1965,οι ιθύνοντες του Οργανισμού υπεσχέθησαν την διάθεση πιστώσεως ύψους 3.000.000,00 δραχμών για την ανάπτυξη των περιηγητικών υποδομών της νήσου Ύδρας.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.5 (291) Μάϊος 1965, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 127)

 

 

Ο πύργος του Μιαούλη,νύν ξενοδοχειακό κέντρο «Mira Mare»,ώς έχει σήμερον

 

Ύδρα Έτος 1964.Εργασίες διαπλάτυνσης παραλιακής οδού «Ύδρα-Μανδράκι» Καταστροφή της ιστορικής τοποθΦωεσίας «Ποδαράκι του Χριστού»

 

Η θρυλική για τους παλαιούς Υδραίους τοποθεσία «Ποδαράκι του Χριστου» κατεστράφηκε κατά τις εργασίες διανοίξεως του παραλιακού δρόμου προς το Μανδράκι.Στο τεύχος του περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.11 (285) Νοέμβριος 1964, «Νέα των Βουνών του Νησιού μας», σὲλ 244) αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«Η τοποθεσία το Πόδι του Χριστού εδώ και αρκετούς μήνες έπαυσε να υπάρχη.Κατά την διαπλάτυνσι του δρόμου προς το Μανδράκι,ανετινάχθη με δυναμίτιδα το φυσικό γούβωμα στο βράχο πάνω,όπου οι παλαιοί τοποθετούσαν τον τόσο πανέμορφο του νησιού μας θρύλο και απομένει πλέον ανάμνησι»

 

Η πάλαι ποτέ τοποθεσία «Το Ποδαράκι του Χριστου»

 

Ο Γιάννης Καραμήτσος χαρακτηρίζει με το γνωστό καυστικό Υδραίϊκο ύφος του:

 

«Κατά την διεύρυνση του Δρόμου το ανατινάξανε οι εργολάβοι,αδιαφορούντων :Δημάρχου,συμβούλων,πάσης αρχής και εξουσίας»

Ο Ιωάννης Μύρικλης στο βιβλίο του (Ταξείδι στην Ύδρα,1957) αναφέρει για τον θρύλο της θέσεως αυτής:

«Λίγο έξω απο το λιμάνι της Ύδρας,στον παραλιακό δρόμο που βγαίνει προς το Μανδράκι,πάνω σε μια μεγάλη πέτρα είναι ένα αποτύπωμα σαν απο πατούσα ανθρώπινου ποδιού σε μια μεγαλυτέρα του συνήθους διάστασι.Είναι το σημάδι του ποδιού του Χριστού.Κατά την παράδοσι,την εποχή που ο Χριστός μας είχε κατέβη στη γή,διάβαινε σ’όλες τις χώρες και τις πολιτείες. ...για την σωτηρία του λαού που ζούσε σ’αυτές.Έτσι έτυχε να περάση κι από την Ύδρα.Τριγυρίζοντας στο νησί παραπάτησε σε μια στιγμή και το πόδι του χώθηκε στο μαλακό χώμα..που έγινε αμέσως σκληρός γρανιτόβραχος κι έχει απο τότε το σημάδι του ποδιού.Ώς τα σήμερα (1957) το μέρος είναι γνωστό ώς το Πόδι του Χριστού»

 

Για την αποπεράτωση της κατασκευής του παραλιακού δρόμου «Ύδρα-Μανδράκι» εγκρίθηκε τον Μάϊο του 1965,απο το Νομαρχιακό Ταμείο πίστωση 150.000,00 δραχμών.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.5 (291) Μάϊος 1965, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 127)

Ύδρα Έτος 1966.Κατασκευή του λιθόστρωτου τμήματος του νέου προβλήτα της προκυμαίας Ύδρας

 

Επί Υπουργίας του Ευάγγελου Γ.Σαββόπουλου (Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως) εγκρίθηκε η κατασκευή του λιθόστρωτου της προκυμαίας της Ύδρας.(Περιοδικό Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς,Νέα Υδραϊκή Πνοή, Έτος 1995, Τεύχος 25,Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 1995,σελ 24)

 

Για το ίδιο θέμα,στο τεύχος του περιοδικού (Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.5 (291) Μάϊος 1965,«Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 127),αναφέρεται πως εγκρίθηκε από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων η πλακόστρωση του κεντρικού προβλήτα της νήσου Ύδρας.

 

 

Ο κεντρικός προβλήτας του λιμένος,προ της πλακοστρώσεώς του.Έξωθεν του τελωνείου (Κτίριο Σχολής Εμποροπλοιάρχων) διακρίνονται τα μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του.

Επίσης,για το έτος 1965,ο κος Σαββόπουλος ενέκρινε πίστωση ύψους 500.000,00 δραχμών για την κατασκεύη αποτεφρωτικού κλιβάνου των απορριμάτων και για την επέκταση του δικτύου υδρεύσεως.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.10 (296) Οκτώβριος 1965, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 227)

Με έξοδα του Υδραϊκού Ναυτικού Ομίλου αγοράσθηκε μέγας ιστός με σκοπό να τοποθετηθεί πλησίον του εντευκτηρίου του Υδραϊκού Ναυτικού Ομίλου στην παραλία της «Σπηλίας του Μπαϊράμη».(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.5 (291) Μάϊος 1965, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 127)

Ο κεντρικός ιστός της Σπηλιάς του Μπαϊράμη

 

Έν τέλει,η πλακόστρωση του κεντρικού προβλήτα της νήσου Ύδρας άρχισε τον Αύγουστο του 1966.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.7-8 (305-306) Ιούλιος-Αύγουστος 1966, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 174).Τον Δεκέμβριο του 1966 το μεγαλύτερο μέρος της προβλήτος είχε ήδη πλακοστρωθεί.(Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.12 (310) Δεκέμβριος 1966, «Νέα απ’την Ύδρα»,σελ 271).

 

Τμήμα του λιθόστρωτου του κεντρικού προβλήτα του λιμένος της Ύδρας. Διακρίνονται εμφανώς τα όρια του παλαιού προβλήτα πρό της διαπλατύνσεώς του

 

Το έργο ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1967. Συγκεκριμένα,στο τεύχος (Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.3 (313) Μάρτιος 1967, «Τα χρονικά του μηνός», σελ 50) αναφέρεται το εξής κείμενο:

 

«....Η πλακόστρωσι του προβλήτος

Την 5^ην του μηνός επερατώθησαν αι εργασίαι της πλακοστρώσεως του προβλήτος της αποβάθρας του Λιμένος μας.Η πλακοστρωθείσα περιοχή ανέρχεται εις 1.600 περίπου τετραγωνικά μέτρα και ασφαλέστατα δύναται να θεωρηθή ώς πολύ σημαντικόν έργον δια την ανάπτυξιν των επισκεπτομένων την νήσον.Η απαιτηθείσα δαπάνη ανήλθεν είς το ποσόν του ενός περίπου εκατομμυρίου δραχμών,διατεθέν παρά του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού....»

 

Άποψη του κεντρικού προβλήτα προς το κτίριο της Σχολής Εμποροπλοιάρχων

 

Η τελική διαμόρφωση του λιμένος της Ύδρας (κεντρικού προβλήτα) ώς έχει σήμερον, μετά τα λιμενικά έργα της δεκαετίας 1960

 

Ύδρα Έτος 1967.Κατεδάφιση παράνομων κτισμάτων στην πλατεία Περιπτέρου στα Κανονία της «Σπηλιάς Μπαϊράμη»

 

Ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού ενέκρινε τον Απρίλιο του 1967, πίστωση 50.000,00 δραχμών για την κατεδάφιση των παλαιών και πρόσφατα οικοδομηθέντων αντιαισθητικών κτισμάτων (κυρίως του κέντρου «Δελφίνι» που λειτούργησε κατά τα πρώτα ετή της ανθήσεως του Τουρισμού στην πλατεία του Περιπτέρου).Παράλληλα προγραμματίζεται η σύνταξη σχετικής μελέτης για την οικοδόμηση νέου κτίσματος στο δυτικό τμήμα της πλατείας.

Πηγή:Το Μέλλον της Ύδρας Αρ.4 (314) Απρίλιος 1967,«Τα χρονικά του μηνός»,σελ 75

Ύδρα Έτος 1971.Τοποθέτηση Στεγάστρου στον κεντρικό προβλήτα της νήσου Ύδρας

 

Η τοποθέτηση του συγκεκριμένου στεγάστρου χρονολογείται από το έτος 1971 και έπειτα.Ο Υδραίος ζωγράφος Παύλος Παντελάκης,ήταν αντίθετος στην εγκατάσταση του στεγάστρου στην προκυμαία της Ύδρας.Κατά το έτος 2003,υπήρχαν σκέψεις για την αφαίρεση του στεγάστρου λόγω ακαλαισθησίας.

Στην απόφαση αυτή, συνηγορούσε και η Β΄ Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.Η φημολογούμενη απομάκρυνση του στεγάστρου,προκάλεσε την ενυπόγραφη διαμαρτυρία της 20^ης Ιουνίου 2003,εκατόν τριαντά δύο (δεν αναφέρονται ονόματα) πολιτών,οι οποίοι τάσσονταν υπέρ της παραμονής του στην προκυμαία της Ύδρας.

Πηγή: (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 21,Αριθμ 161 (265)Ιούνιος- 162 (266)Ιούλιος- 163 (267) Αύγουστος 2003)

Ύδρα Έτος 1971.Αλλαγή παλαιών φαναριών της προκυμαίας της Ύδρας και τοποθέτηση νέων φαναριών.

Ύδρα Έτος 1972.Κατεδάφιση παλαιού κτιρίου Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας

 

Η κατεδάφιση του του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας πραγματοποιήθηκε σε δύο βασικά στάδια.Το πρώτο στάδιο, περιελάμβανε την κατεδάφιση των ετοιμόρροπων στοιχείων του Κτιρίου την 4^ην Δεκεμβρίου 1971.Το δεύτερο στάδιο, περιελάμβανε την ολοσχερώς κατεδάφισή του,την 23^ην Φεβρουαρίου 1972

Πηγές:

Υδραϊκή Αφύπνιση,Έτος 1^ο,Αριθμ.4,Δεκέμβριος 1998,σελ 8

Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15^ο,Αριθμ.Φύλλου 71 (175) Μάρτιος 1995,σελ 1-3

Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2005 Τεύχος 67 Μάϊος-Ιούνιος 2005, «Άρθρο:Το Ιστορικό Αρχείο και Ναυτικό Μουσείου,Θεόδωρου Κρεμαστιώτη» σελ15

Σημείωση:Οι πρώτες δύο πηγές αναφέρουν ώς έτος κατεδάφισης το 1972 ενώ οι δύο τελευταίες το 1971.

Ο κύρος Μητροπολίτης Ύδρας,Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Ιερόθεος, σε σχετική επιστολή του προς τον εκδότη της εφημερίδος «Η Φωνή της Ύδρας» Χρήστο Χριστοδούλου,αιτιολογώντας ώς ορθή την κατεδάφιση του αρχικού κτιρίου-του ανεγερθέντος έν έτει 1920-λόγω ανεπανόρθωτων δομικών και κατασκευαστικών ατελειών,μνημονεύει ώς μέλη της εφορευτικής επιτροπής που έλαβε την ιστορική αυτή απόφαση κατεδαφίσεως,τους Λουκά Κοτρώνη Δήμαρχο Υδραίων,Ανδρέα Ραφαλιά Πρώην Δήμαρχων Υδραίων και (ευατόν του) τον Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο ώς Πρόεδρο της Επιτροπής.

Η απόφαση της Εφορευτικής επιτροπής βασίστηκε στις εκθέσεις των πολιτικών Μηχανικών Ν.Καρακατσάνη Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων, Ι.Κουμέλη Επιθεωρητή Δημοσίων Έργων και Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών του Νομού Πειραιώς,στην απόφαση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως,την πρόταση του Γενικού Διευθυντή Δημοσίων Έργων,την έκθεση επικινδυνότητας της οικοδομής των Τεχνικών Υπηρεσιών του Νομού Πειραιώς καθώς και στις προσωπικές αναφορές της επιμελήτριας του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας Φιλίας Ζουρντού και του Προέδρου του Ιστορικού Αρχείου Ύδρας Αντωνίου Λιγνού.

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15^ο,Αριθμ.Φύλλου 71 (175) Δεκέμβριος 1995, «Το αψευδές χρονικόν δια το Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας»,σελ 1-3

 

Ύδρα Έτος 1972.Δημιουργία παραλίας πρό της ιδιοκτησίας Σ.Βέτιμη (Βλυχός Ύδρας)

ΦΕΚ 31 Έν Αθήναις Τη 28^η Φεβρουαρίου 1972



Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος

Β.Διάταγμα Υπ’αριθμ.125 (9)

Περί Δημιουργίας παραλίας είς Νήσον Ύδραν πρό της ιδιοκτησίας Σ.Βέτιμη

Κωνσταντίνος

Bασιλεύς των Ελλήνων

Άρθρον μόνον

Εγκρίνομεν προς επαύξησιν του αιγιαλού την δημιουργίαν ζώνης παραλίας είς Νήσον Ύδραν πρό της ιδιοκτησίας Σ.Βέτιμη,ώς η οριογραμμή ταύτης καθωρίσθη υπό της κατά το άρθρον 5. του Α.Ν 263) 1968 Επιτροπής και εχαράχθη είς το διάγραμμα,υπό κλίμακα 1: 200 του μηχανικού Α.Πολιτάκη,θεωρηθέν την 9.4.1968 υπό της Διευθύνσεως Τεχνικών Υπηρεσιών Νομού Πειραιώς,το συνοδεύον την απο 15.11.1969 σχετικήν έκθεσιν της προαναφερθείσης Επιτροπής.Είς τον αυτόν επί των Οικονομικών Υπουργόν,ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Διατάγματος

Εν Αθήναις τη 14^η Φεβρουαρίου 1972

Έν ονόματι του Βασιλέως

Ο Αντιβασιλεύς Γεώργιος Ζωϊτάκης

Ο Υπουργός Οικονομικών Ιωάννης Κουλής

 

Ύδρα Έτος 1974.Δημιουργία παραλίας στην περιοχή Καμίνια Ύδρας

 

ΦΕΚ166 Έν Αθήναις Τη 16^η Ιουνίου 1974

Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας

 

Προεδρικόν Διάταγμα Υπ’αριθμ.425 (7)

Περί Δημιουργίας παραλίας είς περιοχήν Καμίνια της νήσου Ύδρας

 

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Άρθρον μόνον.

Εγκρίνομεν προσαύξησιν του αιγιαλού την δημιουργίαν ζώνης παραλίας είς περιοχήν Καμίνια της νήσου Ύδρας,ώς η οριογραμμή ταύτης καθωρισθή υπό της κατά το άρθρον 5 του Α.Ν 263/1968 Επιτροπής και εικονίζεται εις το απο 18.5.1973 διάγραμμα,υπό κλίμακα 1:200 του Αρχιτέκτονος Μηχανικού Άγγελου Λ Κοτρώνη

Θεωρηθέν την 8.6.1973 υπό της Διευθύνσεως Τεχνικών Υπηρεσιών Νομού Αττικής-Διαμερίσματος Πειραιώς το συνοδεύον την από 10.7.1973 σχετικήν έκθεσιν της προαναφερθείσης Επιτροπής.

Εις τον Ημέτερον Πρωθυπουργόν και επί των Οικονομικών Υπουργόν,ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Διατάγματος.

Εν Αθήναις τη 31 Μαΐου 1974

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Φαίδων Γκιζίκης Στρατηγός

Ο Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομικών Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος

Ύδρα Έτος 1975.Δημιουργία παραλίας στην περιοχή Αγίας Φωτεινής-Μανδράκι Ύδρας

ΦΕΚ40 Έν Αθήναις Τη 11^η Μαρτίου 1975

Προεδρικόν Διάταγμα Υπ’αριθμ.141 (7)

Περί Δημιουργίας παραλίας είς περιοχήν Αγ.Φωτεινή-Μανδράκι Ύδρας,Νομού Αττικής

 

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Άρθρον μόνον

Εγκρίνομεν πρός προσαύξησιν του αιγιαλού την δημιουργίαν ζώνης παραλίας είς περιοχήν Αγ.Φωτεινή-Μανδράκι Ύδρας,Νομού Αττικής,ως η οριογραμμή ταύτης καθωρίσθη υπό της κατά το άρθρον 5 του Α.Ν 263/68 Επιτροπής και εικονίζεται είς το από Ιανουαρίου 1973 διάγραμμα,υπό κλίμακα 1:500,του Πολιτικού Μηχανικού Μυρ.Ν.Κουλαξίζη,θεωρηθέν την 24.7.1973 υπό της Διευθύνσεως Τεχνικών Υπηρεσιών Νόμου Αττικής-Διαμερίσματος Πειραιώς το συνοδεύον την από 11.12.1973 σχετικήν έκθεσιν της προαναφερθείσης Επιτροπής.

Εις τον Ημέτερον επί των Οικονομικών Υπουργόν,ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Διατάγματος.

 

Εν Αθήναις τη 5^η Μαρτίου 1975

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλος

Ο Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Δεβλετόγλου

Ύδρα Έτος 1975.Θεμελίωση νέου κτιρίου Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας,σε σχέδια του Υδραίου Αρχιτέκτονα (νυν Δημάρχου Υδραίων) Άγγελου Κοτρώνη

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2005 Τεύχος 67 Μάϊος-Ιούνιος 2005, «Άρθρο:Το Ιστορικό Αρχείο και Ναυτικό Μουσείου,Θεόδωρου Κρεμαστιώτη» σελ15

 

Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε την 16^ην Οκτωβρίου 1975 από τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Τρυπάνη.Προηγήθηκαν τέσσερα δύσκολα έτη (1972-1975),κατά την διάρκεια των οποίων ετέθη η ιδέα της αγοράς ενός εκ των υπαρχόντων Αρχοντικών της νήσου Ύδρας και της μετατροπής του σε Ιστορικό Αρχείο Ύδρας.Η σύσσωμη αντίδραση του λαού της Ύδρας,είχε ώς συνέπεια την ματαίωση των συγκεκριμένων σχεδίων,τα οποία,κατά των κύρο Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο,ήταν αποτέλεσμα ενεργειών ανθρώπων που κινούνταν στο παρασκήνιο των αποφάσεων.

«..καλλιτεχνών,αυτοσχέδιων προστατών του κάλλους της φύσεως ή του αρχιτεκτονικού ήθους της Ύδρας...»

Τα επόμενα έτη 1975-1980,υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις στην επιλογή του εργολάβου που θα αναλάμβανε την ανέγερση του νέου οικοδομήματος.

Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1980,από τα συνεργεία του εργολάβου Αντώνιου Σγαρδέλη.Όμως η ασυνέπεια του Υπουργείου Πολιτισμού στην εξόφληση των οφειλών του προς το συνεργείο του εργολάβου,είχαν ώς αποτέλεσμα την αποχώρησή του κατά το έτος 1985. Νέοι εργολάβοι αναδείχθηκαν ο κος Καπετανάκης και ο συνεργάτης του κος Καλατζάκης οι οποίοι παρέδωσαν το έργο την 22αν Ιουλίου 1991.

 

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15^ο,Αριθμ.Φύλλου 72 (176) Ιανουάριος 1996, «Το αψευδές χρονικόν δια το Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας»,σελ 1-4

Ακολούθησε νέα πενταετής καθυστέρηση,λόγω εργασιών ηλεκτροδοτήσεως του εσωτερικού κτιρίου,αλλά κυριωτέρως,λόγω των φθορών που υπέστη το κτίριο κατά τις καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις των ετών 1994-1995 που προκάλεσαν διαβρώσεις σε αρκετά σημεία του νεοανεγερθέντος κτιρίου.Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15^ο, Αριθμ. Φύλλου 73 (177) Φεβρούαριος 1996, «Το αψευδές χρονικόν δια το Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας»,σελ 1-4

Το νεό κτίριο του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας

Ύδρα Έτος 1977.Αποκαλυπτήρια Προτομής Ναυάρχου & Πρωθυπουργού της Ελλάδος Αντωνίου Κριεζη,στην διαμορφωθείσα πλατεία,κάτωθεν του κάστρου «Κάβο Κάστρο»

 

(Υδραϊκά Νέα,Έτος Ι΄,Αριθμ.Φύλλου 114,Οκτώβριος 1977,σελ 1-4)

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Ναυάρχου & Πρωθυπουργού Αντωνίου Κριεζή, πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 08 Οκτωβρίου 1977. Στην τελετή παρευρέθηκε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος.

Η προτομή του Ναυάρχου & Πρωθυπουργού της Ελλάδος Αντωνίου Κριεζή,στην διαμορφωθείσα πλατεία,κάτωθεν του κάστρου «Κάβο Κάστρο»

Την παραμονή της τελετής κατέπλευσαν πλήρως σημαιοστολισμένα και αγκυροβόλησαν έξωθεν του λιμένος της Ύδρας,τα αντιτορπιλλικά του Πολεμικού Ναυτικού «Ιέραξ» και « Αετός».

 



Η στιγμή των αποκαλυπτηρίων της προτομής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο

Ανήμερα της τελετής,κατέπλευσε στην Ύδρα η πυραυλάκατος «Αντ/χος Λάσκος»,η οποία και μετέφερε στην νήσο,τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας,έγινε δεκτός από τον Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Ιερόθεο και από τον Δήμαρχο Υδραίων Γεώργιο Βροντίση.Σύσσωμες οι Αρχές κατευθύνθηκαν στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας όπου και εψάλη Δοξολογία.Ακολούθησε παράθεση μικράς δεξιώσεως προς τιμήν του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

 

Μαγνητοσκόπιον

Αρχείον Ε.Ο.Α.Αποκαλυπτήρια της Προτομής του Ναυάρχου και Πρωθυπουργού Αντωνίου Κριεζή.

 

Περί την δωδεκάτην πρωϊνήν,οι Επίσημες Αρχές του τόπου,μετέβησαν στην πλατεία κάτω από το «Κάβο-Κάστρο»,όπου ο Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Ιερόθεος ανέπεμψε δέηση.Εν συνεχεία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέβη στα αποκαλυπτήρια της προτομής.

 



Μαγνητοσκόπιον

Αρχείον Ε.Ο.Α.Αποκαλυπτήρια της Προτομής του Ναυάρχου και Πρωθυπουργού Αντωνίου Κριεζή.

 

Τις εκδηλώσεις τίμησε Ναυτικό Άγημα εκατόν είκοσι ανδρών,το οποίο διανυκτέρευσε στην Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας.

 

 

Η προτομή ήταν δωρέα της Ανθής Αλ.Κριεζή.Στην τελετή παρευρέθησαν πολλά μέλη (απόγονοι) της οικογενείας Κριεζή.Μεταξύ των οποίων:ο Νικόλαος Α.Κριεζής, η σύζυγός του Τούλα και ο υιός του Αλέξανδρος,ο Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Κριεζής, η σύζυγος του Άντα και η θυγατέρα τοςυς Ελένη Κριεζή,η Μπήλιω Κριεζή, κ.α.

 

Ύδρα Έτη 1985-1986.Κατασκευή δυτικού μώλου του λιμένος Καμινίου

(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 346 Μάρτιος 2010, «Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ύδρας εκθέτει τα δικά του στοιχεία»,σελ 2-3)

 

Ύδρα Έτος 1988.Ανέγερση Ηρώου του Πλοιάρχου Αντωνίου Γιάννουζα Οικονόμου,ο οποίος εκήρυξε την Επανάσταση είς την νήσο Ύδρα την 27^ην-28^ην Μαρτίου 1821.

 

Την προτομή φιλοτέχνησε ο γλύπτης Βάσος Καπάνταης.Την επιμέλεια και την δαπάνη της κατασκευής ανέλαβε η Αδελφότητα Υδραίων Αθηνών,της οποίας ο Πρόεδρος εξεφώνησε τον πανηγυρικό λόγο κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων. Αμέριστη ήταν η συνεισφορά του τότε Δημάρχου Υδραίων Θεόφιλου Σαΐτη.

Πηγές:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 16^ο, Αριθμ. Φύλλου 83 (187) Δεκέμβριος 1996, «Αδελφότης Υδραίων Αθηνών»,σελ 10 & .Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 19,Αριθμ 113 (217) Ιούνιος 1999,σελ 2

Κορυφαία όλων,όμως,ήταν η συνεισφορά του εκδότη της εφημερίδας «Η Φωνή της Ύδρας» Χρήστου Χριστοδούλου,ο οποίος με αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις του πρωτοστάτησε στην ανάδειξη της μνήμης του Καπετάν Αντώνιου Γιάννουζα Οικονόμου,συμβάλλωντας με τον τρόπο αυτό στην εδραίωση της ιδεάς της δημιουργίας ενός μνημείου πρός τιμήν του ανθρώπου που κύρηξε την Επανάσταση στην Ύδρα την 27^ην προς 28^ην Μαρτίου 1821.

Το Ηρώον του Πλοιάρχου Αντώνιου Γιάννουζα Οικονόμου

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής τέλεστηκαν ανήμερα της εορτής του Ενδόξου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου του Υδραίου,την 14^ην Νοεμβρίου 1988.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 23,Αριθμ 168 (272) Ιανουάριος 2004,σελ 2)

 

Σημείωση:Στις 25 Απριλίου 1979,ο Χρήστος Χριστοδούλου κατέθεσε πρόταση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Ύδρας και τον τότε Δήμαρχο Ύδρας Ανδρέα Ραφαλιά,με θέμα την πλήρη αποκατάσταση του ονόματος του Αντωνίου Οικονόμου.Η πρόταση εγκρίθηκε (απόφαση 63/1979) ομόφωνα (Ψήφισαν ο Προεδρος Δ.Σ Ανδρέας Ντούσκος και οι δημοτικοί σύμβουλοι Άγγελος Αραπογιάννης,Σταμάτης Βούλγαρης, Κωνσταντίνος Καλογιάννης, Δημήτρης Λαγκαδιανός,Αν.Μοίρας,Θεόφιλος Σαΐτης, Χρήστος Χριστοδούλου).

Τον Αύγουστο του 1980,το Δημοτικό Συμβούλιο με νέα απόφαση του προχώρησε στην σύσταση ερανικής επιτροπής για την ανέγερση προτομής του Καπετάν Αντώνιου Οικονόμου.

(Μέλη της επιτροπής:Μητροπολίτης Ύδρας,Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Ιερόθεος, Μητροπολίτης Παροναξίας Επιφάνιος,Μητροπολίτης Κρίνης & Καλαμαριάς Προκόπιος (Επίτιμοι Πρόεδροι),ο Δήμαρχος Ανδρέας Ραφαλιάς (Πρόεδρος), Γεώργιος Σαχίνης και Γεώργιος Ν.Σαχίνης (Αντιπρόεδροι),Δημήτριος Μαργκούνης (ταμίας),Ανδρέας Ντούσκος (Πρόεδρος Δ.Σ),οι δημοτικοί σύμβουλοι Άγγελος Αραπογιάννης,Σταμάτης Βούλγαρης, Κωνσταντίνος Καλογιάννης,Δημήτρης Λαγκαδιανός, Αν.Μοίρας,Θεόφιλος Σαΐτης,Χρήστος Χριστοδούλου,τοπικοί φορείς όπως ο τέως Δήμαρχος Γεώργιος Βροντίσης,η Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Ζωή Κρεμασιώτη,ο Πρόεδρος του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου Γεώργιος Παύλου,ο Πρόεδρος του Υδραϊκού Συνδέσμου Αμερικής Δημήτρης Καλοδήμος,ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Παναγιώτης Βλαχόπουλος,οι Δημοσιογράφοι Κωνσταντίνος Καλλιγάς και Ιωάννης Καραμήτσος,οι Δικηγόροι Γερμανός Κάρπος και Ιωάννης Μύρικλης,ο Παύλος Κοτνουριώτης,ο Σπήλιος Χαραμής,η Μπουντούρη Οδέττη και ο Ιωάννης Μπιλίνης).

(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 347 Απρίλιος 2010,σελ 2)

Ύδρα Έτος 1990.

Α)Δημοπράτηση έργων πλακοστρώσεως του τμήματος από τον κεντρικό βορεινό βραχίονα έως την πλατεία Περιπτέρου-Κανόνια,συνολικής πίστωσης 5.000.000 δραχμών.

 

Το τμήμα του παραλιακού δρόμου,απο τον κεντρικό λιμενοβραχίονα έως την πλατεία Περιπτέρου-Κανόνια

Β) Πλακόστρωση της περιοχής πέριξ της προτομής του Πλοιάρχου Αντωνίου Γιάννουζα Οικονόμου και εξωραϊσμός της περιοχής πέριξ της Σχολής Εμποροπλοιάρχων Ύδρας,συνολικής πίστωσης 2.000.000 δραχμών

Τα συγκεκριμένα έργα δημοπρατήθηκαν στον εργολάβο Λουκά Γκικάκη.(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 10^ο,Αριθμ.Φύλλου 3 (107) Μάρτιος 1990,σελ 2)

 

Ύδρα Έτος 1993.Ανέγερση Ανδριάντα Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη στο Κάβο Κάστρο

Ο ανδριάντας,έργο του γλύπτη Κώστα Καζάκου φιλοτεχνήθηκε το έτος 1992.Τα αποκαλυπτήρια της προτομής,αρχικά είχαν προγραμματισθεί να πραγματοποιηθούν ανήμερα του εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25^ης Μαρτίου 1821,κατά το έτος 1993,αλλά τελικώς πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια των Εορταστικών Εκδηλώσεων «Μιαούλεια 2003».

 

 

Ο ανδριάντας του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη

 

Η θέση στην οποία θα ανεγείρετο ο ανδριάντας του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη,είχε προταθεί αρχικώς το έτος 1952 από τον Γεώργιο Ι.Σαχίνη.(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας ,Έτος 13^ο,Αριθμ.Φύλλου 39 (143) Απρίλιος 1993,σελ 2)

Η κλίμακα που οδηγεί στο Κάστρο του Κάβου

Η προσπάθεια ανεγέρσεως του ανδριάντος του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη ήτο έργο Ερανικής Επιτροπής,η οποία είχε συσταθεί εν έτει 1981:

 

ΦΕΚ 176 Εν Αθήναις Τη 9^η Ιουλίου 1981

Προεδρικόν Διάταγμα Υπ’αριθμ.718 (8)

Περί ανασυγκροτήσεως και παρατάσεως θητείας Ερανικής Επιτροπής ανεγέρσεως Ανδριάντος του ηρώος της Επαναστάσεως του 1821 Ανδρέου Μιαούλη είς Ύδραν.

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

«....Άρθρον μόνον

1.Ανασυγκροτούμεν την διά του υπ’αριθμ. 432/27.5.74 Π.Δ/τος συσταθείσαν Ερανικήν Επιτροπήν ανεγέρσεως ανδριάντος του ηρώος της Επαναστάσεως του 1821 Ανδρέου Μιαούλη είς Ύδραν,ορίζοντες όπως αυτή αποτελείται έκ των κάτωθι:

Α) Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας,Σπετσών και Αιγίνης Ιεροθέου,ώς Προέδρου.

Β) Ανδρέου Ραφαλιά του Ευαγγέλου.Ιατρού.Δημάρχου Ύδρας,ώς Αντιπροέδρου.

Γ) Γεωργίου Βροντίση του Κυριάκου,εμπόρου τ.Δημάρχου

Δ) Γεωργίου Παύλου του Ελευθερίου,εμπόρου.Πρόεδρου του Εμποροεπαγγελματικού και Βιοτεχνικού Συλλόγου Ύδρας

Ε) Γεωργίου Σαχίνη του Ιωάνννου.Δικηγόρου.Προέδρου της Αδελφότητος των έν Αθήναις Υδραίων.

Στ) Γεωργίου Σαχίνη του Νικολάου.Συν/χου Υπαλλήλου,Προέδρου του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς

Ζ) Δημητρίου Μαργκούνη του Παναγιώτου.Διευθυντού της Εφημερίδος «Υδραϊκά Νέα».

Η) Θεοφίλου Σαΐτη του Γεωργίου.Επιχειρηματίου.

Θ) Νικολάου Καρρά του Γεωργίου.Εκπαιδευτικού

Ι) Γεωργίου Τσιγγάρη του Ευαγγέλου τ.Δημ.Υπαλλήλου

Ια)Άγγελου Κοτρώνη του Λουκά.Αρχιτέκτονος.

2.Παρατείνομεν την θητείαν της ώς άνω Ερανικής Επιτροπής,αφ’ής έληξεν,ήτοι από της 31ης Δεκεμβρίου 1979 μέχρι της 31ης Δεκεμβρίου 1984.

3.Κατά τα λοιπά ισχύει το υπ’αριθμ. 432/27-5-74 Π.Δ/γμα, ώς επιτροποιήθη,δι’ ου συνεστήθη η ώς είρηται Ερανική Επιτροπή.

Είς τον επί των Κοινωνικών Υπηρεσιών Υφυπουργόν,ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Διατάγματος.

 

Έν Αθήναις τη 23 Ιουνίου 1981

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Κωνσταντίνος Γ.Καραμανλής

Ο Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών

Αθανάσιος Τσουκαντάς»

 Τα οστά του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη μεταφέρθηκαν στην Ύδρα κατά το έτος 1986 από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων Πειραιώς και ετάφησαν στην θέση «Κάβο-Κάστρο» την 4^ην Μαΐου 1993.Τις εργασίες εξωραϊσμού του χώρου του Κάστρου ανέλαβε το συνεργείο του εργολάβου Λεονάρδου Πιτσιλού.(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας ,Έτος 13^ο,Αριθμ.Φύλλου 41 (145) Ιούνιος 1993,σελ 3)

Οι επισκευασμένες πολεμίστρες του κάστρου

Επί της κερέσβινης βάσεως,άνω της οποίας έχει τοποθετηθεί ο ανδριάντας του Ναυάρχου,υπάρχουν εντοιχισμένες –ανά πλεύρα- τέσσερις ορειχάλκινες πλάκες.

Η εμπρόσθια (δυτική) πλάκα της βάσης,απεικονίζει Υδραίϊκο πλοίο να καταναυμαχεί έναντι εχθρικού.Άνω της πλάκας υπάρχει μικρότερη εις την οποία αναγράφεται:

«..Ανδρέας Δημ.Μιαούλης

Αρχιναύαρχος Εποποιΐας 1821

1769-1835..»

 Η πλαϊνή (βορεινή) πλάκα,απεικονίζει την έξοδο Υδραϊκού πλοίου απ’τον λιμένα της νήσου Ύδρας,ενώ η πλαϊνή (νότια) πλάκα απεικονίζει σκηνή από ανατίναξη Οθωμανικού δικρότου.Στην κορυφή της συγκεκριμένης πλάκας,έχει χαραχθεί το Ιερό Έμβλημα (Σημαία) της νήσου Ύδρας.

Στην οπίσθια (ανατολική) πλάκα της βάσης αναγράφεται το εξής επίγραμμα:

«..Με την βοήθειαν του Σταυρού Επιτεθήτε

(Το πολεμικό σινιάλο,του Ανδρέα Μιαούλη)

 

«Καθώς εζητεί να λατομήση

του Άθωνος την κορυφήν

Του Αλέξανδρου να παραστήση

Το σώμα θέλων και την μορφήν

Ήθελα ούτω τα υψωμένα

Πλευρά της Ύδρας,εις μόνον ένα

Να συνετέμνοντο ανδριάντα

Και να εγράφετο εις αυτόν:

Μιαούλης ούτος είς ο τα πάντα

Της Ύδρας τρόπαια παριστών..

Αλέξανδρος Σούτσος

(παρεμβάλλεται ανάγλυφα ο Ήλιος της Βεργίνας)

Ενθάδε αναπαύεται το φθαρτόν σκήνωμα του Ανδρέου

Μιαούλη.Η άφθαρτος ψυχή του ζή είς την άληκτον

χαράν της αιωνιότητος μετά των ηρώων της πίστεως και της πατρίδος»

 

Ύδρα Έτος 1994.Προγραμματισμός Νομαρχίας Πειραία για την πλακόστρωση της προκυμαίας του λιμένος της Ύδρας,συνολικής πιστώσεως 10.000.000,00 δραχμών.

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας ,Έτος 13^ο,Αριθμ.Φύλλου 51 (145) Απρίλιος 1994,σελ 5)

 

Ύδρα 1994.Κατεδάφιση της μάνδρας της Αρχοντικής οικίας Νευρούζου και ανέγερση νέας οικοδομής (σύμπλεγμα καταστημάτων)

 

Ύδρα Έτος 1995.Σημαντικές καταστροφές στην προβλήτα «Ταύ» της Σχολής Εμποροπλοιάρχων Ύδρας λόγω πρόσκρουσης επιβατικού πλοίου «Άγιος Νεκτάριος»

Η πρόσκρουση έγινε την 21^ην Νοεμβρίου 1995 λόγω σφοδρής κακοκαιρίας (Βοριάς). Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 15^ο,Αριθμ.Φύλλου 71 (175) Δεκέμβριος 1995, «Το αψευδές χρονικόν δια το Ιστορικόν Αρχείον Ύδρας»,σελ 5

Ύδρα Έτος 1996.Αποπεράτωση κατασκευής νέου κτιρίου Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας και τέλεση εγκαινίων λειτουργίας

 

Την Παρασκευή 5 Ιουλίου 1996,η Λήκυθος της Καρδιάς του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη μεταφέρθηκε μέσω λιτανευτικής πομπής από τον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας στο νέο κτίριο του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου Ύδρας.

Την επομένη,Σάββατο 6 Ιουλίου τελέσθηκαν τα εγκαίνια λειτουργίας του νέου Μουσείου.Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων Γεώργιος Παπανδρέου.Εναρκτήρια ομιλία εκφώνησε η Διευθύντρια του Ι.Α.Μ.Υ Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου. Επακολούθησε η ομιλία του Δημάρχου Υδραίων Κωνσταντίνου Αναστόπουλου,ο οποίος εκθείασε τον ρόλο της Εποπτικής Επιτροπής στην επίβλεψη της κατασκευής του έργου στην οποίαν συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Ύδρας,Σπετσών,Αιγίνης & Τροιζηνίας Ιερόθεος και οι Ν.Γκιώνης, Γ.Νικολούδης,Πόπη Ντούσκου,Μαριά Καλογιάννη και Κωνσταντίννος Καλογιάννης.

Πηγές:

Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 16^ο,Αριθμ.Φύλλου 79(183) Αύγουστος 1996,«Ανοιξε»,σελ 1-3

Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 2005 Τεύχος 67 Μάϊος-Ιούνιος 2005, «Άρθρο:Το Ιστορικό Αρχείο και Ναυτικό Μουσείου,Θεόδωρου Κρεμαστιώτη» σελ15

Σημείωση:Την 10^ην Αυγούστου 2002,τελέσθηκαν τα εγκαίνια της προτομής του Ιδρυτού του Ιστορικού Αρχείου-Μουσείου Ύδρας,Γκίκα Κουλούρα. Ομιλίες,στο πλαίσιο της εκδήλωσης,εξεφώνησε η Πρόεδρος του ΙΑΜΥ Κωνσταντίνα Αδαμοπούλου και ο καθηγητής του Πανεπιστημιού Αθηνών Βασίλειος Κρεμμυδάς. (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 22^ο,Αριθμ.Φύλλου 154(258) Νοέμβριος 2002)

 

Ύδρα Έτος 1996.Έργο της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρικού.Υπόγεια τοποθέτηση καλωδιώσεων ηλεκτρικού

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 1996 Τεύχος 28 Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 1996

Σημείωση:Θα πρέπει να επισημανθεί,πως οι αλλεπάλληλες εσκαπτικές εργασίες επί της παραλίας της Ύδρας,για την εκτέλεση αναγκαίων έργων των κρατικών επιχειρήσεων κοινωνικής ωφελείας,προκάλεσαν την καταστροφή και την φθορά μέρους των παλαιών Δοκαΐτικων πλακών της προκυμαίας.(Οι φθορές είναι εμφανείς έως σήμερα).

Οι εργασίες υπόγειας τοποθετήσεως καλωδιώσεων επεκτάθηκαν και στο εσωτερίκο του οικισμού της Ύδρας και συνεχίσθηκαν και τα επόμενα έτη (έως και το 1998).

Ύδρα Έτος 1996.Επίστρωση του παραλιακού δρόμου προς τον λιμένα Μανδρακίου

 

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 1996 Τεύχος 28 Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 1996

Ύδρα Έτος 1996.Πλακόστρωση προκυμαίας της Ύδρας από την συνοικία Κάβο-Κάστρο έως το κτήριο των Σφαγείων Ύδρας (μισοφέγγαρο)

 

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 1996 Τεύχος 31 Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1996

Την πλακόστρωση του συγκεκριμένου τμήματος πραγματοποίησε το συνεργείο του εργολάβου Β.Μαυρομμάτη.

Ύδρα Έτος 1996.Πλακόστρωσις παραλιακού δρόμου Μικρό Καμίνι-Μεγάλο Καμίνι

 

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 16,Αριθμ 77 (181)Ιούνιος 1996,σελ 6

Ύδρα Έτος 1996.Εκβάθυνση & ξεμπάζωμα κεντρικού λιμένος Ύδρας

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 16,Αριθμ 77 (181)Ιούνιος 1996«Περισκόπιο»,σελ 9

Ύδρα Έτος 1996.Έναρξις εργασιών πλακοστρώσεως του κεντρικού ποταμού (Λούμι) του λιμένος Καμινίου Ύδρας

 

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 1996 Τεύχος 31 Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1996

Σημείωση:Οι εργασίες πλακοστρώσεως συνεχίζοντο κατά το έτος 1998 (Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 18,Αριθμ 98 (202)Μάρτιος 1998,σελ 3)

Ύδρα Έτος 1997.Επισκευή της Καμάρας του Βλυχού

 

Την δαπάνη επισκευής της καμάρας ανέλαβαν ο κος Παν.Μανιάς (5.000.000,00 δρχ), η κ. Άννα Δαμιανού Στρουμπούλη (300.000,00 δρχ) ενώ τα μέγιστα συνέβαλλε ο Εξωραϊστικός Σύλλογος του Βλυχού.

Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 17,Αριθμ 84 (188)Ιανουάριος 1997,σελ 9 & Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 17,Αριθμ 89 (193)Ιούνιος 1997,σελ 7

Ύδρα Έτος 1998.Καταστροφές της πόλεως της Ύδρας,λόγω κατακλυσμού της 25^ης & 26^ης Μαρτίου 1998

 

Στο τέυχος του Περιοδικού του Υδραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς,(Νέα Υδραϊκή Πνοή Έτος 1996 Τεύχος 37 Απρίλιος-Μαΐος-Ιούνιος 1998), δημοσιεύεται επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος στην οποία κοινοποιούνται οι καταστροφές που προκάλεσε στην νήσο Ύδρα η νεροπομπή της 25^ης Μαρτίου 1998.Οι κυριότερες καταστροφές ήταν:

• Καταστροφή τμήματος του καλντεριμιού της κεντρικής οδού Ανδρέα Μιαούλη (Στο ύψος της οικίας Μαυραγάνη)
• Καταστροφές τμημάτων της περιφερειακής οδού Όρμος Μανδράκι-Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Ύδρας
• Καταστροφές τμημάτων κεντρικής οδού Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος-Ιεράς Μονής Αγίας Ματρώνας
• Καταστροφή του κεντρικού δρόμου της συνοικίας Καμινίων και συσσώρευση αδρανών υλικών (μπάζων) στον λιμένα του Καμινίου.

Ύδρα Έτος 1998

Επιδιόρθωση καλντεριμιού της από 25^ης-26^ης Μαρτίου 1998 καταστραφείσας κεντρικής οδού Ανδρέα Μιαούλη & επιδιόρθωση καλντεριμιού προς το Περίπτερο (Κανόνια).

 

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο του 1998.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 18,Αριθμ 101 (205) Ιούνιος 1998,σελ 3)

 

Ύδρα Έτος 1998

Εκτεταμένη καλντεριμοποίηση (πλακόστρωση) της πλατείας Περιπτέρου

Στην πλακόστρωση της πλατείας του Περιπτέρου,συνέβαλε σημαντικά με την δωρεά του,ο επιχειρηματίας Αντώνιος Γρ.Ράμπιας (Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 18,Αριθμ 99 (203) Απρίλιος 1998,σελ 16)

 

Ύδρα Έτος 1999.Τοποθέτησης κιγκλιδωμάτων (κάγκελα) από το Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας έως το «Κάβο-Κάστρο»

 

Πηγή:(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 19,Αριθμ 113 (217) Ιούνιος 1999,σελ 15)

 

Ύδρα Έτος 2001.Πλακόστρωσις της προκυμαίας της Ύδρας από την Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας έως το «Κάβο Κάστρο»

Πηγή:(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 20,Αριθμ 137 (231) Ιούνιος 2001,σελ 6)

Στο ίδιο φύλλο (σελ 14),δημοσιεύεται φωτογραφία δύο Ύδραίων οικοδόμων επί τω έργω’ του Κωνσταντίνου Αργείτη και του Ευάγγελου Μπουντούρη να «χτενίζουν» τις πλάκες που χρησιμοποιήθηκαν για την πλακόστρωση του συγκεκριμένου τμήματος της προκυμαίας.

 

 

Η πλακόστρωση του συγκεκριμένου τμήματος είχε αποπερατωθεί τον Οκτώβριο του 2001.(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 21,Αριθμ 141 (245) Οκτώβριος 2001,σελ 11)

 

Ύδρα Έτος 2001.Ανακαίνησις Καθολικού Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας

 

Πηγή:(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 21,Αριθμ 141 (245) Οκτώβριος 2001,σελ 2)

Ύδρα Έτος 2003.Πλακόστρωση τμήματος προκυμαίας της παραλίας της Ύδρας από τον κεντρικό βορεινό μώλο έως το κτίριο του Υ.Ν.Ο

Το τμήμα του παραλιακού δρόμου,απο τον κεντρικό λιμενοβραχίονα έως το κτίριο του Υ.Ν.Ο (Εντευκτήριον)

Ύδρα Έτος 2003.Εκμετάλλευση των παραλιών «Μπίστι» & Άγιος Νικόλαος

(Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 23,Αριθμ 164 (268) Σεπτέμβριος 2003, «Περισκόπιο» σελ 9)

Ύδρα Έτος 2005.Φωταγώγηση παραλιακής οδού Μανδρακίου,από κτήριο Σφαγείων έως Όρμου Καμαρίτζας-Αγίας Φωτεινής (Σκουμπάφη)

 

Πηγή:Νέα Υδραϊκή Πνοή,Έτος 2005,Τεύχος 68 Ιούλιος-Αύγουστος 2005,σελ 6

 

Ύδρα Έτος 2006.Αποκαλυπτήρια αγάλματος (Ιούνιος 2006) «Το Παιδί και το Δελφίνι»,πλησίον του μύλου του Περιπτέρου,επ’αφορμής του γυρίσματος της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας πρό 50 ετών

(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 24,Αριθμ 202 (306) Νοέμβριος 2006)

 

Ύδρα Έτος 2008.Επισκευές των Κάστρων πραγματοποιήθηκαν του Όρμου «Μανδράκι»

Οι εργασίες επισκευής των οχυρωματικών έργων του Όρμου «Μανδράκι» αποπερατώθηκαν το έτος 2010.Την επισκευή των κάστρων, πραγματοποίησε ο Υδραίος οικοδόμος Αλέκος Μπίκος.

 

Πήγη:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 332 Ιανουάριος 2009,σελ 3 & Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 349 Ιούνιος 2010,σελ 3

Ύδρα Έτος 2009.Υπογειοποίηση καλωδίων Δ.Ε.Η μέσω της παραλίας της Ύδρας και δημιουργία νέου υποσταθμού (Μύλος Περιπτέρου)

(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 340 Σεπτέμβριος 2009,σελ 14)

Ύδρα Έτος 2010.Αλλαγή παλαιών φαναριών της προκυμαίας της Ύδρας και τοποθέτηση νέων φαναριών.

(Πηγή:Η Φωνή της Ύδρας,Έτος 29,Αριθμ 346 Μάρτιος 2010)



Τα φανάρια της Ύδρας 

Ύδρα Έτος 2012.Πλακόστρωσις δυτικού κρηπιδώματος της προκυμαίας της Ύδρας από την οικία Παπαθανασίου έως την Καμάρα του Μπαμπάνα

Οι εργασίες άρχισαν κατά τον μήνα Οκτώβριο,από τον Υδραίο Εργολάβο Αντώνιο Μπίκο-Διοκαράντο.